13 en 18
onze zoon van net 18 heeft een meisje leren kennen, in de veronderstelling dat ze 15 was. Ja mam, weet het ze is eigenlijk wel wat jong. Maar ze is echt leuk, we hebben lol het klikt leuk enz..
Ze wonen op 45min van elkaar af. Papa van haar woont dichter bij bij ons dan mama. Papa was 15min met de trein (we wonen heel dorps, school is in de stad op 20min met de trein) dus ze zagen elkaar eerst vooral als ze bij papa was.
Nu zijn beide thuis situaties niet ideaal voor vriendinnetje. Ze heeft daarom besloten om niet meer naar papa te gaan. Wat ik volkomen kan begrijpen. En nu dus altijd bij mama is. Maar door rugzak van mama is dat soms wat veel.
Toen zeiden wij goed bedoelend, als het mag van mama dan mag ze om het weekend hier komen. Jullie slapen vanwege haar leeftijd voorlopig apart en samen zijn ze het gaan vragen...
Moeder reageerde maar lieve meid, je bent nog jong je bent 13! Dus onze zoon stond met zijn oren te klapperen van ho wat...
Ze zijn samen gaan praten. Blijkt vriendinnetje is inderdaad 13 ...En nu? Ze zijn 1.5mnd samen. Ze vond onze zoon zoo leuk, ze wou hem niet afschrikken en wist niet meer hoe terug te draaien. Kan ik me in haar situatie als meisje wel voorstellen...Maar ja hoe verder?.. Als zoon het eerlijk had geweten hadden ze elkaar misschien niet face to face ontmoet. Maar nu kennen ze elkaar 1.5mnd vinden ze elkaar super leuk enz.
Zoon heeft eerlijk aan moeder van vriendinnetje verteld hoe het gegaan is en dat ze elkaar leuk vinden en dat ze eigenlijk beide zelf willen ontdekken of dit kan slagen of niet.
Nu zijn wij ook wel van mening dat luisteren, steunen, adviseren beter helpt dan verbieden.En hebben we gezamenlijk ook contact gehad met haar moeder. En hebben we echt wel met klem gezegd dat seksen voorlopig echt een no go is. Of dat vriendinnetje al ervaring heeft of niet. Want jij zit "fout" ...
Het wettelijke stukje vind ik hierin dus wel erg lastig..Google zegt strafbaar. Tussen de lijntjes door "valt het mee" zijn er uitzonderingen enz.. Beide partijen zijn op de hoogte enz..
Forums kom je diverse antwoorden tegen dat ze het merendeels zelf moeten ontdekken, ze zijn gelukkig niet de enige. Alleen hoe doe je dat naar de "buitenwereld"? Kunnen ze buiten gewoon de verliefde pubers zijn die ze zijn.. Of moet je het strikt achter de voordeur houden. Maar het is toch steeds hetzelfde meisje wat hier binnen loopt en bij hun dezelfde jongen.
Hier zegt mijn man ook, buiten "bestaat jullie relatie niet" .. Maar dat is toch niet leuk? Maar wat ik meen gelezen te hebben is dat iedereen onze zoon kan "aangeven" .. en dat wil je ook niet.. Je wilt ze hierin toch beide beschermen..
Lang verhaal maar het houd me bezig..
Ik ben benieuwd hoe het gaat TO
Wat betreft het contract; nu maak jij je verantwoordelijk hoe zoon zich gedraagt. Dit lijkt me niet de bedoeling.
Naar mijn idee is alles scheef: als jij vindt dat voor hem een relatie met een 13 jarige passend is, dan is hij dus sociaal emotioneel nog heel erg jong; dan zou je hem naar mijn idee moeten beschermen tegen zijn eigen (mogelijk in de toekomst strafbare) gedrag. Dus..als moeder zeggen : dit gaan we niet doen. Zowel uit zorg voor een meisje dat pas net in de puberteit zit en een jongen van 18 die dit mogelijk niet kan overzien.
Als hij wel een veranwoordelijke 18 jarige is (want blijkbaar kan je hem dit niet verbieden) dan is dit een zeer ongelijkwaardige relatie en moet dit meisje beschermd worden. Either way: het is gewoon fout.
Ik vind het bijzonder dat mensen spreken over een meisje van 13 die mogelijk zich ouder gedraagt ed: je hebt het over een 13 en 18 jarige dat is nooit oke.
troelahoep schreef op 29-09-2025 om 10:00:
[..]
Hier zat ik ook ongeveer aan te denken, hoe gaat het als de verkering uit is? Mag het meisje nog steeds bij dit gezin slapen? Ik hoop dat TO hier goed over na heeft gedacht.Ik vind wel dat Rosemary00 nogal van het slechte uitgaat. Wat als de zoon van TO echt een lieve jongen is en de verkering nu meer een soort vrienschap+ is, dat ze echt goede maatjes zijn en extreem lief met elkaar? Ik blijf erbij dat bepaald niet alle jonge jongens geile wezens zijn die macht over meisjes willen en ik ken ook genoeg jongens (inclusief mijn eigen kinderen) die op hun 17e/18e helemaal niet zo bezig zijn met seks en relaties en nog nooit een vriendinnetje hebben gehad.
Dat kan allemaal best waar zijn, maar waarom is men dan in het algemeen achterdochtig als men dergelijke situaties 'ziet'? Juist, omdat 'brave' tieners snel kunnen veranderen in een tiener die wel over de grens gaat, juist 'omdat de kat bij de melk zetten' mistoestanden met zich KAN meebrengen. Niemand ziet graten in een jongen van 18 die met een meisje van 13 praat.
(Alhoewel, als het frequent gebeurt: de ene is voor de andere geen normale partij, het leeftijdsverschil/interesseverschil/ontwikkelingsverschil tussen een 13- en 18-jarige maakt over het algemeen dat een 18-jarige zich belachelijk voelt om veel contacten/activiteiten te hebben met 13-jarigen. Een 13-jarige heeft totaal geen voeling met de leefwereld van een 18-jarige.)
Niemand heeft bezwaar als zo twee mensen samen een keer gaan minigolven. Maar als de ene al bij de andere gaat logeren, in combinatie met een moeder die zoiets bijna regelt, dan wordt het anders. Zeker als dit dan ook nog mensen zijn die beweren verliefd op mekaar te zijn.
Daarvan zegt 'de' maatschappij: wij moeten die 13-jarige beschermen, want hier KUNNEN rare dingen van komen. Niemand zegt dat dit noodzakelijk ook zo zal zijn, maar het is net als op een brommertje een helm dragen, dat moet men doen uit voorzorg. Net als een autogordel dragen: niemand zegt dat je een ongeval GAAT HEBBEN. Maar voor het mogelijke geval, moet je als bescherming een gordel dragen. Het heeft geen zin meer om iemand een helm op te zetten als ie kreupel in het ziekenhuis ligt, dat moet PREVENTIEF gebeuren. En zo ook hier: niemand zegt dat de 18-jarige zich aan dat kind gaat vergrijpen, maar men neemt geen risico ter bescherming van het kind en ter voorkoming van grote problemen.
letterkoekje schreef op 28-09-2025 om 09:39:
[..]
Tsjor, moet je gelijk krijgen? Dat van die predator is reeds ettelijke bladzijden geleden en door iedereen, behalve de schrijver, verworpen.
Ik ben niet bij de mensen die het geschreven hebben, maar dat er personen zijn die een bepaald syndroom hebben waardoor ze persé hulpverlener willen spelen, dat is bekend. Als de ene of de andere forummer dat in TO ziet, waarom zou diegene dat niet mogen schrijven?Tot slot: ik heb reeds dikwijls moeten denken dat jouw inzendingen van veel inzicht getuigen en redelijk goed onderbouwd zijn. Maar in dit topic ben je in mijn ogen toch een tweetal keer ferm uit de bocht gevlogen. (vorige keer heb ik daar ook op gereageerd). Dat kan en dat mag. Maar dat je altijd gelijk hebt, zo bestaat er niemand! En hier nog (opnieuw) beginnen over zaken die reeds uitgeklaard zijn, dat is gewoon herkauwen. En brengt totaal geen zode aan de dijk.
Of doe je het opdat wij allemaal zouden zeggen dat je 'oh, zoveel gelijk hebt'?
Sans rancune!
Waar slaat dit nou weer op? Iemand uit een andere mening en dan moet diegene "altijd gelijk krijgen"? Jouw reactie zetten zelden zoden aan de dijk, al zijn ze nog zo lang, maar jij wordt daar ook niet steeds op aangesproken.
Voor de volledigheid: ik ben het helemaal eens met Tsjor.
DeOnbekende schreef op 29-09-2025 om 19:22:
[..]
Waar slaat dit nou weer op? Iemand uit een andere mening en dan moet diegene "altijd gelijk krijgen"? Jouw reactie zetten zelden zoden aan de dijk, al zijn ze nog zo lang, maar jij wordt daar ook niet steeds op aangesproken.
Voor de volledigheid: ik ben het helemaal eens met Tsjor.
Lieve onbekende, ik kan verdragen dat jij het eens bent met Tsjor hoor. Er zullen ook wel mensen het met mij eens zijn, zo gaat dat op een forum!
Ik weet niet wat aan de basis ligt, maar jij moet mij altijd op een belerende manier aanspreken. Ik kan zelfs verdragen dat ik jou helemaal niet lig, ook geen problemen mee!
