trainen in omgaan met het verkeer

lastig

Lees dit eerst eens: http://www.swov.nl/rapport/factsheets/nl/factsheet_verkeerseducatie_aan_kinderen.pdf

Om haar te trainen moet je achter haar fietsen maar voor je dit doet moet je oefenen in het maken van een noodstop. Ze moet leren dat als jij hard STOP roept ze dat ook doet en (net zo belangrijk) dat als jij DOORGAAN roept ze ook verder gaat. Pas als dit lukt kun je achter haar fietsen en haar zelf de beslissingen laten doen.

Maak haar duidelijk dat ze, zolang jij direct achter haar fiets, ze bij twijfel jou mag vragen te helpen maar dat zij altijd moet zeggen wanneer ze over wil.

Als dit goed lukt, ze kan zelfstandig de goede beslissingen nemen, ga je verder achter haar fietsen en moet ze het zelf doen.

Eens met Dalarna

Je bent nu gelijk aan het fietsen, maar hoe gaat het als ze loopt?
Ik train mijn 8 jarige eerst lopend op bepaalde punten. En daarna pas op de fiets. Om bij haar vriendinnen te komen moet ze een zeer drukke kruising over. Met verkeerslichten. Die nemen we al 7 jaar vrijwel dagelijks. Ik geef haar steeds meer de leiding. Zij moet de verkeerslichten in de gaten houden en aangeven of het ook kan. (er wordt wel eens door rood gereden.)
Afgelopen weekend heeft ze 'm voor het eerst 'alleen' gedaan. Dat heeft zeker 2 maanden trainen geduurd. En alleen betekend dan dat ik 1 verkeerslicht achter haar loop, maar het wel kan beschreeuwen. Dus wat Dalarna al zegt: STOP is stoppen, en DOORGAAN is ook echt doorgaan. Het stuk daarna kan ze wel al zelfstandig.

Mijn doel is ook dat ze in groep 8 zelfstandig naar school kan, maar eigenlijk ook dat ze aan het eind van groep 8 zelfstandig naar haar vader kan reizen met de trein. Nog een lange weg te gaan.

je merkt het vanzelf

Hoi,

Mijn zoon is 10 en je merkt vanzelf hoe goed ze dingen inschatten. Eerst fietsten we naast elkaar, later hij voorop (tip van het forum). Dan zie je vanzelf hoe vaak ze niet kijken terwijl het wel moet, of onhandig een bocht nemen, etc.

Vanzelf kreeg ik gaandeweg het gevoel totaal voor spek en bonen mee te fietsen. Ik zag ook hoe zoon lastige situaties zelf ging oplossen, zoals: een vrachtwagen staat te laden en lossen, iedereen moet erlangs en er zijn ook trams in de straat. Omdat hij dat altijd zo goed deed, raakte ik ervan overtuigd dat hij bepaalde routes zelf kan fietsen. Dat doet hij sinds zeer kort dan ook. Ik denk wel dat hij vergeleken met andere kinderen nogal verstandig is en ook al wat meer verkeersinzicht heeft dan leeftijdsgenoten.

Ik hoor veel ouders zeggen dat hun even oude kinderen nog veel te dromerig zijn of gewoon echt niet opletten in het verkeer.

Kortom: je kunt het niet eisen, je moet erop wachten!

Liora

Ik snap het niet zo goed. Dit is toch hetzelfde kind dat toen ze 7 was alleen naar muziekles en naar het winkelcentrum fietste, waarbij ze ook een drukke straat over moest steken? Ik herinner me dat toen het punt was dat jij vond dat ze dat prima kon maar dat je man daar anders over dacht. Hoe kan ze dan 2 jaar later opeens verstrooid en angstig zijn in het verkeer?
Los daarvan: het enige wat je doen kunt is eindeloos oefenen. En vooral voortdurend alles bespreken, ook wat anders weggebruikers doen. Zo ontwikkelt een kind langzamerhand inzicht. En dan inderdaad een tijd erachter rijden en kijken hoe ze het doet. In groep 7 doen ze verkeersexamen, dus zullen ze er op school ook aandacht aan besteden, al is dat meestal voornamelijk theoretisch.
Nog een tip: ook als je bijvoorbeeld met de auto ergens heen gaat kun je steeds verkeerssituaties en regels bespreken. Je kunt haar wijzen op wat andere fietsers doen bijvoorbeeld en waarom dat wel of niet goed is.

Gewoon heel veel fietsen

Gewoon heel veel fietsen, dan komt het meestal 'vanzelf' goed. Mijn 11-jarige (met ADHD) kan zich inmiddels prima handhaven in het verkeer, hoewel dit aanvankelijk ook heel moeizaam ging. Maar wij fietsen dus wel veel, en het is inmiddels aardig 'ingesleten'.

Rot week

Beetje rot week hier en dan ga ik me over allerlei onbenulligheden druk maken. Zal wel loslopen allemaal

Ja joh

Eerst nog een half jaartje samen oefenen, en als het dan richting het verkeersexamen gaat, fiets je een aantal keren samen de examenroute.

Daarna zou ik pas gaan beginnen met het langzaam loslaten in het verkeer.

Zo hebben wij het in ieder geval gedaan bij onze ADHDer en vermoedelijk ADDer. Ik heb vernomen dat kinderen pas rond een jaar of 12 het verkeer goed kunnen overzien. Daarom ben ik niet zo'n voorstander van vroeg volledig loslaten in het verkeer.
Bovendien krijgen ze dan via school ook nogal wat theorieles, en dat helpt ook altijd.

veel 'alleen' oefenen

(ik verbaas mij over de hoge leeftijden van zelfstandig fietsen! Maar wij wonen niet in een grote stad, dus dat scheelt)

Onze zoon van zeven fietst eigenlijk best al heel goed in het verkeer, mits hij zelf moet uitkijken. We laten hem soms wel een flink eind voor ons uitfietsen, met nog een mededeling dat hij goed zelf moet uitkijken en dat gaat eigenlijk altijd goed, veel beter dan als je naast hem fietst. Dan let hij helemaal niet op en gaat er vanuit dat papa/mama voor hem uitkijkt.
Natuurlijk laten we hem niet overal zo vrij fietsen, maar de route naar school van 0,8 km. kan hij prima zelf. Het is wel een voorzichtige jongen en het verkeer is niet druk, dat wel.

Misschien kan je op de stukken dat je het zelf aandurft je dochter loslaten en haar 50 m. voor je uit laten fietsen en kijken hoe ze het doet, bijvoorbeeld op een rustige dag in het weekend? Als je ziet dat ze goed oppast kan je de zelfstandigheid langzaam opvoeren. Hier gaat dat eigenlijk heel geleidelijk vanzelf.

mamahippie

dat maakt idd heel veel uit of je in een grote stad woont en langs een moeilijke route naar school moet. Hier wijzigen tot 2018 de routes regelmatig ze leggen een tunnel aan. Op de vorige locatie warden kinderen ipv met de fiets met de auto gebracht omdat het ook voor volwassenen erg gevaarlijk was/is. Laat staan met een kleuter naast je op de fiets. Wij fietsen bewust een langere route omdat die makkelijker / veiliger is.

Elke dag zien we op de route meerdere bijna ongelukken. Bij de middelbare school staat zelfs een klaarover omdat er anders te veel ongelukken gebeuren.

Dan ga je je kind niet zo snel alleen laten fietsen.

Tunnel...

Ja die omleggen van de route ken ik, die tunnel heeft heel wat voeten in aarde, letterlijk en figuurlijk.

reactie

korte stukken mag en doet ze al een tijd alleen, de winkels bijvoorbeeld. en volgens mij gaat dat ook prima.

die route naar school echter... Het lijkt ook alsof ze denkt, nu is mama erbij en hoef ik dus niets te doen.
Op 1 weg van die route heeft zich afgelopen week nog iemand doodgereden. men rijdt daar veel te hard, deze vloog van de weg af, over het fietsenpad frontaal tegen een boom aan. je zult daar dan maar net fietsen

gewoon

Je laat los als je los kunt laten, lijkt mij. Je merkt toch vanzelf of het gaat of niet? Volgens mij kun je er geen termijn aan vast plakken, en kun je dit niet echt versnellen. Zolang het niet veilig is is het niet veilig en moet je iets anders verzinnen. Neemt niet weg dat ik het niet ook doodeng vind, dochter (10) moet ook over erg gevaarlijke wegen en ik houd mijn hart vast voor straks, en dan doet ze het nog erg goed ook. (nog niet alleen.)
We komen hier altijd langs een middelbare school en als je ziet hoe al die pubers fietsen dan is het een wonder dat ze het er levend afbrengen. Ze kijken niet, fietsen gewoon de weg op, zeker in een groep.

gelukkig let het overige verkeer ook op

hm, dat klinkt wat nonchalanter dan ik het bedoel! Ik wou alleen zeggen dat automobilisten meestal wel alerter zijn met fietsende kinderen en groepen pubers natuurlijk.