Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Muizemeis

Muizemeis

27-05-2011 om 11:49

Stiekem spullen pakken

Een dilemma met mijn zoon van tien. Laatst was er een oud mobieltje kwijt, en vond ik bij zoonlief in zijn tas. Geen big deal, maar eerder opmerkelijk. Ik gevraagd waarom hij dat had gepakt, hij vond het stoer naar zijn vriendjes toe, snap ik ook helemaal maar ook uitgelegd dat ik een mobieltje nog niet nodig vind.
Vanmorgen twee dingen, ik zoek de mp3 speler, want ik wil er muziek opzetten omdat we 3 uur in de trein zitten vandaag. Mp3 speler zoek, en ik weet al waar hij is, want gisteren had ik ehm nog gezien, bij zoonlief in de tas. Ook om indruk te maken op vriendjes.
Ook zocht ik mueslirepen om mee te nemen voor in de trein ,ook spoorloos, gisteravond lagen ze er nog.
Het zijn allemaal geen grote dingen, niets om je serieus zorgen om te maken. Vooral erg irritant, en als ik hem erop aanspreek, wordt hij eerst boos en daarna verdrietig en gaat hij huilen. Tuurlijk heeft hij het met de scheiding niet makkelijk, maar dat is geen reden dat ik het moet toestaan. Wie weet raad, heeft tips etc etc etc, zodat ik tot hem doordring dat dit niet nodig is, dat hij geen spullen moet meepakken, dat hij goed is zoals hij is, geen indruk hoeft te maken op vriendjes want hij ligt heel goed in de groep etc etc
Muizemeis

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Merel

Merel

27-05-2011 om 12:47

Goed

Ik denk dat je het zo wel goed aanpakt hoor. Blijven erop hameren dat hij geen dingen weg mag pakken. Als hij het blijft doen zou ik het eens proberen terug te doen. Iets waarvan je weet dat hij het echt binnen een uur nodig heeft wegleggen, zodra hij erom vraagt of zegt dat hij het niet kan vinden kan je dan reageren zoals hij reageert, of gewoon een preek afsteken dat hij nu merkt hoe vervelend het is als mensen zomaar dingen van anderen wegnemen.

koentje

koentje

27-05-2011 om 13:57

Valkuil

Gedrag vergoelijken omdat een kind het ergens moeilijk mee heeft.

Dingen wegpakken mag niet, klaar.

Achterliggende oorzaken op een ander tijdstip, andere context aanpakken.

Doordringen

Eerlijk gezegd denk ik dat het inmiddels echt wel doorgedrongen is Muizemeis. De boosheid, het huilen, de schaamte spreekt echt wel boekdelen. Toch is het voor hem blijkbaar wel nodig om spullen te pakken en lijkt het voor hem een kleine overtreding om mee te kunnen doen met de andere kinderen. Als ik me niet vergis zullen er al veel kinderen van zijn leeftijd zijn met een mobiel en is hij op een leeftijd dat hij een nee van jou echt niet altijd meer vanzelfsprekend vind. Hij is ook zichzelf. Mischien is het handiger als je hem iets meer ruimte geeft om dit soort dingen zelf mee te bepalen. 10 is ook niet meer heel klein. En dan kun je de competitie erbij bespreken en hoe je omgaat met principes en verschillen. Een kind heeft ook ruimte nodig om positieve eigen keuzes te kunnen maken. Het 'niet nodig' van ouders kan voor een kind 'wel nodig' zijn en door onbegrip van jou kant wordt het voor hem dan ook wel een lastig probleem. Ik zou daar nou niet direct een potentiele bajesklant in zien maar ook een kind dat andere keuzes maakt dan jij.

Krijgt hij zakgeld?

Ik vind het ook niet raar dat een 10 jarige graag ook stoere gadgets wil hebben. Ze zijn ook oud genoeg om te begrijpen dat je al die dingen niet zo maar even voor hem kunt aanschaffen.
Dus een goed gesprek over zakgeld en folders samen nakijken, wat kost zo`n ding en hoe lang het gaat duren dat hij zijn eigen mp3 bij elkaar heeft. Misschien is hij binnenkort jarig en kan hij geld vragen aan alle vrienden en familie? Misschien kan hij wat klusjes doen en geld verdienen?

En zijn onzekerheid

Ik ben het een beetje met koentje eens...door het te bagataliseren komt de 'straf' en jouw teleurstelling misschien niet helemaal 'over' bij hem.
Dus probeer dat begrip op het moment dat je het ontdekt en je straf bedenkt even uit te schakelen.
En met wil ben ik het ook eens. Krijgt hij zakgeld?
En blijkbaar voelt hij zich onzeker.....en door een moeder die uitlegt dat hij goed in de groep ligt en genoeg vriendjes heeft zal dat écht niet over gaan.
Dus vind ik dat je ook aan zijn onzekerheid moet 'werken'. Wát de onderliggende oorzaak ook is...blijkbaar heeft hij er 'last' van en nu op dit moment. Dus een gesprek over waarom hij dat gevoel/idee heeft dát hij indruk moet maken op zijn vriendjes, dan niet meteen al zijn 'indrukmakendeideeën' afwijzen, maar er eerst over nadenken en bedenken wát je wél kan doen zodat hij zich zekerder voelt. Joost mag weten wat er is voorgevallen, hebben kinderen op school gezegd dat hij nu (nu zijn ouders gescheiden zijn) nooit meer kadootjes krijgt ofzo? Misschien kan je 'samen' doen met die mp4 speler? Of heeft hij juist behoefte om wat vaker iets 'stoers' te doen (met vriendje naar stoer iets met jouw?), of wil hij een ander kapsel en duft dat niet aan jouw te zeggen? Of heeft hij puberonwikkelingen (haargroei b.v.) en omdat hij nu alleen met jouw is weet hij daar geen raad mee? (ik noem maar wat) Stoer en 'vader afwezig' kán een verband zijn.....Wij vrouwen zijn niet écht stoer toch?
groeten albana

Onzekerheid

en gebrek aan zelfvertrouwen kun je bevorderen door kinderen meer verantwoordelijkheid te geven. En inderdaad zoals Wil kun je kind een manier geven om te bereiken wat hij wil. Mijn zoon heeft voor het eerst in zijn leven zijn mobiel verloren in de bus en die is niet meer teruggekomen. Dus heeft hij een oude mobiel tijdelijk gehad en met geld dat hij voor zijn verjaardag kreeg heeft hij een eenvoudig nieuw toestel uitgezocht. Een duurder was ten koste gegaan van zijn zakgeld en dat besteed hij liever aan reizen naa het jeugdhonk waar op dit moment vrienden heeft en gitaar speelt en plezier heeft. Mijn kinderen hebben beiden hun jaar zakgeld gespaard, wat ze sparen verdubbel ik op hun verjaardag, zodat ze indertijd een gameboy en later een nintendo konden kopen.
Meer wroeten is niet handig want versterkt alleen maar de onzekerheid ben ik bang. Verantwoordelijkheid en eigen keuzes lijkt mij hier de aangewezen weg. De scheiding lijkt mij in zoverre van belang dat je zelf onzeker wordt hoe je nu met zoon om moet gaan en dat hij je mischien wil ontzien en dat daardoor het contact schade oploopt. Dat zou ik zeker niet honoreren met straf en teleurstelling maar met investeren in de relatie.

Digitale media

Zijn een feit. Ik vind het jammer dat er door sommige ouderen nog zo'n achterhoede gevecht gevoerd wordt. Er zijn in de samenleving altijd groepen die erin slagen hun eigen principes dwingend op te leggen aan hun kinderen. Daar kun je voor kiezen. Juist hele orthodoxe standpunten in een gesloten gemeenschap kunnen zoveel indruk maken dat een kind die levensstijl van een ouder voortzet. Voor de meeste mensen en vooral voor kinderen is het toch fijner om gewoon mee te kunnen doen, zolang het natuurlijk geen immorele of strafbare zaak is, maar dat speelt hier niet. En dan kan een kind zich wel tegen je gaan verzetten, met name pubers die hun eigen identiteit gaan ontwikkelen. Erop gaan zitten en dwingen en de verantwoordelijkheid bij het kind leggen om zich aan jou aan te passen vergroot dan de kloof. Daar kun je voor kiezen maar wat levert het op, denk ik dan maar. En hoe houdbaar is zo'n standpunt in een open samenleving.

Muizemeis

Muizemeis

31-05-2011 om 20:49

Reacties

Koentje: Nee de echtscheiding is niet de reden dat iets wegpakken mag, maar er is de afgelopen maanden best wel af en toe minder aandacht voor zijn behoften geweest.
AnneJ:Bij ons op school zijn er maar een of twee kinderen in zijn klas met een mobieltje, dus dat vind ik geen reden om mee te doen. Dat hij meer ruimte nodig heeft zou kunnen, hij krijgt al meer dan voor de scheiding, maar mischien op een andere manier. Zowiezo mocht hij vandaag een racebaan kopen van 15euro(was bij een outlet) ik hem gewaarschuwd dat hij wel snel stuk zou kunnen zijn, maar hij wou hem toch hebben. Dus het mocht en inderdaad was hij snel stuk, maar goed morgen maar even naar de winkel terug. Maar hierin mocht hij wel zijn eigen keuze maken. Ik zie hem niet als een potentiele bajesklant hoor zo erg is het niet, maar ik vind wel dat hij moet leren dat pikken niet mag. Mischein gai k hem wel laten sparen voor een eigen mp3 speler, dat is en te doen en dan kunnen we het inderdaad over de competitie hebben.
Wil40: Hij krijgt wel zakgeld maar van en bij zijn vader, en die beslist wat hij ervan kopen kan en mag.
Albana: Hij is altijd wel wat onzeker geweest, kan wel redenen aanvoeren maar of die er echt mee te maken hebben weet ik niet. Hij is bv fysiek wat minder goed dan gemiddeld, net wat minder handig etc etc Eigenlijk wil ik hem meegeven dat hij goed is zoals hij is en geen hebbedingetjes nodig heeft om indruk te maken, maar hoe ik dat precies moet doen weet ik niet. Toch nog eens met zijn juf overhebben, msichien kan die mij wat dingen aanreiken hoe ik hem meer zelfvertrouwen kan geven.
Hij vind op het moment zijn moeder wel stoer hoor Ik heb meegeklommen in het klimpark en hij was verbaasd dat ik dat kon
Over het mobieltje ga ik nog nadenken wat ik daarmee wil, eigenlijk wil ik wachten, hij zit pas in de derde klas.........

Muizemeis

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.