Dochter 11 wil met nieuwe klasgenoten naar de stad
Dit zit me dus totaal niet lekker.
Even een introductie. Mijn dochter van 11 en 8 maanden is afgelopen dinsdag (het is nu donderdag) begonnen op de middelbare school in Nijmegen. Hiervoor zat ze op school in ons dorp. Hier gaat ze ook af en toe naar het winkelcentrum. Alleen of met een vriendin.
Ze is enigst kind (voor mij dan, haar vader heeft afgelopen januari een zoon gekregen) en ik ben single moeder. Ik en haar vader wonen 300m van elkaar vandaan.
De situatie. Ze is dus dinsdag begonnen op de middelbare school. Er zijn geen bekende kinderen begonnen op die school, maar ze heeft al wel meiden gevonden om mee samen te fietsen vanuit ons dorp.
Nu belde ze vanavond op om te vragen waar haar pinpas is. Toen ik vroeg waar ze die voor nodig heeft zei ze dat ze morgen na school met vriendinnen (lees, haar klasgenoten die ze 3 dagen kent) naar de stad (Nijmegen Centrum) wil. Ik was nogal overrompeld. Maar nu ik er langer over nadenk, gaat me dit allemaal te snel.
Blijkbaar vindt haar vader dit oké, maar ik dus niet. Ze is net begonnen op die school, en de school hanteert de regel dat brugklassers het terrein niet af mogen tussen hun eerste en laatste lesuur. Dat is vast met een reden.
Is het vreemd om van haar te verwachten dat ze na school naar huis komt? Zeker in de eerste schoolweken?
Ik had graag contact opgenomen met de ouders van de andere kinderen, maar heb geen contactgegevens.
@Meesje echt twee top posts! Chapeau.
Je komt heel goed tot de kern van het probleem denk ik.
Meesje schreef op 23-08-2025 om 12:27:
Maar ik denk stiekem dat hier niet perse het afspreken met vriendinnen het probleem is, maar een scheiding die nog pijn doet, cq boosheid/afgunst/verdriet oid richting ex. Op zich is het gegeven dat ex een baby heeft bijvoorbeeld niet relevant. De OP begint ook met een stukje over scheiding, woonplaats ex en gezinssituatie ex. Alsof dat heel belangrijk is voor de vraag; mag jullie brugklasser met vrienden afspreken? In vrijwel ieder volgende reactie wordt ook over die ex gesproken. Híj had niet afspraken met zíjn dochter mogen maken in zíjn tijd. Ik denk TO dat er 2 dingen tegelijk spelen; je kindje wordt groot en jij bent er nog niet klaar voor, je hebt er geen controle over. En er speelt een pijn mbt ex waardoor je hoe dan ook moeite hebt met diens keuzes. En ook daar heb je geen controle.
Spijker op de kop
AlisonH schreef op 23-08-2025 om 14:06:
[..]
Spijker op de kop
Dan nog mag haar pijn er wel zijn...op zich had vader misschien wel kunnen overleggen met moeder en had zij bijvoorbeeld aan kunnen geven dat ze het spannend vind en of hij met haar duidelijke afspraken maakt over.....noem maar op en was er wellicht niks aan de hand geweest en was moeder juist supertrots op haar dochter geweest.
Het is niet zo zwart wit. Is ook niet aan ons om te bepalen, maar juist jammer dat schijnbaar tussen moeder en vader dit contact er niet is.
Dit had hij zeer waarschijnlijk bij zijn tweede leg kind wel gedaan. En is ook logisch
BritgetJones007 schreef op 23-08-2025 om 15:00:
[..]
Dan nog mag haar pijn er wel zijn...op zich had vader misschien wel kunnen overleggen met moeder en had zij bijvoorbeeld aan kunnen geven dat ze het spannend vind en of hij met haar duidelijke afspraken maakt over.....noem maar op en was er wellicht niks aan de hand geweest en was moeder juist supertrots op haar dochter geweest.
Het is niet zo zwart wit. Is ook niet aan ons om te bepalen, maar juist jammer dat schijnbaar tussen moeder en vader dit contact er niet is.
Dit had hij zeer waarschijnlijk bij zijn tweede leg kind wel gedaan. En is ook logisch
Maar als vader dit ziet als een normale ontwikkeling voor zijn brugklasser, net als (bijna) iedereen hier, waarom zou hij dat dan overlegggen? Ik denk dat dat niet eens in hem opgekomen is, en het niet doelbewust moeder buitensluiten is geweest.
BritgetJones007 schreef op 23-08-2025 om 15:00:
[..]
Dan nog mag haar pijn er wel zijn...op zich had vader misschien wel kunnen overleggen met moeder en had zij bijvoorbeeld aan kunnen geven dat ze het spannend vind en of hij met haar duidelijke afspraken maakt over.....noem maar op en was er wellicht niks aan de hand geweest en was moeder juist supertrots op haar dochter geweest.
Het is niet zo zwart wit. Is ook niet aan ons om te bepalen, maar juist jammer dat schijnbaar tussen moeder en vader dit contact er niet is.
Dit had hij zeer waarschijnlijk bij zijn tweede leg kind wel gedaan. En is ook logisch
Natuurlijk mag die pijn er zijn.
AlisonH schreef op 23-08-2025 om 16:27:
[..]
Natuurlijk mag die pijn er zijn.
Ze moet die pijn alleen wel laten waar het hoort, bij haarzelf. Zeker in deze fase van puberen moet je je kind daar nog niet mee belasten.
De pijn hoort bij jou te liggen. Daar hoort het namelijk. Niet bij jouw kind die bezig is zich te ontwikkelen. Ook moet je je bewust zijn van een loyaliteitsconflict. Moeder gaat dingen verbieden die van vader mogen. Dan komt dochter in een intern conflict. Moet ze to nog dingen vragen of kan ze dingen toevertrouwen? Van haar vader mag het immers wel. Kinderen kunnen hier schade door oplopen.
Spijker op z'n kop inderdaad. Laat die pijn bij jezelf. Ik ben zo vaak betrokken geweest in een loyaliteitsconflict en dat is gewoon echt niet fijn als puber. Bij mij draaide het er inderdaad op uit dat ik de dingen gewoon wel bleef doen, maar er niet over vertelde.
Het is zo belangrijk om vertrouwen uit te stralen naar je kind.
Tuurlijk mogen gevoelens er zijn (ik zat vorige maand toch wel klamme handjes naast een van mijn kinderen die net het rijbewijs had gehaald), maar blijf vertrouwen.
denk dat TO foetsie blijft
Schemerlampje schreef op 23-08-2025 om 15:46:
[..]
Maar als vader dit ziet als een normale ontwikkeling voor zijn brugklasser, net als (bijna) iedereen hier, waarom zou hij dat dan overlegggen? Ik denk dat dat niet eens in hem opgekomen is, en het niet doelbewust moeder buitensluiten is geweest.
Dat bedoelde ik ook niet, dat het doelbewust buitensluiten was.
Meer van, jammer dat het contact blijkbaar niet zo is, dat je even kort een belletje doet. Het had ze misschien als ouders zijnde juist wat sterker gemaakt.
Binnen zijn gezin wat hij nu heeft had hij dat waarschijnlijk ook gedaan.
Ik bedoel dit niet zwaar, maar gewoon even kortsluiten samen.
BritgetJones007 schreef op 24-08-2025 om 15:55:
[..]
Dat bedoelde ik ook niet, dat het doelbewust buitensluiten was.
Meer van, jammer dat het contact blijkbaar niet zo is, dat je even kort een belletje doet. Het had ze misschien als ouders zijnde juist wat sterker gemaakt.
Binnen zijn gezin wat hij nu heeft had hij dat waarschijnlijk ook gedaan.
Ik bedoel dit niet zwaar, maar gewoon even kortsluiten samen.
Dat hoeft helemaal niet hoor! Ik ben op 2 dagen eerder thuis als manlief op de rest van de week is hij eerder thuis. Als manlief thuis is en zoon vraagt hem om met vrienden af te spreken dan spreken ze dat samen af, en hoor ik soms pas in de avond of een paar dagen later terloops dat zoon dat heeft gedaan.
Loslaten!
Je dochter is bijna 12 en meisjes in die leeftijd gaan snel. Fijn dat ze aansluiting heeft.
Twee jaar geleden hetzelfde meegemaakt met zoon die net in de brugklas zat in de stad. Als enige van zijn oude klas daarheen. En na een week wilde hij met een klasgenoot naar de grote kermis.
Ik vond dat ook spannend, maar ze redden zich wel met telefoon en google maps. Was vooral blij dat ie gelijk aansluiting had.
Decembermamma schreef op 24-08-2025 om 16:00:
[..]
Dat hoeft helemaal niet hoor! Ik ben op 2 dagen eerder thuis als manlief op de rest van de week is hij eerder thuis. Als manlief thuis is en zoon vraagt hem om met vrienden af te spreken dan spreken ze dat samen af, en hoor ik soms pas in de avond of een paar dagen later terloops dat zoon dat heeft gedaan.
Klopt, daarover had ik het ook niet. Over afspreken, maar over een situatie die voor het eerst voorkomt. Ik neem aan dat die vader dat over zijn tweede leg kind ook kort even overlegd. Hoeft niet zo zwaar opgevat te worden. Jammer dat dit contact niet zo is onderling.
Maar dit is een situatie waar wel meer ouders tegenaan lopen en hoe gaan we daar mee om. En dat kan dus zijn, dat dochter dat gewoon mag, maar dat ze rekening houdt met...... noem maar op
BritgetJones007 schreef op 24-08-2025 om 17:10:
[..]
Klopt, daarover had ik het ook niet. Over afspreken, maar over een situatie die voor het eerst voorkomt. Ik neem aan dat die vader dat over zijn tweede leg kind ook kort even overlegd. Hoeft niet zo zwaar opgevat te worden. Jammer dat dit contact niet zo is onderling.
Maar dit is een situatie waar wel meer ouders tegenaan lopen en hoe gaan we daar mee om. En dat kan dus zijn, dat dochter dat gewoon mag, maar dat ze rekening houdt met...... noem maar op
Maar als je, en dat bedoelt Schemerlampje volgens mij, als ouder dit niet als situatie inschat om 'te moeten overleggen' (zoals het halve forum hier ongeveer) dan maak jij het met je 'jammer dat dit contact niet zo is onderling' toch zelf ontzettend zwaar? Er is namelijk in mijn ogen überhaupt geen 'situatie'. Gewoon een middag die dochter met vriendinnen wil doorbrengen. Ze gaat niet bij een jongen slapen, ze gaat niet op reis, ze gaat geen tattoo nemen. Ze gaat de stad in, overdag. Als het goed is, is ze daar wel een beetje op voorbereid.
Sterker nog, als moeder het hiermee niet eens is kan ze het zelf niet goed vinden als dochter bij haar is. Ik vind dat juist een voorbeeld van gescheiden zijn, ook als ouders; of parallel ouderschap. Dan mag dochter wel als ze bij vader is en niet als ze bij moeder is.
Dochter kan dat verschil wel aan, ook al zal ze ervan balen en het mogelijk ook gebruiken als ze er een conflict van wil maken. Heel kleine kinderen kunnen dat soort verschillen wel aan.
Of het de relatie moeder-dochter ten goede komt is de vraag. Maar moeder is ouder over een minderjarig kind, dus ze kan zo haar grenzen stellen. De gevolgen daarvan inclusief eventuele puberale conflicten zal ze dan ook aan moeten kunnen.
