Stoppen met verjaardag traktaties op school. Goed idee of niet?

Tuinfluiter schreef op 13-12-2025 om 20:22:

[..]

Paar jaar terug heb ik zulke borrelhapje weer op een verjaardag geserveerd was een groot succes. We hebben lekker nostalgische zitten zwijmelen.

Ik maak dat vaak met oudjaar  of überhaupt als we gaan borrelen. Of augurk in een plakje salami, stukje kaas met mosterd...

Tuinfluiter schreef op 13-12-2025 om 20:22:

[..]

Paar jaar terug heb ik zulke borrelhapje weer op een verjaardag geserveerd was een groot succes. We hebben lekker nostalgische zitten zwijmelen.

Ik vind het ook nog steeds een heerlijke traktatie. Eet het nog steeds wel eens s’avonds bij de tv; heerlijk! En inderdaad ik denk dan meteen weer terug aan de lagere school tijd. 

Miepjecody schreef op 13-12-2025 om 16:40:

Maar waarom was dit vroeger helemaal geen probleem eigenlijk?

Op mijn school (jaren 70 in een provinciestad)  was snoep verboden om te trakteren. Iedereen trakteerde op blokjekaasmetzilveruitje of boterhamworstomaugurk. Dat gold toen als gezonde traktatie. 

Moslimkinderen hadden wij nog nooit gezien, allergieën kende ik alleen uit dramatische kinderboeken waarin een kind op tragische wijze stierf, en na school kreeg je thuis één biscuitje.
Het origineelste wat er op traktatiegebied bestond was de egel, dus prikkers in een halve meloen die gewikkeld was in zilverfolie. Geen sprake van dat mensen tegen elkaar op gingen bieden met kaasmuizen, bakjes friet-gemaakt-van-cake, of zakjes met minimarsen en lolly’s. 
Het was gewoon allemaal veel beperkter en simpeler. Althans op mijn school. 

yasmijn27 schreef op 13-12-2025 om 22:12:

[..]

Vraag me af of wij nou echt in zo'n eenvoudige omgeving opgroeiden. 10uurtjes hadden wij ook niet. Er was lauwe schoolmelk en water uit de kraan. Eten deed je gewoon tussen de middag thuis. En als je na 3en thuis kwam nam je een appel van de schaal en dronk je wat en dat was het tot het avondeten.

Nee hoor, wij hadden hooguit een mandarijn mee naar school. Verder werd je geacht de uren tussen de maaltijden te overleven zonder extra voedsel. 
Het hele idee dat kinderen pauzekoeken of zoiets nodig hebben bestond in mijn lagereschooltijd nog niet. 

En een heleboel eten was lang zo lekker niet als nu. We hebben nu kaas en vlees en hagelslag van hoge kwaliteit, en vers brood. 
Wij aten vroeger boterhammen uit de vriezer, die smaakten al niet echt vers meer, met zoiets als boterhamworst of supermarktkaas. Daarmee stilde je je honger en at je genoeg om gezond te blijven, maar er was weinig verleiding om nog extra te eten. Maar goed, dat is verder een beetje offtopic.

Ginevra schreef op 13-12-2025 

En een heleboel eten was lang zo lekker niet als nu. We hebben nu kaas en vlees en hagelslag van hoge kwaliteit, en vers brood.
Wij aten vroeger boterhammen uit de vriezer, die smaakten al niet echt vers meer, met zoiets als boterhamworst of supermarktkaas. Daarmee stilde je je honger en at je genoeg om gezond te blijven, maar er was weinig verleiding om nog extra te eten. Maar goed, dat is verder een beetje offtopic.

Idd ot, maar wij hadden in ons dorp een bakker, slager en kaasboer. Die bakker hing iedere ochtend een brood aan de deur, net wat ie had. Met pitjes, zonder pitjes. Zalig VanGogh-brood, zou het nog bestaan?

Misschien voedzamer, waardoor we minder trek hadden?

Hier ligt nu idd brood in de vriezer en we eten supermarkkaas

Bakblik schreef op 13-12-2025 om 14:11:

[..]

[..]

Mijn kinderen hebben nooit op biscuitjes getrakteerd dat klopt. De school was er gelukkig wel heel alert op dat de kinderen die wel op biscuitjes trakteerden niet uitgelachen werden en dat niemand daar iets van zei. Ook tijdens overblijven werd er niet naar elkaars eten gekeken en geen commentaar gegeven.

Goed beleid van de school waarschijnlijk ontstaan door de grote diversiteit in de populatie.

Hoe zorg je er dan voor als school dat kinderen niks negatiefs zeggen over de traktatie van een ander kind? Het mag niet en dus doen ze het nooit? Hoe dan? Kinderen praten daar zeker wel over. Als het niet hardop in de klas is dan wel achter de rug van de juf om op het schoolplein. En dan kun je die kinderen bestraffend toespreken, maar daar heeft degene met de biscuitjes erg weinig aan. Integendeel, dat maakt het misschien zelfs nog erger. Dat jij er zelf niks van gemerkt hebt komt misschien omdat jouw kinderen niet de uitdelers van de biscuitjes waren...

Ik weet uit mijn eigen basisschooltijd nog dat er een keer een kind was dat rondging met een zak engels drop, waar iedereen er eentje van mocht pakken, terwijl in de klas iets als een zakje chips gebruikelijk was. Ik zie nog voor me hoe allerlei kinderen daar luid en duidelijk wat van vonden. Die werden daar vervolgens door de alerte juf met haar goede beleid op aangesproken, maar dan is het kwaad natuurlijk al geschied. Wat er geroepen is draai je niet meer terug. Ik weet het nog steeds, laat staan hoe het door dat trakterende kind zelf ervaren is.

yasmijn27 schreef op 13-12-2025 om 22:12:

[..]

Wij woonden in een klein dorpje, ik ging begin jaren 80 naar een kleine school en ik kan me helemaal niet herinneren dat er uberhaubt getracteerd werd. Je kreeg een kaart, daarmee ging je langs de klassen waar je een sticker mocht uitzoeken en er werd gezongen. En met gym mocht je zeggen wat er werd gedaan. En dat was het.

Vraag me af of wij nou echt in zo'n eenvoudige omgeving opgroeiden. 10uurtjes hadden wij ook niet. Er was lauwe schoolmelk en water uit de kraan. Eten deed je gewoon tussen de middag thuis. En als je na 3en thuis kwam nam je een appel van de schaal en dronk je wat en dat was het tot het avondeten.

In mijn 'antieke' beleving was het vroeger geen probleem omdat het gewoon niet gebeurde

Jaren 60. Kan me niet eens meer herinneren wat er getrakteerd werd.  Mini marsjes bestonden nog niet dus het zullen wel gewoon toffees of toverballen zijn geweest. Wel dat je naar andere klassen mocht om daar de juf ook wat te brengen, en een kaart of poesieplaatje terug te krijgen.
Schoolmelk hadden we trouwens ook niet. , ook geen flesjes water. gewoon van 8.30 tot 12 en van 13.30 tot 16.00 uur naar school, en drinken deed je maar thuis

Den Haag, 1970, er werd gewoon getrakteerd, chips, dropveter, zure mandarijnen met pitten, kaasprikkers, worst, kleine lolly's met suiker, chocola, suikerbeesten, pepernoten, banketstaaf, alles kwam voorbij. Uit een mand, van een dienblad, een halve kool. Grotere klassement dan nu, dus meer verjaardagen. Ik mocht in onze kleine portiekwoning alle kinderen uitnodigen. Wie kon die kwam. We keken film via een filmscherm, knutselen, aten patat, zakje snoep mee. 
Wij keken echt nooit naar de traktatie of wat dat kostte, een biscuit werd net zo hongerig ontvangen als iets anders en zat er een speeltje bij, alleen maar leuk: kneedgum, bellenblaas, stoepkrijt, een gum in de vorm van een dier, wasco, stiften of een kleine set kleurpotloden, een klein bloknootje: we waren overal blij mee.