Eerste keer op vakantie alleen: morgen weg!
Sinidochter (17 jaar) vertrekt morgenochtend naar Frankrijk, ze gaan met 2 vriendinnen op vakantie, de eerste keer alleen. En ik wens haar werkelijk een fijne vakantie toe, maar ik ben alvast ziek van heimwee en gemis... Het belooft wat wanneer ze op kamer gaat. Ik probeer het natuurlijk niet te laten zien, ik wil haar voorpret niet bederven, maar ik heb het moeilijk mee. Brrrr... wat is ze snel groot geworden, mijn klein meisje
Sini
Jeetje, wat streng tirza 
en dan te bedenken dat ik vroeg het huis uit ben gegaan omdat mijn ouders al zo streng waren, ja en een heel cordon broertjes op de wereld zette, echt te erg als je 17 bent
Ik mocht wel mensen mee naar huis nemen onaangekondigd, ik mocht 's nachts volgens mij wel dronken thuiskomen in ieder geval zo laat als ik wilde, als ik mijn verplichtingen de volgende dag maar na kwam (dus krantenwijk, bijbaanjes, afspraken) Mijn vader gooide desnoods een emmer water over me heen als ik niet opstond.
Maar goed, ik denk dat Tirza best wel een punt heeft hoor. Maar Tirza, ter geruststelling, ik denk dat de tijdsgeest echt wel veranderd wordt en dat alcohol de nieuwe sigaretten zijn en bij kinderen in ieder geval minder maatschappelijk geaccepteerd wordt.
Een voorbeeld: Ik ben 27, mijn broertje 24, Mijn ouders waren, zoals ik al zei, enorm streng in dingen.
Maar wat betreft drank dan weer heel liberaal. Ik en mijn broertje, maar die lustte het niet, mochten al vrij vroeg rode wijn bij het eten meedrinken. Volgens mij moest ik toen nog 16 worden. Misschien was ik zelfs nog jonger. Ik kreeg het uiteindelijk gewoon ingeschonken en werd het niet eens meer gevraagd.
Ik mocht ook wijn drinken op verjaardagen. Ik mocht op mijn 15de uit, ik kreeg in de kroeg wat ik wilde en dronk dus voor mijn 16de al apfelkorn in de kroeg. Mijn ouders hebben op mijn, overigens heus echt wel gematigd, drankgebruik nooit kritiek of commentaar gehad. Ik ben wel eens dronken thuis gekomen en mijn oudste broertje ook.
Mijn vader heeft altijd gezegd dat hij het jammer vond dat ik nooit een kater had, wat aantoonde dat hij prima op de hoogte was dat ik alcohol dronk en dat ik ook wel eens te veel dronk
Nou heb ik ook nog drie broertjes van 15, 13 en 11, zij hebben dus dezelfde ouders, maar de tijdgeest is veranderd.
Mijn broertje van 15 mag geen alcohol op verjaardagen drinken, hij mag wel uit, maar niet drinken. Hij heeft thuis nog nooit een glas wijn aangeboden gekregen, terwijl ik het op die leeftijd al gewoon bij het eten kreeg.
Hij is een keer dronken thuis gekomen en mocht toen gelijk een maand niet uit.
Dit zijn dus dezelfde mensen alleen is het dus 12 jaar later. Dus er veranderd weldegelijk wat.
Overigens hadden mijn ouders dezelfde liberale houding over sigaretten bij mij en mijn oudste broer. Ik rook, nou ja nu niet dan, mijn broertje niet. Bij de jongere kinderen zijn ze daar ook en stuk strenger in
Net nagevraagd bij mijn man
en mijn man en zijn broertjes mochten niet drinken voor hun zestiende.
Mijn man drinkt niet, als enige van dat gezin. De rest van de mannen zijn, schoonvader incluis, stevige drinkers.
Op papier zouden ze zelfs probleemdrinkers zijn.
Regels
Ik heb ook drie thuiswonende kinderen die 18+ zijn. In principe zijn ze redelijk vrij om te doen en laten wat ze willen. Echter als ik even verder nadenk zijn er natuurlijk wel degelijk (enkele) huisregels. Zoals inderdaad bij niet mee eten dit even van te voren melden, niet zomaar 's nachts wegblijven zonder dit door te geven, sowieso even aangeven hoe laat je ongeveer thuis denkt te zijn. Niet op de minuut af natuurlijk maar wel of je 's middags, 's avonds of 's nachts thuis komt. Zodat ik weet wanneer ik de ziekenhuizen af moet gaan bellen zeg maar
Andersom doe ik dat ook natuurlijk. Ik blijf ook niet zomaar 's nachts weg of kom een halve dag later thuis dan aangegeven zonder even een teken van leven te hebben gegeven. Dat zijn voor mij normale huisregels.
Evenals je eigen troep opruimen, af en toe ook eens de troep van een ander opruimen, niet om 3 uur 's nachts thuis komen met vijf vrienden en dan een afterparty bouwen in de woonkamer met keiharde muziek...
Gewone leefregels dus. Althans wat ik gewoon vind.
Bij conflicten tussen wat ik gewoon vind en wat volwassen kind gewoon vind gaan we samen om de tafel en spreken we de situatie even uit. Het is nog nooit voorgekomen dat we dan niet een consensus bereikten.
Verder mogen ze wel redelijk zelf hun leven indelen. Ik vind het prima als ze tot halverwege de dag uitslapen, ze mogen altijd vrienden meenemen en die mogen ook altijd blijven eten en slapen. Dat is geen probleem. Dat hoeft verder ook niet overlegd te worden.
Het blijft echter wel ons huis (van man en mij) en uiteindelijk zijn wij dus wel degenen die beslissen. Dat wil ik best in overleg doen maar als een volwassen kind zich niet kan of wil houden aan huisregels die voor mij gewoon zijn dan vind ik het eerder aan dat kind om zich aan te passen of om een eigen woonruimte te zoeken dan dat ik me moet gaan aanpassen.
Ik heb geen idee of wij streng zijn of niet op dat gebied.
Maylise
Tirza
Misschien is de uitvoering van hoe we het doen wel anders maar het eindresultaat is vast hetzelfde. Zo bedoel ik het. Ik denk niet dat mijn kinderen slechter opgevoed zijn dan de jouwe en omgekeerd, maar ik hoef het niet eens te zijn met hoe jij het doet en omgekeerd hetzelfde. Ik zoek niet bewust het conflict met jou, ik laat weten dat wij het anders doen. Mijn kinderen hoeven naast school en werk echt niet veel van mij. Soms komen we onszelf daarin tegen, want iets meer inzet zou soms wel prettig zijn, maar goed, zo is het maar net. Ik vind het ook niet nodig om dat verder uit te diepen. We hebben maar een paar serieuze huisregels, voor de rest zijn ze in grote mate vrij om te doen wat ze willen. Ik heb me altijd prettig gevoeld bij grenzen trekken naar leeftijd. Uitgaan vanaf 16 jaar, prima. Je eigen gang gaan vanaf 18 jaar prima, zolang je maar de beleefdheid opbrengt om het te melden en aan te geven wanneer je thuis komt. Ik praat wel met ze als ik vind dat ze onverstandig gedrag vertonen en wordt net als ieder ander boos als ze niet doen wat ik vraag.
Maylise
zoals jij het beschrijft gaat het hier ook,en er zijn mensen die ons behoorlijk streng vinden ,er zijn er ook die ons te gemakkelijk vinden.waar het ons om gaat is
dat het werkt voor ons en om dat iedereen zich er prettig bij voelt,en dat is toch de belangrijkste voorwaarde als je met volwassen kinderen onder één dak woont.
Kiki 
Ik win. Ik was op mijn 16e het huis uit vanwege een onbuigzame vader
Tirza
Hoeraaaaaaaaa
Da's altijd fijn, veilig terug
Tirza
Fijn
Nu mag jij genieten, van de verhalen en de foto's!
