Volproppen met snoep

Ik ben heel makkelijk

Het snoepje van de traktatie is het eerste van de dag en het is hier maximaal 2. (Dat wil zeggen, meestal 0, maar in geval van snoepzakken maximaal 2.) Dus snoepzak aan de kassa, daar zeg ik van dat het in de snoepdoos gaat, en dan morgen of zo eentje eruit. En zouden we nog naar opa en oma gaan, dan ben ik nog altijd degene die bepaalt wat gegeten wordt. Dus dat snoep gaat dan ook mee voor in de snoepdoos, want het quotum voor vandaag is al bereikt. Tenzij het iets is wat ik niet wil dat ze eten, dan krijgen ze het helemaal niet.

Ze weten het hier prima van die 2 snoepjes, dus vragen ook niet meer na 2.

In dit geval

In dit geval zou ik het zakje snoep bij de cassiere wel aannemen maar bij de boodschappen opbergen. Gewoon bedanken en tegen je kind zeggen dat het voor later is, ze heeft net een lolly achter haar kiezen. Bij opa en oma zou ik dus voortaan maar zeggen wat ze wél mag en gewoon maar niet zeggen wat ze niet mag. (o.t. ik herken dat bij mijn ouders, die horen dan een ding, wat niet mag en kunnen zich dan ineens niet meer herinneren hoe het nou zat en kopen dan juist het gene wat niet mocht, maar dat even o.t.) Dus nog eenmaal de suggestie doen aan opa en opa wat wel mag. Ik zou bij mijn ouders gewoon zeggen dat ze die lolly/zuurstok niet mag, desnoods zeggen dat je 'm wel meeneemt voor thuis. (en dan thuis geven of, als kind er niet meer aan denkt gewoon in de prullenbak mikken, dat laatste deed ik hier vaak genoeg)
Het mag niet van mama, zeggen mijn ouders ook heel vaak. Erg irritant, maar goed, het mag inderdaad niet van mij, dus ze zeggen niets verkeerd

Hoe oud is ze?

Weet niet hoe oud je dochter is, maar je kunt haar daarin ook meer eigen verantwoordelijkheid geven. Vaak zie je dat ze dan toch best goede keuzes kunnen maken. Voorwaarde is wel dat je het loslaat. Dus uitleggen wat de gevolgen zijn, waarom het wel of niet goed is en laten gaan. Bij mijn zoon werkt het heel goed, zijn halloween snoep ligt nog steeds op zijn kamer .

Tandartsrekening

Over sultana's gesproken, die lijken gezond maar zitten ook vol suiker Toen de kinderen klein waren werd het mij nog gevraagd in de winkel, intussen niet meer. Bij de opa's en oma's zijn de ouders de baas, die betalen de tandartsrekening
Wel een goed idee om te zeggen dat je hebt gehoord dat er een kind was gestikt in een lolly, misschien komt het alleen zo van het menu.
Ik laat het zo'n beetje wel los en geef vooral thuis het goede voorbeeld met weinig snoep. Spelbrekermoeder hoeft zich niet schuldig te voelen dat ze spelbreker is, goed om zelf de regie in handen te nemen!

Verbazing over opa'&oma's (ot)

Ik lees met verbazing over de opa's en oma's die in reactie op 'ik heb liever niet dat ze X eten', juist X gaan geven.... Ben ik nou gek? Voor mij is dat echt het toppunt van onrespectvol gedrag. Dat zou hier snel afgelopen zijn..

Eens met roosje

Hier 2 kinderen, die niet zoveel snoep aannemen,...ik heb ze opgevoed met het idee, dat snoepen best lekker is, af en toe, maar dat het echt ongezond is,...ze nemen echt hun verantwoordelijkheid hierin zelf! En als ze dan wel eens bewust kiezen om iets aan te nemen of te snoepen, genieten ze met volle teugen
Niet de verantwoordelijkheid bij anderen leggen, dan voel je je machteloos, maar heft in eigen handen nemen!

Snoepjes voor later bewaren

ik weet niet hoe oud je kind is, maar ik sluit me aan mij de rest: max. aantal snoepjes (snoepmomenten) per dag, en de rest bewaren voor later. Mijn kinderen (7 en 4) hebben daar nooit moeite mee. Hier is het snoepmoment altijd 's middags uit school, dan mogen ze een koekje of een snoepje. Nu geeft mijn oudste niet veel om eten dus die is makkelijker daarin dan de jongste. Jongste probeert vaak nog wel een keer of hij niet (nog) een snoepje mag.
Snoep bij de supermarkt vind ik wel bijzonder, maar dat is vast een eenmalige actie? Ik zou me daar niet zo druk om maken.
Oma's die slecht luisteren ken ik ook wel, hier is oma heel hardleers in het geven van (te) veel (grote) kado's. Heel lastig! Ze krijgen ook veel chocola van oma, maar dat bewaren de jongens uit zichzelf altijd voor thuis, omdat ze dat zo gewend zijn denk ik. Nu zien ze hier opa en oma niet heel vaak (1x per 3 weken ongeveer), dus dan is het nog wel te doen met de chocola.

N@nny

"Maar hoe pak je zoiets dan precies aan zonder ruzie te krijgen? Of neem je die ruzie dan maar voor lief?
Ik merk dat ik dit soort dingen heeel lastig vind."

Ja ik realiseer me dat het makkelijk praten is... Dat zijn ook lastige situaties. Ik zou het in eerste instantie vragend insteken. Iets in de trant van: goh, ik heb jullie gevraagd of jullie x niet meer willen geven, en nu zie ik dat jullie dat toch doen? Ik houd het bij mezelf (het valt MIJ op) en ik houd het op de feiten (dat wat ze doen, dat ik ZIE dat ze doen).

En als er dan een vergoelijkend verhaal komt, of ze nemen me niet serieus, dan zou ik het steviger neerzetten. Ook weer bij mezelf houden en feiten (geen interpretaties) gebruiken. Je kunt mi heel duidelijk een grens aangeven, zonder de ander aan te vallen. Of de ander zich aangevallen voelt is een tweede. En ook als ze mij bv een zeur vinden, of wat ook. Dus wat steviger: ik vind het lastig dat jullie toch X aan jantje geven, terwijl ik heb gevraagd of jullie dat niet meer willen doen. Ik vind dit belangrijk. Willen jullie dat niet meer doen?

Als ze aangeven dat ze toch graag iets willen geven, begrip tonen en samen naar een alternatief zoeken: ik begrijp dat het vervelend is, maar ik wil het gewoon niet. Zullen we een alternatief zoeken? Iets waar jantje ook van houdt, wat jullie fijn vinden om te geven en waar ik me als zijn ouder ook in kan vinden?

Door niet in interpretaties en invullingen te vervallen (bv jullie nemen me niet serieus=interpretatie) en het bij me zelf te houden door ik-boodschappen voorkom ik dat we in ruzie belanden. Wat bv ook kan is dat ik zeg: ik heb nu 2x gevraagd of jullie jantje geen x meer willen geven, en ik zie dat jullie het hem toch weer hebben gegeven. Dat heeft mij het gevoel dat ik niet serieus wordt genomen daarin.
Of als ik van Jantje heb gehoord dat hij het toch gekregen heeft (en ik het niet zelf heb gezien) eerst vragen: ik hoorde van jantje dat hij vanmiddag x van je heeft gekregen. Klopt dat?

Je kunt het dus heel stevig insteken zonder in beschuldigingen te belanden. Zo kan de consequentie zijn dat ik Jantje niet meer bij hen breng. Maar dat is dan hun eigen verantwoordelijkheid. "Ik heb jullie nu een paar gevraagd of jullie jantje geen x meer willen geven. Ik vind het erg vervelend dat jullie daar geen rekening mee houden. Als jullie ermee stoppen, kan hij gewoon blijven komen. Anders laat ik hem niet meer alleen hier."

En als jij dan stom, overdreven of wat ook reageert volgens hen, dat is aan hen. Je kunt ook aangeven dat je er geen ruzie over wil maken maar dat je wel wil dat zij rekening houden met jou als zijn moeder. Ik begrijp dat het vervelend is maar het is nu eenmaal zo dat ik zijn moeder ben en voor hem beslis. En ik wil niet dat hij x krijgt.

Etc etc. Het lastige in dit soort situaties is volgens mij dat je niet de kwade peer wil zijn. Maar aan de andere kant... Wat wil je liever? Dat jouw kind in dit geval x (niet) krijgt, of dat jij de kwade peer bent? Ik zou het om kleine dingen niet zo insteken maar als ik welbewust (waar het op lijkt althans, een interpretatie dus in de wielen wordt gereden door mijn (schoon)ouders waar het mijn kind aangaat? dacht het niet!

Jouw kind, jij bent zijn moeder. En daar mag je voor staan!

Hoevaak

komt dat nou voor, dat er is getrakteerd op school, je een snoepje krijgt bij de kassa EN dat je naar je ouders gaat? SOms heb je nou eenmaal van die dagen en vaak genoeg niet.

Bedankt!

Dochter is 6 jaar oud. Ik heb wel eens tegen opa en oma verteld over verstikkingsgevaar en lollys (vond het zelf ook een goed idee om met dit argument te komen,ha,ha) Helaas zei oma toen ' ooh maar ze eet hem als ze een film kijkt op de bank en dan zit ze toch.... Tja daar had ik geen antwoord op.... Dochter verteld dat oma haar nu stiekem extra lollys geeft als ze daar logeert. Dit was hun geheim en mocht ze eigenlijk niet verklappen. Ik heb het er maar bij gelaten. Het geeft zoveel strijd als ik er een probleem van maak, want oma vindt het onzin. Wat is er nu mis met lollys eten is haar antwoord. Het is ook meer alles bij elkaar. Dochter schijnt een extra zintuig te hebben om snoep op te sporen. Het lukt haar echt om 3 keer per dag ergens snoep te bietsen, vandaan te halen. Ze speelt veel buiten en op straat krijgt ze ook veel. De tip om het thuis dan maar extra goed te doen is op zich goed, maar wordt het dan niet een obsessie. Zo van thuis krijg ik gezond en dus wil ik nog meer snoep.

Voorlichten

Ik zou beginnen haar voor te lichten: drie maaltijden en max 4 tussendoortjes (dat is incl. limonade) Beter drie dropjes achterelkaar dan elke 5 minuten 1 want dan is het samen 1 'eetmoment' ipv 3. Meer eetmomenten is slecht voor je tanden.
http://www.tandarts.nl/mondverzorging/het_gebit_en_preventie/interview_met_kindertandarts
Dus snoepen/limonade mag best maar niet te veel en vooral niet te vaak op een dag.

De lolly

Het is prima dat een kind leert dat een lolly alleen rustig al zittend genuttigd moet worden. Het probleem met de lolly is natuurlijk ook dat je zo lang die suikers in je mond houdt.