Zoon vindt zichzelf te klein
Gisteren kwam zoon van 9 vertellen dat hij naar de docter wil voor groeihormonen want hij is te klein. Hij is inderdaad altijd de kleinste.... HIj is van februari 2005 en 130 m. Is dit echt heel extreem klein? Het gekke is dat zijn vader 189 m lang is en ik 170 dan verwacht je toch dat zoon in ieder geval niet kleiner dan gemiddeld is. Hij schaamt zich voor zijn lengte en denkt dat hij meer zelfvertrouwen zal hebben als hij maar groter is. Wanneer is klein zijn een probleem? Jongens krijgen toch iets later een groeispurt? Dus het kan nog goed komen toch? Wel of niet naar de huisarts gaan?
tja
1.30 met 9 (bijna 10) jaar is inderdaad klein, maar het valt nog net binnen de normen van de groeidiagrammen. Ik heb de Igrow app er bij gehaald en bij 10 jaar is 1.30 precies de ondergrens.
Wat me belangrijker lijkt is zijn persoonlijke groei. Was hij altijd een lang kind en blijft de groei nu achter, dan is er reden voor zorg. Was het altijd al een klein kind en volgt hij gewoon netjes zijn eigen lijn. Dan niet.
Maar ik zou vooral inzetten op leren accepteren dat hij nu gewoon niet groot is. Misschien dat het later met een groeispurt verandert, misschien ook niet. Maar hij zal met zichzelf moeten leven.
ook een uk
Die van mij is ook klein. Ook van februari 2005, maar volgens mij een paar cm groter intussen dan die van jou (zou ik moeten nameten), maar het scheelt niet veel. Hij is altijd de kleinste jongen van de klas geweest, bij scouting is hij ook de kleinste en de jongste is daar 7 (en hij bijna 10).
Ik ben 1.64, vader is 1.85, mijn zoon was altijd aan de onderkant van de curve en groeit gewoon gestaag. Ik maak me totaal geen zorgen, ik was ook altijd de kleinste van de klas, mijn hele familie is max 1.72 en grote kans dat mijn zoon in de pubertijd richting zijn vader gaat.
Bij jongens is er veel meer competitie, voor een jongen is het denk ik wel 'moeilijker' om kleiner en dus 'slapper' te zijn dan voor een meisje. Mijn zoon vindt het ook wel jammer en heeft het er wel eens over. Maar niet heel erg. Geen haar op mijn hoofd om mijn kind groeihormonen te geven, ik benadruk dat het handig is zo klein: hij is namelijk snel en wendbaar en dat is ook handig. En dat hij zichzelf slapper vindt, zeg ik altijd dat dat niet te vergelijken is, met 5 kg meer bovenop je delf je altijd het onderspit, maar voor iemand van zijn lengte en postuur is hij wel sterk! Hij haalt ze straks allemaal in, na z'n 14e/15e, dan valt hij niet meer op.
tja
Dat zijn vader lang is zegt weinig, je moet weten of hij ook als 9jarige lang was! Ik ben bijna 180 en mijn man is 194 en mijn oudste was altijd precies gemiddeld, best vreemd... maar we konden niet meer aan de moeders vragen of wij pas later zijn gaan groeien. Nu is onze oudste bijna 185 en hij moet nog 16 worden dus nu wel al een stukje langer dan de gemiddelde uitgegroeide man. Komt dus nog wel 'goed'.
Ik zou eens zonder je zoon naar de huisarts gaan en het voorleggen, je geeft een kind niet zomaar groeihormonen, dat doe je alleen als er een gemeten probleem is met de groeihormonen. De huisarts kan wel een botfoto laten maken waaraan je kunt zien of hij achterloopt met de botgroei tov zijn leeftijd, dat zou je zoon wat gerust kunnen stellen.
gerust
maar wie betaalt dan die botfoto? Ik hoop dat de huisarts zonder poespas de jongen gerust kan stellen, gewoon door naar de curve te kijken.
Een bevriende kinderarts kon het ook uitstekend relativeren: iedereen groeit in zijn eigen tempo. Ik ben zelf na mijn zestiende nog een paar cm gegroeid, het is gewoon afwachten.
huisarts
Ik zou ook naar de huisarts gaan als zijn groeicurve nu af lijkt te buigen. Ik weet niet of het 'te klein is', maar mijn dochter is 7.5 en 1.34, dus hij is wel een stuk kleiner dan zij (ouders zijn beiden 1.78). Maar goed zij is misschien weer lang voor haar leeftijd. Hoe is hij gegroeid in de afgelopen periodes? Was hij altijd al klein en volgt hij zijn eigen curve? of is hij minder hard gaan groeien? In het laatste geval zou ik zeker naar de huisarts gaan.
Groetjes, Sneeuwitje
Mijntje
Als de huisarts twijfelt kan die een botfoto laten maken, en ja die betaalt de rest van Nederland. Wat is daar mis mee als de huisarts twijfelt? Dat is toch gewoon de eerste stap?
Als je je zorgen maakt over je gezondheid of in dit geval je lengte ga je in Nederland naar de huisarts en die beslist of en welke stappen er verder moeten komen.
rolmodellen zoeken
Hier een kleine schaatser. Ijzersterk, kerngezond, maar erg klein. Gelukkig wist ik een Koreaanse schaatskampioen op te vissen die nog kleiner was. En voor sprinters schijnt dat inderdaad een voordeel te zijn (niet dat ik er verstand van heb hoor). Dat deed echt wonderen! Als ik een poster van de schaatser had kunnen vinden, had ik hem zo opgehangen.
barvaux
Ja dan ga je naar de huisarts. Maar om doorgestuurd te worden voor een botfoto en een specialist vind ik in dit geval nogal overdreven. Ik vind het totaal niet zorgelijk, ik neem aan dat de huisarts de zorgen wel kan wegnemen door alleen maar te praten.
eens met de rest
Twee vragen zijn interessant: 1 - is zijn groei ineens naar beneden afgebogen? en 2. hoe klein waren jullie als ouders op dezelfde leeftijd? Ik ken twee lange mannen die allebei vertelden dat zij als jong jongetje altijd aan de kleine kant waren en nadien ineens enorm de hoogte inschoten. Een van die twee heeft nu een zoon die ook klein is uitgevallen en maakt zich daar totaal geen zorgen over.
maar goed, misschien moet je gewoon met je zoon naar de huisarts zodat die huisarts het hem ook kan uitleggen. Ik heb ook even snel op een groeicurve gekeken en zo te zien is 130 wel klein, maar nog bepaald geen dwerggroei. Ergens tussen de -1 en de -2 curve, geloof ik.
En bedenk: de kleintjes kunnen het ver schoppen. Wesley Sneijder is maar 1.70 (de -2 curve voor de Nederlandse man als ik het goed zie), Epke Zonderland maar 3 centimeter groter (goede turners zijn klein, vziw), en Yuri van Gelder zelfs maar 1,60 meter. Nou wil ik niet per se zeggen dat Van Gelder in alles een lichtend voorbeeld is, maar het laat wel zien dat je het ook als kleintje best ver kunt schoppen (voorbeeld uit een andere hoek: Gerrit Zalm. Die haalt geloof ik ook de 1.70 niet).
Groeten,
Temet
huisarts
Wel laten onderzoeken. Julie zoon is een stuk kleiner dan wat je op grond van de lengte van de ouders zou verwachten. Het is daarbij wel van belang om te weten hoe bij jullie zelf de ontwikkeling is gegaan. Waren jullie ook altijd aan de kleine kant, maar zijn jullie langer doorgegroeid door een latere groeispurt (bij meisjes late eerste menstruatie) of waren jullie normaal of juist vroeg in jullie jeugd?
Verder kan een kleine gestalte behalve duiden op een (partiëel) tekort aan groeihormoon ook nog op andere dingen zoals bijv. coeliakie. Een buurmeisje van me had als enig simptoom dat ze achterbleef in de groei op ongeveer de leeftijd van je zoon, verder helemaal niets. Dat zijn toch dingen die je maar beter zo vroeg mogelijk kan weten.
Een kleinere lengte dan normaal wordt ook vaker gevonden bij verder gezonde kinderen die een zeer strikte veganistisch diëet of andere extreme eetpatronen.
Of het vanzelf goed komt kun je alleen weten als je laat onderzoeken of er een reden is. Persoonlijk heb ik het helemaal niet zo op met huisartsen of specialisten die na alleen een blik op de groeicurve je maar geruststellen. Als er namelijk wel sprake van een hormoontekort is (kan ook schildklierhormoon zijn) en je had er iets aan willen doen dan is het te laat. En ja dat komt af en toe helaas voor.
Verder spuiten ze echt niet zomaar met groeihormoon. Dat spul is loeiduur en het gebruik moet eerst door een speciale commissie worden goedgekeurd nadat er is aangetoond dat het kind inderdaad veel te weinig groeihormoon aanmaakt. Bovendien kun je zelfs mocht er een tekort worden gevonden van de kuur afzien, al snap ik de avversie ertegen niet goed. Als het lichaam er echt te weinig van aanmaakt, waarom zou je dan niet dat wat er mist bijgeven?
lengte ouders
De lengte van ouders zegt in ons geval ook niet zoveel. Volgens het CB zou dochter ongeveer tussen ons in gaan zitten. Vader is 1.81, ik 1.68, dus dan zou zij ca. 1.74 gaan worden. Nou, daar geloof ik niks van. Zij is 16 en 1.60, dus daar komt echt geen 15 cm meer bij, hooguit nog een paar, maar groter dan ik zal ze zeker niet worden vermoed ik. Wel zijn beide oma's klein: 1.55 en de andere 1.64. Vermoedelijk heeft zij hun groeigenen. Ik vind het dan ook maar apart dat het CB dat (nog steeds) zo beweert.
Bibi
voorspelling
Een eindlengte voorspelling is natuurlijk niet meer dan een voorspelling en gaat uit van gemiddelden.
Gewoon een simpel rekensommetje
Meisjes: gemiddelde lengte vader + moeder - 4 cm
Jongens: gemiddelde lengte vader + moede + 11 cm
En dan met een marge van een cm of 10. Dus als de voorspelling 1.74 is zal ze waarschijnlijk tussen de 1.64 en de 1.84 worden (wat voor 90% van de meisjes geldt, maar dat ter zijde...)
aha...
die marge van 10 cm. kende ik nog niet, scheelt weer
Verder ben ik kleiner dan mijn beide ouders (ik 1.60, moeder 1.72, vader 1.74) en mijn kinderen zijn beide klein: een van net 9 van 1.27m, en een van bijna 6 die is 1.09. De jongste heeft nagenoeg dezelfde groeicurve als de oudste, dus ik denk dat hier geen sprake is van een groeistoornis. Bij ons werd altijd geklaagd op het consultatiebureau dat de oudste niet zo hard groeide, omdat die wel érg groot en zwaar was bij de geboorte. Nummer 2 idem dito, maar daar zeiden ze er niks meer van, alleen dat ik blijkbaar grote baby's maak. De vader van onze jongens is vrij gemiddeld, zo'n 1.84 lang, en die zegt in zijn kindertijd altijd vrij klein geweest te zijn.
klopt precies
Kleiner dan beide ouders is voor een meisje heel waarschijnlijk! De inschatting is dat meisjes 4cm kleiner worden dan de gemiddelde lengte van hun ouders. Dus als die ongeveer even lang zijn kom je al snel kleiner uit.
(Lengte vader+ lengte moeder)/2 - 4 cm = voorspelde eindlengte 1.69 +/- 10 cm. Dan kom je uit tussen de 1.59 en de 1.79. En ja hoor, daar val je binnen
De marge is gewoon gigantisch! Eigenlijk is het enige wat je weet dat als je ouders beiden 1.60 zijn jij waarschijnlijk geen 1.90 zal worden en omgekeerd.
Nou
Daar hebben we wat aan dan 
Hier ook een kleintje
Zoon hier is inmiddels 10 (september) en nu 1.30m. Hij is eigenlijk altijd al klein geweest en volgt redelijk zijn eigen lijntje onderaan de groeicurve. Zijn zus is gemiddeld wat groter, nu 13 en 1.55m. Overigens vindt ze dat zelf heel klein en wil zeker 10 cm. groter zijn. Zoon zit nog niet zo met zijn lengte. Hij voetbalt en mag w.s. vanwege zijn lengte nog wel een jaartje langer in de E blijven. Maar hij weet genoeg kleine voetballers op te noemen die het ver geschopt hebben. Bij de volgende controle bij de GGD zullen we wel weer eens vragen of we er iets mee moeten.
Zelf zijn we ook niet groot. Man is 1.70m en ikzelf 1.59m. Ik ben ook kleiner dan mijn beide ouders want mijn vader is ook 1.70m en mijn moeder 1.68m. Mijn zus is net zo groot als ik.
Als je zoon er echt mee zit zou ik wel verder laten kijken. Ik zou dat ook doen als mijn zoon er echt last van zou hebben.
tango
echt niet verder laten kijken, het is volkomen normaal dat je zoon deze lengte heeft als je jullie lengte ziet! Ik vind dat je niet onnodig moet medicaliseren.
groeicalculator TNO
net ingevuld, en mijn jongens komen momenteel allebei uit op een lengte van 1.73. Niks abnormaals dus
reden voor onderzoek
Er is aanleiding om nader onderzoek te doen in 2 gevallen:
1) De verwachte eindlengte op basis van de curve die het kind volgt (m.a.w. lijntje doortrekken) is meer dan 10 centimeter lager dan de target hight (die je berekent op basis van de lente van de ouders.
Zie voor bereken TH deze link: http://www.groeiwijzer.nl/nl/diagnose-and-toekomst/onderzoek/streeflengte
2) de groeicurve buigt duidelijk af (over langere tijd, eerder jaren dan maanden)
Bij jullie is de TH 1.85m. Volgens de curve die hij nu volgt (er van uitgaande dat die wel een stabiele lijn volgt) gaat hij nog onder de 1.70 uitkomen. Er is dus wel degelijk reden om verder te laten kijken door een specialist. Ik zou een afspraak maken bij de huisarts.
Die zal je als het goed is doorverwijzen. Een kinderarts kan dan botfoto's laten maken en bloedonderzoek uitvoeren. Of er iets gevonden wordt is nog maar de vraag. Vaak is er ook gewoon niets aan te doen.
Gesprekje met de huisarts
Mijn oudste heeft ook een keer een gesprekje gehad met de huisarts over haar (gebrek aan) groei. Ze heeft een vroege groeispurt gehad die ook nog eens niet veel voorstelde. Aangezien haar verwachte lengte 1,65 m. + of - 10 cm. was, bleek ze precies op schema te liggen. Ze is nu 15 en het lijkt erop dat ze net onder de 1,60 m. blijft hangen. We hopen echter nog op die 1,5 cm. erbij 
Dank, Mijntje
Fijn dat jij dat zegt. Mijn man is daar namelijk niet zo van overtuigd. Die roept zo'n beetje elk half jaar dat we echt eens naar de huisarts moeten gaan met zoon omdat hij zo klein blijft. Om dan vervolgens zelf niets te ondernemen
Ook gekeken
Naar die link van Jippox. Streeflengte van zoon zou dan 1.74 zijn. Volgens een ander link met groeicurve, http://www.allesoverkinderen.nl/ne_groeicurve_online.htm zou hij zo rond de 168/170 cm. worden. Dat scheelt dus niet heel veel met de streeflengte. Hooguit 6 cm.
Dochter zit dan volgens mij helemaal niet slecht. Zou volgens de curve rond de 165 cm worden, streeflengte is 162 cm. Vindt ze zelf nog steeds te klein hoor, maar zij valt echt nog binnen de normale curve, iets onder de -1 lijn. Zoon zit iets onder de -2 lijn. Is dus echt wel klein.
Toch leuk om eens te bekijken.
tango
Ik zou 1.58 worden en hoogstens 1.60 (ik vond dit trouwens geweldig nieuws op mijn dertiende). Ik werd 1.64, ben na mijn pakweg 17e nog een paar cm gegroeid. En deze late groeispurt is erfelijk, dus ik zie gewoon wel waar mijn klein uitgevallen zoon 'eindigt'.
Volgens tno wordt hij (ook) zo'n 1.74, nouja, dat is een paar cm langer dan mijn broer en vader! Dat is toch niet abnormaal? Niet iedereen hoeft 1.85 te worden, zoals mijn man. Ik zou het tegennatuurlijk vinden om mijn gezonde kind hormonen te laten slikken en ik zou het een slechte arts vinden die dit zou doen (lijkt me ook sterk dat ze dit doen).
Wel zou ik naar een arts stappen als m'n kind ca. 1.50 cm dreigt te worden (zeker voor een jongen is dat wel erg klein), of als de curve afbuigt, want dan zou er wel iets medisch aan de hand kunnen zijn.
Mijntje
Je bent wel met doelpalen aan het schuiven want ik heb juist niet gezegd dat er zomaar groeihormonen gegeven worden, de enige die daar op hoopt is (natuurlijk) het kind zelf. Verder zei je in #9 dat hij naar een specialist moet voor die botfoto maar dat is helemaal niet zo. De huisarts kan die foto ook aanvragen en daarvoor hoeft het kind dus alleen die foto te maken en niet door naar een specialist. Je kunt daarmee een kind behoorlijk geruststellen en ik ga er vanuit dat een huisarts geen foto laat maken als hij of zij het kind door uitleg gerust kan stellen. Je kunt de medicalisering ook overdrijven. Ik heb vertrouwen in een huisarts.
oja
En verder SLIK je geen groeihormonen.... veel kinderen hoeven al niet eens meer als ze weten dat dat via injecties gaat, iedere dag, jarenlang.
groeihormonen
Hardnekkig misverstand dat de keuze wel of geen groeihormonen er eentje is die je als ouders/kind kan maken. Dat is absoluut niet zo.
Als uit onderzoek blijkt dat er sprake is van een groeihormoon tekort, dan heeft dat op meer zaken invloed dan alleen op de groei. In dat geval moet je dit dus aanvullen (vergelijkbaar met het geven van insuline aan diabetici). En dat gaat inderdaad door middel van injecties, iedere dag, jarenlang.
In alle andere gevallen waarbij de groei achterblijft (en er dus geen sprake is van een groeihormoon tekort) heeft het geven van groeihormoon geen enkel effect en zal dit ook nooit worden voorgeschreven door een arts.
Dus: je hèbt er niets in te kiezen: of je lichaam heeft het nodig omdat je het zelf niet (voldoende) aanmaakt, òf het doet niets.
Overigens wordt er dus heel vaak geen verklaring gevonden voor het achterblijven van groei t.o.v. de verwachting. Dan heb je het maar gewoon te doen met wat de natuur je brengt. Net zoals dat met zo veel andere zaken is.
Fijn, zoveel reacties....
Ik denk inderdaad dat als zoon hoort van de injecties dat hij niet meer wil. Laatst is hij bijna flauw gevallen toen hij zijn 9 jaars prik moest krijgen. Zo wit trok hij weg....het arme schaap. Ik heb zoon gisteravond gemeten en hij is 136! De keer daarvoor was 130 gemeten. Dus toch ietsje minder zorgelijk dan ik dacht. Gelukkig voor hem. Ik vind wel dat zoon wat meer kan eten. Hij eet op een dag 3 boterhammen, tussendoortje 2x een koek en fruit, avondeten en toetje en dat is het wel. Drinken 2 bekers melk en verder water. Is dat niet wat aan de weinige kant? Wij zijn verder niet vegetarisch. Verder sport hij veel (voetbal). 3x voetbal training en 1 wedstrijd per week omdat hij in de selectie zit. Doordat hij klein is is hij ook erg snel, wat een voordeel kan zijn met voetbal. aI vraag me af of dit veel sporten wel goed voor hem is. Blijf je niet kleiner als je zoveel traint? Verder accepteer ik als ouder zoon zoals hij is. Het is meer dat zoon graag minder klein wil zijn. Zich zelfs schaamt voor het kleiner zijn. Het is dus een kwestie van meer zelfvertrouwen krijgen. Iemand nog tips over voeding? Moet hij anders (eiwitrijke?) eten omdat hij zoveel sport?
barvaux
Je begrijpt me niet helemaal. Ik bedoel ermee dat ik niet hoop dat een huisarts doorstuurt naar een dure specialist met een onnodige (dure) foto, maar dat hij alleen door een gesprek gerust kan stellen. Gelukkig is het zo dat men niet zomaar medicatie krijgt, dat zou me ook wat worden. Het leven is niet maakbaar.
Ik vrees dat je wel eten kan aanbieden, maar dat je er niet van gaat groeien, gewoon gezond eten, goed slapen en goed bewegen en voor de rest doen je genen het werk.
ooh....
1.36, dat valt toch wel mee? (niet groot, maar beslist niet zorgelijk, lijkt me!)
Het ligt eraan hoeveel avondeten hij eet denk ik, of hij genoeg eet. 3 boterhammen op een dag vind ik best weinig, maar het kan ook zijn dat hij dat gewoon niet zo lekker vindt en leeft op aardappels met jus of dikke borden pasta? Je zoon sport wel veel, dus dan zal hij op die dagen wel meer honger hebben?
Maar als het eten nu voldoende vitamines enzo bevat denk ik dat je kind eerder dikker dan langer wordt van meer eten. Dat zie ik om mij heen tenminste: de kinderen die veel eten (en ook meer vragen om eten) zijn echt wat dikker. Bij mijn kinderen zie je dat ook al, relatief even lang, maar de jongste is altijd zo'n 1,5-2 kilo zwaarder dan de oudste (bij dezelfde lengte). De oudste geeft niet om eten, heeft nooit honger en is heel tevreden met een snoepje per dag, maar de jongste vraagt altijd om lekkers (altijd 'mag ik nog een snoepje?'), wil altijd eten en lust ook meer. Nu is onze oudste een graatje en de jongste heeft een meer gemiddeld gewicht
Opmeten
Naast de injecties, worden de botjes steeds gemeten. Een jongen die lang was bij geboorte, ging het proces van remmers in. Het gefrunnik en opmeten van die verpleegsters ergerde hem zo zeer, dat hij met de remmers stopte.
Zelf is mijn zoon vanaf zijn 12e in 2 jaar tijd wel 30 cm gegroeid. Vaak zie ik dat een jongen de lengte opgaat van een tante of oom terwijl de ouders klein zijn. (Dat meisjes een groeistop beleven komt vaak door vroege menstruatie.)
Wat eten betreft; zolang een kind niet klaagt over hoofdpijn of slap voelen, denk ik dat het kind genoeg eet. Maar meer slapen kan een positief effect hebben.
