Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Na-dine

Na-dine

21-04-2009 om 13:32

Verjaardag :(

Binnenkort wordt mijn zoontje 9. Voor zijn feestje mocht hij 5 kinderen uitnodigen. Van die 5 is er 1 zijn beste vriend, die hij bijna niet meer ziet omdat hij naar het speciaal onderwijs is gegaan, 1 jongen is ook wel een vriend van hem, 1 jongen is een vriend die hem af en toe bedondert en pest maar dan weer bij hem komt spelen en 1 jongen die door mijn zoon wel eens gepest werd maar soms toch ook wel een vriend is. En een andere jongen kwam vroeger veel spelen maar de laatste jaren niet meer.
Mijn zoon staat op de wachtlijst om te onderzoeken of hij ADHD heeft of iets dergelijks (ga me nou niet meteen beoordelen voordat je hem een dag hebt meegemaakt thuis) Hij is behoorlijk 'onderzoekend', luidruchtig (hij praat niet maar roept), aanwezig (zie mij!), kan niet stil zitten, heeft geen (tafel)manieren etc. Aan de andere kant is hij ook heel gevoelig (huilde toen een schip ergens olie had gelekt en zeemeeuwen onder de olie zaten), lief, soms behulpzaam en kletst hij graag. Dus ja, een kind met uitersten. Naar mij luistert hij vrijwel niet en ook naar andere volwassenen kan hij vrij volhardend zijn om zijn zin te krijgen (dit probeer ik natuurlijk wel af te kappen).
Nu heeft de moeder van het laatstgenoemde jongetje afgebeld omdat dat jongetje zo'n ruzie heeft gemaakt met zijn broertje dat hij deze week niet meer naar buiten mag (arm kind, met dat mooie weer). En hij mag ook niet naar het kinderfeestje van mijn zoon. Indirekt wordt mijn zoon dus ook gestraft.
Maar mijn zoon geeft niet op, dus vandaag, een dag voor het feestje, een ander kind uitgenodigd. Nu net belde de moeder af met als excuus 'hij kan niet'. Ik word hier best heel verdrietig van. Is mijn zoon zo'n monster dan dat moeders hun kinderen thuis houden?
Het doet ongelofelijk veel pijn om de teleurstelling op mijn zoontjes gezicht te zien en het masker waarachter hij dat vervolgens wegstopt.
Ik hoop dat jullie beseffen dat als je je kind straft door hem niet naar een kinderfeestje te laten gaan, je de jarige ook straft. En dat doet enorm veel pijn!!!

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Guinevere

Guinevere

21-04-2009 om 13:55

Geen verband

Denk je echt dat er verband is tussen het gedrag van je zoon en het feit dat één kind niet mag komen (is ook niet leuk) en dat een ander kind niet kán komen op die korte termijn?
Probeer een leuk feestje te maken met de kinderen die wél komen zou ik zeggen. Het gaat niet om de kwantiteit, maar om de kwaliteit. En vraag of dat ene gestrafte jongetje dan volgende week een keer wil komen spelen (of laat 'm op zoons echte verjaardag komen).
Ik begrijp je gevoel wel, dat je bang bent dat men je zoon niet aardig vindt omdat ie ADHD-erig is. Maar je moet er vertrouwen in hebben dat je zoon er prima toe in staat is om wél vriendschappen te onderhouden. Mijn eigen ADHD-er heeft bijvoorbeeld geen dozijnen vrienden, maar wel een paar vrienden waar hij enorm trouw mee is.

Guinevere

Guinevere

21-04-2009 om 14:04

En...

"Mijn zoon staat op de wachtlijst om te onderzoeken of hij ADHD heeft of iets dergelijks (ga me nou niet meteen beoordelen voordat je hem een dag hebt meegemaakt thuis)".
Waarom zouden wij dat veroordelen eigenlijk? Ik heb het gevoel dat je het zelf nog een moeilijke gedachte vind dat iets dergelijks bij je zoon zou kunnen spelen, klopt dat? Voor de periode totdat je de uitslag van het onderzoek hebt: probeer trots te zijn op die lieve, zorgzame kant van je zoon. Die drukke, aanwezige kant: probeer te accepteren dat hij dat niet met opzet doet. Hij kan er gewoon (nog) niet veel aan doen. Bekijk het eens anders: als mijn zoontje nog zonder medicatie 's morgens zijn bed uitkomt, is ie net een wervelwind. Maar wél een hele vrolijke, energieke en lieve wervelwind. Dus zolang hij niet te hard bovenop mij stuitert kan ik er prima om glimlachen.
En dat volhardende van je zoon lijkt me wél een karakterkwestie: handig voor later!

MaximeM

MaximeM

21-04-2009 om 15:17

Kan echt niet?

Misschien kon het andere kind écht niet,wat op het laatste nippertje gevraagd werd?
Verder vind ik het wel stom dat het eerste kind niet mag komen op de verjaardag ivm straf, want inderdaad de jarige wordt nu ook gestraft. Dat zou ik zelf nooit doen, dan zou ik mijn kind, als hij straf verdiend had, wel op de andere dagen zijn straf laten uitzitten (maar ik heb dat nog nooit gedaan, huisarrest)

Maxime

Ken het gevoel wel

hier een jongen met ASS die over een paar maanden 8 wordt. Ik doe al niet eens meer de moeite om te vragen of hij nou eindelijk wel eens een feestje wil geven.
Hij heeft nog nooit een feestje gegeven, is dit jaar nul keer uitgenodigd, vorig jaar 1 keer. En dat is zeker niet omdat zoon zo luid en wild is, nee, omdat hij blijkbaar zo onzichtbaar is. Ik ken het gevoel van onmacht, want dat is -denk ik- wat je parten speelt. Ik weet ook niet of zoon nu echt geen feestje wil, of dat hij het maar zegt (masker).

En dan heb ik een jongere dochter die voor dit jaar nu al aan feestje nummer 12 zit... . Zoon mag altijd leuk haar mee gaan wegbrengen. Ik vind dat zo erg voor hem. Maar wat doe je eraan? Ik vraag me wel eens af of ouders beseffen dat sommige kinderen nooit eens gevraagd worden (en of dat iets zou uitmaken natuurlijk)?

Maar kop op, je zoon geeft gewoon een feestje met 4 kinderen, dat is toch ook een echt feestje. Kwaliteit boven kwantiteit, en dat is goed zo!

Maak er zelf geen punt van

Hallo Nadine,
Natuurlijk is het heel spijtig als iemand afbelt voor een feestje. Maar dat gebeurt en dat overkomt iedereen! ADHD of niet. Maak er geen punt van, doe je dat nl wel, breng je dat ongetwijfeld op je zoon over.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.