Basisschoolleeftijd Basisschoolleeftijd

Basisschoolleeftijd

Lees ook op

Zoon heeft (te?) veel fantasie

Onze zoon (7 jr, groep 3)maakt de werkelijkheid vaak een beetje spannender, of bedenkt er zelf iets bij. Hij heeft maandag verteld dat ik mijn voet gebroken heb, en vorige weeek had een meisje in de klas haar arm volgens hem gebroken. Hij heeft altijd al veel verhalen gehad, maar dit is soms toch wat genant; de moeder van het betrokken meisje schrok nogal toen ik vroeg hoe het met haar arm ging...
Hoe pak ik dit aan, straffen? belonen als íe niet 'jokt'?

Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
margje van dijk

margje van dijk

08-02-2009 om 23:20

Geen big deal van maken

Ik denk dat hij gewoon aan het onderzoeken is hoe dat werkt, een beetje overdrijven. Hij zal vanzelf leren dat andere mensen het niet waarderen als hij iets vertelt wat niet klopt.

Ik zou hem niet straffen, ook niet belonen. Wel laten weten dat jij het weet ("Wat heb je nou weer verteld! Dat klopt toch helemaal niet?", niet boos, maar gewoon als mededeling, zodat hij niet in de illusie blijft zitten dat hij maar kan vertellen wat hij wil.

Ik denk dat het vanzelf over gaat.

Hoewel... Ik verzon vroeger ook de prachtigste verhalen (mijn ouders vertellen ze nog wel eens tijdens etentjes of zo - gaaaap en ik hou nog altijd van overdrijven. Het is gewoon een stijlfiguur, kijk maar naar de verhalen van Sylvia Witteman of zo

Maar goed, gezien de leeftijd van je zoontje zou ik er echt niet te zwaar aan tillen. Hij experimenteert, en hij leert het vanzelf wel, denk ik.

Het kan natuurlijk ook een vorm van aandacht tekort zijn, dat hij op deze manier probeert aandacht te krijgen. Dus als je al iets wilt doen zou ik het op die toer proberen: hem gewoon domweg meer de kans geven om dingen aan jou te vertellen, bijvoorbeeld. Hem uit laten spreken, doorvragen op zijn verhalen, hem het gevoel geven dat er naar hem geluisterd wordt. Dat hij het verhaal niet mooier hoeft te maken dan het is, om gehoord te worden.

Margje

Doen veel kinderen

Mijn dochter heeft ook een rijke fantasie. Daardoor ben ik wel eens in de problemen geraakt. Ik was een beetje aan het mopperen op dochter omdat ze had gezegd dat haar kamer opgeruimd was, terwijl dat niet zo was. Dochter was lekker Bambi gaan kijken. Om mij af te leiden van mijn gemopper vertelde dochter dat het zo zielig was dat Bambi's moeder dood was gegaan, waarop ik heeeeeel onpedagogisch riep dat me dat nou heerlijk rustig leek. Volgende dag ging dochter in de klas vertellen dat ik dood wilde. De hulpdiensten stonden meteen voor de deur!
Een vriendin van mij heeft een zoontje met ook al zo'n rijke fantasie. Zo had hij een keer een papegaai voor zijn verjaardag gekregen (niet dus) en gingen ze die zomer voor een maand naar Australië (ook niet).
Als we de kinderen vragen waarom ze zoiets vertellen weten ze het zelf niet. Ik heb dochter wel uitgelegd dat sommige dingen niet handig zijn, zoals bovenstaand voorbeeld en ook dat mensen haar de volgende keer misschien niet meer geloven, ook niet als ze dan wel de waarheid vertelt. Dochter zit nu in groep 7 en heeft eigenlijk al twee jaar geen rare dingen meer verteld. Ze kan nog wel dingen aandikken. Zo heeft ze laatst bij een premiere Albert Verlinde een hand gegeven en daar verzint ze dan wel een heel gesprekje bij wat in het echt niet heeft plaatsgevonden.

Oeps..

,,Om mij af te leiden van mijn gemopper vertelde dochter dat het zo zielig was dat Bambi's moeder dood was gegaan, waarop ik heeeeeel onpedagogisch riep dat me dat nou heerlijk rustig leek. Volgende dag ging dochter in de klas vertellen dat ik dood wilde. De hulpdiensten stonden meteen voor de deur! ,,

Sorry het is absoluut niet grappig maar ik moest er zo om lachen...dat zou mij nou ook kunnen gebeuren..niet dat ik altijd van die rare dingen zeg..maar als ik per ongeluk zoiets zou zeggen weet ik zeker dat mijn zoon daar ook zo iets van zou bakken...wat zal je, je ongemakkelijk gevoelt hebben..of kon je er achteraf ook wel om lachen???

Eerst

Eerst had ik helemaal niet door waar het verhaal vandaan kwam. Ik stond op het schoolplein om dochter op te halen toen ik door juf naar binnen werd gesleurd en op een stoel werd gezet. IB-er erbij, die zag dochter al als probleemgevalletje met suïcidale moeder (vader was al heel lang raar, dus dochter zat al standaard in het zorgen-uurtje). Dat dochter vertelde dat ik dood wilde. En dat het allemaal zo heftig was. En dat ik het best allemaal kon vertellen. Ik riep nog: "zie ik er dan zo depri uit?" Pas later, na dochter even aan de tand te hebben gevoeld, viel bij mij het kwartje. Ik heb het nog wel tegen juf verteld, maar volgens mij zag ze het als een dikke vette smoes.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.