'vriendje' wordt gepest. dilemma
Enige tijd geleden kwam onze zoon van 9 al thuis met het verhaal dat een klasgenoot x wordt gepest. En hij wist niet wat te doen. We hebben daarover uitvoerig gesproken, ook over wat hij kan doen (het voor hem opnemen, naar de juf gaan, in stilte laten weten dat hij er is etc), maar zoon vindt het allemaal erg moeilijk om ermee te dealen. Ik ben daarmee naar de juf gegaan en die zou het oppakken want ze had er al lucht van gekregen. In de tussentijd is de juf weggegaan en is gebleken dat ouders van x niet op de hoogte waren. De nieuwe juf pakt het goed op en heeft meteen wel de ouders gebeld, maar toch het is nogal wat voor zo'n ventje. Die voelt zich echt niet veilig. Zoon was in gr 4 bevriend met hem maar in de loop van de tijd is dat wat minder geworden. Moeder van x heeft mij gebeld met de vraag wat er is dat maakt dat zoon niet meer met hem speelt (zonder oordeel verder maar meer om met haar zoon te kunnen praten en het in een soort van geheel te plaatsen). Zoon zei oa dat het gewoon niet meer zo klikt maar ook na horten en stoten en dikke tranen dat hij bang is dan ook gepest te worden. Dat is helemaal niet gebeurt en dat lijkt me ook sterk maar toch voelt hij het zo.
Ik vind het vreselijk voor x en ik vind dat zoon -zijnde ooit zijn vriendje- het een beetje voor hem op moet nemen of juist wel naast hem moet gaan zitten/lopen.Zoon is zelf een zeer zachtaardig en gevoelig kind en niet stoer wat voor hem soms al lastig is.
Ik weet ik verwacht waarschijnlijk teveel van hem. Maar wat kan ik wel verwachten? Ik laat het voor nu even op school ook omdat het 2 of 3 groten zijn die die stempel drukken (combiklas en de zittenblijvers dus al 11. Onze jongens zijn net 9) . Ook wil zoon x niet uitnodigen op zijn feestje (vorig jaar nog wel).
Ik vind het moeilijk om zuiver te zien of er echt geen klik meer is of dat het toch die angst is en wat doe je daar dan mee?
Ik sprong zelf nl altijd op de barricade voor gepeste kinderen die ik dan altijd wel op mijn feestje had....ik vind het echt zo triest en beschadigend voor zo'n kind en zou willen dat het anders was. Ook voor mijn eigen zoon die blijkbaar daarin een soort van balans moet zoeken maar nog niet heeft.
In hoeverre bemoei ik me hiermee? wat mag ik verwachten van zoon? moet ik hem 'dwingen' hem toch op het partijtje uit te nodigen?
Heb behoefte aan wat meningen 
Een vraag.
Hoe zou je het zelf vinden als je door je man, ouders of kinderen gedwongen werd iemand op je verjaarsfeest uit te nodigen in wie je, om wat voor reden dan ook, even geen zin hebt?
Guera
Heel erg vervelend,maar ik denk dat je zoon het goed inschat voor hemzelf.Je zegt zelf dat je zoon zachtaardig is en gevoelig.Dan is hij waarschijnlijk in de klas niet sterk genoeg om het op te nemen voor een gepest kind.Dat kan als je leider bent,anders is de kans groot ook slachtoffer te worden.
Wat als
Ik ga er van uit dat je zoon de vriendschap wil beëindigen uit angst om zelf gepest te worden.
Ik zou hem voorhouden wat hij er van zou vinden als hijzelf gepest zou worden en zijn vrienden laten hem in de steek uit angst ook gepest te worden? Zou hij het dan ook niet fijn vinden als je vrienden je vrienden bleven? Door de gepeste te mijden uit angst zelf gepest te worden toon je ook je angst. En angst is de lokstof van pesters. Sterk en overtuigd bevriend blijven toont juist karakter en zal pesters op afstand houden en kan zelfs het pesten helemaal doen stoppen.
Aanmoedigen
Ik zou mijn zoon wel aanmoedigen om X op zijn feestje uit te nodigen. Dwingen is wat anders maar aanmoedigen kan wel. Ik zou met zoon het gesprek aangaan over zijn angsten en waarom het belangrijk is om niet toe te geven aan intimidatie van anderen & dat je op moet komen voor anderen die in een moeilijke situatie zitten. Het klinkt wel heel zwaar zoals ik het schrijf maar ik zou dit toch heel belangrijk vinden. Ik zou dus zeker proberen om zoon zover te krijgen dat x op het feestje mag komen. Dat is een mooi begin voor het herstellen van de vriendschap.
Met zoon zou ik ook praten over zijn angsten om gepest te worden, wat er zou kunnen gebeuren en wat hij daartegen zou kunnen doen.
Waarheid in midden
Het is en en heb ik het gevoel. En de angst zelf gepest te worden en een verdwijnende gezamenlijke klik (wat deels veroorzaakt kan zijn doordat x gepest wordt en zich terugtrekt). Vriendschappen veranderen ook gewoon natuurlijk dus dat vind ik moeilijk te beoordelen en zal zoon daarin moeten geloven. In gespekjes pluis ik dat natuurlijk wel uit.
De zaken die jullie aandragen over: verplaats jezelf in zijn situatie, kun je x niet laten weten dat je er wel bent voor hem of hem een kaart sturen, of voor hem opkomen etc.
Hij vindt dat echt moeilijk en heeft nu het gevoel dat HIJ het probleem op moet lossen en die last is zwaar.
Ik heb hem al gezegd dat dat niet zo is en dat er vele wegen zijn, maar hij zit duidelijk in conflict met zichzelf ook. Wat kan ik daarmee? Ik kan hem moeilijk DWINGEN voor x op te komen op school. Ik heb alleen aangegeven dat OH wee als hij mee gaat doen met pesters of x gaat negeren ook al is het uit angst, dat hij dan met mij aan de stok krijgt.
Ook over het partijtje hebben we het uitgebreid gehad tot tranen aan toe.
Ik blijf er wel over in gesprek met zoon maar het lijkt dat voor nu even zijn 'grens' is bereikt. Zodra de naam x valt barst ie al in tranen uit.
Het is zo sneu eigenlijk. Ik hoop dat de juf goed doorpakt. Ik heb ervan geleerd dat ik voortaan ZELF de ouders inlicht en niet wacht tot school dat doet.
Pesten
Hetzelfde hebben we meegemaakt met dochter. Was een populaire meid op de basisschool maar had geen zin om zich op de middelbare aan te passen aan een stel pestende meiden. Ging het in het begin nog redelijk, toen ze liet blijken het niet eens te zijn met wat meiden deden tegen de wat minder sterke leerlingen in de klas, werd zij ook een slachtoffer van pesten. Ik heb haar wel altijd geroemd om haar keuze, het vierkant achter een gepest kind gaan staan maar ik heb het er ook heel moeilijk mee gehad. Een verdrietige dochter thuis, anderen lieten haar ook links liggen uit angst om gepest te worden. Gelukkig heeft ze haar hoofd rechtop kunnen houden en kwam ze in de derde een paar leuke, gezellige, anders denkende jongeren tegen waarmee ze een hele leuke club is gaan vormen. Nogmaals: ik vond het geweldig wat ze deed maar heb haar ook wel eens gevraagd of ze niet liever voor de gemakkelijkere weg had gekozen.
Juist hoga
Het valt niet mee,pesten in een klas.Ik heb 2 kinderen die gepest zijn,jongste heeft het nog moeilijk op school.Mijn dochter is op de lagere school gepest,in groep 8 is dit veranderd,toen werd ze sterker in de groep,nu op het middelbaar,komt ze ook altijd op voor de minder sterke klasgenoten op,maar daardoor heeft ze niet echt vriendinnen in de klas.Mijn zoon is een gevoelig kind,die ook altijd andere wil helpen.Hij wordt vaak gepest door de stoerdere jongens uit de klas.1 jongen uit de klas komt hier thuis weleens met hem spelen,maar op school doet hij met de stoere jongens mee.Ik heb mijn zoon eens gevraagd wat hij daar van vondt en hij wist zelf heel goed uit te leggen dat deze jongen wel zo moest doen in de klas omdat hij anders net als hem gepest zou worden.
Het is heel belangrijk om te kijken hoe jezelf in een groep staat en dan is het soms toch verstandig om voor jezelf te kiezen,hoe moeilijk dat ook is.
En toch
Als iedereen z'n staart tussen z'n poten trekt en dan maar meedoet, had je dochter in de 3e ook niet die groep 'andersdenkenden' kunnen vinden, toch? Want dan was dat groepje er helemaal niet geweest.
Maartje toch, een wedervraag
Hoe zou jij het vinden als je vriendin je mijdt omdat zij bang is er op aangekeken te worden als zij met je omgaat?
Fianna
Tuurlijk is het vreselijk maar het zijn kinderen geen volwassenen. Die denken nog niet zo. Mijn zoon heeft het er echt moeilijk mee. Hij SNAPT mij en hij VINDT dat ook. Maar om het om te zetten in handelen IN de klas terwijl dat speelt is dus blijkbaar heel moeilijk. Je kunt je eigen kind moeilijk straffen omdat hij het niet opneemt voor x. Meepesten is wat anders of heel actief vermijden in de zin van: ieuw ik wil niet naast je zitten. Dan krijgt ie op zijn sodemieter van mij. maar dat doet hij niet. Maar het gebeurt wel allemaal en ondertussen is het hartstikke moeilijk en wat doe je dan als 8/9 jarige tegen van die grote puberdames van 11?
Guera
dat hoor je me verder ook niet zeggen. Ik reageer puur en alleen op maartje's vergelijking die over volwassenen ging en verder kant nog wal raakte. Ik snap het dilemma van jou en jouw zoon echt heel goed. En je zoon straffen voor iets lijkt me al helemaal niet aan de orde.
Uitnodigen?
De discussie is een beetje verzand in wel/niet opkomen voor een gepest kind. Om terug te komen op je topic vraag:
Op het feestje komen de pestkoppen toch niet? Dan kan je zoon z'n vriendje (?) best uitnodigen, zonder bang te zijn dat hij daarom gepest zal gaan worden.
Als de vriendschap wat hem betreft -los van angst om ook gepest te worden- toch over is, ja dan is de hele discussie niet nodig.
Syl
Die kinderen waar ze nu mee omgaat durfden in de 1e en 2e net zo goed ook niet voor haar te kiezen. Nu ze wat ouder zijn beginnen ze zelf ook wat vaster in hun schoenen te staan en maken sommigen zich mindere druk om wat anderen denken.
Die eerste jaren zijn heel bepalend naar wat ik zien, als je "erbij hoort" dat blijft dat al de jaren wel goed zitten maar ook andersom. Mijn dochter merkt nog steeds wat die eerste jaren bij de grote hoop heb gedaan.
