Eerlijk duurt het langst?

Hoge prijs

Vind ik ook.

Hoe groot is de kans dat ze er achter zullen komen dat haar arbeidshistorie niet volledig is?

Ik weet het ook niet hoor. Vind namelijk ook dat ze weer een slechte les leert door voordeel te hebben van niet helemaal de waarheid vertellen.

Is er niet iemand anders die haar op dat idee zou kunnen brengen? Dan kun jij de moraalridder blijven uithangen

Medeverantwoordelijk

Even zeuren hoor.

Je dochter van 16 neemt (met jouw medeweten) vakantie door zich ziek te melden. Heb je op dat moment niet gezegd dat dit een erg stomme keus was?

Maar goed, daar heb je nu niets aan.
Ze kan bij werkervaring de werkperiode noteren zonder daarbij te vermelden waarom ze daar is vertrokken. Puur data, geen nadere uitleg. Als het in het gesprek op gegeven moment ter sprake komt, merkt ze dat vanzelf.

Nanny

Het is mooi dat ze eerlijk is. Ik weet niet of ik mijn dochter zou adviseren om het verzwijgen. Echter in haar geval zou ik dat wel doen. Ik weet ook niet in hoeverre dat eigenlijk niet kan. Ik bedoel, als ik een CV maak dan zet ik daar ook niet altijd al mijn arbeidshistorie op. Welliswaar wegens andere redenen (niet relevant voor die positie bijvoorbeeld) maar dat is volkomen acceptabel. Ik heb in het verleden als ik voor een baan solliciteerde waar ik bijvoorbeeld te hoog voor was gekwalificeerd ook wel eens een opleiding of iets verzwegen of iets minder mooi gemaakt. Ik heb ook minder moeite met dingen weglaten dan echt dingen bij verzinnen.

Ik snap je dilemma, ik zou het namelijk ook lastig vinden om mijn kind dat echt te adviseren. Het voelt toch verkeerd om te adviseren om te liegen. Echter als een vriendin of een kind van een vriendin met dezelfde vraag zou komen dan zou mijn advies wel zijn om het te verzwijgen. Waarschijnlijk omdat ik me minder verantwoordelijk voor de morele ontwikkeling van betreffend persoon.

Zelf zou ik het in geval van dochter ook verzwijgen. Misschien komt ze zelf wel op het idee?

Hoe lang al?

Hoe lang probeert ze al weer aan het werk te komen? Als dat al een redelijke tijd is, en ze al meerdere sollicitaties heeft gehad, dan zou ik er van uitgaan dat ze echt dat lesje wel goed geleerd heeft. Dan zou ik een gesprek met haar hebben over actie en gevolg ed, en haar daarna te adviseren om het toch maar niet meer te melden. Wel met een duidelijk compliment voor haar eerlijkheid, en dat dit natuurlijk zo hoort: als je iets verkeerd doet, zul je er voor moeten betalen, maar het is toch wel sneu als ze hierdoor nergens meer aan de bak komt.

Niet vermelden

Gewoon niet vermelden. De gevolgen van haar "misstap" heeft nu wel ondervonden. Dus bij volgende sollicitatie gewoon deze werkgeschiedenis niet vermelden. Wedden dat ze dan wel uitgenodigd word voor een gesprek !.
Ervaring genoeg hier met een paar pubers en door ervaring wijs geworden om niet alles te benoemen. Ze kunnen het dan toch niet natrekken als ze het niet noemt!.
En gezien de verdiensten van een 16 jarige( die belachelijk laag is) en het hier om een bijbaantje gaat zou ik me als ouder niet al te druk maken om het verzwijgen van haar vorige "misstap".
Je kan haar wel complementeren met haar eerlijkheid daar over. Maar dat dit haar geen nieuwe baan gaat opleveren is w.s voor haar ook wel duidelijk.

Haar complimenteren voor haar eerlijkheid, inderdaad. Ze heeft nu duidelijk haar lesje geleerd en gezien wat de consequentie kan zijn van de boel belazeren. Ik zou het niet meer vermelden, en ik vind dat wat anders dan liegen.

Verbaasd

Mijn dochter is onstlagen omdat ze eerlijk zei dat ze toch écht langer dan 3 weken op vakantie moest (moest van ons). De grootgrutter waar ze werkte voor 4 uur in de week wilde haar maar 3 weken vrij geven. Dat is het 'beleid'. Ze werkte standaard op de vrijdag. Wij kwamen na 3,5 week op donderdag terug (op die dag was de vlucht) dus ze kon zo die laatste week weer aan het werk op haar 'vaste dag' zeg maar en dan had ze toch nog maar 3 weken gehad. Wij vonden het buitenproportie om voor een bijbaantje van 4 uur in de week een week éérder terug te moeten komen en hoewel dochter 'm al aan zag komen hebben wij gezegd dat we er niet over peinzen om haar thuis te laten alleen voor de grootgrutter met z'n 4 uurtjes. Dochter had dus weinig keus (wilde zelf ook graag mee hoor...) Grootgrutter kwam erachter (ook omdat ze er niet geheimzinnig over deed) en de week voor de vakantie moest ze bij de baas komen en kreeg een hele preek over beleid en dat de directeur ook máár 3 weken met vakantie 'mocht' dus dat ze de maandag dat wij nog op vakantie waren gewoon beschikbaar 'moest'zijn. Toen dochter melde dat dat helaas niet ging omdat haar ouders niet eerder terug wilden komen...is ze op staande voet onstlagen. Nou waren er ook al ander beleidsdingen m.b.t. de inpakkers waar wij niet mee eens waren dus écht rouwig waren we er niet om.
Ze heeft zich de laatste week ingeschreven bij alle andere grootgrutters en kon een maandje ofzo erna gewoon weer ergens anders beginnen (bij concurent dus). Zij had ook de reden vermeld van ontslag. Ze had zelfs 2 gesprekken....dus ze kon kiezen. Zij (en wij n.a.l.v. wat ze vertelde) had zelfs de indruk dat ze helemaal niet rouwig waren om wat dochter had 'gedaan' maar eerder een houding hadden van : 'Dan zullen wij wel eens laten zien dat inpakkers het bij ons béter doen' . Dochters vriendin is pas geleden ook begonnen bij een andere grootgrutter dan waar ze werkte. Onstlagen omdat ze 3 keer een kastekort had (van minimale bedragen) en het beleid is : 3 keer een kastekort=ontslag. Hoewel vriendin zelf vermoed dat het 3 keer al verlengen van het contract meer meespeelt en er een lading nieuwe jonge net ingewerkte cassieres klaar stond....Ook zij heeft haar reden gewoon gemeld. Geen probleem, als ze daar ook kastekorten heeft kan ze ook nog bij de vleeswaren of het brood terecht (doet nog steeds kassa, niks meer gehoord over kastekorten).
Dus ik ben verbaasd over dat het bij jullie schijnbaar heel anders gaat.
Misschien spelen meer dingen mee? Een overaanbod van jong personeel ofzo? Zodat ze té veel keuzes hebben?
Ik zou de reden van onstag zó formuleren dat het wel eerlijk is maar niet té opvallend.
Kan dat niet?
groeten albana

Albana

Groot verschil is toch wel dat jouw dochter gewoon heeft gezegd dat ze niet kwam en om die reden ontslagen is. De dochter van n@nny heeft zich ziek gemeld terwijl ze eigenlijk op vakantie was. Oneigenlijk ziekmelden vind ik dan toch wel iets heel anders. Dat is gewoon liegen.

Nanny

je hebt gelijk, dat heb je nergens geschreven. Maar het leek me logisch dat je als ouders weet of je kinderen vakantie hebben of vakantie nemen door zich ziek te melden. Excuus dat ik dat te makkelijk heb ingevuld.

Was niet duidelijk w.s.

In haar ontslagbrief staat duidelijk dat er een 'conflict' was m.b.t. de vakantie en dat was het ook.
Als dochter had gezegd, oke ik kom maandag's terug en ga de rest van de week alleen thuis zitten wachten tot jullie misschien bellen had ze haar contract kunnen afmaken en er nog 3 maand kunnnen werken.
Wat dat 'conflict' was staat er niet excact in, maar de brief laat aan duidelijkheid niets te wensen over dat ze haar gedrag niet wilden tolereren en ze daarom dus ontslagen is (op staande voet).
De brief is wel zó dat ik dacht dat het moeilijk zou zijn een nieuw bijbaantje te zoeken.
Dat bleek dus niet zo.
Later pas hoorde ik over vergelijkbare gevallen waarbij pubers ook door 'conflicten' ontslagen waren en die ook hadden zo weer een andere baan. Of daar ook onterechte ziekmeldingen bij waren weet ik niet, ik denk niet dat die pubers dat 'rondbazuinen'.
Maar mijns inziens is een conflict een conflict, het ene zal erger zijn dan het andere. Maar in principe is het hetzelfde. Laat haar dát zeggen dat er een 'conlfict' was. Dan liegt ze niet en verteld ze het toch.Zonder in details te treden.
groeten albana