Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
An

An

17-09-2010 om 10:36

Schreeuw om aandacht

Hèhè het was na alle turbulente perioden net even rustig, en het ging zo goed, maar het was helaas van korte duur. Vandaag kreeg ik van school te horen dat mijn zoon (11) rondbazuint dat hij zeer binnenkort van school af gaat, omdat we gaan verhuizen. Het schijnt hèt gesprek op school te zijn. Alle kinderen uit zijn klas vinden het zó jammer dat Anszoon van school gaat... Het is alleen een beetje raar dat ik nog niet op de hoogte ben, dat er een verhuizing op stapel staat, en mijn man ook niet.
Dit is al de zoveelste keer dat hij iets verzint om in de belangstelling te staan: hij heeft al eens heldhaftig een oma gered, die bijna werd aangereden op het zebrapad, onze poes heeft kittens gekregen (het is nota bene een kater), hij heeft een mooie nieuwe schuur gebouwd van steen samen met zijn vader (we hebben een houten schuur die er al heel lang jaar staat) en zo kan ik nog wel even doorgaan. Ik heb hem al zo vaak verteld dat hij geen dingen moet verzinnen, want het komt altijd uit en op een gegeven moment gelooft niemand hem meer. Tevergeefs helaas.
Ik denk te weten waar die drang voor zijn "verzinsels" vandaan komt: hij heeft een negatief zelfbeeld, en daarbij weinig zelfvertrouwen. Dat heeft verscheide redenen die in het verleden liggen. Voor nu laat mijn ex regelmatig merken dat zijn broer meer gewenst is als hij. Dat resulteert erin dat, als er één stap richting broerlief wordt gezet, hij zich achtergesteld voelt. Hij heeft er erg lang voor bij een psycholoog gelopen en bij een speciaal groepje. Volgens ons idee komt hij bij ons in het gezin geen aandacht tekort, zowel stiefvader, als ik, gaan regelmatig alleen met hem op stap, komen kijken naar zijn sportwedstrijden etc etc. We geven veel complimentjes, praten veel met elkaar en we zijn heel consequent in regels en straf, bij alle kinderen. We hebben zelf geen idee meer, hoe we het nog beter zouden kunnen aanpakken. Op school wordt hij niet gepest, en de klas is vrij hecht met elkaar.
Duss, hoe gaan we dit nu weer aanpakken, want hij heeft zich wel heel erg in de nesten gewerkt. Binnenkort komt uit dat er geen verhuizing is. Gaan we hem daarbij helpen of moet hij nu maar eens goed op de blaren zitten, met alle gevolgen van dien...
Iemand misschien advies?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
liora

liora

17-09-2010 om 11:52

Wat ik zou doen

Hoi,

Op zich kan je het ook positief zien: jouw zoon kan prachtige verhalen verzinnen, deze kan hij ook overtuigend brengen. Alleen is niet leuk dat hij het verzint en andere mensen erin trappen.
Ik denk dat je hem moet stimuleren met zijn fantasieën maar moet aangeven dat er een geschikte en ongeschikte plaats voor is.
Laat gem mooie verhalen schrijven en lezen en lekker op een toneelclub gaan of zo.

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Blaren

'Duss, hoe gaan we dit nu weer aanpakken, want hij heeft zich wel heel erg in de nesten gewerkt. Binnenkort komt uit dat er geen verhuizing is. Gaan we hem daarbij helpen of moet hij nu maar eens goed op de blaren zitten, met alle gevolgen van dien... '
begrijp ik hieruit dat al die akefietjes in het verleden altijd met de mantel der liefde zijn bedekt???? En dat nooit is uitgekomen?
Bij jongste in de klas zat ook een jongetje die al eerder wat verhalen verzonnen had...maar het liep helemaal de spuigaten uit toen hij met een vriendje een inbraak verzon terwijl zijn ouders wat later thuis zouden komen (was dus half uurtje alleen met vriendje). De hele inbraak hebben ze in scene gezet, alles overhoop en politie erbij en alles. Hij woont pal tegenover school dus de volgende dag was hij ook gesprek van de dag. 3 dagen later kwam de waarheid aan het licht toen vriendje wroeging kreeg en het vertelde.
Het was een heel spectacul, beide jongens hebben zelf de politie moeten bellen en moeten vertellen het niet gedaan te hebben (ik ken de ouders ook goed)waarna de politie kwam voor een serieus gesprek en de mededeling dat dit zo niet kon en dat ze zich zouden beraden op een passende 'straf'. En op school hebben de jongens zélf in de klas moeten vertellen hoe en wat. Vooral dat laatste was erg (juf hielp natuurlijk wel) en er is toen gepraat over fantasie en werkelijkheid en dat soms verhalen uit de hand lopen en liegen en waarheid etc. etc. met de hele klas.
Ik (en jongste ook) vondt dat nog wel erg zielig dat ze dat zo moesten opbiechten aan de klas....maar w.s. was het beste manier. Er zal heus wel over nagedacht zijn.
Deze kinderen waren ook 11 toen het gebeurde.
Ik zou als ik jouw was met school overleggen...dáár houd hij die verhalen toch? Dus zijn zij ook verantwoordelijk en moeten ze ook meedenken (vindt ik).
groeten albana

andere naam

andere naam

17-09-2010 om 13:58

Niet op de blaren laten zitten

Bij mijn oudste zit een kind in de klas dat hetzelfde doet. Opscheppen, bluffen en verzinnen van spectaculaire zaken. Ouders doen er luchtig over; denken dat hij maar op de blaren moet zitten. Mij lijkt het - inderdaad - een schreeuw om aandacht. Niet alleen van zijn vriendjes, maar ook -en misschien wel vooral- van zijn ouders. (Dat van zijn ouders geldt ws niet in jullie geval !)

Veel belangrijker

.. lijkt mij dat je op een andere weg een nieuwe uitlaatklep creeert voor je kind. Dat kan heel lastig zijn.

Daarnaast zou ik er nog een keer rustig bij stilstaan wat dit met jou zelf doet. Want het klinkt nu alsof je je eigenlijk heel erg ergert en alsof je wilt dat het stopt. Dat zal averechts werken. Je wilt dat je zoon zich anders gedraagt maar kennelijk kan hij die andere manier niet vinden. Zou het zo kunnen zijn dat je dat vervelend vindt, dat je vindt dat je hem genoeg tegemoet gekomen bent... dat je het, kortom, ook een beetje op jezelf betrekt?

Omdat zo'n verhuizing verder niet met politie-inzet gepaard gaat zou ik het maar gewoon laten uitkomen en hem niet verder beschermen.. kosten zullen er niet gemaakt hoeven te worden.

An

An

17-09-2010 om 16:20

Reaktie

Albana: tot nu toe liep het, toen eenmaal de waarheid boven tafel kwam, altijd met een sisser af. Maar dit verhaal heeft, i.t.t. de vorige verzinsels, wel wat gevolgen in de klas: omdat hij van school gaat (zgn), hebben de kinderen besloten, dat hij op dat ene speciale plekje mag zitten, mag hij in het groepje bij die ene populaire ouder met kamp enz enz. Ik neem aan, dat ze het hem niet in dank af zullen nemen als de waarheid boven water komt drijven.
RB: ik ben het volledig met je eens dat we een uitlaatklep voor hem moeten zoeken. En dat dat heel lastig is. Wat mezelf betreft, denk ik dat je de plank misslaat. Ik vind het wel vervelend dat hij dingen verzint, maar vooral omdat ik bang ben dat hij straks niet meer serieus wordt genomen door vrienden/ klasgenoten en wellicht wordt buitengesloten. Hij heeft dit helemaal niet nodig, omdat hij heel sociaal is in de omgang, een zgn. allemansvriend. Verder ben ik bang voor hoever zal hij gaan, om in de belangstelling te blijven staan bij vrienden/ klasgenoten.
Liora: daar heb ik ook aan gedacht, omdat hij het vak "drama" op school geweldig vindt. Wellicht zou dit een hele goede uitlaatklep voor hem kunnen zijn. Het jeugdtoneel bij ons in de buurt kost helaas meer, dan ons budget toelaat. En toneelclubjes heb ik nog niet gevonden.

Jade

Jade

17-09-2010 om 16:31

An,

"Voor nu laat mijn ex regelmatig merken dat zijn broer meer gewenst is als hij."

Ik denk dat hij daar nog steeds last van heeft, ondanks dat hij bij een psycholoog heeft gelopen en bij een speciaal groepje.

Jade

Jade

17-09-2010 om 16:39

Huh?

En weg was mijn berichtje

Hij heeft gemerkt dat hij met zijn fantasieverhalen aandacht krijgt en dat doet hem goed. Ik zou hem zeker niet op de blaren laten zitten en samen met jullie (en met de leerkracht) de waarheid aan de klas vertellen.

Ok an

(bergt de plank weer in de schuur)

..ik dacht er vooral aan dat het heel moeilijk is om vertrouwen te houden in je kind en zijn toekomst. Dat las ik een beetje, ook bij wat je nu zegt over bang zijn over hoe het hem straks vergaat.

Ik heb zelf ook dit soort verhalen verteld toen ik klem zat als kind, en ik heb het vooral ervaren als gehoord willen worden. Maar het kan goed zijn dat hij vooral door zijn vader wil worden gehoord. Waarschuwingen dat het uit zou komen raakten me totaal niet, die gingen compleet langs me heen. Want zolang het nog niet uit gekomen was had ik de aandacht waar ik naar verlangde.

Het is echt heel lastig.

An

An

17-09-2010 om 17:25

Fijn

dat jullie willen delen hoe jullie dat (ooit) hebben ervaren en de reden waarom, dat er wordt meegedacht, hoe jullie het zouden doen en de positieve kant belichten. Dankjewel daarvoor.
RB ik hoop dat je die plank niet te ver hebt weggeborgen, bij het lezen van je laatste posting, denk ik, dat je er niet eens zover naast zit

Mijn ouders kozen ervoor om het te negeren. Waarschijnlijk ook omdat ze totaal niet wisten wat ze ermee aan moesten. Ik kan me herinneren dat ik de raarste verhalen vertelde en dat er geen blik vanaf kon. Hooguit een "oh". Het gedrag werd daardoor niet minder en als iets uitkwam verzon ik er gewoon een nieuwe leugen bovenop. Ondertussen bleef ik me heel naar voelen.

Mijn zoon is het toen hij niet goed in zijn vel zat ook gaan doen. Ik heb hem toen uitgelegd dat grote mensen veel meer keus hebben als ze zich ergens ongelukkig over voelen. Ze kunnen veel gaan eten, gaan drinken, gokken, geld over de balk smijten... Hij had trouwens naast de verhalen ook de neiging om dan dingen weg te pakken. Daar was ik wel heel duidelijk in, dat dat niet kon. Dat is toch nog iets anders dan fantasieverhalen denk ik. Hij was toen overigens ook jonger, een jaar of zeven.

Maar tegelijkertijd zijn we gaan zoeken naar manieren om iets aan de oorzaak te doen. Dat is gelukt (moet er ook maar in zitten hoor).

Je ziet wel wat ik bedoel denk ik... probeer hem echt los van jezelf te zien. Hij heeft ergens last van en hoe de oplossing moet komen... uiteindelijk moet die uit hemzelf komen. Niet van jou. Neem hem serieus in zijn probleem en accepteer ook dat het misschien een tijdlang bij hem hoort. En vertrouw erop dat hij de oplossing zal vinden, en dat het straks duidelijk zal worden waar die oplossing te zoeken zal zijn.

Overigens is het er bij mij op uitgedraaid dat ik juist gi-gan-tisch principieel eerlijk ben geworden. Alles wat ik vind breng ik terug, te veel wisselgeld gaat meteen terug, op mijn werk schrijf ik geen minuut verkeerd. Ik wil nooit meer aan iemand op wat voor manier dan ook uitleg verschuldigd zijn. Ik wil nooit meer een voordeeltje waar ook maar de schimmer van een geurtje aan zit.

An

An

19-09-2010 om 11:04

Met elkaar gekletst

Hallo allemaal
ik heb een gesprekje met hem gehad. Het ziet ernaar uit dat hij zulke verzinsels idd vetelt omdat hij "klem" zit. nu blijkt dat hij al een poosje flink gepest door een jongen uit zijn klas en wist hij niet hoe hij dat kon oplossen. Het is namelijk niet stoer om je ouders of je juf in te schakelen. Dan maar het verhaal dat we gaan verhuizen, dan houdt hij misschien op. Zijn zelfbeeld is ook nog steeds erg negatief. Hij was blij dat ik te weten was gekomen, dat hij weer een verhaal in de wereld heeft gebracht en dat we daar samen over hebben gepraat. Ik heb opnieuw een afspraak gemaakt met de psycholoog, wellicht kan deze hem ook nog wat hulp bieden.

Tip

En wellicht dat ivm pesten iemand kan helpen met kennis over lichaamstaal, hoe je klem zit, waarmee en je weer leren prettig te voelen in je lijf. Ik heb ooit heel veel baat gehad toen ik via de huisarts werd doorgestuurd naar een haptonoom. Zeer praktisch, hands on en in het hier en nu.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.