Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
mams

mams

04-10-2010 om 13:09

Steeds dezelfde kindjes over de vloer (en altijd bij mij)

Even een korte uitleg:
Mijn kinderen spreken vaak af met dezelfde kinderen en dan is het bijna altijd bij mij. Ik vind het fijn dat mijn (en de andere) kinderen het thuis/bij mij zo goed naar hun zin hebben, maar soms heb ik hier toch echt wel de balen van! Op maandag is hier bijv. bijna altijd (toch zeker 9 van de 10 keer) hetzelfde kindje. Haar ouders werken op maandag, dus het kan niet daar. Verder spreken ze ook vaak op woensdag of vrijdag af en dan is het ook vaak hier. Moeder zegt niet snel uit zichzelf: Dan kom nu maar bij ons. ik heb het idee dat ze het wel goed vind zo. Ik probeer daarin wel te sturen en zeg ook: "Laatst was het bij ons, nu bij jullie, dan doen we het gewoon om en om".Maar vriendinnetje is het daar niet altijd mee eens dus weet moeder (en uiteindelijk mij) zover te krijgen dat het toch weer bij ons is.
Zo ook bij oudste het geval. Vaak hetzelfde kindje en vaak hier.
Toen ik daarnet tijdens het eten hoorde dat het na school weer hetzelfde ritueel zou worden schoot ik uit mijn slof ("spreek ook eens met andere kinderen af, het is altijd die-en-die en het is altijd hier, ik heb er onderhand genoeg van!") en dit is natuurlijk niet fair t.o.v. mijn kinderen; ik voel me daar nu behoorlijk schuldig over. Want wie ben ik om te bepalen met wie ze afspreken? Maar goed, feit blijft dat ik er wel van baal dat het altijd hier is. Verder vind ik het ook goed dat ze vaker met anderen afspreken en zich neit teveel op 1 kindje richten....
Herkenbaar of juist niet? En zo ja, hoe ga jij hier dan mee om?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
mams

mams

04-10-2010 om 14:02

Zelf bepalen

ik kan me daar op zich ook wel in vinden hoor maar i.d.d. niet als ik altijd voor die keuzes opdraai.

ik geef het 's ochtends als ze naar school gaan ook aan hoor, wanneer het wel of niet hier kan, maar ik werk niet dus de kids kunnen vaak gewoon thuis spelen. Als ik bij voorbaat al weet dat er een kindje komt dat altijd hier is, wil ik het nog weleens sturen door te zeggen: het kan nu niet hier. Maar ik vind het lullig om te zeggen: die-en-die mogen vandaag niet hier.....Terwijl ik dat eigenlijk wel het liefste zou doen, want ik stoor me er aan en nu reageer ik het af op mijn eigen kinderen.

Brianna F

Brianna F

04-10-2010 om 14:06

Om en om

Hier ging het altijd zo'n beetje om en om. Ik ging het niet precies bijhouden, maar het was wel mooi in evenwicht. Hoewel ik liever had dat ze hier speelden. Het ophalen was altijd zo'n allemachtig eind fietsen (half uur heen en half uur terug was niet abnormaal)dat ik dat niet zo zag zitten tijdens eten koken.
Dat ze eens met anderen moeten afspreken, daar zie ik niet zo de noodzaak van in. Als ze toch leuk met kindje X kunnen spelen, waarom dan afspreken met Y. Dat gebeurd dan alleen om jou een plezier te doen, niet omdat zij dat zo graag spelen.
Hier waren er 2 dochters met vaste vriendinnen en een dochter die van kind naar kind fladderde om mee te spelen. Ik vind dat eigen vrije keus van je kind.

Wat ik niet snap

als die ouders werken hoe kunnen ze dan wel op school staan en het kind weer met jou laten mee gaan ?

Hier probeer ik 50%-50% en eigenlijk is dat bij iedereen zo, dus ik heb wel eens een vriendinnetje wat vaker maar dan zeggen die ouders zelf, nu maar weer eens bij ons. Verder laat ik het ze zelf oplossen, met wie en hoe vaak met wie, dus bij afspreken sta ik momenteel wat op de achtergrond en dan wacht ik wel af hoe en wat. En als het bij mij niet uitkomt dan zeg ik dat sóchtends meestal al of ik geef het direct aan als dochter uit school komt.

mams

mams

04-10-2010 om 14:10

Nogmaals vrije keus

Mee eens Brianna. Maar ik vind dat het een ander verhaal wordt als jij je als ouder er aan irriteert dat het altijd bij jou is en als er vanuit de andere ouders niet wordt gestimuleerd om ook eens om en om te spelen...

mams

mams

04-10-2010 om 14:12

Haha even ter verduidelijking

Kan me voorstellen dat je het niet begrijpt Manda Rijn! Het vriendinnetje van de ene dochter gaat uit school mee naar een tante als haar ouders werken.....Vriendinnetje van andere dochter gaat alleen naar huis, moeder haalt haar dus niet op en die zie ik ook eigenlijk nooit...

mams

mams

04-10-2010 om 14:25

Nog even een aanvulling

ik denk dat het ook wel aan ligt aan wat voor kindje het is. Het ene kindje is bijv. nogal drammerig; zij bepaalt wat er geberut en moeder gaat daar in mee. Mijn dochter heeft hier ook weleens moeite mee , maar staat daar meestal boven. Ik geef naar haar toe ook wel duidelijk mijn grenzen aan (als ze bijv. vraagt waar papa of mama bij is of ze hier mag blijven eten, waarop ouders niets zeggen en het dus aan mij overlaten), maar voel me daar op een of andere manier soms wel ongemakkelijk bij. of als ze weer hier komt logeren terwijl het eigenlijk daar is (moeder heeft ze ingepakt en reageert niet op mijn uitlatingen). Dan vind ik het wel lastig om duidelijk te zijn.
Andere kindje is weer een heel ander verhaal. Dit is een kindje dat verder nauwelijks vriendinnetjes heeft en mijn dochter als het ware een beetje claimt. maar op de een of andere manier vind dochter het toch wel leuk om met haar te spelen. Ik word er alleen niet goed van, het kind is er ALTIJD. Lopt met ons naar school en terug, is er na schooltijd, na het eten, in het weekend enz. Ik laat haar niet altijd heir spelen, maar ze fiets altijd wel ergens rond ons huis....

Om en om

Hier in de buurt werkt het zo dat het om de beurt is. Wij hadden hier ook veel kindjes over de vloer, veel dezelfde. Ik heb een tweeling: er zijn dan mensen die denken dat een 3-link je ook met veel gemak afgaat terwijl ze het zelf niet zouden willen/kunnen (en 3 is ook lastig(er)). Een keer gaf mijn zoon aan dat vriendje B buitenspeelde en dat hij daar ook wilde spelen. Hij was toen 3.. ik mee om aan vader te vragen en vader zegt doodleuk "ik kan niet op meer dan 1 kind letten". Terwijl vader hier altijd met zijn hoofd door de deuropening staat met zoon af te spreken wat en hoe.. en mij daar dan erna van op de hoogte stelt. Je snapt een hele teleurstelling voor zoon en ik voelde die ook. Ik heb dat jongetje een hele tijd niet uitgenodigd en gezegd dat we het druk hadden als hij weer over kwam. Dat was ook zo toen. Zeker bij vriendjes die alleen maar hier komen.. ik heb ook dingen te doen die dan niet doorgaan, dus tja ik kom ook in tijdnood. De tegeninvitatie gebeurde pas weer toen deze ouders eens wat terug deden. En nog hebben ze dat niet door of het komt niet uit. Je kan ook in het weekend een kindje overvragen toch, als het door de week niet uitkomt. Je kan het ook hardop zeggen dat het om en om is. Dat is helemaal niet gek.

Bij sommige ouders moet je er (zelf) paal en perk aan stellen en dan nog zijn er ouders die het sociale leven vna hun kinderen niet goed uitkomt bijv.

Maar

als jij er geen zin in hebt dan kan je dat toch gewoon zeggen ? Er is toch niemand die je dwingt ? Je moet dan voor jezelf helder krijgen wat jij prettig vindt en dat gewoon uitvoeren. Als kind A altijd op maandag mee kan en nooit terug dan kan je zeggen op maandag dat er niemand mee gaat, tenzij het een keer bij iemand anders is.

mams

mams

04-10-2010 om 14:57

Nee

er is niemand die me dwingt, dat klopt. En ik vind het ook neit erg als mijn kinderen HIER spelen, maar wel als het altijd met DEZELFDE kindjes is. Dus zou het een ander kindje zijn, prima. Maar dat kan ik niet aangeven naar mijn kinderen toe.

Ik snap het wel

Dochter had in groep 4 een vriendinnetje dat altijd bij ons wilde spelen. Ik snapte dat wel, want de enkele keer dat dochter bij haar speelde moesten ze altijd in de huiskamer spelen en bemoeide de moeder zich de hele tijd met het spel. Of eigenlijk gaf ze met name mijn dochter steeds op haar kop omdat ze kattig/bazig/irritant zou zijn naar haar dochter toe, terwijl het over en weer ging en de dames het prima zelf konden oplossen. Moeder werkte twee ochtenden in de week, maar sprak met de kapper/schoonheidsspecialste/pedicure altijd af na schooltijd of op woensdagmiddag en tja, dan moest dochterlief dus bij ons spelen. Als ik zei dat dat niet kon moest dochter dus mee naar de afspraak van ma om zich vervolgens de hele middag op een stoel te gaan zitten vervelen. In het begin vond ik dat wel zielig en dan liet ik haar toch bij ons spelen. Tot ik een keer een noodgeval had met iemand van de familie in het ziekenhuis en ik vroeg of dochter even kon worden opgevangen bij vriendinnetje. Moeder zei doodleuk dat het niet kon omdat ze met het gezin bij elkaar wilde zijn, zonder 'pottenkijkers'. Toen was het voor mij wel klaar.

Tango

Tango

04-10-2010 om 15:12

Hangt zeker van het kind af

Hier heeft Tangozoon bijvoorbeeld 1 vast vriendje waar hij heel vaak mee speelt, gewoon zijn beste vriend. Dit is ook verder een leuk jongetje, dus heb ik er geen problemen mee dat hij hier vaak komt. Ze spelen ook redelijk over en weer, maar soms komt het weleens uit dat hij een paar keer achter elkaar hier is of andersom.
Tangodochter heeft ook een vriendin die het liefst hier speelt omdat zij zelf in een heel klein huis woont waar ze haar kamer met haar broertje deelt. Haar ouders werken bepaalde periodes ook meer dus dan speelt ze vaker hier. Maar ook een leuk kind, dus geen probleem.
Tangodochter heeft ook een vriendinnetje dat heel bang is aangelegd en daarom liever thuis speelt. Bij haar thuis ontstaat dan weer heel gauw ruzie tussen de meiden, volgens mij omdat vriendin's moeder zich erg veel met hen bemoeit. Ik (en ook Tangodochter) wil dus liever dat ze ook wat vaker hier komt. Dit bespreek ik dan gewoon met deze moeder: spelen mag, maar vandaag dan wel bij ons en anders gewoon even niet.
Ik vind zeker dat je daar iets over te zeggen heb. Ik vind echter niet dat je tegen je kind moet zeggen dat ze niet altijd met hetzelfde kind moeten spelen. Als ze dat kind nou leuk vinden, dan moet dat toch kunnen?

Ik zou

er meer een algemene regel van maken. Bijvoorbeeld:

maximaal 2 keer in de week hier een kind, en alle overige dagen bij iemand anders. En verder 50-50.

Dus gewoon zeggem "nee X gaat nu niet meer, jij moet eerst maar weer eens bij x spelen en daarna kan het weer bij ons".

Overigens ben ik zelf

hier heel slecht in geweest. Pas op het moment dat ik 2 dagen voor de bevalling van de jongste door moeder X bijna weer werd opgezadeld met haar zoon (waar dochter nog nooit was geweest) heb ik mijn grens getrokken.

"ze moet maar eens bij jou spelen, X is afgelopen 4 keer bij mij geweest, ik moet over 2 dagen bevallen dus ik trek het sowieso niet".

Sinds ik mijn jongste heb heb ik het ook pas door hoe je assertief moet zijn zonder je schuldig te voelen. En ik geloof dat er niemand is die er moeite mee heeft gehad dat ik nee ben gaan zeggen. Ja misschien mijn kind zelf maar dat trok ook wel bij toen het meer over en weer ging. Dus je moet er gewoon even door heen denk ik, en dat valt niet mee als je ook gewoon het leuk vindt die kinderen (ik vind het enig). maar goed, ik voelde mij redelijk vaak gebruikt en daar had ik pas toen ik een baby erbij had echt helemaal genoeg van.

Yta Chalne

Yta Chalne

04-10-2010 om 15:31

Ach

Jongste en zijn vriendjes spelen het liefst bij ons thuis. Ik vind dat prima, hoef ik niet op etenstijd de stad door te fietsen. Lekker makkelijk. Ik hoor andere ouders er nooit over, en als het een keer niet hier kan zeg ik "spelen is prima maar bij ons kan het vandaag niet". Wat anderen denken en vinden maakt me helemaal niet uit. Ik heb er verder ook geen werk aan, behalve een extra glas drinken en een extra appeltje. Grappig is wel dat ook de oudsten nog steeds meestal hier zijn met hun vrienden. Vind ik trouwens ook gezellig, en wij wonen heel centraal dus voor pubers wel zo handig.

Sera

Sera

04-10-2010 om 15:32

Geen vaste regels

Mijn kinderen hebben ook wel vriendjes die vaker hier spelen dan andersom. Dat komt vaak inderdaad omdat de ouders het zo wel makkelijk vinden. Mij maakt het niet zo veel uit. Eigenlijk vind ik het vaak juist fijner als ze hier spelen want dan hoef ik ze niet aan het eind van de middag op te halen. Het hangt ook wel van het vriendje af natuurlijk. Mijn twee oudste kinderen hebben over het algemeen vooral echte vrienden op bezoek met wie ze gewoon heel leuk samen spelen. Het zijn ook leuke kinderen. Ik heb er helemaal geen last van als ze hier zijn, meestal is het heel gezellig en de kinderen spelen gewoon harmonieus onderling. Sommige vriendjes zouden hier elke dag wel mogen komen.
Bij mijn derde is het een ander verhaal. Zij is jonger en bovendien heeft ze een moeilijker karakter. Ze kan erg bazig zijn. Als zij vriendinnen te spelen heeft moet ik er me er veel vaker mee bezig houden omdat ze bijvoorbeeld ruzie krijgen of omdat ze niet weten wat ze moeten spelen. Dat is deels de leeftijd maar ook wel een beetje karakter. Er is een vriendinnetje met wie ze nooit ruzie heeft maar dat is zo'n lief verlegen meisje en die doet dat alles wat ze zegt. Dat vind ik ook niet goed dus als dat meisje op bezoek is dan ga ik toch vaak even kijken of met ze praten om te zorgen dat het vriendinnetje ook de kans krijgt om beslissingen te nemen wat ze gaan spelen. Dus ik ben er toch mee bezig en moet het wel in de gaten houden. Heel anders dan bij de oudste twee. Ik vind het dus wel fijn dat het bij mijn derde kind wat meer om de beurt is met spelen om dat een speelmiddag hier vermoeiend is. Ik hoop dat als ze wat ouder is dat het vaker goed gaat. Ze is sociaal heel slim op zich en kan nu al veel beter samen spelen dan een jaar geleden. Overigens heeft zij ook wel vriendinnetjes die vaker hier spelen. Ze heeft ook een vriendinnetje waar ze bijna altijd daar gaat spelen. Die moeder is namelijk gastmoeder 5 dagen per week en kan dus niet aan het eind van de middag kinderen ophalen. Als ik haar dochter niet terug breng kan er dus alleen daar gespeeld worden.
Ik stuur het verder eigenlijk niet en laat de kinderen meestal bepalen wat ze liever willen. Als ik een middag echt geen kinderen over de vloer wil dan zeg ik dat ze vandaag alleen bij anderen kunnen spelen. Meestal vind ik alles wel goed.

Puck

Puck

05-10-2010 om 10:30

Gaat niet om het spelen, maar meer om het betreffende kind

Volgens mij gaat het probleem van mams niet zozeer om het spelen bij haar thuis, maar om het betreffende kind dat ze eigenlijk niet zo leuk vindt. Mams, was je probleem minder geweest als het kind dat altijd op maandag komt spelen een heel leuk kind was geweest waar jij het goed mee kan vinden? Als ik zo je postings lees vermoed ik van wel. Dat maakt het idd wel moeiljker om naar de kinderen toe te zeggen dat je het niet goed vind dat Marietje komt spelen maar dat Suusje wel mag. Maar is het niet mogelijk dat jouw dochter op maandag met de oppastante van de meisje meegaat. Hier zie ik ook wel dat de kinderen met de oppas meegaan. Maar soms is de afspraak ook dat de oppas geen andere kinderen meeneemt dus dan valt die optie af.
En als je een keer niet wilt dat ze spelen dan idd van te voren zeggen: je mag best met iemand afspreken, maar het kan vandaag niet hier. Dat werkt hier altijd wel goed.

Ik vind....

dat precieze om-en-om spelen altijd een beetje gekunsteld aandoen. Als het prachtig weer is speel je misschien liever bij degene die een trampoline in de tuin heeft staan, terwijl de lego van de ander meer lokt op een regenachtige dag. Dat soort dingen spelen toch ook mee als je iets afspreekt? Ik krijg er pas moeite mee als er 'altijd bij pietje gespeeld moet worden' wegens playstation of overdaad aan chips of iets dergelijks, of als er 'altijd bij ons gespeeld moet worden' omdat mama van pietje aan het werk is, danwel liever gaat shoppen of zo. Als ik het gevoel heb dat ik als onbetaalde kinderopvang word gebruikt ga ik echt een beetje steigeren. Heb het wel eens gehad dat een vaag vriendinnetje al een week van te voren kwam vragen of ze komende woensdag mocht komen spelen, en wel liefst tot 1/2 6. Hoor ik die middag terloops dat mama op cursus was. Vind ik helemaal niet erg hoor, ik probeer de kinderen ook wel eens tactisch ergens onder dak te krijgen na schooltijd als dat nodig is. Maar ZEG dat dan gewoon even, en laat je kind niet rondleuren met zichzelf tot het een afspraakje heeft geregeld.

Of die keer dat een vriendinnetje weken opgewekt meldde 'dat er komende maand voor straf niet bij haar thuis gespeeld mocht worden'...heel creatief van papa/mama, maar daar was ik ook snel klaar mee.

Ingrid (leuk toch altijd, die speelperikelen)

mams

mams

05-10-2010 om 11:14

Ja, helemaal gelijk

ligt idd aan het kind. Maar daarbij heb ik ook vaak het gevoel dat het hier soms net een buitenschoolse opvang is.....

Maxime.M

Maxime.M

05-10-2010 om 11:24

Makkelijk

ik heb niet het hele draadje gelezen, dus misschien is het al gezegd.
Ik vond het juist wel makkelijk dat de kinderen hier kwamen spelen, dan hoefde ik niet meer op te gaan halen tegen 5 uur. Natuurlijk scheelt het wel wie er komt. Leuke gezellige kindjes, dat is juist heerlijk, iedereen blij. Maar als je van die types hebt die iedere keer ruzie maken of ontzettend druk zijn (met schoenen op de banken en tafels klimmen) tja, dan heb je er als ouder ook ontzettend veel werk aan, de hele tijd de boel in de gaten te houden en te scheidsrechteren, nee die kinderen was ik liever kwijt dan rijk (en bij die kinderen zei ik ook wel eens, oh leuk dat jullie willen spelen, maar vanmiddag kan het niet bij ons (geen reden opgeven) kan het bij jullie deze keer?

Wilma

Wilma

05-10-2010 om 14:19

Hier ook altijd bij ons

En ik kan me heel goed vinden in Ingridt's verhaal. Als ik 't idee heb dat ik onbetaalde opvang ben, dan vind ik 't wat minder.

Hier is 't echter nog een beetje een probleem dat dochter (6 jaar) zelf meestal hier bij ons wil spelen. En als ik dan zeg dat ze nu eerst weer eens bij een ander gaat spelen, zegt ze gewoon dat ze niet wil afspreken. En dat laatste houdt ze lang vol.

Bij één vriendinnetje snap ik 't wel, die hebben een hond en mijn dochter is daar erg bang voor. Dat vriendinnetje (gelukkig een heel leuk meisje) komt dus altijd hier.

Groetjes,
Wilma

Kiddie

Kiddie

05-10-2010 om 14:23

Hoe ik dit oplos.....

Bij ons thuis mag er geen tv of nintendo tijdens speelafspraakjes. Met als gevolg dat ze alleen bij de ander willen spelen want daar mag het lekker wel. Natuurlijk komen er nog wel kinderen, maar ons adres is stukken minder populair hierdoor

Ja hier ook zoiets, herkenning

hoi,ik kamp ongeveer met hetzelfde, ik heb nu al twee weken tegen mijn zoontje gezegd, afspreken ok, maar niet hier. Probeer hem uit te leggen dat het toch leuk is om ook eens bij vriendjes of vriendinnetjes thuis te spelen en kijken hoe leuk het daar wel niet is. Dit heeft geresulteerd dat er nu dus twee weken geen een speelafspraakje meer is. Het is zelfs zo bij een kindje dat steeds als ie bij ons komt van hee de volgende keer bij ons, ja is goed zeg ik leuk, en tot mijn verbazing zie ik hem steeds naar een ander thuis gaan. Nu hebben wij of hadden wij het geluk tot nu dat er een leuk speelvriendinnetje in de straat woonde en dat ging op en neer bij haar dan weer hier. Helaas zijn hun deze week verhuisd. ivm kredietcrisis, scheiding en huis verplicht moeten verkopen.
Zou het iets zijn om mijn zoon te helpen met het vragen om bij andere ook eens te spelen.
groetjes

JanetEE

JanetEE

08-10-2010 om 03:43

Andere kant

Bij ons is het prima als dochter (11) bij ons thuis afspreekt. Door de week is er 3 van de 5 dagen iemand vrij. Op dagen dat er nietmand vrij is en dochter komt alleen uit school (uurtje alleen thuis) dan mag ze geen vriendinnetjes in huis uitnodigen. wel mag ze in de buurt met andere kinderen spelen, als ze maar even laat weten waar ze is (meestal spelen ze op straat).

Als ze in de overige 3 dagen wat afspreekt kunnen er dagen bij zijn dat we zelf andere plannen hebben, bijv naar opa en oma gaan. Dan is de keus soms aan haar: mee naar opa en oma of bij een vriendinnetje thuis afspreken.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.