Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Spijt van zijn 'daden'...

Hallo lieve mensen,

Mijn zoon van 6 jaar kan soms onvoorzichtig, impulsief en ogenschijnlijk agressief naar andere kinderen toe zijn:Hard langs rennen en net even schoudertje schampen, bovenop klimtoestel naar beneden trappen naar leeftijdgenootje, bij vriendje thuis hard de trap af rennen terwijl jonger broertje van vriendje onderaan de trap er bijna vanaf valt en aangestoot wordt en daar pijn door heeft...Dit is nu even van de laatste vier dagen.Elke keer was mijn man of ik erbij.Telkens spreken wij hem op zijn gedrag aan en zijn we (hopelijk) op een rechtvaardige educatieve manier hem aan het vertellen dat hij zo niet met zijn vrienden en kinderen om moet gaan.Daarna heeft hij zo'n vreselijke spijt van zijn daden dat hij hartverscheurend moet huilen... Lang en heel indringend... Daarna troosten we hem natuurlijk wel nadat we toch echt eerst even aandacht hebben besteed aan het gedupeerde kind. Dus zoon wordt eerst genegeerd door ons, dan gesprek (voor zover tussen huilen door), dan huilen dan troosten.Hij zit volgens mij niet zo lekker in zijn velletje.Droomt op school (over zijn lego bouwwerken, zegt hijzelf)... moet langer in de klas blijven om zijn taakjes af te maken.Thuis krijgt hij (volgens mij) veel lieve en begripvolle aandacht van ons. Hij kan ook heel lief met zijn 3 jarig zusje spelen. Wij reageren goed op zijn positieve gedrag!
Het kan zijn dat iets hem frustreert, misschien is hij in zijn hoofdje verder dan hij fysiek is. Hij heeft soms ingewikkelde gedachtengangen die ik soms niet kan volgen over ingewikkelde machines en bouwwerken. Laatst nog in Nemo geweest: geweldig, maar dan wil hij ook het liefst alle kinderen wegduwen die ergens mee bezig zijn , of hij moet bepalen hoe er mee gewerkt moet worden.
Zijn afgelopen 'rapport' was prima! Allemaal A-tjes. Al schrijvende denk ik waar maak ik me druk om. Maar het houdt me toch bezig. Vooral het aspect hoe hij met sommige kinderen omgaat. Hij ziet geen gevaar of kan de gevolgen van zijn daden niet overzien. Iemand ook iets aan ervaring in die geest?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
koentje

koentje

16-03-2010 om 10:11

Ik denk

dat je misschien wel te veel 'educatieve gesprekjes' met hem voert. Ik zou hem toch proberen niet te veel aandacht te geven op deze momenten. Ook niet zo zeer aan het huilen. Vertel hem kort en krachtig dat er hier iemand anders 'het recht' heeft om te huilen en eis van hem ondanks dat hij huilt, dat hij sorry zegt tegen het betreffende kind.
Probeer op een ander moment er op terug te komen of hem aandacht te geven waardoor je erachter komt wat er aan de hand is.
Hij klinkt als een slim jongetje, die graag de zaken naar zijn hand zet en misschien is hij een beetje aan het manipuleren met zijn huilbuien. Ga daar niet in mee, wees daar wat harder in.

Puck

Puck

16-03-2010 om 10:26

Ik heb hetzelfde idee als koentje

Ookal geef je eerst aandacht aan het gedupeerde kind, daarna krijgt je zoontje wel de aandacht met zijn drama-vertoning. En tjee, waar hebben we het over, kinderen zijn nu eenmaal wel eens onbezonnen en de een wat vaker dan de ander. Om daar nu iedere keer een heel educatieve preek op los te laten bij een kind van 6 Pffffttt. Ik geloof dat ik bij mijn kind alleen zou zeggen iets in de zin van: pas nu toch eens wat beter op, zo doe je een ander kind pijn. Sorry zeggen en dan Klaar, over, uit, verder geen soesa om maken.

koentje

koentje

20-03-2010 om 16:00

Huh............

Waarom stopt dit draadje hier? Waarom komt niemand met andere inzichten?
Waarom komt de beginster van het draadje niet terug? Was dit niet wat ze wilde horen?

maggiemac

maggiemac

21-03-2010 om 21:18 Topicstarter

Ik ben juist heel erg blij

met de reacties van Koentje en Puck! Dank.
Was nog even niet in de gelegenheid om te antwoorden... nu wel Het was juist erg relativerend. Soms ben je zelf even de weg kwijt en dan is het heel fijn als anderen op een objectieve manier ernaar kijken. Ik ben inderdaad geneigd om te verzanden in een te 'volwassen' gesprek en er te vaak op terug te komen. Op deze leeftijd lijken ze soms al zo groot, maar hij is nog maar 6 en kan soms niet inschatten wat de gevolgen van bepaalde acties zijn. Je zou het zo graag willen maar helaas. Niet te zwaar aan tillen (doe ik soms wel )Soms denk je ook dat jou kind de enige is die dit of dat doet... Maar gelukkig is dat niet zo. En de ene keer kun je het allemaal beter relativeren dan de andere keer. Heeft volgens mij iets met vermoeidheid te maken, haha!!! Meneertje verkent ook heel graag zijn grenzen. Het is een drama king die op bepaalde momenten graag de boel naar zijn hand zet, ook lichtelijk ontvlambaar. Maar heeft ook een hele andere kant gelukkig. 'Sorry' zeggen kan hij gelukkig wel, was ik vergeten te vertellen.
Tja, verder geen reacties hè? Ik zal toch niet de enige zijn met dit 'probleem'

Machteld

Machteld

24-03-2010 om 16:26

Herkenbaar

Is het per ongeluk of expres? Ik heb hier ook zo'n jongetje dat al jaren dit impulsieve gedrag heeft, inmiddels ben ik er van overtuigd dat het absoluut onbedoeld is. Hij is getest (omdat we-nog steeds-denken dat hij tegen ADHD aan zit) en in elk geval bleek dat hij echt problemen met zijn motoriek heeft. (dyspraxie heet dat) vooral het ruimtelijk inzicht ontbreekt waardoor hij onvoldoende kan inschatten hoe hij bewegingen in de ruimte moet maken. Ook doet hij voor hij denkt. wil natuurlijk niet zeggen dat je het allemaal op z'n beloop moet laten, maar als hij al gefrustreerd is over zijn moeite met motorische dingen dan kan een berisping hard aankomen.(voor de duidelijkheid, hij is in zijn ontwikkeling juist heel sterk op gebied van motoriek, het gaat om de combinatie met de omgeving)

Ik weet natuurlijk niet of dit bij jou aan de hand is, maar kijk eens naar andere motorische zaken. hoe gaat het met zwemles, gooit hij vaak z'n limonade om.Ik wil je niks aanpraten hoor, maar het is wellicht een andere invalshoek!
groet
Machteld

maggiemac

maggiemac

25-03-2010 om 21:24 Topicstarter

Motorisch ook wel heel sterk

Hé grappig, ik heet ook Machteld, maar dit even terzijde... Hoe oud is jou kereltje? Die van mij is motorisch ook wel heel sterk (letterlijk en figuurlijk) hij eet ook heel goed en echt alles wat los en vast zit en vind alles lekker. Met zwemmen is hij haantje de voorste en doet twee banen waar een ander kindje er 1 doet (niet om de competitie). Hij moet dus zijn energie kwijt. Ik denk vaak dat hij dingen gaat omgooien omdat hij aan tafel aan van alles zit te plukken als je de tafel niet helemaal leeg ruimt (gebeurt ook weleens, maar dat is bij elk kind zo). De dingen die hij doet zijn inderdaad niet expres, maar als volwassene weet je wat de gevolgen van je acties gaan zijn, dus neem je aan dat je kind dat ook wel zal weten. Bijv. dat je iemand misschien ongelukkig maakt als je diegene ruw benadert, maar dat zit er bij (sommige)kinderen kennelijk niet echt in. Maar goed, kinderen zijn ook weer heel vergevings gezind. De volgende minuut is alles weer koek en ei met de vriendjes. Maar toch ben ik soms bang dat hij kinderen afstoot met zijn gedrag... Hij wordt op school wel 'in de gaten gehouden' omdat hij in de kleuterklas tekenen vertoonde die vielen binnen het autistische spectrum... pas als ze 7 zijn kun je pas echte diagnoses stellen hè geloof ik? Hij heeft vanalles wat volgens mij, maar dan in heeel lichte vorm. Het is gewoon een heftig (maar heeeeel lief) kind.

Groetjes,
MaggieMac (Machteld)

Machteld

Machteld

26-03-2010 om 09:50

Ja heel heftig in alles

Onze druktemaker is 7 en 5 maanden. Maar ik moet zeggen dat we echt al jaren van een aantal dingen zeggen: 't is de leeftijd. totdat mijn rustige en bedachtzame oudste zoon zei: mama, je zegt steeds dat het over gaat maar wanneer is dat precies

Wat ik ook herken is het tegenstrijdige van: overkomen als sterk maar owee als iemand (vooral een minder bekende, of de juf of zo)streng doet tegen mijn mannetje. Dan rent hij weg (als dat kan) of is volledig van slag. waarmee duidelijk wordt dat hij het totaal niet zag aankomen. Als wij boos worden kan hij een scene maken, ik doe alles fout etc.Hij is juist erg bang het fout te doen.Hij voelt gewoon niet aan wat pijn doet bij een ander, bijv. hij wil je een knuffel geven, jumpt op je schoot en daarbij krijg je een elleboog ergens of een knie in je buik. Ach zo kan ik nog wel even doorgaan.Ik moet erbij zeggen het is zelf ook een bikkel, besist niet kleinzerig (itt tot de oudste)

Wij denken dat hij zeker hoog scoort op adhd. Bij de intelligentietest die (oa) afgenomen is zat een enorm verschil tussen het verbale deel (heel begaafd) en wat ze noemen het performale deel (ruimtelijk inzicht, motoriek)(moeilijk lerend).Door dat eerste valt dat tweede natuurlijk bij niemand op.

Maar hij is ook zo vrolijk, creatief en heeft echt het hart op de goede plaats. Dat zeg ik niet alleen als moeder maar ik hoor het heel vaak van mensen: ja, hij was druk, maar wat is het een lief kind. Hij kan ook ontzettend lachen, echt hikkend en redt het op sociaal gebied dan ook echt met zijn humor en ethousiasme. Ik ben ook heel vaak bang dat het afstoot hoor, maar langzaamaan gaat het wel beter en slaat hij niet meer bij elke drinkbeker die hij pakt een kind voor zijn hoofd

Heeft jou zoontje ook dat hij weinig gevaar ziet?bijv. in het verkeer.maar ook afspringen van een in jouw ogen erg grote hoogte.

Wij kregen van de psycholoog als tip om zijn motorische dingen met taal te ondersteunen. We hadden ook vaak de neiging om te zeggen, joh dat snap je toch wel, maar niet dus. Uitleg zoals: kijk als je nu hier iets neerzet en je doet straks zo, dan valt het om. (en vul maar in voor alle situaties) bij jouw zoontje bijv. zou je het wellicht voor kunnen zijn door te zeggen: als je nu naar beneden klimt kom je tegen het hoofd van dat kindje aan.
Het klinkt heel dom, maar het duurt bij deze kinderen gewoon eindeloos voordat het kwartje valt......

Groetjes Machteld (heet niet echt zo hoor, maar ik vind het wel een leuke naam!)

maggiemac

maggiemac

26-03-2010 om 16:11 Topicstarter

Gossie!

Ja herkenbaar: Steeds: Het is de leeftijd en groeit er wel overheen. Op verjaardagen of zo had ik het ook zo vaak. Je zit op het puntje van je stoel omdat je hem in de gaten wil houden of ergens in begeleiden als het niet zo soepel loopt. Waar is de grens hè, van er niet tèveel bovenop zitten, maar toch ook grenzen stellend... We leggen vrij veel aan hem uit. Waarom reageert het kindje zus of zo. En als je dit doet dan kan er dat gebeuren, tot vermoeiens toe heb ik soms het idee. Ook voor ons zelf, pfoehee.
Maar al die opvoed trucjes van positieve aandacht, uitleggen, beloningssystemen, veel knuffels, alles vooraf aankondigen, geborgenheid, maar ook time outs en grenzen stellen consequent zijn enz. we doen het allemaal. Maar toch... Je denkt dat het allemaal niet helpt... Er zijn ook periodes dat hij laat zien dat wat we investeren wel aankomt )

Hij trekt ook zo zijn eigen plan. Soms denk ik dat hij ook moeite heeft met onze autoriteit dat wij zijn 'meerdere' zijn waar hij naar moet luisteren. Ook zéker als het gaat om gevaar, wat je zegt: in het verkeer bijvoorbeeld. Een enkele keer heeft hij geprobeerd rijdende autos (langzaam) aan te raken, van die dingen. Of keihard een hellinkje afrennen naar een weg en op het laatst stoppen. Hij is watervlug en ik hou soms en andere mensen ook ons hart vast...
Op welke leeftijd heb je jou kereltje laten testen op zijn intelligentie?
Die van mij leeft zich helemaal uit met technisch lego, zijn fijne motoriek + geduld voor het bouwen van fijne dingen gaat hem heel goed af en vind hij heel leuk. Ik weet niet of hij onzeker is. Hij lijkt juist te blaken van zelfverzekerdheid doordat hij zo goed denkt te weten wat hij wil en er niet mee akkoord gaat als de zaken anders lopen dan 'gepland'... soms nog steeds huilen en gillen, oorverdovend. Maar verder is hij heel creatief, origineel, ook heel lief hoor begrijp me niet verkeerd. Soms sta ik ook op het puntje er een opvoedkundige bij te halen. Sinds hij in groep 3 zit gaat ook wel beter, maar nu zitten we toch weer in een 'drukke' periode wat hem betreft. Wat ik nog niet heb verteld is dat hij ook heel vaak in zijn broek poept. 'Te druk met spelen' zegt hij. Ook al alles aan geprobeerd: negeren, boos worden, zelf broek laten uitwassen, positief reageren als ie niet in zijn broek poept, beloningssysteem... Het zal allemaal wel goed komen maar je moet er wel nu doorheen.
Het is in iedergeval wel altijd een hele verademing als je ook andere verhalen hoort vind je niet?

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.