Vraag over zoon die niet tegen tegenslagen/teleurstellingen kan
Mijn zoon van 11 vindt het heel erg moeilijk om met teleurstellingen of tegenslagen om te gaan. En dan heb ik het over - in mijn ogen - hele gewone zaken waar hij buitenproportioneel op reageert.
Bijvoorbeeld: het is bij ons gewoonte om iedere dinsdag patat te eten. Soms komt het voor dat we iets anders eten (omdat we al op een andere dag patat hebben gegeten), zoonlief is dan zeer onredelijk en boos niet voor rede vatbaar. Broer en zus moet het ontgelden met een stomp ofzo. Wij (pa en ma) worden alleen maar afgesnauwd.
Gister wilde hij op de wii. Echter de controlers waren er niet (die lagen in mijn auto en daar was ik mee weg)dus hij kon geen spelletje doen: zoonlief he-le-maal 'over de zeik' (boos, gillen, iedereen van alles b eschuldigen etc.). Hij laat zich zelf door dit soort tegeneslagen zo ontzettend beinvloeden dat hij (en wij, maar vooral hij) er last van heeft. HIj is vaak onaardig tegen mensen, hij loopt het een zuur gezicht rond en hij is geen prettig gezelschap. gevolg: zijn omgeving reageert daarop en er komt ruzie.
Hij vind het moeilijk om dingen te relativeren. Ik wil hem hier graag in helpen maar weet niet hoe. Zijn gedrag is soms zo extreem dat ik er graag met een 'deskudige' over zou willen spreken. Maar ik heb echt geen idee waar ik dan terecht zou kunnen? Is dit verhaal voor iemand herkenbaar en hoe zou ik mijn zoon kunnen helpen om zijn dit soort teleurstellingen beter te 'handelen'?
Herkenbaar...
Ik kan me je radeloosheid helemaal voorstellen. Wij gaan denk ik ook die kant op. Mijn vriend heeft een zoon van nu nog negen, maar precies hetzelfde. Nu is het nog redelijk makkelijk om hem naar zijn kamer te sturen om daar te gaan zitten mokken. Maar als hij wat ouder is... Ik weet het niet. Nu helpt het dat hij op zijn kamer zit en er niemand op zijn bui reageert. Dan is opeens de lol er van af en is de bui met een kwartier over. Ik weet niet hoe makkelijk je zoon in dat opzicht te sturen is? Maar meestal is het voor je zelf (en omgeving) prettig als hij een plek heeft om even uit te razen en er zelf overheen te komen zonder dat anderen zich er mee bemoeien. Bij ons helpt het ook niet omdat wij hem naar 1 keer in de 2 weken alleen het weekend hebben. Bij zijn moeder krijgt hij in de tussentijd altijd zijn zin.....
Gemeente
bij ons in de gemeente is daar het verlgende cb voor of wel het centrum jeugd en gezin voor alle vragen over kinderen van 9 maanden tot 23 jaar.
Misschien is er ook zo iets in jullie gemeente/regio.
Verwijzen
Je kan overwegen je te laten verwijzen naar een kinderpsycholoog die met jou meekijkt en eventueel je kind later, apart, evalueert. Zelf heb ik dat gedaan maar niet voor ik zoekwerk had verricht naar een goede, kundige, ervaren kinderpsycholoog.
Structuur
Je spreekt over 'tegenslagen'. De voorbeelden die je noemt lijken meer op moeite hebben met het ontbreken van het vertrouwde'. Het lijkt (uit dit kleine beetje informatie)mij dat je zoon het graag overzichtelijk heeft,geen verrassingen.Dat hij gehecht is aan dat de dingen altijd zo gaan als dat ze moeten gaan.(patat HOORT op dinsdag, de consoles HOREN op hun plek te zijn). Ik zou inderdaad hulp inschakelen. Ik vraag mij af of het een zwaar probleem is, maar een professionel kan jullie misschien wat handvatten geven om hem hierin te begeleiden. Succes!
