gemakzuchtig

tja

Als je zoon geen 'etiketje' heeft dan verwacht school dat hij gewoon zijn zaakjes op orde heeft. Jij kunt ook zien dat er iets ingeleverd moet worden en het is dan ook mede jouw taak om dat in de gaten te houden. Schermen met dat je maar mavo hebt moet je niet doen. Hij zit pas in de tweede van de middelbare school en na jouw mavo ben je niet gestopt met wijzer worden.

Zorg in ieder geval dat je samen met hem gaat plannen. Wij plannen op vrijdagmiddag na school de week erna. Alle vakken staan per dag in Excel en mijn jongste geeft met kleurtjes aan of hij maak- en/of leerwerk heeft voor die vakken en hij zorgt dat het maakwerk uiterlijk zaterdagmiddag af is en dan besteedt hij (afhankelijk aan hoeveel) de zaterdag en zondag aan het leerwerk voor de komende week.

Op maandagmiddag vult hij de Excel weer aan nav het gekregen huiswerk en gaat hij weer eerst het nieuwe maakwerk doen. In het weekend worden dus ook die extra opdrachten gedaan zoals werkstukken.

Je moet het niet alleen zoeken in overhoren en school gaat jouw kind niet helpen bij het huiswerk thuis of school moet huiswerkbegeleiding gaan geven. We leven niet meer in de vorige eeuw en veel kinderen moeten echt geholpen worden thuis om gewoon het juiste niveau te blijven doen.

Niet mee eens

Ik denk inderdaad dat een school beter zou moeten begeleiden. Punt is alleen dat dat vaak niet gebeurt.
Wat je zelf zou kunnen doen is vaker contact opnemen met de mentor. Of contact opnemen met de decanen, en vragen of zij af en toe eens met je kind erover willen praten.

Maar eerlijk gezegd vind ik dat het gewoon een onderdeel van de begeleiding door school moet zijn.
Overigens, veel jongens doen het niet goed op de middelbare school en stromen af of blijven zitten. Juist jongens zijn (nu nog) niet goed in plannen, overzien, de gevolgen van je daden kunnen inschatten, enzovoorts. Is ook wel bekend, er zijn onderzoeken over. Daar zou een school op moeten inspringen. Maar dat gebeurt uiterst zelden. Vooral in deze tijd, met steeds minder mogelijkheden van doorstromen enz, kiezen scholen liever voor het zekere en laten twijfelgevallen vaak afstromen. Nu is dat ook net in het nieuws, en iedereen is het erover eens dat dit niet zou moeten, maar het gebeurt toch.

Nogmaals, ik zou zelf wat vaker aan de bel trekken bij de mentor. Laat blijken dat je een betrokken ouder bent, dat helpt namelijk ook... Schrijf leraren bij wie slechte cijfers worden gehaald eens zelf aan, via de mail. Mijn ervaring is dat de meesten dat erg prettig vinden en graag tips geven. Of eens een gesprekje met je zoon aangaan. En dat werkt vaak ook weer. Kinderen willen gezien en gehoord worden, willen het gevoel krijgen dat ze speciaal zijn. Een enkel gesprekje van een docent (niet belerend, maar uit interesse) doet vaak wonderen.

Gamen

Ik weet niet of bij TO 's zoon het gamen ook het probleem is, maar dat was bij mijn zoon in de 3e en 4e wel een groot probleem. Hij kon er gewoon geen weerstand aan bieden. Gelukkig is daar een heel makkelijke oplossing voor, gewoon die playstation weg halen. Dat is bij ons meerdere periodes gebeurd en dat is wel de belangrijkste reden dat hij uiteindelijk toch over ging. Nu in de 5e is hij opeens wel in staat om te plannen en weerstand te bieden tegen het gamen.

Gamen op de computer

Lastiger vind ik wel het gamen op de computer waar ook huiswerk mee gemaakt moet worden en het huiswerk op Magister staat. Zoon heeft de computer dus nodig, maar ik ben niet altijd thuis om te zien wat hij ermee uitspookt.
Mijn zoon kan precies genoeg weerstand bieden om zessen te halen, hij gaat dan naar de studeerkamer om niet afgeleid te worden. Ik zou wel willen dat hij meer aandacht aan zijn huiswerk zou besteden, zodat hij niet zo op het randje van voldoende en onvoldoende zit maar zelf vindt hij dat maar gezeur.
Overhoren en controleren van huiswerk wil hij ook perse niet door vader of moeder, gelukkig accepteert hij wel huiswerkbegeleiding zonder al te erg gemor.

De begeleiding van school is heel beperkt

Hier ook een zoon in 2 VWO. Voor Frans haalde hij begin van het schooljaar twee drieën. Ik heb de leraar gemaild, er is een gesprek geweest met goede tips. Maar daarna doet een leraar niets meer, behalve dan dat ze wekelijks het vak studieles hebben. Maar dat is niet gericht op een vak dat slecht gaat. Dat is algemene studiebegeleiding waar zoon, volgens zoon, niets aan heeft.

De begeleiding moet dan echt van thuis komen. Dat is ook gebeurd. Het heeft 6 toetsen geduurd voordat zoon weer een voldoende stond. Veel te lang vind ik. Die 6 toetsen waren allemaal een voldoende. Zoon mag trots zijn op zijn inzet (en ik op de mijne).

Echte begeleiding komt niet van school. Een gesprekje kan zeker, maar dat verandert het gedrag thuis niet. Begeleiding vraagt meer dan dat.

Een kind dat leert voor krappe voldoendes, daar heb ik geen moeite mee. Zolang er maar weinig onvoldoendes gehaald worden. Dit vraagt veel planning en overzicht. Dat is ook een vaardigheid.

vervolg

Van Barvaux heb ik de vorige keer[in okt] tips gehad en die probeer ik toe te passen. Zijn huiswerk vind ik vaak veel en moeilijk. Vandaar dat ik er nu bij gezet heb dat ik zelf Mavo heb.
Wiskunde doet hij vrij slecht. Pas gesprek gehad met leraar. Voor een toets heeft hij bijles gehad over dat hoofdstuk. Toen haalde hij nog maar een 5.4
Ik vroeg de leraar toen of het soms gewoon te moeilijk voor hem is.
Hij begon toen erover dat zoon te slordig is, hij zou al een punt meer halen als hij netjes zou werken. Ook zei hij geirriteerd dat zoon pas had gevraagd of hij de uitwerkingen ook erbij moest schrijven. Daar gaat het juist om! Hij moet juist meer sommen maken, opdrachten oefenen. Bijles heeft niet eens zoveel zin, volgens leraar.
Deze week haalt zoon een 3.6 voor wiskunde, so. Ik vroeg hem of de leraar nog iets tegen hem had gezegd daarover. Niet volgens zoon.

Ons lukt het niet hem te motiveren. Een leraar zou dat wellicht wel lukken? Je zou denken dat school ook niet wilt dat leerlingen een niveau lager gaan doen of blijven zitten. En ik neem aan dat ze meer van zulke jongens hebben [ of meiden]; wat doen ze daar mee?

Wat betreft het gamen, we hebben regels waar hij zich wel aan houdt.
Ik heb wel eens gezegd dat hij net zo fanatiek zijn huiswerk moet maken als dat hij een spel doet. Achter de computer zit hij rechtop, geconcentreerd bezig. Huiswerk hangt hij in de stoel of ligt op bed te lezen/leren. Hij schrijft nog steeds niks op met leerwerk, eigenwijs!!

Neeltje

Misschien kun je contact op nemen met de mentor. Op veel VO scholen is het gebruikelijk dat leerlingen uit 5 en 6V voor een kleine bijdrage onderbouwleerlingen bij een vak begeleiden. Dat zou je bijles kunnen noemen maar bij bijvoorbeeld wiskunde gaat het er ook om dat je de discipline opbrengt om netjes te werken, berekening volledig op te schrijven en netjes te werken. Zoals je ook zelf al schrijft. Door bijvoorbeeld elke week met een oudere leerling te werken kan deze leerling jouw zoon precies vertellen hoe hij dat moet aanpakken, wat de leraar verwacht.

misschien de downside schetsen?

Kent hij wat oudere jongens, waarvan jij misschien weet of ze door zo'n zelfde fase zijn gegaan? en wat doen die jongens nu? Zijn er succesverhalen of juist mislukkingen in zijn omgeving?
het lijkt me ook best moeilijk als je geen idee hebt, een lamlendig gevoel hebt vanwege puberteit oid, en dan ook nog dingen doen die je niet leuk vindt.
gr Angela

Opvallend

Opvallend vind ik het dat hier op OO de afgelopen weken twee maal was te lezen over een kind wat bijna helemaal vastliep op wiskunde, bijles werd gegeven maar kwartje viel niet of het ging net net goed en opeens een half jaar later is het licht gezien en gaat het prima. De reden? Beter opletten in de les en eindelijk eens gewoon serieus alles opschrijven en dat ook netjes doen en wellicht een betere leerkracht (maar misschien ook een beetje minder puberen).

Dat bedoelt de leerkracht, bijles is helemaal niet nodig als kind maar eens wat meer oplet, keurig al het huiswerk maakt, alles netjes opschrijft en huppekee.

Bijles soms wel handig

Mijn dochter liet punten liggen omdat ze in de les net wat details miste die wel essentieel waren maar door haar leraar/door drukte in de klas niet goed naar voren kwamen. Tijdens bijles werd het meteen duidelijk wat ze gemist had en dat ging van een krappe 6 naar een 8.

Hetzelfde

We bedoelen allemaal zo'n beetje hetzelfde denk ik. Alleen is de oplossing van de leraar anders. Waar de leraar bijles niet nodig vindt (hij kan het en ik geef prima les maar hij let niet op en is slordig) denk ik dat bijles (juist?) ook dan prima kan zijn. Je kunt het ook huiswerkbegeleiding noemen. Leg je zoon ook uit dat je op school nu eenmaal moet laten zien wat de leraar graag wil zien. Hoe onzinnig jij dat ook vindt.

Barvaux

Wat Barvaux zegt past bij mijn zoon, nog op de basisschool, met begrijpend lezen. Hij is slordig en gemakzuchtig en dat is lastig om bij te sturen. Begreep hij maar iets niet van de lesstof! Dat was makkelijker geweest, denk ik. Ik lees dan ook belangstellend mee. Misschien is bijles op lesniveau niet eens zo nodig maar bijles over hoe je een wiskundig vraagstuk aanpakt vwb de stappen die je moet nemen, hoe je je werk ordent, op het papier zelf. Dus, misschien toch bijles voor de praktische kant van het vak.

Fruitella

Ja, maar dat kun je, ook met alleen mavo, prima zelf begeleiden. Koop je kind desnoods om omdat je geld overhoudt. Dus: kind krijgt extra zakgeld als je samen dat wiskunde maakt.

heb slechte ervaringen

met wiskundeleraren
Ik zou het daar niet van laten afhangen.
Ik zou denk ik eens goed met zoon praten en samen een plan maken. Ik hou niet zo van beloningen maar in dit geval zou ik het overwegen. Bijv als je inschat dat hij een 7 zou moeten kunnen halen voor wiskunde, dan samen afspreken dat een 7 beloond wordt als extra stimulans.

Bedankt

Bedankt voor alle reacties.
Wellicht toch bijles van iemand uit hogere klas. Word bij ons op school wel gedaan. Misschien iemand waar hij wat tegen op kijkt. [?] Die hem kan sturen hoe hij alles netjes opschrijft enz.

Zelf kan ik het niet, dat word hier wel steeds gezegd. Van natuurkunde en wiskunde snap ik niks.
Met engels help ik hem bv wel eens. Moet hij grammatica leren. Leer ik met hem mee. Maar als dat 2 weken later weer terug komt, ben ik het al weer vergeten hoe het precies zat. En dat geldt voor bijna alle vakken.

Nog een verhaaltje over zoon zijn ijver. Hij moest voor duits onregelmatige werkwoorden leren. Een stuk of 8. Hij kon ze er niet in krijgen. Hij zat maar met het boek voor zijn neus. Het lukte maar niet. Hij werd er echt wanhopig van.
We hadden al gezegd dat hij het op moest schrijven, al die werkwoorden maar dat weigerde hij.
Toen eiste zijn vader dat hij het op ging schrijven, anders niet op de computer. Zoon gooit met de deur, gooit met een boek en een poosje later heeft hij het op geschreven en hij kent het!!

En nu? Nog steeds schrijft hij niks op. En ik word hier heel moe van en dan denk ik soms "laat het hem maar zelf uit zoeken." Hoezo eigenwijs.
Vader vindt het heel erg als hij het VWO niet haalt, het maakt mij niet zoveel uit. Als hij geen zin heeft, zich niet wil inzetten enz gaat hij maar wat anders doen.

Misschien

Iets meer uitleggen over het nut en de manieren van inprenten? Om iets te leren kun je er iets mee doen. Dat kan je helpen met inprenten en het is ook minder saai dan 10x alleen maar er overheen lezen zonder dat je het daarna nog goed weet.
Aandacht geven aan de tekst door te markeren, opschrijven, hardop voorlezen en spellen, dood de tijd en je weet het later nog.

Op de computer intypen helpt ook.

Help het puberbrein!

Ik vind dat vader in die zin gelijk heeft dat het zonde is als hij VWO niet haalt omdat hij op dit moment nog niet in staat is goed te plannen danwel 'rijp' genoeg om verstand (tijdig leren, opschrijven, …) boven impuls (snel klaar, liever gamen oid, …) te laten gaan.
De meeste kans heb je volgens mij als je hierover met hem in gesprek blijft. Dat het puberbrein zo werkt (ook recent weer stukken over gepubliceerd) en dat je dat snapt. Als je het uitlegt (niet als de irritatie opspeelt maar tijdens de afwas ofzo) snapt hij ook wel dat (in dit voorbeeld) opschrijven beter werkt dan alleen lezen. Maar het vervolgens doen is weer een andere zaak. Zoek met hem naar manieren waarop het wel lukt. En dan nog lukt het niet altijd. Heeft hij weleens wrts geprobeerd bijvoorbeeld? Of kijk met hem naar het programma van Katja Schuurman waarin verschillende experimenten worden gedaan die onder andere te maken hebben met leren. Het is jammer genoeg geen aan/uit knopje en ook geen goed/fout. Houd er rekening mee (en dat is wellicht nog het belangrijkste) dat ook als hij afstroomt er gewerkt moet worden en geleerd en gepland. Op de HAVO lukt het niet ineens wel. Hij en ook jullie schieten daar dus uiteindelijk niets mee op. Integendeel.

Karen

Ben helemaal eens met je reactie ook wat betreft Havo. Dochter zit in 4 Havo, heeft ook veel huiswerk, toets weken die ze moet plannen. School had toen wel voorlichting hoe je je kind kon helpen met de toets weken.
Dochter doet alles zelfstandig, altijd gedaan.
Zij leert woordjes op WRTS, zoon vindt dat te veel werk.

Ook heb je gelijk om te blijven praten met hem, op een positieve manier. Doe ik ook. Soms verval ik in een negatieve discussie, probeer ik te voorkomen, zoon wordt boos en wil dan helemaal niks meer.

Neeltje

Je kunt blijven roepen dat je het niet kan maar dat weet je pas als je het probeert. Pak eens een wiskundeboek en begin eens aan het begin. Wiskunde wordt altijd heel duidelijk beschreven en ik proef gewoon dat jouw zoon bijv niet oplet in de klas, geen notities maakt, niet de uitleg in het boek leest (zonde van je tijd) en zomaar begint met de opgaven waar hij niet meteen alles uitschrijft. Als je het wil kun je hem daarbij helpen. Als hij dat niet wil zul je betaalde bijles moeten gaan nemen en daar mag je zoon wel wat van voelen want volgens mij kan hij het best. Ik vertik het om dure bijlessen te betalen alleen omdat mijn kind te lui is om alles goed door te lezen en op te schrijven en op te letten in de klas. Als die bijles nodig is omdat ik hem niet kan helpen of omdat hij niet geholpen wil worden door mij mag hij daar wel wat van voelen: zakgeld vermindering dus of iets anders.

WRTS: hij vindt het teveel werk maar waarom zet je dan niet zelf de woorden in WRTS? Is zo gebeurt en dan hoeft hij niet eens zijn boek te pakken. Jongste leert vaak op zijn tablet lekker op de bank.

Het is wel het één of het ander; of je gaat hem helpen of je zoekt hulp maar het probleem wat jouw kind heeft gaat school niet oplossen of wellicht met huiswerkbegeleiding op school maar dat valt dus onder 'zoek hulp'. Een leerkracht zal niet snel een paar stappen harder lopen voor een kind wat zich op deze manier inzet. Dat doen ze wel voor een kind wat hard werkt, laat zien dat het zijn best doet maar het gewoon lastig vindt om te begrijpen. Je wil iets van school wat school niet gaat geven dus dat moet je zelf doen of hulp zoeken buiten school.

Wrts

MIjn dochter zit met meerderen op 1 account, zo hoeft maar 1 persoon alles in te voeren. Moeten ze wel afspraken maken wie dat doet natuurlijk, zodat het niet steeds dezelfde is.
Verder eens met wat iemand hierboven zei over wiskundeleraren, die begrijpen inderdaad vaak niet dat iemand het niet begrijpt. Dan moet het gewoon op een andere manier uitgelegd worden en dat kunnen ze niet.

Barvaux

Zelf aan de slag met je kind is niet altijd makkelijk. Niet elk kind wil dat of is gediend van de adviezen van z'n ouders. Vooral niet als ze in de puberteit zitten. Daarnaast kan je ook met genetische aanleg te maken hebben en hebben jij en je kind last van hetzelfde euvel. Het helpt natuurlijk ook niet als je als ouder merkt dat het echt weggezakt is. Een gemakzuchtig kind raakt daar helemaal niet van geïnspireerd.

Een RT zou die zoiets kunnen? Misschien zijn er RT's bekend op school? Ik vraag me af of je in dit geval niet beter een RT in kan huren, voor een paar keer, die met name kijkt hoe de sommen gedaan worden. Het lijkt mij ook dat een RT wel op de hoogte is van de methodes en handigheidjes. Het gaat bij de zoon van TS om hoe je begint, hoe zet je het (handig) op papier. Ik heb er zelf geen ervaring mee.

Ik merk bijv wel op de basisschool dat leerkrachten niet zoveel kunnen met een kind dat nog moet leren hoe je netjes werkt en duidelijk bent in je werk, geordend werken. Ik was daar zelf ook geen ster in maar mijn zoon is veel wanordelijker, wat zijn cijfers en kennisoverzicht niet te goede komt. Nu moet eenoog een blinde helpen. Ingewikkeld hoor. Ik kan me voorstellen dat dit bij zoon van TS ook meespeelt.

fruitella

Ja, dat weet ik en dat snap ik maar TS schuift het teveel af op school en dat vind ik niet zo eerlijk. Puber wil gewoon niet, doet er de moeite niet voor en laat niet zien dat hij het probeert. Ik zou er als leerkracht dan ook niet zoveel zin in hebben. Natuurlijk mag een puber puberen maar er zit eens een einde aan en om dat einde voor te zijn zul je dus óf strenger moeten zijn óf hulp buitenshuis zoeken. In het laatste geval zou ik de puber dan wel duidelijk maken dat met een beetje meer inzet (lezen, meedoen in de les, opschrijven, woordjes leren) dat niet nodig is en dat je weinig zin hebt om de dure bijlessen te gaan betalen als hij zich niet een beetje van zijn goede kant laat zien.