Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Herfst

Herfst

08-01-2010 om 13:28

Superkind

Hallo allemaal,

Ons zoontje van net 5 jaar heeft al sinds ruim een jaar het idee dat hij 'super' is.
Het is er langszaam ingeslopen. Ik weet niet eens meer precies hoe het begonnen is maar het had iets te maken met rollenspellen. Hij speelde vroeger veel 'bob de bouwer' en daarna was hij 'bliksem mcqueen' etc. Hij speelt zijn helden na dus. Op de peuterspeelzaal waren jongentjes ook wel eens spiderman of superman.

Met 3 jaar dan dachten wij nog "wat schattig" en het gaat wel over. Soms in onzekere situaties dan vroeg hij "maar mama, ik ben toch 'super'?" en dan bevestigde ik dat wel eens om hem de moed in te praten.

Maar de laatste tijd wil ie ook de allersterkste, de allerslimste, de allersnelste etc etc zijn. Is dat normaal bij jongetjes van zijn leeftijd? Is hij soms erg onzeker stiekem?

Nu begin ik toch te twijfelen wat ik ermee moet. We krijgen verschillende opmerkingen uit onze omgeving maar wat is wijsheid?

1) Juist goed voor zijn fantasieleven, die rollenspellen etc dat gaat wel weer over. Als hij zich er toch goed bij voelt.
2) Negeren en niet in meegaan, hij krijgt er een onrealistisch zelfbeeld van, namelijk hij is ook maar een gewoon mens en niet super.
3) Maak je je daar druk over? Dat hoort er toch bij zo'n fase?

Wat vinden jullie? Hij wil ook zijn naam nu schrijven maar op school leert ie alleen maar "de eerste helft" ervan - dus dan denk ik weer, en corrigeer hem: je naam is gewoon Bas en niet SuperBas.

Wat vinden jullie? Hebben jullie kinderen dit ook? Hoever ga je mee? Is het schadelijk? Bob de Bouwer is niet schadelijk lijkt me, maar super zijn misschien wel?

Ben benieuwd naar reacties,
Herfst

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Mamvantwee

Mamvantwee

08-01-2010 om 13:43

Mwah...

Ik weet niet wat je nu precies vreest eigenlijk. Dat een kind van 5 deels in een fantasiewereld leeft, lijkt me normaal. Ik was de afgelopen week ook verheven tot koningin en kreeg geen reactie van mijn zoontje (4) als ik hem bij zijn naam riep, pas als ik Prins xxx riep, antwoordde hij. Dat heeft hij ook op school doorgevoerd. Ach ja, rollenspellen zijn aan de orde van de dag.

Ik neem aan dat je er maar normaal in mee moet gaan, zolang dat kan en praktisch aanvaardbaar is. In de sociale groep op school leert hij snel genoeg wanneer hij moet stoppen. En het is toch niet slecht als hij ambities heeft: de beste willen zijn? Mijn dochter (ruim 5) wil ook de beste/snelste/slimste zijn. Goed zo meid, denk ik dan, zo kom je er wel. Dat ze op de weg naar "de top" nog vaak op haar neus zal vallen, hoort erbij vind ik.

groet, Mamvantwee

supermoeder

supermoeder

08-01-2010 om 14:15

Allekrachtenman

Mijn zoon heeft nog wel een hele poos langer gedacht dat hij ´allekrachtenman` was. Een beetje een vereniging van alle superhelden met hun speciale gaven bij elkaar. Daarbij had hij ook nog een superfantastisch kasteel, ergens in de lucht oid, waar hij alles had en alles kon.
Ik denk zelf dat in elk commentaar dat je krijgt wel iets zit. Niet teveel in meegaan, de realiteit is anders straks wel heel hard. (maar remmen is weer iets anders!) Maar het is net zo goed fantastisch (vind ik dan) dus genieten mag je er best van, het is snel voorbij. Zorgen zou ik me er niet om maken. Misschien speelt wel iets van onzekerheid mee, speelde bij mijn zoon denk ik wel, maar wat dan nog? Onzekerheid mag bestaan, en deze afweer, zeker op deze leeftijd, is juist prima denk ik.

Herfst

Herfst

08-01-2010 om 14:36

Het hoort erbij dus

Dank voor jullie reacties.

Ja ik kreeg serieus te horen dat hij een realistisch zelfbeeld moet hebben (leraar op school nogwel) en omdat vriendinnen juist zeiden "leuk die fantasie" werd ik er onzeker van.

Fijn in elk geval om te lezen dat jullie kinderen het ook hebben (gehad) en dat het niet echt nodig is dit te gaan corrigeren. Ik vind het zo sneu om te moeten zeggen "je bent maar gewoon en we zien nog wel of je slim bent " (dat soort dingen zeg ik dus niet) dat vind ik zo hard.

Het gaat wel erg goed met hem over het algemeen, vrolijk, energiek, sociaal kind. Dus niet teveel zorgen maken dan maar...

Kon ikzelf trouwens maar geloven dat ik super was supermama.. klinkt wel leuk )

Superherfst

Mamvantwee

Mamvantwee

08-01-2010 om 14:41

Elke mama is een supermama

Dus jij ook!

Ik vind mijzelf regelmatig een supermama: als ik de kinderen op tijd op school heb gekregen na een start met ochtendhumeur (wakker worden! - hmmm...nee!), aankleden (mama helpen!), brood erin (nee, ik wil pindakaas!), tandenpoetsen (sta nou stil!), schoenen/jassen/mutsen/wanten/sjaals aan (kom hier, sta stil, andere jas!), fietsen naar buiten, zwalkend over straat, evenveel aandacht geven aan beiden in een andere klas....

pfff...en dat is alleen nog maar de ochtend.
En ik ben echt niet bijzonder, vandaar dat iedere mama een supermama is (en voor de papa's: vervang mama door papa in dit relaas).

groet, Mamvantwee

Tango

Tango

08-01-2010 om 20:59

En elk kind is een superkind van zijn mama

Dat vindt toch iedere mama, dat je eigen kind een superkind is (niet altijd natuurlijk). Dus dat kun je ook tegen hem zeggen: voor mij ben jij een superkind.
Verder ben ik het eens met wat de anderen zeggen. Je kunt erin meegaan, maar niet teveel.
Veel jongetjes hebben het natuurlijk dat ze stoer willen zijn en een held. Het hoeft niet zozeer met onzekerheid te maken te hebben. Hoe is het contact met andere kinderen, speelt hij regelmatig met vriendjes? Hier lijkt hij wel behoefte aan te hebben omdat hij zo graag met jou samen speelt. Ik herken dat in ieder geval ook in mijn zoon van 5.
Van de juf vindt ik het een beetje vreemd hoor dat ze vindt dat hij er te ver in doorgaat. Ik neem toch niet aan dat hij het de hele tijd doet, ook als hij met werkjes bezig is.

liora

liora

09-01-2010 om 10:54

Super

Hoi,

Ik herken het wel die levendige fantasie! Ik ben het niet eens met de leraar, welk kind van 5 heeft nou een 'realistisch zelfbeeld'.
Aan de andere kant snap ik dat je misschien denkt dat het een uiting is van onzekerheid of zo en dat je hem wil leren daarmee omgaan. Met het feit dat hij niet super is maar gewoon super, zeg maar.

Misschien kun je eens in de bieb kijken naar boeken over superhelden die eigenlijk heel bang zijn of zo. Volgens mij zijn er vele boeken over dit thema en dat is dan misschien leuk om met hem te lezen.

Liora

Massi Nissa

Massi Nissa

09-01-2010 om 19:55

De ridder van vogelenzang!

Dat is een ontzettend aandoenlijk gedicht van Annie M.G. Schmidt over een ridder die overdag draken verslaat en jonkvrouwen redt, maar 's nachts ligt te bibberen in bed:
De ridder van Vogelenzang
Er leefde een ridder in Vogelenzang,
al heel lang geleden, verschrikkelijk lang,
die draken versloeg voor een roos en een zoen,
zoals men dat nu nog maar zelden ziet doen.
Die dappere ridder van Vogelenzang!
Maar 's avonds in 't donker dan was hij zo bang!
Dan lag hij te beven tot kwart over zeven,
want altijd in 't donker dan hoorde hij leven!
En iedere nacht, om zijn angst kwijt te raken,
probeerde hij vrolijke rijmpjes te maken,
en telkens begon hij van voren af aan:
Wat heb ik vandaag voor heldhaftigs gedaan?
Vijf draken verslagen,
één jonkvrouw gered!
Waarom lig ik dan zo
te rillen in bed?

En prompt overdag, als de hemel ging klaren,
versloeg hij weer draken, of 't kevertjes waren,
die dappere ridder van Vogelenzang.
Maar 's avonds in 't donker dan werd hij weer bang.
Dan ging hij weer rijmen van voren af aan:
Wat heb ik vandaag voor plezierigs gedaan?
Mijn paard opgetuigd
en mijn helm ingevet,
mijn vrouw toegeknikt
toen ze thee heeft gezet.
Waarom lig ik dan zo
te trillen in bed?

Om één uur des nachts werd het meestal te bar!
Dan raakte die ridder totaal in de war!
Dan jankte hij zachtjes, bij ieder geluid
en lag maar te prevelen, stil voor zich uit:
Eén jonkvrouw verslagen,
vijf draken gered...
maar zeg ik het goed?
Nee, het lijkent wel pet!
Mijn vrouw afgetuigd
en mijn paard ingevet...
een draak toegeknikt toen hij thee had gezet...
Ik weet het niet meer en ik hoor weer geluid...
'k Ben bang in het donker!
Wie haalt me d'r uit?
Moederrrrr!
Groetjes
Massi

rowan

rowan

11-01-2010 om 12:09

Boekje over gewone kindjes

Hoi, mijn hulpje vertelde me een keer dat haar zoontje door de juf er ook op aangesproken was dat hij een te sterke fantasie had. Hij speelde de hele dag dat hij een leeuw was met alle brullen en enge gezichten die daarbij hoorden. Het maakten de andere kinderen in de klas bang.
Advies van de juf was om meer boekjes met hem te lezen over gewone dagelijkse dingen en met "gewone" kindjes. Ik weet niet meer welke voorbeelden ze kreeg, maar misschien kun je dat zelf wel verzinnen. De boekjes van Jip en Janneke en van schrijfster Marianne Busser lijken me wel geschikt.

Succes ermee!
Rowan

Kadonaj

Kadonaj

15-01-2010 om 16:34

Wanneer mogen kinderen weer kinderen zijn...

Hier ook, mijn zoon is een superzoon, geeft ook het liefst iedereen een positie beneden hem, beetje beginnend haantjes gedrag

maar inderdaad, een zus van me zegt dan wel eens dat hij zichzelf wel erg verheven voelt boven de rest, terwijl er toch nooit ruzie van is gekomen...

lekker laten kletsen... we hebben het over een kleuter!

Thea

Thea

02-02-2010 om 16:49

Heel normaal

Ik heb een dochter van 5 en ook zij is in alles de beste, volgens haar dan, hahaha. Ik heb pas ergens gelezen dat het op deze leeftijd heel normaal is dat kinderen dat van zichzelf denken. Ik maak me er dus helemaal geen zorgen om.

lukke

lukke

02-02-2010 om 23:11

Politie

Mijn dochter is motorisch behoorlijk gehandicapt, maar ervan overtuigt dat zij later bij de politie gaat, want: ze kan hard rennen en boeven vangen. Nou kan ze helemaal niet hard rennen, maar ik vind het zo schattig dat ze denkt dat ze een superrenner is. Volgens mij zijn zo ook allemaal zo in haar klas. Zal wel een fase zijn

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.