Zoon wil niet bij vader logeren

SuzyQFive schreef op 03-05-2022 om 10:58:

Ik zou het in ieder geval geen logeren noemen. In principe is zijn vaders huis ook zijn huis.

Is het mogelijk om wat meer een vaste regeling te maken met vader? Laten vastleggen, samen. Zoals je je zoontje omschrijft heeft ie veel behoefte aan duidelijkheid (= veiligheid).
En kan het zijn dat jij je teveel ermee bemoeit?

Ik vind logeren in principe ook niet het juiste woord omdat het een ouder betreft. Maar wonen is het ook niet want dat doet hij duidelijk daar niet. En in welke zin zou ik me er teveel mee bemoeien?

MamaE schreef op 03-05-2022 om 10:07:

Ik vind het doorgaans vrij zorgelijk als kinderen niet durven te slapen bij hun eigen ouders. Maar in het geval vader amper met zijn zoon tijd in zijn huis doorbrengt, alsof hij er überhaupt niet mag komen, en de zoon er ook geen eigen plekje/bed heeft voelt het voor hem waarschijnlijk ook niet alsof hij er heel welkom is.
Hij logeert ook niet bij andere mensen behalve oma waar hij dagelijks komt.
Dus eigenlijk is papa net zo leuk om naartoe te gaan als een vriendje, maar ook daar wil hij niet slapen.
Ik zou dat inderdaad bij vader laten. Wat hij kan doen zodat zoon het wel wil. Ook het niet nakomen van afspraken toont dat vader niet betrouwbaar is. Dat zou best mee kunnen spelen in de houding van je zoon naar zijn vader toe.

Ik heb hem toevallig pas nog gezegd dat als iemand zijn huis in loopt,  ze niet eens ergens aan zouden kunnen zien dat hij überhaupt een kind heeft. Het is een beetje als een liefdevolle leuke relatie om leuke dingen te doen en zo nu en dan naar opa en oma aan die kant en het is duidelijk geen ouder kind band, zoals m'n zoon bij mij heeft. Vader is daar wel bewust van en erkent ook zijn aandeel daarin. Maar wellicht toch te trots om advies van me aan te nemen. Maar goed ik lees vooral dat ik het bij hem moet laten en dat is wat ik ga doen😀

SuzyQFive schreef op 03-05-2022 om 17:31:

[..]

Gewoon “bij papa slapen” is het makkelijkst denk ik?
Ik vind logeren altijd een beetje impliceren dat je alleen maar te gast bent.

Bemoeien was voor mij misschien niet het goede woord, meer onbewust teveel ermee bezig zijn. Te vaak ernaar vragen bijvoorbeeld. Maar ook hem thuis houden na het ‘bij papa slapen’ voorstel. Daarmee bevestig je ook onbewust dat het niet Okay is. Terwijl hij natuurlijk ook bij papa hoort. En voor jezelf is het wellicht ook fijn wanneer je ex niet in jouw huis komt spelen.

Ik nam het ook niet verkeerd op hoor. Ik wil daarin ook kritisch naar mezelf kijken. Maar ik denk dat ik mezelf behoorlijk afzijdig houd. De vraag is meestal door vader aan mijn zoontje gesteld en beantwoord zonder dat ik erbij ben. Ik heb er paar keer heel enthousiast over gedaan; leuk mannenavond, papa's huis is ook jouw huis ect..

De ene keer dat we gewoon logeren probeerde was na een bruiloft aan die kant en toen is m'n zoontje tot 3 uur wakker gebleven met een hele hoop gedoe. Uiteindelijk werd hij naar huis gebracht. Ik zeg eerlijk dat doe ik liever niet meer. Te gast bij je vader is niet hoe het hoort, maar helaas wel een beetje wat hij zelf creëert.

SuzyQFive schreef op 03-05-2022 om 17:34:

Oh schiet me te binnen: bemoeien als in die zin met je ex zelf. Wellicht voelt ie zich daarbij niet alsof hij zelf nog wat autonomie in de relatie met zijn zoon heeft?
Ik weet het niet hoor, was meer een vraag om voor jezelf na te gaan of dat misschien ook meespeelt. Ik zie dat regelmatig om mij heen namelijk.

Ja dat is hier ook zeker wel het geval geweest toen hij jonger was. Ik had weinig vertrouwen in hem, wilde het liefst alles onder controle houden en daarmee veel commentaar 😉. Dus kan me helemaal voorstellen dat dat averechts werkt. Maar ik denk dat ik dat nu toch alwel een hele poos los heb gelaten. Zo heel af en toe ontglipt me nog weleens wat,  maar dat is dan bv een irritatie omdat hij het diploma zwemmen gewoon totaal is vergeten en niet op is komen dagen. Ben er nog niet altijd dat ik dan m'n mond kan houden.

Pejeka1 schreef op 03-05-2022 om 17:03:

[..]

Ik denk dat het ook heel moeilijk is voor de ouder die zijn/haar kind maar 1-2 dagen in de week ziet, om daar dezelfde band mee te kweken als de ouder die het kind 6 dagen in de week meemaakt.

Dat is absoluut waar. Ik kan oprecht zeggen dat hij werkelijk alle ruimte krijgt van mij om meer tijd met hem door te brengen. Hij zou hem dagelijks mogen ophalen en als ik weg ging vroeg ik altijd als eerst of hij met hem wilde zijn. Maar vaak was hij m'n oppas niet of is z'n baan nou eenmaal heel druk..

Pejeka1 schreef op 03-05-2022 om 19:05:

[..]

Maar lees nou eens wat je zelf schrijft. Hij "mag (met de nadruk op mág) hem dagelijks op komen halen". Iemand ophalen impliceert al dat het gaat om iemand die niet bij jou zijn thuis heeft, maar die te gast mag zijn. Stel dat je zoontje bij de vader zou wonen, of voor mijn part bij de grootouders, en je mág hem af en toe ophalen, denk je dat je zoontje zich dan thuis zou voelen bij jou, of eerder als een gast?

Ik vind dat je nogal over woorden valt. Wat wil je dat ik zeg? Hij woont eenmaal bij mij en dat zal ook zo blijven. Er wordt door vader bewust gekozen geen co ouderschap aan te gaan dus ja..dan kom je je kind ophalen. Dat mag/ kan want moeten is dwang. En nee ik kan me niet voorstellen dat ik mijn kind op mag halen, maar ik zou dan ook nooit een stad verderop gaan wonen dan dat mijn kind woont