Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
rfn

rfn

01-03-2010 om 08:36

Wat doe ik nou toch fout......

ik heb het helemaal gehad met mijn twee zonen van 8 en 10 jaar. het is altijd maar vechten, ruzie maken, het bloed onder mijn nagels vandaan halen. ik weet het allemaal niet meer... ik weet niet wat ik fout doe. als ik boos ben lachen ze me vierkant uit. doen altijd waar ze zelf zin in hebben. ik kan me voorstellen dat er ouders zijn die hun kinderen echt wat aan doen.. want kinderen gaan echt ver! begrijp me goed, ik zal mijn kinderen nooit wat aan doen, maar af en toe moet ik me echt beheersen. het gelazer begint al als ze uit hun bed komen, van 's ochtens vroeg tot 's avonds laat. ze lopen continu op elkaar te letten, zich met elkaar te bemoeien. ze kunnen niet met elkaar, maar ook niet zonder elkaar. als de één iets doet, vindt de ander het nodig om daar wat van te zeggen. als ik de één op zijn sodemieter geef omdat hij iets niet mag doen, moet de ander het ook nog even doen... arghhhhhhh. ik ben blij dat ze nu naar school zijn. ik kan wel janken. ik weet echt niet wat ik nou fout doe.
ik zit niet te wachten op opvoedkundige tips, ik ben pedagogisch opgeleid en weet echt wel hoe het wel en niet moet. het enigste wat ik nu eventjes fijn vindt om te horen is dat ik niet de enigste ben die er af en toe zo gefrustreerd bij loopt. daarnaast heb ik ook nog een dochter van drie die het gedrag van de jongens na doet. om gek van te worden....
sorry, maar moest het even kwijt, even stoom afblazen.
fijne dag nog. doei

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Koppen tegen elkaar

Mijn zus en ik schelen ook twee jaar en waren ook bij vlagen in een hevige competitie verwikkeld, waarbij de één het ander het licht in de ogen niet gunde. Mijn moeder was niet van de zachtzinnige, dus als het haar te gek werd, ramde ze ons letterlijk met de koppen tegen elkaar. Dat kon ik me toen al heel goed voorstellen, we gingen namelijk echt heel ver. Ik vind het dus heel knap dat jij je in die zin kunt beheersen. Met mijn zus en mij is het trouwens helemaal goed gekomen, en met onze moeder ook.
Zelf heb ik maar één kind, maar ook die kan bij tijd en wijle het bloed onder je nagels vandaan halen. Vooral dat altijd en eeuwig alles beter weten drijft me tot waanzin. Zeg ik aan de telefoon tegen iemand dat ik in de regen een kwartier op de bus moest wachten, tettert zij er tussendoor dat het maar 10 minuten was. En dat soort dingen dan de hele dag. Gek word je ervan. Ik merk wel dat als ik zelf niet lekker in mijn vel zit (slecht geslapen, ongesteld, zorgen) ik veel minder ontspannen op haar kan reageren. Ik las dan een uur eigen tijd in, met een boek en thee op de bank en de doodstraf op geëtter. Blijkbaar kom ik dan zo dreigend over dat dochter op haar tenen door het huis sluipt. Twee van die blagen die elkaar lekker opjutten lijkt me heel moeilijk. Ik kan je alleen maar aanraden af en toe lekker tijd voor jezelf te nemen. Met de koppen tegen elkaar slaan helpt wel, maar is toch in deze tijd niet meer echt aan te raden
Ik neem aan dat de kinderen ook een vader hebben? Kan die ze af en toe niet even lekker afmatten, zodat jij wat rust hebt?

Rfn

Ik kan jou zooooooo vertellen dat je niet de enigste bent. Ja, je weet precies wat je moet doen, net als ik, maar doe het maar eens.
Hier een dominante dochter van 8 en haar volgzame broertje van 5. En ook hier begint het 's ochtends al: gezellig tegen elkaar aan kruipen op de bank om vervolgens tot slaan, duwen, bijten en schoppen aan toe ruzie te maken om dat ene dekentje, of die milimeter bank.
In de auto: vreselijk
Op weg naar school of naar huis: vreselijk
Naar de winkel: vreselijk
In het weekend 'splitsen' we vaak, dan gaat de één wat doen met mama en de ander met papa, maar dat is natuurlijk een noodoplossing, ik had zo graag een Bonagezinnetje . Ik bedenk me altijd maar dat ze dit nodig hebben om te socialiseren, en hoe bloeddorstig ze ook kunnen zijn, ze zijn toch gek op elkaar. Dit bedenk ik me overigens het makkelijkst als ze in bed liggen te slapen
Sterkte van een lotgenoot...

rfn

rfn

01-03-2010 om 09:12

Kinderen en afmatten? moe? nog nooit van gehoord... hahaha

ja, ze hebben idd ook een vader en die doet ook een hoop met ze. maar onze kinderen die afgemat kunnen worden.... pffff, ze hebben onbeperkte energie, en het zijn eerder wij als ouders die afgemat zijn als de kids. hahaha. en ja, tuurlijk ben je de ene keer ongeduldiger of eerder geirriteerd en laat ik nou net gisteren de maandelijkse periode weer in te zijn gegaan en dan ook nog eens gewerkt tot 23.00 uur en pas om 23.45 thuis en om 6.00 uur weer wakker. kijk, we weten allemaal wel waar het aan ligt, maar toch hé... ik hou toch ook rekening met hen....... energie kunnen ze wel kwijt, voetballen, buiten spelen, trampoline springen, we zijn bijna 7 dagen in de week bezig met sporten. en NOG hebben ze energie over. kan me niet herinneren dat ik vroeger zoveel energie had. anyway, ik ben nu wel weer aardig gekalmeerd, tussen de middag komen ze weer lekker thuis, hopelijk héél gezellig. zal lekker knakworstjes voor ze maken.
nooit geweten dat kinderen en opvoeden zoveel energie kosten trouwens. pffff.

choco la

choco la

01-03-2010 om 09:16

Zijn de jouwe soms de mijne?

Hier ook 2 knullen van 8 en 10....precies hetzelfde verhaal. Ik ben de hele dag bezig ze zo ver mogelijk uit elkaars buurt te houden.....pffffff.
Ben ook blij dat ze weer naar school zijn. Het gekke is dat ik toch echt niet zo goed weet wat ik er aan kan doen. Terwijl ik net als jij een pedagogisch beroep heb.
Ik probeer zo positief mogelijk te zijn, maar inderdaad als ze gelijk 's ochtends al beginnen met in elkaars kamer komen en elkaar uitdagen...nou dan begint je dag dus al met mopperen op die 2 heren. Ik ben dan ook niet op mijn best natuurlijk.
Ik herken dus heel veel!!!! Ben blij te lezen dat ik ook de enige niet ben, begon ook al aan mezelf te twijfelen en heb ook wel eens gedacht om een berichtje hier te maken.
Veel aan jezelf denken, lekker tijd maken om te onstpannen en op laden dat is wat mij nu overeind houdt.

Haha stoepkrijt

Dat riep mijn moeder ook altijd tegen mijn zusje en mij: "Ik sla jullie met de kopjes tegen elkaar". Ze deed het nooit, maar riep het altijd wel. De buurvrouw (die met kinderen werkte, haha) riep altijd tegen haar kinderen "ik duw jullie met de vingertjes tussen de deur" (deed ze ook nooit hoor . Ik roep als ik vreselijk boos ben vanalles, het is niet altijd even mooi

Maxime.M

Maxime.M

01-03-2010 om 09:31

Herkenbaar

Hoi,

Ik had 2 broers die maar een jaar met elkaar scheelden. Ze hadden ook aldoor ruzie en mijn moeder vertelde vorige week nog dat ze die vakanties altijd zo'n ramp vond. Want dan gingen ze zich vervelen en dan werd het nog erger.

Maxime

rfn

rfn

01-03-2010 om 09:41

Dat wordt straks nog wat als....

dat wordt straks nog wat als ze in de puberteit komen... ik houdt mijn hart vast!

Nog meer herkenning

Maar dan met 2 meiden van 10 en 11 (bijna 12).

Hier is het de jongste die het gezin terroriseert. Ik ga niet uitweiden maar alles wat al eerder geschreven is is ook zo'n beetje van toepassing op mijn jongste.

Een tijdje terug heb ik hier ook gepost over mijn jongste omdat ik het niet meer zag zitten en gewoon even mijn hart wilde luchten. Ik heb toen geen reacties gekregen omdat ik op het einde van een draadje reageerde denk ik, maar dat gaf ook niks, ik wilde gewoon even alles van me afschrijven.

Kant en klare oplossingen zijn er toch niet en mede dankzij dit forum, weet ik wel zo'n beetje wat ik allemaal zou kunnen doen.

Momenteel gaat het wat beter, dus rfn, ik denk dat het ook bij jou wel eens periodes wat beter zal gaan. De hoop is dat die goede periodes steeds frequenter en langer gaan zijn, maar ik moet eerlijk zeggen dat de zwaarste periode nog wel zal gaan komen, als ze écht
de puberteit in gaat.
Daarbij komt dat ze bovenmatig bijdehand is, dus altijd een weerwoord heeft en regelmatig ook nog een goed punt maakt. Dus ja, ik ben best huiverig voor de komende jaren, maar wat kan ik zeggen, ik doe mijn best en als ik echt geen perspectieven meer zie zal ik ook niet aarzelen om deskundige hulp in te roepen, dat is misschien voor jou ook nog altijd een optie?

Veel sterkte en succes met je kindjes en probeer ook zoveel mogelijk hun leuke, grappige en lieve kanten te zien zodat je straks niet met een (te) vervelend vervoel op deze periode hoeft terug te kijken.

Polly Shearman

Polly Shearman

01-03-2010 om 11:17

You are not alone!

I'm here with you!

hier ook 2 zoons van 8 en 10 ( bijna 11) en daarachter aan nog een van 3

gillend gek word ik er af en toen van!
als ik er niet meer tegenkan zet ik mezlef gewoon wel eens op de gang, ff rust!

sterkte!
groet, polly

Puck

Puck

01-03-2010 om 13:26

Goh rfn, je hebt echte kinderen

Volgens mij zijn de gezinnen waar het altijd koek en ei is met een lampje te zoeken.
Ook hier zijn broer en zus aan elkaar gewaagd en lopen ze elkaar het grootste gedeelte van de dag te irriteren. Maar als ik dan zie dat jongste bij de chinees een looly krijgt en er gelijk eentje voor oudste vraagt die thuis is of dat ze op zondagmorgen samen lekker aan het spelen zijn, of lekker tegen elkaar aankruipen als ze moe t.v. kijken dan denk ik dat het ooit wel goed zal komen.

Tango

Tango

01-03-2010 om 19:04

Erg herkenbaar allemaal

Vooral het verhaal van Clo, ik heb ook zo'n dochter van 8 die altijd het initiatief neemt en een volgzaam 5-jarige zoon. Als hij het volgzame echter zat is, ramt hij er ook wel eens op los en dan is het huilen natuurlijk, want zijn grote zus slaat natuurlijk harder. Het ene moment spelen ze heerlijk samen, het volgende moment oorlog.
En denk je eens lekker een midweekje weg te gaan om uit te rusten, nou vergeet het maar. Elke ochtend waren ze voor 7.00 u. wakker, sliepen samen op een kamer, en keten maar weer. En als de een niet liep te mopperen over een uitstapje dat niet leuk genoeg leek, deed de ander het wel. Uiteindelijk hebben we ons wel vermaakt hoor, maar hoe doen andere mensen met kinderen dat, uitrusten tijdens een vakantie????? Ik wilde er al een draadje over starten, maar hier past het prima in.

Ben ik dit?

hoi,
ik zou zweren dat ik jouw posting geschreven had. mijn zus die ook op het forum zit, zou denken dat ik een andere nick had, zo precies zeg je als het hier gaat.

Ook hier twee jongens van 10 en 8 en daar dan nog een meisje van 3 bij.
ik hoef niets meer te zeggen, jij hebt precies geschreven zoals het hier gaat.

Ik ben er ook vaak erg verdrietig over. wat doen wij fout?

Sandra

Sandra

01-03-2010 om 21:38

Rfn, ik dacht dat ik mezelf las

Ik heb het hier ook hoor, om soms gek van te worden, ik heb er 1 van 7, 11 en 3, de eerste 2 jongens en ook nog een meid erachteraan. De jongens zijn heeeel lichamelijk. Heb jij dat ook, de extreme drukte met name na het eten, overal op en af springen, mekaar klieren, bij mij komen uithuilen, de een geeft de ander de schuld en je hebt het steeds dan net niet gezien, dan hebben ze hernieuwde energie of zo en nu is het al donker buiten dus kan je ze niet meer naar buiten sturen. lang leve de zomer straks. Ik heb ze dus wel al regelmatig in de hoek gegooid (soms letterlijk gegooid) dan was ik echt ten einde raad. En ik weet t, het is niet de manier, maar soms word het mij ook teveel. En wat je zegt, ze zitten elkaar constant uit te dagen en savonds is het: mam mogen wij bij elkaar in bed slapen, nou jA!. Je bent dus echt niet alleen hoor.

Nasha 1st

Nasha 1st

01-03-2010 om 22:11

Pfoei....

gelukkig.....het is niet alleen hier hommeles!!! Wat is dat toch met jongens??? Hier een 11 jarige en 6 jarige die elkaar constant in de haren vliegen.....dochter van 6 kan er ook wat van, maar houdt zich toch wat vaker afzijdig.....

Sandra

precies sandra, dat lichamelijke word ik ook gek van.
ik kap tegenwoordig elk stoeipartijtje af omdat het altijd verkeerd gaat.
en dan zijn ze boos omdat je niet partij kiest voor een van hen omdat ze elkaar aanwijzen als schuldigen.

errug vermoeiend allemaal. ze hebben gewoon teveel testesteron denk ik

Puck

Puck

02-03-2010 om 08:23

Niet alleen jongens onderling

Zoals hierboven al beschreven: het zijn niet alleen jongens onderling, hier een jongen en een meid.

Bellefleur

Bellefleur

02-03-2010 om 12:20

Tip (al mag het niet)

Wat bij mij werkt is flippen. Als ik het werkelijk niet meer kan volhouden, en ontplof, schrikken de kinderen, en gaan ze elkaar troosten. 'kom maar gauw mee, mama doet zo raar'. Het einde van het liedje is dus dat ik het heb gedaan, en tegen het plafond zit van frustratie, terwijl de schatjes fijn samen spelen. Bij ons geen vingertjes tussen de deur of koppen tegen elkaar slaan, ik zet ze op marktplaats.nl.

Professionele opvoeders

ik weet het ook om deze mening is niet gevraagd, maar in mijn eigen omgeving zie ik vaak dat juist de mensen die het keurig volgens de boekjes doen vaak problemen hebben met hun kinderen.

Ze blijven bijvoorbeeld altijd maar vriendelijk en geduldig negatief gedrag negeren in plaats van zo af en toe het kind op de gang te zetten of een keer goed boos te worden.

Streng

Ik denk dat ik best wel streng ben. Als mijn kinderen ( 8 en 10) zo verschrikkelijk vervelend zijn laat ik dat duidelijk weten. Er komt een waarschuwing en als het niet helpt kunnen ze allebei naar een andere ruimte vertrekken met de boodschap dat ik hun gedrag niet wil zien of horen, want zo gaan we niet met elkaar om. Vaak merk ik daarna dat ze na een afkoelingsperiode weer rustig gaan spelen, want samen is toch leuker dan alleen. Ik probeer me zo min mogelijk te bemoeien met onenigheden, geen partij te kiezen, zolang de haren op het hoofd blijven zitten, zoeken ze het zelf maar uit.
De oudste kent al de regel: "je wordt behandelt zoals je een ander behandelt". Als ze te ver gaat is :"eerste waarschuwing", al genoeg. ( een paar uur later komt er dan meestal een verhaal waar ik de reden voor het gedrag wel uit kan halen).
We hebben ook allemaal wel eens een pesthumeur en ik zeg dat ook gewoon.....laat me maar even met rust en dat mogen mijn kinderen ook. Leren herkennen dat ze last hebben van zichzelf, weten dat ze met iets bij je mogen komen of zich even terugtrekken, maar niet afreageren op een ander.
In de grote mensenwereld is ook niet alles lief en zoetsappig. Dit is denk ik de perfecte leeftijd om ze dit bij te brengen, tussen ongeveer 2 en 5 vond ik de tropenjarenen de volgende hete periode zal wel komen in de pubertijd als er in de koppies van alles veranderd.
Sorry, ik ben niet van de softe aanpak. Mijn kinderen hangen heel erg aan elkaar. Ik kan me niet herinneren wanneer ik heel erg boos ben geweest.
mamsa

Asa Torell

Asa Torell

03-03-2010 om 21:15

Je hebt rustig en rustig

Volgens mij heb je een variant die inderdaad te meegaand is tegenover het kind. Maar ook een soort rustig blijven zoals goede politieagenten (ik kijk vaak naar Blik op de Weg) en docenten dat kunnen. Samengaand met duidelijkheid, maar zonder de controle over jezelf te verliezen met boos geschreeuw enzovoort. Deze laatste soort streef ik na, regelmatig tevergeefs.
Ook heb ik oa op OO geleerd dat zoiets heel goed een kip-of-ei-kwestie kan zijn waar je als buitenstaander geen weet van hebt: het negatieve gedrag komt niet door het rustig blijven, maar het is er al. En zou door goed boos worden enzovoort, alleen maar nog erger worden. Ook hier gaat het juist slechter als ik wel schreeuw.

Polly Shearman

Polly Shearman

03-03-2010 om 21:23

Streng zijn en volgens het boekje

nadat ik merkte dat mijn natuurlijke opvoedstijl geen effect had op mijn kinderen, ben ik NOG duidelijker geworden, want streng ben ik niet. Wel heeeeeel duidelijk. Dus maar volgens het boekje opvoeden, keurig zoals het moet... werkte nog niet... opvoedcursus gaan volgen, hmmm niks nieuws geleerd eigenlijk doe ik het al zo... waarom werkt het dan niet!?!?!?
En ja.. dan komt regelmatig de rook uit mijn oren, en of ik nou gil, schreeuw of heel rustig blijf.. het effect blijft hetzelfde.
Dus blijf ik de laatste tijd maar gewoon rustig, kost het minste energie en het word dan in iedergeval niet NOG erger...
koelbloedigheid uit het boekje.. zelfs dat kost energie!

Ach uiteindelijk zijn het maar generalisaties

het viel me echter op dat de starter van het draadje geen tips wil omdat ze beroepsmatig zich bezighoudt met kinderen opvoeden. Ik moest toen denken aan een paar psychologen in mijn omgeving die volgens mij echt te weinig grenzen stellen aan het gedrag van hun kinderen.

Asa Torell

Asa Torell

04-03-2010 om 20:38

Aha

dat bedoelde je, liat. Ik begreep het verkeerd, ik dacht dat je ouders bedoelde die als een professional proberen op te voeden. Maar je bedoelde opvoedprofessionals die ook kinderen hebben. Volgens mij is het met eigen kinderen helemaal anders dan bij je werk... daar komen zoveel onvermoede valkuilen bij kijken. Dus dat hoeft inderdaad helemaal niet beter te gaan dan bij niet-opvoedprofessionals als ouder, lijkt me zo.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.