Gezondheidsonderzoek klas 2 (VO)

onderzoek hier al geweest

Hier is het onderzoek (lengte, gewicht, lijst invullen) al geweest. Wij konden wel vantevoren de gehele vragenlijst inzien. Er stonden vragen in zoals hoe vind je het thuis, zijn er problemen, etc.
We waren eigenlijk van plan de lijst vantevoren met dochter door te nemen, maar uiteindelijk toch niet gedaan. Ik heb er verder niks meer van gehoord...mijn dochter is ook wel zo'n type dat persoonlijke dingen niet snel doorgeeft, al zou er iets aan de hand zijn thuis (wat niet zo is)
Volgens mij hebben we ook al een brief gekregen waar haar lengte en gewicht op stonden, en dat er geen verder onderzoek nodig was

met googelen

kwam ik dit tegen:
http://www.ggdmn.nl/schoolkracht/vragenlijsten/inkijkexemplaar-vragenlijst-emovo-pilot-risicotaxatie-klas-2.pdf

niet doen

Het is een leefstijl onderzoek van de overheid die gaat bepalen wat gezond voor je kinderen is. Het is niet verplicht maar wordt wel opgedrongen. Ook al is er een probleem hulp is er niet. En als er iemand een onderbuikgevoel krijgt dan mag je nog wat lastiger vragen beantwoorden.
Het is statistiek maar ook een manier om achter de voordeur te komen. Hopelijk wordt het afgeschaft want het kost een hoop geld en levert niets op.
Mijn kinderen zijn nu zo groot dat ze het zelf maar moeten weten, van mij mag het niet, en de consequenties zijn nu voor henzelf.

valkuil

Juist met deze leefstijl toets is mijn dochter tegen de afspraken in die ik met school en met haar gemaakt had, toch meegenomen door de medewerker van de toets. Dan had ik expliciet tegen hen bezwaar moeten maken. Maar zo zit het niet. Het wordt gepresenteerd als een gezondheidsonderzoek maar er is expliciet toestemming van de ouder en de leerling noodzakelijk. Ook al meldde dochter dat ze niet wilde toch werd er doorgezet.
School hielp gelukkig goed mee toen ik protesteerde om te voorkomen dat er nog een leefstijlgesprek kwam.
Ik schrok ook nogal van de lijst met vragen maar ook van de antwoorden van dochter daar op.
Je moet je voorstellen dat een kind zo'n situatie achter een computer ervaart als zeer prive, alsof je met jezelf aan het praten bent, je realiseert je niet wie er luistert en leest. Dus zijn ze geneigd om zeer gevoelige informatie prijs te geven.
In ons geval een opmerking over sexualiteit van dochter die ze nog niet met mij gedeeld had maar wel met een anonieme overheidsinstelling?
Voor mijzelf was het een beangstigende ervaring, een flashback van het gedoe dat we gehad hebben met de kinderbescherming, de jarenlange rechtzaken en absurde beschuldigingen.

nooit

Omdat ik een kind heb, waar 'iets mee was', vullen wij dit soort vragenlijsten nooit meer in. Het is zinloze gegevensverzameling. Ze doen net of het anoniem is, maar het is natuurlijk makkelijk te achterhalen wie welke informatie heeft ingevuld. Vooral als de antwoorden nogal afwijkend zijn. In een klas met brave kindjes, valt die jongen die blowt ontzettend op natuurlijk. Maar aan de andere kant, die jongen zou wel heel erg dom zijn, als hij daar eerlijk antwoord op geeft, op die vraag. Zo ook over het alcohol drinken. Stel nu dat je kind drinkt, dan wil je echt niet dat ze dat in gaan vullen. Het is strafbaar! Voor je het weet, krijg je met bureau Halt te maken.

Ik weet niet of het echt problemen zal geven, als mijn kinderen het wel in zouden vullen, maar ik ben principieel tegen het onnodig vergaren en opslaan van prive informatie. En daar valt dit onder.

Ik heb ooit begrepen dat de ggd, op basis van de antwoorden op dit soort lijsten, financiering lospeutert bij gemeentes. 'Kijk eens: bij jullie in de gemeente rookt 40% van de jongeren, jullie moeten ons betalen om anti-rook voorlichting te geven op de scholen.' Of cursussen verkoopt op scholen. 'Bij jullie op school is 40% van de kinderen te zwaar, wij hebben nog een leuke cursus daarvoor.'

Volgens mijn kinderen vult niemand in de klas de lijsten serieus in, omdat ze veel te lang zijn. Maar zij zijn de enigen die hem niet invullen. Na een paar vragen zijn die pubers het zat en beginnen ze onzin aan te kruizen. De ene lijst is acht kantjes lang met 46 vragen. De andere lijst heeft 108 vragen! Hele intieme vragen, over seksueel gedrag en dergelijke. Het hemd van het lijf wordt gevraagd.

De resultaten die uit deze massaonderzoeken komen, zijn hierdoor niet bepaald betrouwbaar meer.

Ik leer mijn kinderen om nooit te antwoorden als je door 'instanties' het hemd van je lijf wordt gevraagd. Dat hoort bij mijn opvoeding.

Heel veel kinderen en ouders, denken trouwens ten onrechte, dat ggd onderzoeken verplicht zijn. De ggd doet niets om dat beeld bij te stellen. Dat vind ik onethisch.

Heel veel ouders, denken dat de ggd een goede start is, om 'iets' te doen, als je je zorgen maakt over je kind. Ook dat is niet waar. Hiervoor zien ze je kind veel en veel te weinig en is de kennis veel te oppervlakkig. Het is echt veel en veel effectiever om naar de huisarts te gaan als je je zorgen maakt.

bakje ziet het goed

En legt het ook concreter uit. Ik schiet dan weer in de emotie. Stom. Met mijn kinderen is ook iets. En als mijn dochter zoiets dan toch maar gaat invullen want het moet dan kan ze zich niet beschermen. Ze kan niet iets niet eerlijk invullen. We leren haar nu het 'leugentje om bestwil'. Haar broer kan dat al. Waar andere kinderen mee wegkomen vallen mijn kinderen direct door de mand al is het soms alleen maar beeldvorming. Daar waarschuw ik mijn kinderen voor. Is er gedoe in de klas en mijn kinderen staan daar lachend bij dan zijn zij de pineut als de leerkracht binnenkomt. De rest ziet het aankomen en duikt weg en die van mij staan er dan nog te lachen als kop van jut. Ik haalde zoon ook altijd weg bij het afsteken van vuurwerk buiten toegestane tijden. Hij staat er bij te genieten ook als de rest allang gevlucht is omdat er controle aankomt of je wordt verlinkt.
Te eerlijk is een handicap daar komt gedoe van.
Ik vind het ook niet goed dat ze dit soort onderzoek op speciaal onderwijs doen. Er is al hulp die die kinderen wel begrijpt en je zit niet te wachten op 'ingrepen' want hulp is het niet, van mensen die die kinderen niet begrijpen.

Wat te doen?

Bedankt voor jullie reacties.
Inderdaad, ik had er al geen goed gevoel bij. En erg inderdaad dat er kinderen zijn die prive vragen heel prive denken te beantwoorden, terwijl de GGD (" heel vertrouwelijk" ) meekijkt en vervolgens vervolgactie onderneemt.

Wat nu te doen?

Kind uitleggen hoe het werkt en adviseren de vragen heel neutraal (onschuldig) te beantwoorden of doorgeven dat kind de vragenlijst niet zal invullen?

Dus alleen gemeten en gewogen mag worden (dat vind ik prima)? Of moet ik ook daar voorzichtig mee zijn? (kind is ca 1.72 m en weegt iets van 64 kilo, dus een beetje zwaar denk ik voor die leeftijd, maar zeker geen dikkerdje)

tja

Ik vond het handiger om gewoon aan de school door te geven dat mijn kind niet mee doet. En dan het kind zelf ook instrueren om niet toch het te doen. Dat vragen ze namelijk waarschijnlijk wel. Vanaf 12 jaar mogen kinderen natuurlijk zelf keuzes maken omtrent hun gezondheid.

Dat is eigenlijk stap 1 bedenk ik nu. Wat vind je kind? Wil hij dat onderzoek? Heeft hij/zij die lijst met vragen gelezen?

Wij zijn toen wel nog naar de schoolverpleegkundige geweest met de oudste, maar die was nogal beledigd dat we geen vragenlijst in gevuld hadden en zei dat haar onderzoek dan zinloos was.

Onze tweede (degene waar 'iets' mee is) wilde al helemaal niet naar de ggd, dus toen hebben we netjes afgebeld. Nooit meer wat van gehoord.

meten en wegen

Kun je zelf bijvoorbeeld met de WII. En anders de huisarts. Ook de gemeente heeft een ladder vanwege de paspoorten. Kinderen laten zich anders misschien makkelijk toch meenemen in zo'n onderzoek.

afgemeld bij ggd

Ik heb kind bij ggd afgemeld. Ik heb heel veel moeite met dit soort vragenlijsten. Na een aantal vervelende ervaringen met ggd heb ik besloten dat geen van mijn kinderen nog deelnemen aan gezondheidsonderzoeken. Dit iis zonder problemen geaccepteerd bij ggd.

uitgelegd

Ik heb zowel juf als verpleegkundige uitgelegd dat privacy voor ons belangrijk is en dat we dus principiële bezwaren hebben tegen het invullen van dit soort lijsten. Daar werd goed op gereageerd, want we staan toch al bekend als moeilijke ouders dus dit verbaasde niemand :-}. Overigens heeft het onderzoek niets meer om het lijf, anders dan vroeger op het consultatiebureau.

schoolarts?

Is dit een ander onderzoek dan het gewone reguliere "schoolarts" onderzoek van de GGD in de 2e van het VO? Kan met niet herinneren dat dat "leefstijlonderzoek" werd genoemd of dat er zulke lange vragenlijsten voor de jongeren zelf bij waren? Is dit een onderzoek van de GGD zelf of van een andere instantie (wetenschappers oid) die het via de GGD uitzetten? Dan moet er nl wel eerst expliciet toestemming gevraagd zijn aan de ouders.

Sociaal gewenst

Ik heb mijn kinderen gewoon uit gelegd wat het begrip "sociaal gewenst" in houdt en gezegd dat ze daar alleen sociaal wenselijke antwoorden in moeten vullen, omdat anders zo'n overheidsinstantie zich met je gezin gaat bemoeien. Dus als er wordt gevraagd: ontbijt je elke dag? Dan vul je gewoon ja in, en denk je niet aan die zondagen dat je pas om 12 uur uit bed komt en dus voor de lunch kunt aan schuiven. En als ze vragen hoeveel fruit je eet, dan antwoord je gewoon 2 etc. Dochter lag trouwens helemaal in een deuk, er waren erg veel sexueel getinte vragen bij en dat vond ze echt van de zotte, alsof ze daar op deze leeftijd al mee bezig waren, ze lag echt in een deuk toen ze thuis kwam.

Stenna

Het is per ggd verschillend, het onderzoeksregime.
Hier is het zo: In de tweede klas worden de kinderen uitgenodigd voor een onderzoek (je, stelt niets voor) bij de schoolverpleegkundige. Het is meten, wegen en praten over de sdq lijst. Dat is die sociaal emotionele vragenlijst die wij ook al nooit invullen omdat mijn kinderen dat niet willen. Dat gesprekje was bij de oudste dus helemaal zinloos. Meten en wegen kunnen wij ook wel thuis. En ik vind het ook niet zo van belang, of er in haar dossier staat of ze nu wel of niet ongesteld is. Het is het laatste contact, je ziet die mensen erna nooit meer, als het goed is.

Daarnaast wordt er in groep 7 en de tweede klas zo'n uitgebreide vragenlijst ingevuld. Het heet anoniem te zijn, maar de kinderen krijgen wel een inlogcode. Dus die anonimiteit valt tegen. Deelname verloopt via een opt-out toestemming. Dus alleen als je het niet wilt, moet je als ouder actie ondernemen. Ik snap wel waarom, als het opt-in zou zijn, wat ik principieel juist had gevonden bij minderjarigen, dan doet er niemand mee. De meeste ouders krijgen het briefje met invulstrook niet of vergeten het in te vullen. Alleen al vanwege die opt-out ben ik tegen.

De antwoorden op de vragen, worden door de ggd gebruikt om omzet te generen. Niet voor wetenschappelijk onderzoek, lijkt me, want daar zijn ze natuurlijk veel te onbetrouwbaar voor. (maar er zijn wel gekkere dingen gebeurd) De antwoorden worden gebruikt om preventieprogramma's te verkopen aan scholen en gemeentes. Het is dus in wezen een marketingonderzoek.

Niet helemaal on topic, maar toch ook weer wel,

http://www.privacybarometer.nl/nieuws/3827/Grootschalig_gegevens_verzamelen_voor_jeugdzorg_is_onwettig

Voor mij vallen de 'gezondheids'onderzoeken van de schoolarts, ook onder het grootschalig gegevens verzamelen. Ze slaan heel veel gegevens over onze kinderen op. Als je het dossier als verse moeder, compleet invult, staat er van alles in. Van je werk, je eigen ziektegeschiedenis, etc. etc. Niet zozeer schokkend, maar wel veel. En dat in een elektronisch dossier. En dan zonder dat je kind er baat bij zal hebben.

oeps,

Er is iets mis gegaan met posten, geloof ik.

Tussen wal en het schip

Dochter zit in een andere provincie op school, dus toen alle leerlingen hun vragenlijst en meet/weegmoment kregen is zij niet opgeroepen. Later kreeg ze wel een brief toegestuurd met inloggegevens voor de online vragenlijst. Die mocht bij het oud papier want ze heeft helemaal geen zin in die poppenkast Dat ze geen over- of ondergewicht heeft kunnen we zelf opzoeken op internet.

Tja, kleine kindjes worden groot

Je wilt graag de vragen weten. Maar wil je ook de antwoorden weten...? Of kun je respecteren dat je kleine kind groot wordt en dat hij niet meer alles met moeders deelt?
Bibi

Bibi

Daar gaat het helemaal niet om. Je krijgt als ouder toch de antwoorden op die vragen toch nooit te weten.

Het gaat erom of je KIND wel wil dat onbekenden de antwoorden op die vragen weten.
Mijn KINDEREN willen dat niet.

En veel kinderen in hun klassen denken dat deze onzin vragenlijsten verplicht zijn. Juist omdat ze deze ongein op school door een mentor laten introduceren. Ze denken dat het net zo is, als die rekentoetsen, het verplicht meedoen met een olympiade of dat dictee in de eerste klas en de sportdag. Een onderdeel van school wat niets met het lesprogramma te maken heeft, maar wel verplicht is. Dat vind ik misleidend en principieel onjuist.

rare conclusies

Hier had dochter "ja" ingevuld bij de vraag of ze wel eens zomaar moest huilen. (ja, als ik ongesteld moet worden vertelde ze later)Door dat antwoord was ze meteen een bijzonder geval dat apart bekeken moest worden. Toen ik belde voor informatie omdat ze apart moest komen, werd er zo ongeveer gedaan of ik haar misschien wel mishandelde. Ik mocht niet weten waar het over ging. Belachelijk!
We vullen nooit meer zo'n lijst in!

Oh hemel..

Zoon heeft de vragenlijst ook gehad en terloops verteld dat hij had ingevuld dat hij wel eens hoofdpijn had gehad (of zoiets). Ja, dat kan ik me van vroeger wel herinneren mam...
Nu moest ik van te voren een formulier invullen waarin ik aan kon geven of we een prive-gesprek met de GGD wilden of dat er problemen waren, en ik heb overal 'nee' ingevuld.
Dus.. kind met hoofdpijn.. gescheiden ouders.. afhoudende moeder.. ik kan er denk ik wel op rekenen dat we op het matje mogen komen, als ik het bovenstaande zo lees...;-(

En maar mopperen

En maar mopperen op de vragen en maar boos worden als er ergens weer een kind wordt vermoord waar men misschien wel op tijd had kunnen ingrijpen door zo'n test!
Wat willen jullie dan?

logischere vragen

Wat willen we dan? Duidelijke vragen, waardoor de antwoorden de probleemgevallen opsporen en geen vage vragen, zodat er geen tijd en geld verspild wordt met kinderen uitnodigen zoals mijn dochter, die nergens last van heeft. En daarvoor heeft ze ook nog een lesuur gemist. Nergens voor nodig.

betere hulp

voor de gevallen die al lang bekend zijn bij de zorg. Want meestal geldt dat voor de drama's. Betere samenwerking van hulporganisaties en betere hulp voor die gezinnen bieden. Niet paranoia proberen via de schoolarts, consultatiebureaus' en scholen je (uit de lucht gegrepen) target van verdachte gevallen te halen. Dat levert niets op aan vermindering van drama's, of vergroot de kans er zelfs op omdat ouders die instanties en onderzoeken gaan mijden in plaats van opzoeken als ze hulp nodig hebben.

Gisteren gehad

Mijn zoon heeft gisteren die E-movo test in gevuld. Ik heb er wel over gebeld met school maar toch besloten dat hij hem wel mocht invullen. Ook mijn zoon wijkt wat af van gemiddeld maar hij vertelde gisteren lachend dat hij volgens de lijst toch wel een heel normaal kind was. Terwijl dat eigenlijk niet zo is, riep hij. Hij heeft bijna overal nee ingevuld zei hij. Ik ben hier ook altijd wel heel voorzichtig mee, maar zoals ik het nu begrijp was het voor hem toch vrij onschuldig.

Geen vage vragen?

Juist door de vragen vaag te houden komen de probleemgevallen die nog niet bekend zijn bovendrijven. Door het heel expliciet uit te vragen gaat het juist mis. Ja daarvoor zullen er kinderen eens een lesuur missen. Vreselijk!

Mopperkont

Signalering is geen hulp. Integendeel komt een klein deel van ouders en kinderen terecht in een subjectieve mallemolen met subjectieve dossiers en juridische trajecten (justitie, OTS en UHP, drang en dwang) die hun leven ernstig ontwricht. Dat maar 'hulp' blijven noemen voor 'kindermishandeling' is een gotspe. Hier worden ouders en kinderen door de overheid mishandelt.

Het wordt erger

Met de nieuwe jeugdwet wordt dat alleen maar erger. Alom heerst de gedachte dat problemen veroorzaakt worden door een gebrek aan rust, reinheid en regelmaat. De jeugd ggz wordt gemarginaliseerd. Met als gevolg dat jeugdzorg geen oplossingen heeft te bieden dan repressie als ouders niet voldoen aan een politiek correct plaatje. Dat plaatje gaat uiteraard niet echt helpen ouders en kinderen van hen problemen af te helpen. Integendeel hebben ze er dan een levensgroot probleem bij. Zie daarvoor de diverse rapportages over wat kinderen werkelijk overkomt in de jeugdzorg. Onveiliger dan bij ouders, geen behandeling, losgezongen van hun eigen netwerk, geen schoolcarriere, tienerzwangerschappen, drugs, criminaliteit.
Het geld dat nu besteed wordt aan signalering en repressie is dringend nodig voor het verder ontwikkelen en inzetten van deskundige hulpverlening en werkelijke hulp aan ouders en kinderen. Repressie en kinderen loszingen van ouders is geen hulp maar staatsterreur.
Nu al lukt het jeugdzorg niet om effectief jeugd ggz in te zetten waar dat nodig is door eigen blindheid. Maatschappelijk werkers en verpleegkundigen als beroepsopvoeders inzetten is misleidend. Ouders wegzetten als onwillige onbenullen en ze het recht af te nemen de zorg voor hun kinderen zelf te bepalen roept verzet op en tegenwerking. Ouders zijn niet dom. Je weet wanneer je knollen voor citroenen wordt verkocht. Daar kan geen mediacampagne of politiek hijgprogramma of nieuwe repressieve jeugdwet tegenop.
Dat blijft maar ouders criminaliseren en kinderen in het ongeluk storten. Dat komt zo nooit goed.

het zicht benomen

Door de signaleringsdrift wordt ook het zicht benomen op de jeugdzorg waar werkelijk behoefte aan is. Het soms taaie werk in de modder door ambulant begeleiders thuis en op scholen, de hulp bij tienerzwangerschappen en zwerfjongeren, jongeren in de criminaliteit. De sociale en maatschappelijke ondersteuning aan gezinnen bij verslaving of verstandelijke beperking of geestelijke problemen. Ook daar worden gezinnen meegesleurd in repressie in plaats van het ontwikkelen en inzetten van deskundige en duurzame praktische hulp. Die hulp wordt afgebroken. Mensen moeten maar voor zichzelf zorgen. Lukt dat ze niet dan zijn ze strafbaar niet helpbaar.