Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
100%mama

100%mama

17-02-2009 om 12:07

Zoon (4) is dwars, verbaal sterk en neemt dingen over van klasgenoot. Hoe moet ik dit aanpakken?

kindlief zit al weken in een dwarse periode. Eet slecht, slaapt slecht en is mega brutaal. Hij is verbaal enorm sterk (zit op niveau van 6-jarige en is 4). Nu is het ook een jongetje wat alles hoort en alles opslaat in zijn hoofdje. De laatste dagen is het niet echt gezellig thuis, maar gisteren was de druppel. We zitten aan tafel, niets aan de hand en out of the blue zegt hij "ik ga papa doodmaken met een mes". Waarop ik zeg "nou, dat vind ik niet zo fijn dat je dat zegt". Waarop hij zegt "jou ga ik ook doodmaken en dan ga ik bij Pieter (buurman) wonen". Dus ik zeg, wellicht niet geheel pedagogisch "nou, dat denk ik niet, want Pieter heeft al 2 kindjes (zijn beste vriendje) en als je ons doodmaakt kom je in het weeshuis terecht bij de arme kindjes en heb je helemaal niets meer. Ik was zo bedust dat hij gelijk na het eten naar bed is gebracht omdat ik woede in mij voelde en hem dus weg moest hebben op dat moment voor ik uit mijn kapje ging. Later ben ik naar boven gegaan en heb gevraagt waar hij dit had geleerd (hij kijkt bij ons geen geweldadige tv aleen Nick jr en KRO), maar volgens hem had hij het van een kindje in de klas. het desbetreffende kindje is al een bij ons geweest en dat was geen feest. Mijn moeder die kleuterjuf op school is vertelde mij al dat dit een enorm probleem kindje is die al uit ene andere klas is over geplaatst bij mijn zoon in de klas omdat het in die klas niet ging. Het is ook een oudste kleuter. vanochtend ben ik even bij de juf geweest en heb haar bovenstaande (muv dat ik wist dat het een probleem jongetje was) en ze keek gelijk met een diepe frons. Ze zei ook dat ze ook al merkte dat dit jongetje veel invloed op mijn zoon had. Ze zou vandaag in het kring gesprek het onderwerp " wat mag ik wel zeggen en wat mag ik niet zegge" gaan doen. Tot zover wordt ik dus wel geholpen. Maar hoe ga ik er thuis mee om? Als ik hem een time-out geef, zegt hij " nou ik wilde toch al naar de gang" en als ik speel goed af pak zegt hij " nou dat vind ik toch stom speelgoed" enz. Overal heeft hij een antwoord op lijkt wel! Ik weet dat ik rustig moet blijven maar ohhhhh, ik merk dat ik het de laatste dagen erg moeilijk vind! Iemand enig idee? Belonen en verdienen blijven we doen, maar ook dit lijkt weinig te helpen.

Alvast bedankt voor het mee denken!

Barbara

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Cindy

Cindy

17-02-2009 om 14:12

Ook meegemaakt met zoontje

Mijn zoon (net 4 geworden) heeft een paar maanden terug ook zo'n fase gehad. Als hij boos op me was riep hij meteen "stomme mamma, ik ga je dood schieten". Als hij boos was op zijn vader zei hij "was pappa maar dood". Ik schok hier erg van. Schaamde me ook dood want hij zei het ook rustig in een drukke winkel. Heb hem toen gevraagd waarom hij dat zei. En of hij weet dat als je dood bent je dan echt niet meer terug komt. Zijn antwoord was toen. "Dan maak ik je gewoon weer levend". Hij zei dat een buurjongen dat ook tegen hem zei. Dus ze doen altijd wel iemand na. De buurjongen is overigens verder een heel aardig jongetje. Heeft het waarschijnlijk op school gehoord ofzo.

Als mijn zoontje zoiets zei, zette ik hem eerst steeds op de gang. Maar hij bleef maar doorgaan. Als hij het op school zei wordt het al lastiger. Dus heb ik uiteindelijk besloten dat ik een keer heel duidelijk zeg dat wat hij zegt niet mag en uitleggen waarom niet. Als hij doorging dan gewoon negeren. Toen was de lol er al gauw vanaf. Heel soms zegt hij het nog wel eens.
Verder is het gelukkig een vrolijk en niet geweldadig knulletje.

Ik weet overigens niet zeker of ik wel streng genoeg ben geweest. Ik vind opvoeden soms heel erg moeilijk. Waar doe je goed aan denk ik dan. Sterkte met het vinden van een oplossig.

Herken het wel

Ik heb een paar jaar geleden net hetzelfde meegemaakt als wat je beschrijft, alleen was er bij mijn zoon geen ander kind wat als oorzaak kon worden aangewezen. Ik kan je vertellen dat ik me ook reuze schrok.

En inderdaad: bij slecht gedrag, ging hij algauw zelf in straf staan, zo controleerde hij de situatie en ontnam je de mogelijkheden om te straffen uit handen. Heel vervelend.

Nu, wat mijn zoon betreft: het is geen sociaal kind, en ik denk dat hij door een en ander soms nogal gefrustreerd was. Dat die "ik maak je dood" toestanden, een manier was om zich af te reageren of een verkeerde manier om aandacht te vragen.

Hij is nu wat ouder en "doodmaken" zegt hij niet meer; soms wel dat hij wel alleen zal gaan wonen, dan zijn we van hem af.

Echt oplossing kan ik je helaas niet geven, wel dus herkenning. Veel positieve aandacht geven.

Maar, in jouw geval kan er misschien wat ondernomen worden door ander kind van je zoontje weg te houden?

ayla

ayla

17-02-2009 om 15:45

Ook een paar keer

Dochter riep hier in een boze bui: ik sla je helemaal kapot. Was toen drie jaar misschien net 4. En ook zij wist eigenlijk niet wat dat betekende, ze riep maar wat. Na een babbeltje en wat uitleg is het vanzelf weggegaan

Mathilde

Mathilde

19-02-2009 om 13:46

Uitproberen

Klinkt toch erg als uitproberen (en als ze weinig hebben geslapen, zijn die van mij ook niet te genieten). Die opmerkingen over doodmaken heb ik hier ook gehad. Ik vraag dan meestal verbaasd waarom ze zoiets zeggen. Soms was het een grap en dan zei ik gewoon dat zoiets niet erg aardig is om te zeggen. Of dochter (nu 5,5) was boos en dan konden we daarover verder praten.
Kleine kinderen gooien wel vaker met woorden die te groot voor ze zijn. Zo was ik laatst volgens mijn zoon (3) een hele gemene stiefmoeder, want hij moest zijn groenten opeten. Toen heb ik maar eens hartelijk gelachen en gezegd dat hij dat best mag vinden, maar dat die groenten toch eerst op moeten .
Als je je zoon even niet meer kunt luchten of zien, zou ik hem gewoon naar zijn kamer sturen. Daar mag hij dan doen en laten wat hij wil en kun jij even afkoelen. Als je heel vaak ruzie hebt, zou ik toch proberen om er op een rustig moment eens over te praten. Zo van: we hebben best vaak ruzie he, ik vind dat eigenlijk helemaal niet leuk en jij denk ik ook niet, hoe zou dat nou komen en wat gaan we eraan doen? Vaak verrassen kids je heel erg met hun antwoord.
Sterkte met je monstertje , Mathilde

Gnome

Gnome

20-02-2009 om 05:36

Zo te lezen heeft bijna elk kind dat wel eens...

Hier ook, papa dood, mama dood, broertje mag ook dood, ik negeer het nu maar, elke vorm van aandacht is olie op het vuur hierzo, ook een zoon die verbaal erg sterk is.

Ik heb het hem ook wel uitgelegd, hij weet heel goed wat dood zijn is, en hij wil ook absoluut niet dat wij doodgaan, het is gewoon een uitprobeerseltje waarmee hij aandacht probeert te krijgen...

lekker negeren dus, en vooral niet serieus nemen

Mathilde

Mathilde

20-02-2009 om 13:25

Niet serieus nemen nee

Als ik alles serieus zou moeten nemen, poeh . Dan ging oudste niet naar school en niet naar zwemles (want dat is allemaal ontzettend stom) en jongste at geen flintertje groente of fruit (want heel erg vies) en hadden we de hele dag Jeugdzorg over de vloer (want wij zijn af en toe echt hele gemene, oneerlijke en stomme ouders haha). Fijn dat je weer in rustiger vaarwater bent gekomen!
Als mijn dochter dingen van een ander kind overneemt waar ik me aan erger, zegt ik altijd: volgens mij heb ik het verkeerde kind mee naar huis genomen, ben jij toevallig die-en-die in plaats van ... (naam dochter)? Meestal gaat ze dan hard protesteren en dan zeg ik: nou, dan moet je ook niet zo gek doen als die-en-die, ik wil mijn eigen lieve ... weer terug hoor. En dan is het meestal over.
Mathilde

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.