Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op
Aya

Aya

12-08-2010 om 11:09

Zoon alleen thuis; wel of niet met vriendje?

Mijn vraag ligt in het verlengde van bovenstaand draadje over het allen thuis zijn na schooltijd. Vanaf september blijft onze oudste zoon van 10 jaar 1 x per week uit school alleen thuis. Is om 15.15 vrij en z'n vader is om 17.00 thuis. Prima geregeld vind ik. Zoon vindt het prima;is een serieus, zelfstandig kind. Nu lees ik hier vaak over ouders die de afspraak hebben dar er geen vriendjes mee naar huis mogen. Omdat het nu niet vaak voorkomt hebben we daar nog geen afspraken over. Eigenlijk zie ik geen probleem in het mee naar huis nemen van vriendjes. De vriendjes die hij heeft en nu mee naar huis neemt zijn leuke jongens waar ik nog nooit problemen mee gehad heb. Wat doen jullie? Ga ik in de problemen komen(of zoon) als ik het los laat? Ik vind het ook zo ongezellig voor hem. Meestal speelt hij buiten. Maar als het slecht weer is en het komt zo uit denk ik dat ik het goed vind als hij een vriendje mee naar huis neemt. Dom van mij? zie ik wat over het hoofd?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.

Hoe oud en ouders vriendje informeren

Hoi,

de mijne gaat nu naar groep 8 en vanaf halverwege groep 7 is hij op de ma middag van 14.30 tot 16.00 alleen thuis geweest en nu ook weer in groep 8.
Ik heb altijd gezegd dat hij alleen W en L mee mag nemen of daar spelen, ouders van deze 2 weten ook dat ze als ze bij ons zijn alleen zijn, vind ik wel belangrijk dat de ouders op de hoogte zijn dat er niemand thuis is. Verder moet hij mij een smsje sturen als hij thuis is of ergens speelt op de maandag.

Groetjes

Aya

Aya

13-08-2010 om 14:02

Ingewikkeld gedoe

Wat een ingewikkeld gedoe. Hij heeft wel 10 vriendjes. Sommige ouders ken ik goed andere helemaal niet. Moet ik echt al die ouders gaan informeren? Ik neig ernaar om af te spreken dat hij niet met een hele groep binnen is. 1 of 2 is mooi genoeg. We kunnen afspreken welke kinderen wel. Oppervlakkige straatvriendjes niet. Maar dat zie ik eigenlijk ook niet gebeuren.

marie

marie

13-08-2010 om 15:28

Wel informeren

Hallo
Ik informeerde de ouders wel als mijn kinderen een speelafspraak thuis hadden, als wij er niet waren.
Het is namelijk zo dat het onze eigen keus en ons risico is als de kinderen alleen thuis zijn en er wat gebeurt (kan simpel struikelen zijn en enkel verzwikken) en dat er dan geen hulp direct in de buurt is.
Met kinderen van een ander in je huis neem je gewoon een extra risico. En niet alle ouders willen dat hun kinderen bij iemand gaat spelen waar geen ouder in de buurt is.
Ik zelf vind het ook prettig om te weten of kind bij een ander is waar - langere tijd - geen ouder(e) in de buurt is.
Groetjes

aya

aya

13-08-2010 om 16:02

Verantwoording

Bij een speelafspraak kan ik het mioj voorstellen dat ik aan zoon vraag of ouders vriendje weten dat ze alleen zijn. Of als ik ouders ken dat ik het even overleg. Maar zoon speelt meestal buiten na school. Dan bedenkt hij met een vriendje een half uur later dat hij binnen spelen wil. Dan zou ik af kunnen spreken dat ze dat eerst met vriendjes ouders even overleggen. Is misschien wel goed om gedoe te voorkomen. Alhoewel ik dat eigenlijk als verantwoording zie van ouders van het andere kind. Ik heb met onze kinderen de afspraak dat ze altijd even zeggen waar ze gaan spelen of even een briefje neerleggen als ikniet thuis ben. Werkt goed.

aya

aya

13-08-2010 om 16:04

Draadje

Ik zie nu dat bovenstaande draadje over alleen thuis zijn dezelfde richting opgaat. Misschien is het goed om daar verder te reageren. Is overzichtelijker denk ik.

aya

aya

13-08-2010 om 17:38

Nogal stellig pelle

Ik zie het anders dan jij Pelle
Ik ga met mijn kind afspraken maken.Zoals ik het nu bekijk vind ik het goed als hij z'n vriendjes met wie hij regelmatig speelt mee naar huis neemt. Maar ik vind niet dat ik met al die 10 ouders contact moet gaan zoeken. De meeste spreek ik af en toe en zal ik zeggen dat op maandag zoon alleen thuis is dus dan weten ze dat als zoon komt spelen ze alleen thuis zijn. Maar die paar ouders die ik niet ken..ik vind het niet mijn verantwoording denk ik(ik moet het nog even laten bezinken). Als zij goede afspraken maken met hun kind dan zit het goed. Als mijn zoon ergens anders speelt weet ik waar hij is en vraag ik ook of ouders thuis zijn. Die verantwoording ligt bij mij.
Jij stelt (nogal stellig) dat als mijn kind een vriendje meeneemt ik verantwoordelijk ben voor beiden-ook al zit ik 30 km verderop. Wie zegt dat? Dat is jouw invulling. Ik moet het even laten bezinken maar m'n eerste reaktie is; dat vraag ik mij af. Ik ben verantwoordelijk voor mijn kind maar ben ik dat ook voor het jouwe? Als ik niet thuis ben? Ik geloof dat ik dat niet vind.
Jij staat niet meer bij het schoolplein en wil het weten als je kind ergens alleen thuis is. Dat is dan toch aan jou? Jij overlegt dat toch met je kind? Als hij zich dan aan jullie afspraak houdt gaat het toch goed?

"Mijn kind mag dus met het ene vriendje WEL urenlang alleen thuis zijn maar met het andere niet". Dat is jouw afspraak met jouw kind. Verwacht je dan echt dat de moeder van het kind met wie het niet mee mag contact met jou opneemt over wanneer ze er niet is?
Nee, ik geloof echt dat ik het niet met je eens ben.

guera

guera

13-08-2010 om 19:13

Mmmmm

mijn zoon is nog niet zo oud, maar als ik het goed begrijp.
STEL: Mijn Zoon X is vriendje van jouw zoon Y.
Ze willen na school spelen. Beide ouders niet op school plein. Y is alleen thuis. X belt mij. Mag ik bij Y spelen. Is goed hoor.
Achteraf hoor ik dat er geen volwassene was. Ik ben dan geloof ik echt niet blij....
Juist als kinderen alleen zijn kunnen ze elkaar gaan zitten opstoken. Ik zou het wel willen weten.

aya

aya

13-08-2010 om 20:53

Nee

Nee, ik maak mijn kind niet duidelijk dat hij aan vriendje EN de ouders van vriendje moet melden dat wij niet thuis zijn. Natuurlijk moet hij het tegen vriendje zeggen. En als hij in de gelegenheid is (Bijv. bij vriendje thuis) kan hij het tegen de ouders zeggen. Maar die ouders maken afspraken hierover met hun eigen kind. Dus dat kind moet dit zelf tegen z'n ouders zeggen. Is mijn zoon niet verantwoordelijk voor.
Als je als ouder niet wil dat dit gebeurt moet je dit duidelijk met je eigen kind afspreken. Dan kan hij z'n conclusies trekken.
Maar als Pelle's zoon dit waarschijnlijk vergeet is dit het probleem van zoon en Pelle. Pelle's zoon kan naar huis gaan/of niet meegaan op het moment dat hij hoort/ziet dat er geen ouders thuis zijn en hij weet dat hij dan niet spelen mag van z'n ouders. Draagt mijn zoon geen verantwoordelijkheid voor.

Wiens verantwoordelijkheid het is als een vriendje bij jou thuis speelt zonder dat er ouders thuis zijn ben ik wel benieuwd naar. In een redelijke situatie (veilig gezin e.d.)ga ik ervan uit dat elke ouder verantwoordelijk is voor zijn eigen kind. Hoe kan een ouder verantwoordelijk zijn voor het gedrag van mijn kind in zijn huis terwijl hij/zij niet thuis is? Als er dan wat mis gaat had hij/zij dit toch niet kunnen voorkomen?

aya

aya

14-08-2010 om 22:44

Pelle en anderen

De reacties lezende vanavond dacht ik hetzelfde als Beemer; je praat toch met je kind over dingen die kunnen gebeuren? Nog even voor de duidelijkheid; het gaat bij ons om 1 1/2 uur. Is geen hele middag. Pelle, het voorbeeld dat volksstammen van 16 er niet mee om kunnen gaan vind ik echt nergens op slaan. Een jongere van 16 kun je toch niet vergelijken met een kind vab 10? Misschien heb ik wel meer vertrouwen in mijn kind van 10 nu met vriendjes als over 6 jaar met z'n vrienden.

"IK ben als moeder van X ook verantwoordelijk voor mijn X en ik wil zelf kunnen beslissen of IK het ook verantwoordelijk vind als Izarzoon alleen thuis is met PelleX! ",

Ik heb het al een aantal keren uitgelegd. Als jij goede afspraken maakt met je kind( en hij houdt zich daaraan) zul jij volledig op de hoogte zijn. Het is niet aan een ander om daar verantwoording voor te dragen.
Gister twijfelde ik nog wat ik er nou van vond. Vandaag heb ik er nog eens goed over nagedacht en voorbeelden bekekwen uit m'n eigen omgeving. Ik ben er inmiddels van overtuigd dat je zelf als ouder afspraken maakt
met je eogen kind en daar verantwoordelijk voor bent. Ik ben echt niet verantwoordelijk(en mijn kind ook niet) voor het nakomen van afspraken door een vriendje met z'n ouders. Vind ik niet mijn taak. En ik verwacht het ook niet van andere ouders.

"al begrijp ik nog niet goed vanaf welke leeftijd het normaal is dat een kind de hele middag zonder ouders is. "

Pelle dat bepaal jij toch zelf? Wat maakt het uit wat "normaal" is? Jij kunt met je kind afspreken wanneer en met welk kind jij het goed vind dat je zoon alleen thuis is.En dat je dat je zoon van 9 al vertellen moet....ik overleg ook met ouders waar mijn zoon van 6 speelt dat ik het niet prettig vind dat zij even weg zijn en hem thuis laten. Omdat ik weet dat sommige ouders daar anders over zouden kunnen denken. (en dit bij deze zoon echt niet kan)

Ik heb nog wel een andere vraag. Ik kom het hier vaak tegen op OOL. Waarom mag het kind wel buitenspelen met andere kinderen en niet binnen? Is dat omdat je bang met dat ze rottigheid uithalen? Of iets stuk maken? Ik merk dat ik mij er meer overheen moest zetten dat hij buiten speelde zonder dat ik thuis was dan binnen. Omdat de kans op ongelukken groter is, kans groter is dat hij met mensen in contact komt die het niet goed met hemn voor hebben. Voor mijn gevoel is binnen spelen dan veiliger. Hoe zien jullie dat?

Vic

Vic

15-08-2010 om 15:09

Niet in mijn huis

Mijn dochter mag binnenkort een dag per week alleen uit school naar huis. We hebben afgesproken dat ze dan wel met een vriendin mee mag, als ze mij even belt, maar ik wil niet dat ze kinderen mee naar huis neemt. Aan de andere kant heb ik er geen problemen mee als ze met een vriendin zou mee gaan waar geen ouders thuis zijn. Mijn dochter vertrouw ik wel, maar vreemde kinderen in mijn huis niet (altijd).

aya

aya

15-08-2010 om 19:53

Gemakkelijk

Pelle; ik begrijp jouw kant van het verhaal wel. Ik ben het niet met je eens omdat ik het te makkelijk gedacht vind. Natuurlijk zeg ik tegen zoon dat hij het tegen vriendje moet zeggen.Ik zal ook tegen hem zeggen dat het vriendje wel van z'n ouders moet mogen. Maar ik vind het geen verantwoordelijkheid van mij en nog minder van mijn zoon. Dat is waar het om draait. Waarschijnlijk loopt het in de praktijk wel zo dat m'n zoon dat even overlegt. Maar als dat niet zo zou zijn treft hem wat mij betreft geen blaam. Daar gaat het mij om. En zoals ik al schreef zijn het wel 10 jongetjes om wie het gaat en ik ga dus echt niet met al die ouders contact opnemen. Ik ga wel als regel stellen dat hij 1 vriendje mee mag nemen en niet z'n hele voetbal clubje.

"Ik ken geen één kind wat standaard de hele speelmiddag alleen is en ik vind het onzin om dat allemaal te bespreken."

Ja, wat je onzin vindt...Ik ken geen enkel kind wat hier dichtbij bij een energiecentrale speelt, ik ken geen enkel kind van 10 dat rookt, ik ken geen enkel kind wat met voetballen door de tuinen van oude mensen loopt, ik ken geen enkel kind waarvan de portemonnee gestolen is op voetbal, ik ken geen enkel kind wat naar binnen gaat bij een huis verderop waar gedeald wordt...en toch zijn dit allemaal dingen waar ik met ze over praat en waar ik gaandeweg de grenzen in aangeef. Dus ik vind het zo makkelijk om ervan uit te gaan dat ik mijn zoon moet instrueren m.b.t. het gedrag van een ander kind. Ik zal het hem noemen maar zal er geen consequenties aan verbinden.

Wat mij triggerde in 1 van je eerste postings was het gemak waarmee je ervan uitging dat ik verantwoordelijk ben voor vriendje zonder toezicht in mijn huis. Het was voor jou een gegeven. Vanzelfsprekend dat dat voor iedereen gelijk is. Dat is een illusie. Elk gezin doet de dingen op z'n eigen manier. En vaak zoek je wel gelijkgestemden. Maar nu de kinderen wat groter worden merk ik dat je intensiever met je kind moet praten om te horen wat zijn wereld is. Dat er in andere gezinnen dus heel andere grenzen, normen en waarden kunnen zijn. Dan is het aan ons als ouders(denk ik) om daar alert op te zijn en grenzen aan te geven. Van achteruit leunen en ervan uitgaan dat een andere ouder dat voor je doet vind ik te makkelijk. In elk geval kom je voor verrassingen te staan!

aya

aya

15-08-2010 om 20:10

Van

van achteruit je stoel bedoel ik natuurlijk

aya

aya

15-08-2010 om 22:02

Pelle

Huh? Heb ik dat gezegd?

Annet

Annet

15-08-2010 om 23:09

Verwachtingen....

Oudste zit al weer op het VO. Ik heb gemerkt dat er bepaalde verwachtingen zijn bij ouders (lees moeders) over hoe het hoort. Dat varieert van niet ophalen ná 17.00 uur, wel/geen thee aanbieden bij ophalen, etc.
Mijn indruk in ons dorp is dat ongeveer t/m groep 5 verwacht wordt dat er een ouder thuis is als kind een speelafspraak heeft. Ouders van die kinderen gaan nog geen afspraken maken met hun kinderen over : wat doe je als kind alleen thuis is. Deze ouders zijn heel verbaasd als hun kind alleen gelaten is (lees geen ouder) of dat kind alleen naar winkelcentrum mag met vriendje. En op die leeftijd vind ik dat ook wel logisch.
Vanaf groep 6 (ruim genomen, misschien eerder groep 7) zijn kinderen vaker alleen thuis. Vanaf die leeftijd lijkt het me handig om met kind te overleggen over: mag er een vriendje mee, is het duidelijk of er een ouder thuis is (is namelijk heel duidelijk als vriendje zonder ouder naar huis loopt of fietst), etc.

Een hele andere situatie is dat jongste (toen 6) alleen naar huis ging met oudste (toen 11). Ik werkte op 5 km afstand dus kon snel thuis zijn. Mijn instructie was dat sommige vriendjes best mee naar huis konden (zoon snapte zelf precies bij welke vriendjes dat wel of niet kon) maar dat er eerst overlegd moest worden met beide ouders. Ik vond wel dat ouders moesten weten dat er geen volwassene thuis was maar een groot kind.

Met een 10-jarige zou ik dat niet meer doen, wel afspraken met mijn eigen 10-jarige over wie wel en wie niet bij ons mag spelen als wij er niet zijn,bij welke andere 10-jarige hij wel of niet zonder ouder mag spelen, maar verder zou ik verwachten dat de kinderen onderling regelen wat nodig is qua overleg met ouders.

Aya

Aya

16-08-2010 om 10:21

Pelle

"Poehee, jij hebt op afstand de verantwoording over het kind van een ander en dat vind jij ingewikkeld gedoe? "

Dit is waar ik aan refereerde. Ik zeg hiermee niet(en bedoel dat ook niet) dat jij niet verantwoordelijk wilt zijn. Jij wil wel dat ik mij verantwoordelijk voor jou kind in mijn huis en zo zie ik het niet. En met mij meer ouders dus lijkt het mij verstandig om hier met je kind afspraken over te maken. Is ook niewt moeilijk. Kind weet dat hij nergemns spelen mag als ouders niet thuis zijn en anders in overleg.
Zo moeilijk is het toch niet om met een kind van 9 (of van 8 of van 10) wat af te spreken?

Maar in mijn vorige posting ging het over het gemak dat jij aanneemt dat jouw waarheden/regels/normen ook die van een ander zijn. Dit is dus een voorbeeld waarin dat verschillen kan. Zo zal er veel meer zijn. Aan jou de taak,mijns inziens, om daar op te anticiperen en niet te wachten tot de situatie zich voordoet en anders de bal bij een andere ouder te leggen.

Zoon zit nu overigens in groep 7.

aya

aya

16-08-2010 om 10:25

Tikfouten

Oei, stikt weer van de schrijffouten. Ben gehaast, zal volgende keer eerst even nalezen

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.