Sinilind
18-08-2009 om 17:06
Zoon boos over weer naar school...
Dag
we zijn pas zondagavond terug gekomen uit vakantie (niet handig maar kon dit jaar niet anders gepland worden) en zoon moest gelijk de volgende ochtend naar school. Hij is sinds maandag ochtend boos en opstandig, niet te genieten, maakt overal een drama van, en is ook heel erg boos op zijn zus die nog een week vrij heeft (ze gaat naar de zesde klas). Afin, ik vraag me af of andere kinderen dat ook hebben, en hoe jullie ermee omgaan. Ik probeer heel erg geduldig te blijven maar eerlijk gezegd heb ik soms er de pest in.
Sini
neteret mut
18-08-2009 om 17:31
Kort door de bocht
ben ik dan. Gewoon zeggen dat het nou eenmaal zo is en dat als hij ouder is/ middelbare school zit hij ook 1 week meer vrij heeft. En tja het leven is niet altijd eerlijk, dus nu stoppen met erover zeuren.
Zoiets dus, vooral als iemand er meerdere keren weer over begint. Ik heb daar geen geduld voor, kan er niets aan veranderen. Soms kan ik aangeven er een volgende keer rekening mee te houden ( zoals niet vlak voor een nieuw schooljaar thuiskomen van vakantie) maar dat het voor nu zo gelopen is en daarmee uit.
Bij mijn kinderen werkt die aanpak, misschien heb je er iets aan.
Mach
18-08-2009 om 17:32
Nou ja
hij heeft groot gelijk dat hij boos is. Ik moet er ook niet aan denken om weer aan het werk te moeten als ik de avond tevoren terug gekomen ben. MAW: geef hem gelijk , bied je excuus aan en hoop dat het snel weer over gaat.
En doe het volgend jaar anders.
liedewij
18-08-2009 om 17:45
Wat een flauwekul
Wat een flauwekul dat hij het recht heeft om boos te zijn en je excuses aan te bieden. Hopelijk hebben jullie een fijne vakantie gehad. Hij dus ook. Hij mag blij zijn dat ie op vakantie geweest is en dat het nu eenmaal zo is dat hij direct de volgende dag weer naar school moet komt vast niet uit de lucht vallen. Ik neem aan dat ie dat wist? Het is niet handig maar het is niet anders. Ik zou er weinig woorden aan vuil maken.
Ik kan me wel voorstellen dat hij vermoeid is en moeite heeft om in het ritme te komen. Dus zou ik hem meer rust bieden, op tijd naar bed (is het niet echt het weer voor) en in die zin wat begrip voor hem hebben. Maar afgeven op z'n zus omdat ze toevallig nog vrij heeft , nukkig omdat hij gelijk beginnen moet; jammer dan. Het is niet anders. Beetje flexibel worden moet hij dan maar leren.
Als ik het overlees is het ook kort door de bocht maar ik zou er weinig geduld voor hebben.
Liedewij
angel3
18-08-2009 om 18:08
Wel gevoelens erkennen
ik zou zeker wel zijn gevoelens erkennen. Niks zo vervelend als iemand die daar overheen walst. Maar het moet wel een keer ophouden. Dus als je het hier al over hebt gehad en je begrip getoond hebt dan kun je wel weer overschakelen naar alledag.
Wat hier weleens helpt is er juist heel erg in meegaan maar dan op een soort van fantasie manier. Dan is de lucht snel geklaard. Ze zaten een keer echt erg te zeuren om snoep. Zo zat was ik het. Toen zei ik: jaaaaaaaaaa ik zou ook wel willen dat ik de heeeeeeeeeeele dag kon snoepen. Dan zou ik in de auto van die touwtjes hangen met snoep eraan zodat ik toch kan snoepen terwijl ik 2 handen aan het stuur heb en een suikerspinautomaat zou ik willen bij benzinestations etcetc.
Hilarisch! er zat gelijk weer luchtigheid in ipv 'zucht hou es op met zeuren'.
Misschien kun je zoiets doen: jaaaa ik zou ook altijd wel vakantie willen en dan ging ik overal hangmatten ophangen zodat je altijd ergens in de hangmat kan hangen etc . Ik verzin maar wat.
Maar daarna ook KLAAR!
Suk6
Bastet
18-08-2009 om 19:04
Nou nou dames
Hij is nog best klein,hard ziek geweest,heeft een operatie gehad,daarna op vakantie en nu moet hij pats boem weer in het schoolritme.Daar mag je best even de weg van kwijt zijn,hoor.
groetjes,bastet
Mach
18-08-2009 om 19:36
Met bastet eens
zoals al bleek uit mijn eerste reactie. Het was niet zijn keus om pas op zondag terug te komen. En het is nu pas dinsdag! Hij is nu nauwelijks een dag boos. Ik heb ook minstens 2 dagen nodig om me weer lekker op mijn gemak te voelen als ik na een vakantie thuis kom. En dan moet hij ook nog eens direct de eerste ochtend vroeg op en naar school. Ik vind het heel begrijpelijk dat hij niet direct happy is. 't Is nog maar een kind.
Maylise
18-08-2009 om 19:37
Ook boos
Mijn zoon (10 jaar) was en is ook heel nukkig en boos omdat school weer is begonnen. Zijn oudere zus en boer zijn ook nog een week vrij en dat vind hij ook heel gemeen. Natuurlijk maakt oudere broer de situatie er niet beter en wrijft het er nog even goed in. Kortom, drama. Zusje vind hem wel heel zielig en troost hem dan met snoepjes en lieve woordjes. De schat.
De vakantie is duidelijk weer over. Ik denk dat het komt omdat mijn zoontje sowieso al geen school fan is, moeite heeft met omschakelen van vrij naar school en dit jaar is hij ook nog eens ons enige kind op de basisschool en dus de enige die nu al naar school moet.
Ik geef hem gewoon de ruimte, erken dat het misschien niet leuk is maar wel moet, probeer hem wat positieve punten van school op te laten noemen en vertel hem dat hij fijn elke woensdagmiddag vrij is en broer niet dus die heeft misschien nu een paar dagen extra maar straks is broer weer de pineut.
Hij mag het ook gewoon niet leuk vinden en balen. Verder haal ik diep adem en bedenk dat het over een week vast weer beter gaat. Dan zit zoontje wat beter weer in het ritme en is hij weer gewend aan de beperkingen in zijn vrijheid.
Maylise
Puck2
19-08-2009 om 09:49
Hier ook hoor
Hier ook boze kinderen die niet naar school willen en wij zijn toch al 2 wken thuis dus daar kan he niet aan liggen. Het is gewoon dat ze hun vrijheid en de hele dag zelf (oke binnen normale grenzen) bepalen wat je gaat doen en geen juf of meester die bepaalt wat voor stomme sommen je nu weer moet doen. Ik laat het maar zo veel mogelijk betijen en zeg dat het nu eenmaal moet en dat ik er ook niets aan kan veranderen.
Tanja
19-08-2009 om 13:21
Een met liedewij
Wat een gezeur om niks zeg, hij mag inderdaad blij zijn dat hij op vakantie is geweest.
Hij zal misschien wel wat moe zijn, maar om daar nou zo´n gezeur om te hebben, gewoon na het avondeten naar bed sturen, kan ie bijtanken.
groetjes Tanja
Tanja
19-08-2009 om 13:29
Sorry sini
maar je bent hetzelfde als je zoon denk ik.
Je hebt net een heerlijk vakantie achter de rug, en toch ben jij ook niet echt tevreden. Ziet er tegenop om maandag weer aan het werk te gaan etc. Je hoofd zit nog helemaal in de Dordogne, blablabla. Sorry hoor, maar wees blij dat je net je familie en vrienden gezien hebt. Je bent helemaal verscheurd zeg je. Tamelijk overdreven vind ik dat.
Bekijk het eens positief, je hebt het geld en de middelen om op vakantie te gaan, je hebt familie en vrienden gezien,
hebt een paar heerlijke weken gehad. Wat wil een mens nog meer!!
groetjes Tanja
Emmawee
19-08-2009 om 15:56
Gedeelde smart
Tja, misschien heeft Tanaja wel een beetje gelijk. Al vind ik dat je nooit zo over het gevoel van een ander kunt oordelen.
"Tamelijk overdreven". Tja, dat kun je vinden, maar je weet niet hoe het bij Sini voelt. Ik denk wel dat je kunt stellen dat Sini en Sinizoon nu beiden de eindevakantieblues hebben. Niet wereldschokkend. Wel lastig.
Ik herken het wel. Je moet die tredmolen weer in. En je hart slaat nog het luie vakantieritme. Zullen we nu een ijsje nemen of eerst nog een frisse duik nemen?
Sini, ik zou zeggen: wees gewoon eerlijk tegen je zoon. Je zegt dat je hem niet wil laten merken dat jij er ook last van hebt. Waarom niet? Gedeelde smart is halve smart. Laat hem merken dat hij niet gek is. Of denk je echt dat hij aan jou niets merkt? Eet vanavond nog eens een vakantiemaaltje. Haal vakantieherinneringen op. Deel met elkaar wat en wie je het meest mist. Zet een vakantie-cd op (als je zoiets hebt), bel nog een met de familie daar.
Maar... maak ook plannen voor de komende tijd. Want dat is volgens mij de logische vervolgstap van vakantie: nieuwe plannen voor het echte leven.
neteret mut
19-08-2009 om 17:30
Ik snap je wel, maar....
Als ik een dag in NL geweest ben of met nederlanders heb gepraat dan is er meer een klik met mijn eigen verleden dan met de belgen. Zo zal dat voor jou ook zijn. Gewoon ook een tv serie van toen je kind was of een bekende zanger of politicus, die zijn in verschillende landen anders. Je "gemeenschappelijke geheugen" is anders. Daar komt familie en taal nog bij en de vrijheid van vakantie hebben. Tuurlijk heb je het daar moeilijk mee om dan weer in het gewone ritme te komen ( zoon) en voor jou komt daar de extra van werk en studie bij ( nieuwe omgeving/ mensen/ hoe zal het gaan?? enz)
En toch ...het is niet anders, accepteren, schop onder jullie kont en doorgaan (en volgend jaar voorkomen dat je weer vlak voor het schooljaar thuis bent, al is dat maar een onderdeeltje in dit verhaal)
liedewij
19-08-2009 om 23:06
Dit is wat anders denk ik
Sini, ik las je berichtje waarin je vertelde dat je zelf ook niet goed in je vel zit, er een oom overleden is, je mist je vriendin en je voelt je verscheurd. Reden genoeg voor je zoon om daarvan in de war te raken. Kinderen voelen jouw gemoedstoestand feilloos aan. Maar een kind kan zulke grote dingen nog niet benoemen. Ik kan mij voorstellen dat hij boos,dwars en nukkig is maar dat dat bijzonder weinig met school te maken heeft. Veel meer met de spanning thuis.
Daar kun jij niets aan doen. Maar misschien kun je deze dingen benoemen en het feit dat jij je ook rot voelt, verdrietig bent enz. maar dat je er het beste nu met elkaar van maken wilt. Dat dit wel weer overgaat en tijdelijk is.
Ik vind dit een heel ander verhaal als je eerste posting. Rot voor je dat nu zoveel tegelijk komt.
Liedewij
dynastie
21-08-2009 om 15:58
Heb je er ervaring mee, tanja?
Op grote afstand zitten van je dierbaren? Weg moeten uit een land waar je je heel erg verbonden mee voelt? Ik herken wel wat Sini zegt, en ik ben niet eens in betreffend buitenland opgegroeid, maar hier in Nederland, en toch is het elke keer weer zwaar er weg te moeten.