Steenrijke vriendjes
Nu heb ik al voor de zoveelste keer gehoord wat een vriendje wel niet aan spaargeld heeft. Honderden euro's, hebben ze! Die van ons (7 en 10) krijgen resp. 1 en 1,50 per week en dat is zo weer op, soms sparen ze, maar verder dan 15 euro komen ze echt niet.
Ik vind het idioot veel geld voor zulke jonge kinderen. Dat komt dan volgens de kinders doordat ze ook gekregen geld van opa's en oma's opgespaard hebebn, maar dan nog! Ik vertelde ze al dat die kinderen meer zakgeld hebben dan wij als ouders 
Ik wou het balletje hier toch eens opgooien, want ik blijf me afvragen of die kinderen daar dan zelf ook dingen van moeten betalen die wij nu voor ze nu, of dat dat gewoon ligt e groeien in het spaarvarken terwijlo de ouders gewoon alles betalen...
Hebben jullie ook van die rijke kinderen? En hoe vergaren ze zo'n kapitaal? Wat mogen n moeten ze daarmee doen?
Oow wat vind ik dit weer grappig (pelle en rodebreuk)
en zo lekker normatief: het NIBUD zegt het, voor Pelle en Rodebreuk werkt het zo en dus is dat de manier waarop het altijd en overal moet. Kersje legt uit dat het ideaalplaatje in haar situatie niet werkt en dat ze een andere goede manier gevonden heeft die voor haar en haar kinderen wel werkt. En nog vinden jullie het nodig om haar er op te wijzen dat het toch echt niet is zoals het moet.
Waarom kunnen jullie niet accepteren dat niet alle kinderen gelijk zijn en dus ouders hun opvoeding aanpassen aan wat in hun situatie het beste werkt?
Groet,
Dirkje
Rijk, maar toch niet
Neefje en nichtje (10 en 13) hebben hun moeder nooit gekend, want die is vlak na de geboorte van het jongste kind overleden.
Ze groeien op met pa, eenvoudig en vol zorgen eigenlijk. Pa is niet zo goed met geld, die geeft gewoon alles uit. De kinderen nemen dit zo'n beetje over. Op zich niets mis mee, maar het rare is dat door het overlijden van moeder er straks een grote erfenis voor deze kinderen vrijkomt als oma overlijdt.(hopelijk nog laaannnng niet)
De kinderen zijn dan rijk, en pa heeft niets. Lijkt me zo'n kromme situatie. Ik maak me ook zorgen, omdat ze niet leren met geld om te gaan.
Hopelijk worden ze toch verstandig, en beseffen ze een beetje hoe deze rijkdom onstaan is. (...door heel hard werken in economische gunstige tijd..)
Geld geeft mij niet altijd een goed gevoel, ben zelf ook wel een beetje een consuminderaar.
Judith
Hier ook rijke kinderen
dat wil zeggen dat ze allemaal een paar duizend euro op hun bankrekening hebben staan. Niet door ons, maar door opa en oma die liever met een warme hand geven dan met koude voeten . Het komt niet in heel exorbitante bedragen, maar toen opa en oma daar mee begonnen waren onze kinderen echt nog te klein om het uit te geven. Dus wij hebben het voor hen op een spaarrekening gezet. En dat tikt over de jaren wel aardig aan.
De grotere kleinkinderen kochten er ook dingen voor en Opa en Oma genoten er erg van te horen dat de kleinkinderen er zo'n plezier van hadden. Onze oudste kinderen zijn ondertussen ook groter en mogen ook wat kopen als ze weer krijgen. Liefst zo dat er ook nog een deel naar hun spaarreknening gaat. Voor de jongste gaat het nog allemaal op de spaarrekening.
Zakgeld en verjaardagsgeld mogen ze naar eigen inzicht besteden, al proberen we daar wel wat in te sturen. Sturen in de zin dat we er over praten als ze iets willen dat helemaal niet strookt met hoe wij ze kennen. Zo wilde een van de kinderen een waveboard voor de verjaardag. Prima, was echt wat voor dit kind. Ander kind wilde dat toen ineens ook, maar die hebben we de vraag gesteld of kind dacht dat het daar echt veel mee zou doen. Na nadenken besloot kind dat het liever het geld had om bij ander gespaard geld te doen om een i-pod te kopen. Was veel duurder, maar paste veel meer bij kind. Maar als een kind volhoudt dat het iets wil kopen van dat zakgeld/verjaardagsgeld, dan mogen ze het kopen.
Groet,
Dirkje
Maar ook dan pelle,
vind ik het nogal aanmatigend om te veronderstellen dat er een manier is die altijd in alle situaties het beste is voor ieder kind. En dat je zo door blijft gaan in stellen dat de ander het niet goed doet en jij wel... Je kent de situatie niet.
Groet,
Dirkje
Drang onderdrukken
Kersje schrijft dat het kind moet leren om de drang te onderdrukken... ik denk dat Pelle en ik het anders zien. Kinderen leren veel meer van ervaring dan van wat dan ook. Dus ze moeten niet zozeer leren om de drang te onderdrukken. Ze moeten ervaren wat er gebeurt als ze de drang NIET onderdrukken. Lekker vaak blut zijn. Echt helemaal blut. En dan echt troep gekocht hebben. Van die dure, in mooie doosjes, waar je nooit meer wat mee doet.
Da's pas educatief speelgoed ...
Dus Pelle en ik zien volgens mij een andere leerweg. Niet zozeer dat wij het beter doen, maar wat Kersje zegt dat werkt werkt in zoverre dat die kinderen niet veel uitgeven.. maar ze missen de ervaring van blut zijn, en daar streef ik nu juist naar. Als ze dan sip voor je staan met een lege portemonnee terwijl ze nu wel iets waardevols willen kopen, dat is het moment voor preken van moeders over geld en sparen en 1x uitgeven. Dan beklijft het pas.
Overigens was ik echt verbaasd hoe snel het kwartje viel op deze manier.
Pelle
"Als het geld bij jouw oudste kinderen nog steeds brandt (bij ze krijgen geld voor hun rapport ofzo van opa in hun hand) dan is jouw manier van geldopvoeding dus toch niet goed."
Hier stel je iets heel duidelijk. Je zegt in niet mis te verstane bewoordingen dat een ander het niet goed doet. Die ander legt wat dingen over de eigen situatie uit en jij bijft stellen dat het anders (de manier die jij hanteert) beter is. Kersjes manier is niet mijn manier, maar of het minder goed werkt dan haar manier wordt in de loop van de tijd wel duidelijk. Misschien kunnen ze het later wel beter dan jouw en mijn kinderen. Wie zal het zeggen.
Groet,
Dirkje
Maar wat nou
als het kind die ervaring niet op doet? Ik bedoel: ik heb zuinige/verstandige kinderen. De oudste heeft veel kosten vanwege haar sport/studie en balanceert regelmatig op het randje, maar ze is nu 20 en heeft nog nooit met een sip gezichtje en een leeg portemonneetje voor me gestaan omdat ze zoveel meuk gekocht had.
De jongste is 16, werkt (en gaat naar school) en geeft gewoon vrijwel niets uit. Het is dat wij hem kosten opdringen (buitenlandse schoolreizen zelf betalen enzo) anders ging er gewoon bijna nooit wat áf van zijn rekening. Dus ook daar geen sip gezichtje en een leeg portemonneetje.
Gaat het dan toch wel goedkomen met mijn kroost?
Tirza
Tirza
Tuurlijk,zij hoeven kennelijk niet proefondervindelijk te merken dat teveel spenden niet handig is,en doen dit al uit henzelf.
Bastet
Precies
Het is een zelfregelend systeem. Feedbackcirkel. Kind maakt een keueze, doet ervaring op, leert daarvan. Als het de les al geleerd heeft zal die keus lang op zich laten wachten, want kind laat het niet zo ver komen. Kind kan de les ook geleerd hebben uit een andere ervaring of uit een ervaring van anderen, dan zal het dus die initiële keus nooit maken.
Bovendien groeien kinderen vaak heel hard als ze het idee hebben dat ouders denken dat de kinderen hun verantwoordelijkheden aan kunnen.
Volgens mij heb jij je kinderen met veel vertrouwen opgevoegd Tirza, dat krijg je dan ook terug (slijmslijm).
Voorbeeld
Volgens mij leren kinderen minstens zoveel van het voorbeeld van hun ouders als van een keer goed op hun neus gaan doordat de spaarpot leeg is als ze iets groters willen kopen.
Ouders die zelf elke behoefte meteen vervullen en niet sparen, geven een ander voorbeeld dan ouders die een (grote) uitgave eerst wikken en wegen, kijken of ze het écht nodig hebben en dan pas iets kopen.
Ik had ouders die het laatste deden. Verder werd er echt niet veel gepraat over het nut van sparen, toch ben ik nooit op mijn snuit gegaan met een lege spaarpot of bankrekening en mijn zakgeld brandde ook niet mijn portemonnee uit.
Pelle krijgt gelijk van de nederlandse bank
Zie tweede alinea!
AMSTERDAM - Ouders kunnen hun kinderen beter met geld leren omgaan door eerder te beginnen met zakgeld. Bovendien moeten zij hun kinderen meer vrijheid geven bij het uitgeven ervan. Dat zijn de belangrijkste conclusies uit een dinsdag gepubliceerd onderzoek in opdracht van De Nederlandsche Bank (DN
.
Volgens het onderzoek, uitgevoerd onder 1500 kinderen tussen de 4 en 12 jaar en hun ouders, zijn vaders en moeders te controlerend en beschermend als het gaat om het uitgeven van geld.
Een ruime meerderheid van de kinderen van 7 jaar en ouder mag alleen iets kopen met toestemming van de ouders. Datzelfde geldt voor kinderen met een pinpas. Bovendien krijgt een derde van de kinderen pas na zijn achtste verjaardag zakgeld. Ouders vinden eerder zakgeld geven niet nodig. Zij betalen voor jongere kinderen zelf alles en vinden kinderen nog te jong. (ANP)
14-09-10 18:
K.ersje klopt wel van de action!
Kinderbijslag
Mijn zoon van 7 krijgt 70 ct per week (toen hij 6 was kreeg hij 60 ct) en hij spaart goed!! Hij heeft een lego racebaan voor ogen en hij zwicht niet voor kleinigheden, heel knap vind ik dat. Op zijn rekening staat wel veel want wij maken altijd de kinderbijslag naar zijn rekening over. Zolang we dat kunnen doen, doen we dat. Maar daar kan hij niet aankomen.
