Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Volgens juf komt dochter heel moe over

afgelopen periode ging het qua concentratie op school weer slechter. De docent geeft aan dat mijn dochter in de klas moe over komt, veel geeuwt, hangt.

Nu heb ik mijn dochter dus goed in de gaten gehouden maar ze slaapt goed en is overdag na schooltijd niet moe. Ze vindt het saai zegt ze.

Docent zelf blijft zeggen dat ze haar gedrag (concentratie, snel afgeleidt) niet erg genoeg vindt om verder te testen.

Thuis gaat het wel beter, in vergelijking met een half jaar geleden, we blijven herhalen en opdrachtjes in delen doorlopen maar het gaat best goed. Ze is ook lekker aan het spelen met alles en iedereen, geen gedoe met andere kinderen, is dus vrolijk thuis.

Wat kan ik eigenlijk op eigen houtje gaan laten testen, ik ben zelf benieuwd naar haar iq en dus die concentratieproblemen.


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Wat suggereert leerkracht dan?

Ze geeft aan dat je dochter moe overkomt, maar vindt eea niet geen aanleiding genoeg om te gaan testen. Jij hebt nu vastgesteld dat je dochter volgens jou goed uitgerust is. Wat stelt de docent dan voor? Doormodderen? En zien jullie als ouders het eigenlijk als een probleem? Dat zou ik zelf eerst helder zien te krijgen.
Kijk, als jij een IQ-test en eventueel aanvullende tests wil, dan kun je dat altijd op eigen houtje bij een psych gaan regelen. Daar kan school totaal buiten blijven en je hoeft ze zelfs niet op de hoogte te brengen van het feit dát je het doet, laat staan wat de uitslag was. Het kost een paar flinke stuivers, dat wel. Maar is het een soort "pret-echo", of wil je er consequenties aan verbinden? En zo ja, welke?

mari39

mari39

16-04-2012 om 10:48

Inderdaad

wat wil leerkracht dan? Is ze bezorgd over gezondheid van je dochter of zit het echt in concentratie etc?
Is je dochter wellicht aan vakantie toe?

Als je echt wilt weten hoe het is met IQ dochter, om vervolgens gerichter voor haar school aan te pakken, dan zou ik het sowieso zelf doen, zonder bemoeienis van school. Daar heb ik zelf slechte ervaringen mee. Dus ik zou dat niet van oordeel leekracht laten afhangen.
Maar vind je het echt noodzakelijk? Lijdt je dochter onder hoe het is op school? Qua cijfers maar ook sociaal/emotioneel?

Sindbad's vrouw

Sindbad's vrouw

16-04-2012 om 10:55

Wat je op eigen houtje kunt testen....

Is hoe de juf het gedrag van je dochter "leest"

Zoals je het hier omschrijft, is de interpretatie van juf op het geeuwen en hangen dat je dochter "minder geconcentreerd is, en snel afgeleid is"

Wat IK lees, is dat je dochter heeeeeeel ontspannen in de klas aan aan tafeltje hangt, en zo ontspannen is dat ze erbij gaat zitten gapen.....

Mensen geeuwen alleen maar als ze zich veilig en onstpannen voelen.
Het kan de indruk wekken van ongeinteresserd zijn, en niet geconcentreerd, maar als haar cijfers voor de rest goed zijn, dan denk ik dat ze gewoon lekker in haar vel zit, en dat het de invulling van de juf is.

Kortom, tijf voor een praatje " actieve leerhouding" met je dochter, en de tips die Miriam Lavell met betrekking tot dit onderwerp al eens gegevens heeft in de praktijk toe te passen.

Test maar eens of dat werkt.... Hier in huis werkt het als een tierelier, mijn jongens weten dat het zo werkt, en ook dat het effect heeft op de leerkracht.

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 10:58 Topicstarter

Ja dat is lastig

als zij toch add heeft (wat ik wel eens bedenk als het thuis ook slechter gaat) dan heeft dat kind daar zelf last van, nu maar ook later, ze heeft nu nog heel weinig huiswerk, krijgt af en toe werk mee naar huis om af te maken (werk op tijd afkrijgen en concentratie houden bij de uitleg is regelmatig lastig voor haar). Wat nu als ze straks meer zelfstandig moet werken, dagelijks huiswerk krijgt ?

Is het niet verstandiger om nu als ouders wel te gaan testen ?

wat ik wil voorkomen is dat ze het op school moeilijker gaat krijgen, haar cijfers zijn wisselend, ze kan een toets uitstekend doen als ze haar hoofd erbij heeft, als ze dat niet heeft dan scoort ze zwak.

Ze wil het graag goed doen. Ze kwam laatst thuis met op haar hand geschreven "ik haat mezelf", ze had die dag het niet leuk gehad op school omdat ze het goede antwoord niet wist. Ik wil dat ze het fijn heeft op school, zich niet hoeft te schamen als ze iets niet weet (om welke reden dan ook).

ik vind het apart dat het nu op dit moment dus op school minder gaat terwijl het thuis wel goed gaat. Eerder liep dat synchroom.

Sindbad's vrouw

Sindbad's vrouw

16-04-2012 om 11:05

Wat gaat minder....

Kun je dat concreet maken? is het tastbaar? Nu hoor ik alleen maar dat juffrouw het over gapen en hangen heeft.

Staar je ook niet blind op ADD met betrekking tot "dingen die slecht" gaan. De kracht van ADD is namelijk ook dat als je iets wel interessant vind, je daar helemaal voor kunt gaan, en je daarin heel veel en heel snel kunt leren.

Ik denk zelfs, dat als er sprake is van ADD, het juist belangrijk is om je dochter de vaardigheden te leren met betrekking tot "een active leerhouding". Ik wou dat mij dat verteld was.... (ook ADD)

Het zijn namelijk vaardigheden waardoor je dochter leert hoe ze zelf invloed uit kan oefenen op de manier waarop zij gezien wordt in de klas door de leerkracht. Waardoor zij zelf in staat is om het feit dat ze zich verveelt, en het maar "saai" te verbergen, zonder dat ze het plakkertje " ongeinteresseerd, lui, en lastig" opgeplakt krijgt.

mri39

mri39

16-04-2012 om 11:22

Zonder er een punt van te maken

zou ik het op haar hand geschreven zinnetje wel serieus nemen. Heb je het idee dat ze vaker negatief over zichzelf denkt?

Tja, testen als je weet welke issues naar voren komen,i dat dan nodig? Ze vindt huiswerk maken/plannen lastig. Daar hoef je geen add voor te hebben, dat zijn er echt heelveel, met en zonder diagnose. Daar kun je haar toch wel in helpen. Het is sowieso denk ik een overschatting van welk kind dan ook, om te denken dat ze met gemak overschakelen naar zelfstandig huiswerk maken/plannen etc. Er zijn er maar weinig die dat soepel oppakken.

soms loopt thuis en op school niet synchroon. Dat kan meerdere oorzaken hebben, maar hier thuis is het vaak dat marizoon, om allerlei redenen, niet voldoende energie heeft om in beide situaties zijn aandacht, concetratie (of wat dan ook) heeft om het soepel te laten verlopen. Vaak trekt dat vanzelf weer bij.

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 11:29 Topicstarter

Leerkracht

heeft een maand of 2 geleden aangegeven (aan dochter) dat ze wat aan haar leerhouding moet doen anders zou ze met ons gaan praten. Dit had volgens mij ook betrekking op dat hangen, scheef zitten, gapen.

En nu een tijdje verder geeft ze aan dat het een week niet goed ging.

Ik heb de afspraak met haar gemaakt dat als het slechter ging ze dat zou komen melden, dat is nu dus gebeurd, ik kan nu geen verklaring vinden vanuit huis. Eerder hebben we periodes gehad dat ze te weinig sliep (met dank aan klein zusje) en thuis ook onrustig was.

De leekracht omschrijft het als "onrust".

Sindbad's vrouw

Sindbad's vrouw

16-04-2012 om 11:42

Schiet mij maar lek

Waar hebben we het over? Over een kind wat hangt in de bank, en een juf die dat leest als ongeïnteresseerd heid.

Zegt dat nu niet meer over de juf, als over het kind?

En over de leerhouding? heeft juf verteld welk gedrag haar stoort, en welk gedrag ze dan wel graag ziet?

Maar los daarvan.... Verwacht juf nu dan echt dat ze een gelijkwaardig gesprek kan voeren met een kind over "leerhouding en het effect daarvan op de leerkracht" met een basisschoolkind?

Schiet mij maar lek...

Manda

Hoe schat jij de leerkracht in? Is ze een zeurpiet, of neem je haar ook met andere dingen over het algemeen wel serieus?

Chris

"anders zou ze met jullie gaan praten"

Oké, dat hebben we dan nu gehad. Maar nogmaals, wat suggereert die leerkracht dan verder? Met jullie praten heeft kennelijk niet het gewenste effect gehad. Is er iets dat moet worden aangepakt/opgelost en zo ja, wat stelt de leerkacht dan zelf voor als aanpak/oplossing? Of verwacht ze die nu van jullie?

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 13:11 Topicstarter

Wat zij besprak met mij

was dat het dus a. slechter ging met concentratie en werkhouding (hangen, gapen, niet opletten, snel afgeleid, onrustig) en b opperde wat oorzaken (toe aan vakantie, zomertijd aanpassingen, slecht slapen).

Ik herkende die oorzaken niet en dus is er verder geen conclusie of actie besproken.

dus er is een probleem op school die niet door school opgelost kan worden en ook niet door ons thuis, aangezien het thuis wel goed gaat.

Fianna

Fianna

16-04-2012 om 13:28

Klaslokaal

Kan het niet zijn dat je dochter zo hangerig is in de klas, veel geeuwt enz omdat het warm en/of benauwd is in de klas? Omgeving kan ook een hoop doen met je. Als ik het warm heb, of te weinig frisse lucht heb, word ik hangerig en gaperig en kan me dan zeker niet concentreren.

Karmijn

Karmijn

16-04-2012 om 13:44

Volgens mij...

Volgens mij twijfel je al heel lang over het concentratie vermogen van je dochter.
Misschien is het een goed idee om haar te laten testen op ADD en intelligentie, door een vrijgevestigde kinderpsycholoog bijvoorbeeld. Dan weet je in ieder geval wat meer en doorbreek je de twijfel bij jezelf van: is er nu wel 'echt' iets of niet?
Wij hebben ook een 'is er nu wel echt iets of niet?-kind en wij hebben ervoor gekozen om nog niet te laten testen. Haar broer heeft ADHD en het lukt ons erg goed om met de dingen die wij daarover weten, haar te helpen. En als het goed gaat, gaat het goed. Dan vind ik testen verder niet zoveel toevoegen. Maar ik kan me zomaar voorstellen dat ik er over een half jaar anders over denk.
Ik zou dat soort testen echt NOOIT via school laten lopen. Dat kun je echt veel beter in je eigen hand houden, dan kun je ook precies zelf bepalen wat er nu precies van de conclusies op school gemeld gaat worden. Op school moeten ze dan wel een vragenlijst invullen, waarschijnlijk, dus je kunt het niet helemaal om hen heen organiseren. Maar ik zou de regie in eigen handen houden. Wij hebben hier te maken gehad met een secreet van een juf die ons om de oren ging slaan met een testrapport van drie (!) jaar terug, waar iets negatiefs over de thuissituatie instond.

mari39

mari39

16-04-2012 om 13:44

Ik snap niet

zo goed wat juf nu van jou verwacht. Juf constateert iets, nl. gapen, hangen, werkhouding, etc. zij bespreekt dat met jou met vrij neutrale mogelijke oorzaken: zomertijd, vakantie etc. Jij herkent het niet. Verwacht juf nu van jou dat jij het gaat oplossen? Ik denk toch echt dat juf zelf actie moet ondernemen, omdat het in de klas afspeelt. Je schrijft dat het een tijd goed is gegaan in de klas: wat is er nu anders geworden? Andere plek, ander licht, ik noem maar wat. Zijn er al concrete maatregelen genomen als hoofdtelefoon, rustiger plekje, ander soort werkjes, ik bedenk maar wat. Als het echt iets van school is, en het ligt niet aan moeheid etc, tja dan zal juf daar toch zelf iets aan moeten doen. Het kan natuurlijk ook aan de juf liggen, wellicht is het dan na de vakantie met nieuwe leerkracht anders.

Sindbad's vrouw

Sindbad's vrouw

16-04-2012 om 13:56

Wat zij besprak

Manda, kan het zo zijn dat je dochter zich domweg verveelt en het maar saai vindt? En als dat zo is, is haar gedrag dan niet begrijpelijk?

En dat juf dan een probleem maakt van iets wat geen probleem is?
Kan het zijn dat juf jouw onzekerheid tav je dochter en ADD haarscherp aanvoelt, en daar op inspeelt?

Adrienne

Adrienne

16-04-2012 om 14:33

Manda rijn o.t.

Nou MandaRijn, over reacties heb je vandaag in ieder geval niet te klagen!

mijk

mijk

16-04-2012 om 16:36

Wat je ook doet, doe het niet via school

mijn ervaringen daarmee zijn heel negatief. Desondanks hebben wij toch pluswerk voor zoon kunnen regelen en al het verontrustende gedrag is als sneeuw voor de zon verdwenen....

Mijk

In eigen hand houden

Als je besluit tot testen, zou ik het zonder meer in eigen hand houden. Niet bij school neerleggen, zelfs niet als ze het aanbieden! Maar mijn ervaring is ook, dat er maar beperkt budget is voor dergelijke testen. De "echte" probleemgevallen gaan dan voor en meestal is het geld daarmee wel op. MIADH-kinderen, oftewel de misschien-iets-aan-de-hand-kinderen, vallen vrijwel altijd buiten de boot. (nieuwe categorie, MIADH-kinderen Maar wat het belangrijkst is, als juf een probleem ziet, zou juf wat mij betreft ook moeten aandragen wat zij als gewenste vervolgacties ziet. Zij constateert immers het probleem. Als jíj ergens iets als probleem ziet, moet je dat voor jezelf helder krijgen en al dan niet actie ondernemen. Houd uit elkaar wat wiens probleem is, bedoel ik te zeggen.

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 21:30 Topicstarter

Dank

ik weet het nog niet, mocht er weer zoiets langs komen als dat 'ik haat mezelf' omdat er iets op school niet goed ging dan moet ik er gewoon mee gaan doen.

ja er is iets maar nog geen echt probleem, ik ben mij er wel bewust van dat we zomaar volgend jaar weer een vervelende docent krijgen (vorig jaar een vreselijke invaller, echt vreselijk).

ik wil dat ze zich kan ontwikkelen in een omgeving die dat mogelijk maakt en vooral zichzelf niet in de weg zit en dus gewoon lekker mee kan en vrolijk is.

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 22:00 Topicstarter

Oh en ik zie

mezelf net een stukje schrijven over hoe snel mijn dochter vroeger was, als baby, als dreumes, als peuter, als kleuter. Dat vergeet ik dan weer bijna, mijn dochter was een hele snelle prater, maaktte direct na de geboorte al contact, lachtte in de kinderwagen naar alles en iedereen die langs liep, in de supermarkt werd ik omringd door mensen die haar zo ontzettend leuk vonden, liep met 8 maanden langs de bank, tekende al heel vroeg dieren, kon wat lezen en schrijven (letters achterstevoren, prachtig vind ik dat ze dat een tijdje doen) toen ze naar school ging.

het is volgens mij een erg begaafd kind, vooral op sociaal vlak, is buitengewoon inlevend en gul, royaal, expressief en ook nog eens heel erg mooi (als moeder mag ik dat wel zeggen).

en dan gaat het dus niet 'zo goed', 'halfjes', 'niet helemaal lekker', 'onrustig'.

Terwijl ze vroeger altijd dus zo opviel door haar innemende verschijning en dat wat ze allemaal al kon. Hele gesprekken voerde ze op 5 jarige leeftijd met een professor, over politiek en stelde dan echt leuke vragen (waar ze dan ook weer hele leuke antwoorden op kreeg en direct de uitnodiging om samen ijsjes te gaan eten .

zo zonde dat die positieve berichten er zo weinig zijn, en ja ze heeft nu een paar hoge cijfers gehaald maar toch is er altijd een soort van 'er is iets met haar'.

Ik denk niet dat ze hoogbegaafd is hoor, maar slim is ze wel en dus sociaal heel goed. Baal er gewoon van, stom gezeur.

Wat zou je willen bereiken met testen?

Manda, hoor je die niet zo positieve berichten alleen van school of merk je dat je dochter in het dagelijks leven, thuis of in andere sociale omgevingen, ook veranderd is?

Als het alleen op school niet zo lekker loopt zou ik expliciet aan de leerkracht vragen wat die denkt daaraan te gaan doen en hoe jij en dochter daarbij kunnen helpen. De leerkracht zegt zelf dat ze niet aan testen denkt omdat het gedrag van je dochter niet echt problematisch is. Als ze nu verder geen concrete plannen heeft om iets met het gedrag van je dochter te gaan doen, dan zou testen ook geen zin hebben, want dan gaat de leerkracht met de uitslag van die test ook niks doen. Dan wil ze alleen maar gedrag benoemen om zichzelf een vrijwaring te verschaffen voor wanneer het wat minder goed gaat lopen met je dochter. Of je nou een test hebt waarin staat dat je dochter ADD heeft of niet, feit is dat de leerkracht nu vindt dat ze niet geconcentreerd genoeg is. Wat wil ze daaraan gaan doen en verandert een testuitslag daar iets aan?

Je schrijft dat je benieuwd bent naar het IQ van je dochter. Nou is het met IQ-testen zo dat er een getal of een bandbreedte uitrolt. Die heeft een betrouwbaarheidsinterval waardoor de bandbreedte nog breder wordt. De onder- en bovenkant van die bandbreedte scheelt dan zomaar 20 punten of meer. Bedenk dan dat zo'n test ook maar een momentopname is en dat er geen overtuigend verband is tussen IQ-score en schoolsucces. Zegt ook niet veel, zo'n test. Je weet zelf wel dat je een bijdehandte dochter hebt. Als ze zich verveelt op school omdat ze niet genoeg uitgedaagd wordt is het zaak aan te sturen op verdieping, verbreding, compacten en de hele riedel. Ik hoop dat je geen school hebt die pas wat gaat doen als er een hb-testscore op papier staat, maar kijkt naar wat de leerling nodig heeft. Het IQ-getalletje (toch al discutabel) zou daar niet voor van belang hoeven te zijn.

skik

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 23:06 Topicstarter

Testen

ik zit hier al de hele avond met een man te praten die het allemaal niet zo belangrijk vindt.

maar goed dat terzijde.

Ik denk dat ALS we moeten testen het nu het juiste tijdstip is, ze zit nu in groep 5, volgend jaar wordt de druk op huiswerk en zelfstandig werken groter. Nu zit ze goed in haar vel, straks hebben we misschien te lang gewacht.

Ik hoop dat er uit die testen komt, en dat schat ik ook zo in, dat ze op veel vlakken erg goed scoort, dat er op die vlakken te weinig uitdaging is, dan scoort ze op andere vlakken zwak en daaraan kan dan meer bijgesprongen worden door hulp.

Nu is het een komen en gaan van speculaties, misschien is het dit, misschien is het dat, misschien is het omdat ik afgelopen weken niet lekker in mijn vel zit en zij dat voelt, misschien slaapt ze slecht (wat ze dus niet doet) vanwege de zomertijd etc.

en zo kunnen we nog wel een tijdje aan blijven modderen.

Kijk, ik snap het risico van zo'n test ook wel, momentopname (en daar gaat het dus altijd om, als ze er bij is scoort ze bijna foutloos, is ze er niet bij dan scoort ze zwak) en dat kunnen we dan iig aangeven bij zo'n test.

Bovendien denk ik dus dat er een hoge score uit gaat komen en zij dan de bevestigting krijgt dat ze WEL slim is (en daar twijfelt zij en wij en iedereen soms aan omdat ze gewoonweg niet op let).

god ergernis al om, ik kruip mijn bed in om nog een paar uur wakker te liggen en te piekeren en te piekeren.

Waar vind ik een goede psycholoog en wat kost een GOED BREED serieus onderbouwt onderzoekstraject ongeveer ?

Manda Rijn

Manda Rijn

16-04-2012 om 23:07 Topicstarter

En dan

dus eerst eens te kijken naar het IQ.

Chippie

Chippie

16-04-2012 om 23:26

Manda

Ik begrijp niet zo goed waarom ze zo uitgaat van IQ test. Stel het probleem centraal (ongeconcentreerd, etc) en laat de psych kijken wat handig is qua onderzoeken. Ik begrijp namelijk niet zo goed wat je met enkel een getalletje wil. Dan is je probleem niet opgelost. Formuleer je probleem zo helder mogelijk en ga niet zelf uitdokteren welke test het meest geschikt is. Daar heb je juist ene psych of ortho voor!
Als je echt vemroedt dat dochter slim is en zich daarom verveeld, kun je ook gewoon aan de slag gaan. Daar heb je geen test voor nodig.

Hoogstwaarschijnlijk komt de psych wel met het voorstel om ook een IQ test te doen omdat ze juist tijdens zo'n onderzoek kunnen bezien of er qua gedrag aanwijzingen zijn voor mogelijke problemen. Hier gaf (niet geweldige) leerkracht aan dat zoon ongeconcentreerd was, misschien ADD. Ortho zag tijdens IQ test dat kind helemaal niet ongeconcentreerd was, prima om kon gaan met extra prikkels, etc. Geen onderzoek naar ADD en toch min of meer 100% uitgesloten. Haar vielen wel weer wat dyslexiekenmerken op tijdnes IQ onderzoek (terwijl je met IQ onderzoek geen dyslexie kunt vaststellen).

Kosten bij ons: oudste 3000 euro (3 halve dagen onderzoek), middelste iets van 1300 euro (1 halve dag onderzoek, IQ test en twee sociale testen).

Jet s.

Wat ik bedoel voor Manda's situatie is dat de juf wat klachten heeft maar vindt dat er niet getest hoeft te worden en ook niet met oplossingen komt. Dan wil ze die klachten alleen maar uitspreken om het uitspreken, krijg ik de indruk. Zolang Manda's dochter zichzelf niet dusdanig in de weg zit dat er behalve verveeld en ongeconcentreerd op school zitten niet zoveel aan de hand is, zou ik niet gaan testen. Dat gaat je dan namelijk helemaal niks brengen, behalve misschien een stok om mee te slaan voor de juf. "Tja, ze heeft natuurlijk wel (vul maar in)" en dat dat dan een excuus wordt om de problemen niet aan te pakken. Ik zou als ik Manda was eerst eens van de juf willen horen in hoeverre de verveling en ongeconcentreerdheid een probleem is en wat er nu aan gedaan zou kunnen worden. Mocht het inderdaad een storend probleem zijn en blijken gekozen oplossingen niet aan te slaan, dan kan je altijd nog testen.

skik

Karmijn

Karmijn

17-04-2012 om 11:18

Waarde van een diagnose

Bij ons had het onderzoek van onze zoon en zijn diagnose, twee positieve effecten die het de moeite waard maakten. En die effecten hadden allebei niet direct met school te maken.
Het eerste effect was, dat zoon een verklaring (geen excuus) kreeg voor de problemen waar hij iedere dag tegen aan liep. Zelf zag hij natuurlijk nog niet zo, dat hij het veel moeilijker heeft dan een ander. Maar hij zag wel dat hij 'anders' was. School was zo moeilijk voor hem, het kostte veel energie en hij was iedere dag uitgeteld. Toen onze zoon zijn diagnose hoorde, zag je het kwartje landen: 'Aha, ik voelde me niet alleen anders, ik ben ook anders, dit verklaart een hoop. Ik heb het me niet ingebeeld' Dat gevoel was erg belangrijk voor zijn negatieve zelfbeeld.
Het andere effect was, dat wij thuis nu helemaal zeker wisten, dat wij hem dingen op een andere manier moesten leren. Ik ben ervan overtuigd dat kinderen thuis veel meer leren dan op school. Vooral op het gebied van vaardigheden. Doorzettingsvermogen, omgaan met frustraties, dingen afmaken waar je aan begint, etc. Hij had veel vaardigheden niet. Op school kunnen ze alleen constateren dat het kind die vaardigheden niet heeft. Maar ze zijn nauwelijks in staat er met het kind aan te werken. Daar is namelijk veel interesse, doorzettingsvermogen en liefde voor nodig. Dat kun je van een leerkracht niet verwachten. Die staat er zakelijk in, moet de tijd effectief verdelen. En als het kind het dan 'aardig lijkt te redden', zijn ze allang tevreden.
Als ouder ben je daar niet mee tevreden. Als ouder wil je dat je kind zich ontwikkelt tot zijn potenties. Dat je kind leert om zich te handhaven in de wereld. Dat je kind gelukkig wordt. Daarom ben je veel gemotiveerder om deze weg met je kind te gaan. En daardoor kun je veel verder komen.
Met een diagnose kun je toch gerichter werken met je kind. Je kind gerichter laten leren. Met een diagnose kun je het gevoel: 'Waarom kan het nu nooit eens normaal gaan, andere kinderen doen dat toch ook?', definitief los laten. Want je weet waarom. Je kind heeft ..... Dan kun je op gaan zoeken in boeken, hoe anderen daar mee omgaan. En daar kun je dan van leren. Wat moet ik laten gaan, waar moet ik juist wel op letten. Welke aanpak spreek me aan?

Dat zijn toch wel zaken die ik van belang vind. Ik lees dat Manda thuis al een soort van 'speciale aanpak' heeft. En dat die aardig werkt. Als je nu een diagnose hebt, kun je daar nog gerichter mee aan de slag.

IQ is maar een nummertje, maar toen wij de IQ van onze zoon van dat moment hoorden, wisten we dus, dat het helemaal ok was, om hem volwassen informatieboeken uit de bieb te laten halen. Wisten we dat hij films en boeken voor oudere kinderen zou kunnen kijken en lezen. En sinds hij dat doet, leest hij weer uit zichzelf. Die andere boeken vond hij gewoon te simpel.

Nou ja, Manda, wat heb ik weer een lang verhaal getypt. Je moet het helemaal zelf beslissen met je man, maar ik wil zeggen dat de diagnose (en de iq-test) hier heel veel heeft uigemaakt.
En als je een diagnose hebt, hoef je het niet op school te zeggen, dat doe je natuurlijk alleen maar als je dochter er belang bij heeft.

Linda Gout

Linda Gout

17-04-2012 om 21:35

Kindercoach

Beste Manda Rijn,

Het mooiste zou zijn als jouw dochter het zelf kan vertellen. Dat hangt van de leeftijd af. Als kindercoach zou ik samen met jou en jouw dochter een manier kunnen vinden waarop zij zelf kan aangeven wat er aan de hand is.
Er zijn verschillende leuke manieren om kinderen te laten "vertellen" wat hen dwars zit of uit laten leggen waarom bijvoorbeeld de juf haar vermoeid vind overkomen. Soms zijn de antwoorden heel eenvoudig, het is de kunst om de juiste vragen te stellen.

Groet, Linda Gout

Vragen...

Ik snap het niet helemaal, wellicht mis ik voorgeschiedenis maar toch: juf vindt Mandarinnetje minder geconcentreerd meer ziet geen reden tot onderzoek.

Madarijn wil dat wel.
Wat is het probleem? Scoort ze slecht op bepaalde vakken? Is ze lastig? Had ze slechte rapporten, scoorde ze C, D, of E's ?
Waarom Manda ben je zo bezorgd als de juf dat zelf niet is?
Sorry als ik een on-going discussie verstoor, maar op basis van wat in dit lijntje staat snap ik dat niet.

Nog een vraag: waarom is door een aantal van jullie (Mijk, Genista) het onderzoek door school zo negatief ervaren?

Hier een kind in groep 3, met dyslexi in de famillie dat met lezen en schrijven op nivo is maar ondanks extra ondersteuning door zowel juf als mij sterk achterblijft op rekenen. Hij had op zn eerste rapport een D voor rekenen.

Werkhouding en concentratie was in eerste instantie ook zwak, maar is nu door juf als zeer gunstig ontwikkeld. Toch blijft rekenen sterk ondermaats.

Juf adviseert nu een PDO (Pedagogisch Dedaktiscb Onderzoek) zodat precies in kaart kan worden gebracht waarom hij zo zo sterk achterblijft met rekenen.

Ik, wij, zijn daar mee ingestemd. Mocht er sprake zijn van dyscalculi ipv dyslexi, kan dat traject maar vroeg genoeg worden ingezet en zo niet, dan heeft de juf en wij zelf of wie dan ook goed inzich waar hij extra in moet worden getraind....

Zie ik iets over het hoofd hier? Dit lijkt me toch geen reden om te zeggen: niet doen, we doen en betalen het liever zelf (als dat kan, ik heb echt geen 3 duizenden euris liggen) en houden het zo uit het school dossier, en zo ja: om wat voor reden dan?

Graag jullie feedback!

Karmijn

Karmijn

18-04-2012 om 09:29

Jopi

Het nadeel van het verstekken van gegevens aan school, of het onderzoek laten doen door de schoolbegeleidingsdienst is naar mijn mening nogal groot.
Als je school gegevens geeft over je kind, komen die in het dossier. Dat betekent dat iedere leerkracht waar je kind mee te maken krijgt, dat kan lezen. Dat is natuurlijk prima als het over leerresultaten gaat, maar alles wat met de thuissituatie te maken heeft, wil je misschien wel niet aan de grote klok hangen (bij ons ging een juf onze zoon met een andere ouder bespreken). Mijn ervaring is, dat niet iedere leerkracht een verstandige opvatting heeft over beroepsgeheim. Daarnaast kun je nu een hele fijne band hebben met de leerkracht van je kind, maar heb je geen enkele garantie dat dit over een paar jaar nog zo is. Op elke school loop je het risico dat je kind bij een naar persoon in de klas komt. En als die persoon dan eenmaal dingen over je thuissituatie heeft gelezen in het dossier, dan kan die je daar mee lastig vallen of daarom niet meer geloven. (dat laatste was bij ons het geval, de juf zei recht in ons gezicht dat wij logen, want in het onderzoek (van drie jaar oud) stond toch immers.... ) Zo min mogelijk informatie geven dus.
Het nadeel van het laten doen van onderzoeken door aan school gelieerde bureau's is, dat deze bureau's dan de neiging hebben om de school als client te zien. Deze onderzoekers kennen de school en de leerkrachten vaak al. Dus dat is ouwe jongens krentenbrood. En dan is het al snel zo dat de mening van de juf en de interpretatie van de juf zwaarder weegt dan die van de domme ouders. (Je zou eens moeten weten hoeveel minachting voor ouders er nog is onder onderwijzend personeel. Ik ken een aantal leerkrachten prive en het is echt niet leuk wat er over tafel gaat op een verjaardag. Met naam en toenaam.)
Vandaar raad ik aan om het niet via school te laten lopen. Stoornissen en moeilijkheden in het leven van een kind gaan zoveel verder dan alleen maar de school. School is maar 1 aspect van het leven. Ik zou kiezen voor de aanpak waarbij naar het hele leven van het kind wordt gekeken.

Ok maar...

Als de thuissituatie gewoon doorsnee is waar geen op of aanmerkingen op kunnen komen of wat gevoelig ligt, dan is het toch niet erg als een school dat weet?
In ons geval speelt er niks bijzonders dus ik zie ook geen beren op de weg als school dat weet.
Blijft over dat we door het onderzoek goed inzicht krijgen waar het met rekenen aan schort.

Het kostenloze dyslexi onderzoek kan naar mijn weten pas als er na 2 jaar extra begeleiding geen effect is bereikt en er dus vermoedelijk wat aan de hand is. Maar dan zouden we dus nog een jaar moeten wachten en pas eind groep 4 kunnen gaan testen met naar verwachting geen verbetering in rekenen. Of vergis ik me hierin?

Dit PDO kan nu al inzicht geven waar ons kind extra ondersteuning in nodig heeft in de hoop dat hij daardoor beter gaat rekenen.

Ik zie de beren nog niet zo, eerlijk gezegd. Heeft dan het merendeel van de ouders dezelfde negatieve ervaringen met school onderzoeken? Ben ik naief en te goed van vertrouwen? Want ik ben juist blij dat deze juf goed doorpakt en het niet maar aan laat slabakken...

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.