ADHD puber/medicatie/kansloze jongere?
Ik zit met een best wel ingewikkeld probleem, die ik julle zal proberen uit te leggen. Mijn zoon van 17 heeft een laaggemiddeld IQ (praktijkschool) en NLD en ADHD.
Door de ADHD heeft hij last van impulsiviteit, slechte concentratie en een groot gebrek aan organisatie en planning.
Door de NLD heeft hij een disharmonisch IQ (wordt hij verbaal snel overschat) last van houterigheid en onhandigheid in de fijne motoriek (ook niet handig met de handjes dus), zeer slecht ruimtelijk inzicht en dyscalculie en soms last van paniek/angst/woede aanvallen. (niet zo vaak)
Het lage IQ helpt dit alles niet erg.
Door zijn puberteit heeft hij last van stemmngswisselingen, allergie voor zijn ouders (gelukkig niet altijd) en een negatief zelfbeeld; faalangst en een groot gebrek aan assertiviteit. Daarnaast speelt ook een algehele demotivatie een rol: hij weet niet wat hij wil gaan doen; beseft al dat zijn mogelijkheden beperkt zijn en vindt alles binnen de korste keren 'saai'. Buitenshuis is hij enigzins timide en bijna angstig en onzeker; binnenshuis uit hij zijn emoties en alles aan angst en verdriet wordt grotendeels omgezet in agressie. D.w.z. hij vertelt dingen die er gebeurd zijn en beleefd dan zijn emotie opnieuw die hij buiten niet heeft durven uiten begint dan tijdens zijn verhaal te schreeuwen en te benoemen wat hij allemaal voor agressieve dingen gaat doen en scheld en vloekt veel. Soms (vroeger vaker) begint hij dan zelfs te huilen en raakt hij helemaal overstuur.
Hij slikt al jaren concerta. Langwerkend ritalin. Onlangs wilde hij perse stoppen hiermee. Op advies van de arts stopte hij al eens in de vakanties en weekenden en dat voelde erg goed. Hij benoemt dat hij zich 'vrolijker' voelt als hij ze niet heeft geslikt. (depressie kan een bijwerking zijn) Hij merkt zelf weinig van de voordelen van de medicatie. Wij merken wel dat hij dan beter georganiseerd en geconcentreerder is. De hyperactiviteit die vroeger overduidelijk was, is niet meer zo nadrukkelijk aanwezig.
Dit hebben we met de arts overlegd en zij adviseerde hem om juist meer te gaan slikken omdat het goed mogelijk is dat hij het positieve effect slecht te merken is omdat de dosis te laag geworden is, door ht feit dat hij zwaarder geworden is.
Dit hebben we geprobeerd. Ik merk dat hij hele boze buien heeft als hij de extra medicatie heeft geslikt. Als ik daarover, als hij weer rustiger is, goed doorpraat, dan zit er allemaal verdriet achter. Dat lijkt inderdaad dus erop dat hij last heeft van de bijwerking en dat dit dus erger wordt met een hogere dosis. Dus dat hij benoemt vrolijker te zijn, zonder, dat klopt. Wat hij zelf niet doorheeft is dat zijn boosheid een vertaling is van verdriet en waarschijnlijk van depressieve gevoelens veroorzaakt door de medicatie...maar ook door stemmingswisselingen.
Ons toekomst plan voor zoon is dat hij nu komend schooljaar naar een ROC gaat. Nivo 1, en hopelijk later 2. Nivo 3, schat ik in gaat hij van zijn levensdagen sowieso niet redden. Het is de vraag of hij het sowieso gaat redden op een ROC terecht te komen met zijn lage rekenscore. Als we alles op alles zetten (wat eigenlijk al niet lukt door zijn demotivatie) dan kunnen we zijn rekennivo nog wat opkrikken waardoor hij op basisschool nivo uitkomt. Hij zit nu nog op 'op weg naar 1F'.
Dus stel, in het mooiste geval gaat hij nivo 2 halen op het ROC. Hoeveel kun je dan m.b.t. een baan? IK heb begrepen dat je voor de meeste banen minimaal nivo 3 moet hebben. Dus hoe lonend is het dan om zoon te pushen om medicijnen te blijven slikken voor de concentratie ten einde zijn rekennivo te verbeteren, terwijl hij uiteindelijk niet heel veel gelukkiger wordt wat betreft zijn toekomstperspectief?
Met andere woorden is het handig hem nu te stimuleren medicijnen te slikken waarmee hij nauwelijks veel opschiet, waar hij wel indirect profijt van heeft omdat hij wat zelfstandiger (georganiseerder/bedachtzamer) functioneert, maar waarbij hij wel last heeft van bijwerkingen?
Ik wil niet het idee geven dat ik mijn zoon 'opgegeven'heb. Maar zijn toekomstperspectief is sowieso natuurlijk niet zo enorm. Hij valt eigenlijk net niet in de groep licht verstandelijk gehandicapt maar hij zit er niet ver bij vandaan. En wat ik vooral belangrijk vind is dat hij gelukkig is; nu maar ook in de toekomst. Soms heb je een spanningsveld in dat opzicht: kies ik voor nu korte termijn-geluk of kies ik voor lange termijn geluk waarvoor ik nu een offer moet brengen?
even iets weghalen
Met een MBO2 opleiding kun je gewoon een baan krijgen, alle kinderen met vmbo-basis zijn daar ook op aangewezen. MBO3 hoeft echt niet.
kortwerkende ritalin
Waarom geen kortwerkende ritalin proberen? Dan kan hij specifiek slikken voor die momenten dat het zinvol is, en heeft hij veel meer controle dan met langwerkende ritalin.
oja
En ideaal zou een BBLopleiding zijn dan na 1 jaar entree, dan verdient hij gewoon meteen geld en hoeft hij nog maar 1 dag per week naar school.
Jamie
Zoals wat dan Jamie? Mijn zoon, nu zit op basis met LWOO maar de perspectieven zijn niet best hoor. Op de voorlichtingsavond van de scholengemeenschap waar hij op zit en daar werd ook heel expliciet het grote verschil tussen basis en kader benoemt en tussen MBO 2 en 3. Ik heb toch het idee dat het mijn zoon heel erg zal beperken. Basis is net iets meer dan praktijkschool en de andere VMBO niveaus zouden veel dichter tegen elkaar aan liggen.
Wat zouden ze volgens jou met MBO2 kunnen worden?
Beveiliger
Dat doen veel jongens die niet weten wat ze moeten worden. Is ook nog wel werk in te vinden.
Een andere opleiding die veel gedaan wordt: helpende zorg en welzijn of sport en bewegen.
Daarnaast zijn er in logistiek en techniek richtingen ook niveau 2 maar die ken ik minder goed. Techniek op niveau 2 is niet met handen werken, maar machines bedienen.
Ik werk op mbo 3/4 en veel studenten gaan na niveau 2 toch door, of werken een tijdje en gaan dan door. Dit zijn overigens jongeren die het wel kunnen maar door omstandigheden op een ander moment in de schoolcarrière zijn gestrand.
Marsy
Ik heb over de richting gelezen, beveiliger, maar met nivo 2 kun je geen baan krijgen voor zo ver ik begrepen heb. En veel studenten gaan misschien door naar nivo 3 maar mijn zoon heeft een laaggemiddeld IQ en gaat dat echt niet redden.
V@@S
Dat zou inderdaad een soort oplossing kunnen zijn. Een soort omdat het helaas zo is dat ook al is het zo dat het bedoelde positieve effect van de ritalin kort duurt, het effect van de bijwerking kan langer aanhouden...
Lastig
Lastig is het wel en toen mijn zoon naar deze school ging werd het helemaal niet zo erg gesteld. Nu praten ze ineens heel anders.
Als mijn zoon sterk zou zijn zou hij hulpje bij een hoveniersbedrijf kunnen worden en wie weet daarin doorgroeien. Maar mijn zoon is niet sterk. Een beveiliger zie ik ook niet in hem. Keukenhulpje wellicht? In een winkel werken?
MarSy noemt sport en bewegen, maar welke betaalde baan kan je daarin krijgen op MBO2 niveau? Ik zou het echt niet weten?
jamie
Hoe gemakkelijk denk je dat het is om een betaalde stagebaan te vinden bij een entreeopleiding? Kan dat uberhaubt bij een entree opleiding? Weet jij bij welke opleidingen dat inderdaad mogelijk is?
medicijnen. ?
Miranda, Dat komt waarschijnlijk ook door de crisis dat de vooruitzichten gewoon een stuk slechter zijn geworden.
Zouden jullie misschien eeens kunnen kijken naar de vraag hoe jullie t.o. medicijnen zouden staan in deze situatie? Zijn er andere ouders waarvan de kinderen dit gebruiken?
tja
Je zei dat je MBO3 moet hebben voor een baan en dat is gewoon niet zo. Of er werk is is een ander verhaal maar er zijn wel banen.
Denk aan de logistiek (zorg dat hij een heftruckbewijs krijgt, daar is echt wel werk in) of inderdaad de zorg. Mijn nichtje is ook op PRO begonnen, haalde het net tot basis en werkt al jaren in de zorg. MBO3 is haar nog steeds niet gelukt.
Verder in de metaal kom je ook nog wel aan de bak met MBO2 en in de bouw. Nogmaals: of er werk is is een ander verhaal maar MBO2 is nog steeds een startkwalificatie dus dat zou moeten betekenen dat je daarmee kunt werken anders kunnen we Pro en Basis wel op één hoop gooien.
Ook zei ik niet dat je met een entreeopleiding BBL kunt doen maar ik zei dat je dat ná die entreeopleiding moet doen.
Ga alle MBO open dagen af in de verre omtrek en kijk op www.stagemarkt.nl voor BBL aanbod. Dan zie je ook waar het meeste aanbod in is. Tenslotte: BBL heeft geen stage maar een leerwerkplek.
staat onlogisch
Ik typte: "Of er werk is is een ander verhaal maar er zijn wel banen." dat staat heel onlogisch. Ik bedoelde dat je geen MBO3 opleiding nodig hebt om je eigen geld te verdienen maar het kan dat je geen baan kunt vinden door het aanbod. Dat is iets anders maar daar hebben HBO'ers ook last van.
Hij is nog jong en daarmee goedkoop, zeker als BBL'er. Het is meer de vraag daarna. Een buurjongen heeft geen basisdiploma kunnen halen op het VMBO maar heeft wel werk via BBL gevonden (via zijn stage op het VMBO)
klopt/heftruck
Heftruckbewijs geeft veel meer mogelijkheden. Misschien is hij in staat om tzt diverse rijbewijzen te halen? Ook dat biedt weer veel meer opties. Er is genoeg te doen, ook voor mensen die oa een lager IQ hebben
Eerst het vertrouwen.
Je zoon voelt het feilloos aan als jij je zorgen maakt over de toekomst. Ga naar open dagen, kijk wat hem interesseert, moedig aan. Laat hem kiezen wat hem leuk lijkt, wat kan, een school die hem kan begeleiden en waar je een klik voelt.
En dan zien wat de toekomst brengt. Je plek vinden in de maatschappij vinden hangt niet alleen af van je niveau. Die jonge puber kan het straks op een stage wel fantastisch doen en er een leuke werkplek aan overhouden. Veel mensen doen uiteindelijk werk wat ze in de pubertijd niet bedacht hebben.
En of hij nu tuinman, glazenwasser, fietsenmaker, magazijnmedewerker, orderpicker, heftruckchauffeur, helpende, schoenreperateur wordt, hij vindt zijn plek, met jullie en school"s steun en begeleiding. ( beroepen genoeg)
hm...
Iets met een heftruck zou zeker zijn interesse kunnen hebben...
Maar nogmaals, zouden jullie eens willen meedenken over hoe we in dit geval met de medicijnen kunnen omgaan? Is het handig om te zorgen dat hij deze blijft slikken. En hoeveel zou het nu daadwerkelijk kunnen schelen, hoeveel hoger zou hij uitkomen met dan wel zonder medicijnen?
Tuincentrum
Lijkt je een baan in een tuincentrum bij hem passen? Daar worden ook spullen met een heftruck verplaatst of planten verzorgt en klaar gezet. Er is ruimte om intern te groeien of te specialiseren. Misschien kan hij daar binnen komen als zaterdagkracht om te ervaren of het bij hem past.
MBO2
Om in een winkel te werken hoef je geen niveau 3 te hebben. Ik ken iemand die na havo 3 (daarin blijven zitten) een BBL/BBO-opleiding, verschil weet ik nooit zo, is gaan doen en na afronding een vaste aanstelling heeft gekregen bij de stagewerkgever. In zijn klas waren heel veel jongeren die direct na de opleiding een echte baan vonden.
katniss
BBL = Beroeps BEGELEIDENDE Leerweg (je werkt dus al en je gaat 1 dag per week naar school, je hebt een leerwerkplek, geen stage).
BOL = Beroeps OPLEIDENDE Leerweg (je doet een opleiding en je loopt stage).
Jamie
Ah, bedankt. Die jongen deed dus een BBL. Daar schijnen aardig wat jongeren van op te knappen, na een jarenlange lijdensweg op school.
katniss
Klopt maar ja dat mag niet, je moet je kind door school heen slepen op weg naar een hoog inkomen 
Beveiliger
Ik heb nu studenten die beveiliger zijn, op feesten en dergelijke, met hun niveau 2 opleiding, doen dat nu dus als bijbaan, maar hebben dat ook fulltime gedaan.
Sport en bewegen niveau 2 kunnen oa op sportschool aan het werk, maar ook buurtwerk en in de zorg.
Wat betreft je vraag over medicatie: wat zegt zijn arts? En ja opvoeden is loslaten, dus waarom niet gewoon hem het laten proberen? Als ze ouder zijn neemt de hyperactiviteit af en je kan ook aan praktische dingen denken: afspraaklijsten bijv om alles te onthouden.
Is het moeilijk: ja, loopt hij vast, waarschijnlijk ook ja, maar dan heeft hij het wel ervaren en dat is ook een waardevol leermoment.
Tip: bekijk het op korte termijn, hij kan zich nog ontwikkelen en hij kan ook gewoon geluk hebben waardoor hij goed terecht komt!
Meedenken met de medicatie.
Je zoon is 17, geeft aan dat hij beter in zijn vel zit zonder medicijnen, voelt zich vrolijker en jij merkt dat ook.
Met extra medicijnen heeft hij meer boze buien.
Hij voelt de voordelen zelf niet van de medicatie.
Nadelen zonder medicatie zijn; minder georganiseerd en minder geconcentreerd.
Een kind dat zich gelukkig voelt zou voor mij het belangrijkste zijn. Ook is hij op een leeftijd dat ik vind dat hij hierin zijn keuzes zelf mag maken. Zelfs al veel jonger. Of je kind moet onhandelbaar, agressief zijn voor zijn medemens. Maar dan heb je het over gedwongen medicatie.
Het is lastig, meedenken over een kind dat je niet irl kent. Misschien zou ik dan wel kiezen voor het aandringen op medicatie, bljkt het onmogelijk, voor hem zelf, goed doordachte keuzes te maken?
