Verongelijkt en boos 6 jaar
mijn dochter van zes vraagt altijd veel aandahcht, praat de hele dag over wat ze doet/gedaa heeft, wil bevestiging. Kirjgt ze een keer op haar kop is ze helemaal boos, buiten verhouding. En ze voelt zich snel verongelijkt, en extreem zielig.
Het is een beetje het karakter ( mijn zus en schoobmoeder hebben het ook, wat irritant, zeker als iemand al lang volwassen is!) maar nu in de drukke ddecembermaand met griepvirussen steekt het nog eens extra de kop op. Het draait allemaal om controle houden over en willen bepalen hoe en wat.
Vraag is eigenlijk, hoe ga ik ermee om?
Ik luister mee
Want ik vind dat ook heel lastig. Zowel bij de volwassenen die zo zijn als bij het kind.
Tja
Ik ken het verschijnsel, en volgens mij doe je er niets aan ;-( Ik denk dat het te maken heeft met onzekerheid of het gevoel gehoord te willen worden, gecombineerd met egocentrisme en een vleugje narcisme. Bij mijn kind dat dat gedrag vertoont probeer ik bij te sturen, haar een spiegel voor te houden en vertellen wat haar gedrag voor uitwerking heeft op anderen. Van haar vader ben ik gescheiden.
Bevestiging
Toen dochter 4 jaar oud was vroeg ik het een keer aan haar juf op school en die meldde dat de meeste meisjes dat doen, bevestiging zoeken, het gaat wel weer over (voor ze 18 zijn denk ik er dan maar weer achteraan). Het kan zeker vermoeiend zijn maar blijkbaar heeft ze die bevestiging dan van mij nodig tot ze zelf meer zelfvertrouwen heeft. En daar hebben we hard aan gewerkt. En bij mijn dochter bleek ook nog mee te spelen dat het haar vaak heel veel denkwerk en puzzelwerk kost om situaties door te denken zodat ik begrijp dat ze die bevestiging dan gewoon nodig heeft ook al is het honderd keer hetzelfde. Zelf denkt mijn dochter dat het beter zal gaan als ze groter wordt en ik moet zeggen dat het wel een stuk verminderd is, ze is inmiddels een puber. Maar toch kan ze nog weleens iets willen toetsen en dan denk ik dat samen met haar door hoe ze zelf zekerheid kan krijgen over situaties en acties, welke handvaten ze daar voor nodig heeft.
Ze zegt zelf
Fijn dat er wat herkenning is. Net weer een scene gehad, doet ze boos, huilen, stelt zich aan als een peuter om maar aandacht te trekken. Mede vanwege verregaande staat van vermoeidheid, maar toch. Zelf weet ze heel goed aan te geven wat er mis is: ze komt aandacht te kort (van ons, broertjes zouden meer krijgen, wat eerdere tegenovergesteld is?!), vriendinnetjes doen niet/nooit wat zij wil.
Dat vind ik wel weer superknap, dat ze dat kan vertellen. Maar toen ik heb geprobeerd e.e.a. uit te leggen wilde ze dus niet luisteren. Alles was NIET waar en stom en Nee. Ben uiteindelijk weggelopen en haar net als mijn peuterkind gewoon op de grond laten liggen mokken. Toen kwam ze na een minuut of tien heel zoet en braaf naar ons toe om in bed gestopt te worden....
Ik vind het zo moeilijk, weet niet goed wat ik ermee aan moet.
Verkeerd moment
Het lijkt me niet handig om dit te bespreken als ze net een aanval heeft.
Helpt ze in huis ergens mee? Wij zijn met onze bijna 6-jarige bewust begonnen om hem echt "de oudste" te laten zijn sinds de geboorte van zusje (hij heeft ook een broertje van bijna 4). Hij mag iets later naar bed, hij mag helpen met de vaatwasser inruimen, we zijn begonnen met koken met hem (hij heeft laatst zelf pannekoeken gemaakt, met man ernaast, maar hij deed alles), hij mag alleen naar het park, eventjes op zijn zusje passen als ik onder de douche ga, etc.
En dit helpt echt enorm om hem meer zelfvertrouwen te geven. Natuurlijk gedraagt hij zich alsnog regelmatig als een klein kind, maar over het algemeen gaat het erg goed.
Ook
Ja, wij hebben er ook zo eentje. Jongetje, 5 1/2. Ook niet echt een idee wat je er mee aanmoet. Bepaalde soorten aandacht helpen goed, mee laten helpen met bepaalde dingen. Uitje van 1 ouder alleen met hem. Maar dat kan niet altijd. Heeft ook een klein broertje die heel anders is. Maar een beetje in de hand proberen te houden en hopen dat hij er overheen groeit.
Hij heeft ook hele leuke kanten en soms gaat het heel lang goed. En soms is het weer een hele dag een ramp 
Kop op!
