Halt traject

Heftig.

Is er nooit eerder een waarschuwing geweest via haar werkgever? Natuurlijk is het een domme zet, maar goed, ze is 14 jaar en dacht heel naïef hier mee weg te komen.
Wat ik zou hebben gedaan qua straf weet ik even niet, jij kent je kind het beste.
Jammer dat halt is ingeschakeld, hopen dat dit verder geen invloed heeft voor haar toekomst. Ze zal misschien ook nog haar salaris van de afgelopen maanden moeten terugbetalen en dat gesprek bij Halt is ook al geen feestje.
Heftig voor een meisje van 14 jaar na een ondoordachte actie.

Dit alles maar snel achter jullie laten en het vertrouwen weer teruggeven, een ezel stoot zich vast geen tweemaal.

Consequenties

Toevallig hebben wij net een Halttraject afgesloten met onze zoon.
Een straf vanuit Halt wordt geen strafblad, dus dat is fijn.
Het blijft wel tot haar 21ste in het politieregister.

Bij ons werd gezegd: Wordt hij nog eens van iets beschuldigd, dan gaat het via de politie. Dat moeten jullie haar heel goed duidelijk maken. Maar of het met haar delict ook zo is weet ik natuurlijk niet.

Ik vond de mensen bij Halt erg aardig. De gesprekken gingen erg over zich bewust worden van hun gedrag, nadenken erover en vaak herhalen dat je stom bent geweest en het nooit meer zal doen.

zebra

Halt zal er niet tussen zitten omdat ze de folders niet bezorgd heeft. Dat is iets tussen haar en haar werkgever. In haar wijk klaagden mensen blijkbaar niet en controleerde de werkgever ook niks. Op die manier kon het maandenlang doorgaan.

halt zit ertussen omdat ze folders gedumpt heeft. Waarschijnlijk hebben bewoners daarvoor de politie gebeld omdat er steeds pakketten folders in de bosjes of sloot lagen.

1x straf is genoeg

Dat ze nu het halt traject in moet is al straf genoeg. Die 2 maanden huisarrest erbij is dubbel straf en lijkt me niet nodig

Twee maanden

Ik kan me voorstellen wat je zegt. Dat jullie enorm geschrokken zijn en dat het vertrouwen wel een deukje heeft opgelopen. Je denkt dat je kind lekker haar kranten aan het lopen is en dan hoor je dat ze ze al een paar maanden ergens dumpt.

Je vraagt ook of wij 2 maanden huisarrest teveel vinden. Iedereen doet het op zijn eigen manier en niet ieder kind is hetzelfde, maar hier zijn we niet zo van dit soort lange termijnstraffen.

2 maanden vind ik wel heel erg lang. Je kunt nu nog niet goed overzien wat er in die 2 maanden allemaal voorbij gaat komen. Nu ben je nog heel boos een teleurgesteld en dat zal moeten slijten, maar dat is in mijn ogen lastiger als je haar over 6 of 7 weken nog steeds dingen moet verbieden. Zij doet dan misschien haar best, maar ze krijgt iedere keer opnieuw straf als er een leuk uitje voorbij komt en jullie haar verbieden mee te gaan, want: huisarrest. Dat zou hier niet werken en ervoor zorgen dat er steeds weer opnieuw discussies zouden ontstaan.

Ik denk dat ik haar de komende tijd, in de tijd die ze normaal gesproken aan haar krantenwijk kwijt was, in huis of tuin aan de slag zou laten gaan. Koken, die ellendige trap stofzuigen, strijken, tuin helpen winterklaar maken. Onbetaald natuurlijk. Als je samen in de tuin werkt, of in de keuken bezig bent, kom je misschien ook wat makkelijker tot een goed gesprek. Wie weet wat het oplevert. Met huisarrest zal ze waarschijnlijk op haar kamer gaan mokken en daar schiet niemand iets mee op.

Dat is hoe het hier vermoedelijk zou gaan, maar nogmaals, je moet doen waar je jezelf goed bij voelt en waarvan je denkt dat het je dochter wel straft, maar ook helpt.

Geen waarschuwing

Nee, mijn dochter heeft geen waarschuwing gehad. Het gaat om een reclamekrantje.

Iemand heeft de krantjes in de greppel zien liggen en de gemeente gebeld, zo is het balletje gaan rollen.

Ze krijgt van de krant 50 euro boete, dit wordt verrekend met haar loon. Ze moet dus nog een deel betalen, want zoveel verdiend ze niet.
Ook moest ze de verwijderingskosten betalen of ze mocht zelf de krantjes opruimen. Ze heeft voor het laatste gekozen.

Vanmiddag hebben we een gesprek met Halt. We willen graag van Halt weten in hoeverre eventueel nieuwe werkgevers na kunnen trekken of ze in contact is geweest met Halt.

Ze heeft van ons geen 2 maanden huisarrest gekregen voor het dumpen, daar krijgt ze straf voor via Halt. Maar we hebben haar vooral huisarrest gegeven vanwege het liegen erover. Ik heb haar een keer gevraagd hoe het mogelijk is dat ze soms zo snel klaar was. Ze heeft toen glashard lopen liegen, daar heb ik ook het meeste moeite mee.

Nog een bijkomstigheid, haar broers hebben ook een krantenwijk en die zijn hier ook van geschrokken. Hun hebben nooit gedumpt zeggen ze, maar er wel eens over nagedacht bij slecht weer. Die laten het nu ook wel.

Tip van Wilgenroosje goed.

Ik ben nooit zo voor huisarrest, behalve als kind zich met uitgaan misdragen heeft. Dan is het blijkbaar niet toe aan uitgaan. Daar zit een relatie tussen.
In dit geval lijken die huistaken me beter dan huisarrest.

zou ook niet voor huisarrest kiezen

Ik snap dat je erg boos en verdrietig bent over het liegen en dat dat jullie vertrouwen schaadt. Ik denk dat het uiten van je teleurstelling en je boosheid hierover al straf genoeg is. Dat huisarrest zal ze echt niets van leren denk ik. En twee maanden vind in buiten proportioneel lang. Verder zie ik zoiets als haar eigen verantwoordelijkheid. Hier onlangs hetzelfde gehad met dochter die een folderwijk had. Hier wel veel klachten maar mevrouw zou haar leven beteren. En eerlijk gezegd: folderwijk is haar verantwoording, daar ga ik me verder niet mee bemoeien. Als ze niet bezorgd is dat haar pakkie an.... Uiteindelijk dus ook ontslagen. Kind was alleen zo slim om het niet in de natuur de dumpen maar om folderpakketten te verstoppen in de schuur. Ook wij hebben onze teleurstelling en boosheid laten blijken en als straf was ze dr baantje al kwijt, wij gaan dan niet verder meer straffen. Wel stond ze iedere keer mokkend bij de papiercontainer als we weer een pakketje folders vonden: per huishouden in plastic geseald en het plastic moet bij het plastic afval en het papier in de papiercontainer dus ze mag ieder pakketje keurig uitpakken.... IS ze uiteindelijk bijna net zo veel tijd mee kwijt als dat ze ze bezorgd had. Ik zie dat dan meer als passende straf.

Halt komt niet op je strafblad, of VOG

Helaas heeft ook onze puberzoon een tijdje geleden een HALT traject gehad. Het idee erachter is dat je kind echt iets fouts heeft gedaan, maar dat hij/zij eigenlijk nog een kans krijgt om het goed te maken, zonder dat de eigen glazen voor de toekomst zijn ingegooid.
In de praktijk betekent dit dat de melding wel in de politiesystemen staat, maar niet te vinden is voor nieuwe werkgevers. Ze kan dus gewoon een VOG aanvragen, zonder dat dit erop staat.
De reden dat het wel in de politiesystemen staat: als ze nog een keer de fout in gaat, krijgt ze wel met de politie te maken. Dat met de politie in aanraking komen hoeft dan niet voor hetzelfde te zijn: ook bij veel spijbelen (of zelfs veel te laat komen), winkeldiefstal of (en dat was het bij onze puber) openbaar dronkenschap.

HALT zelf zal haar waarschijnlijk een straf geven die bestaat uit excuus aanbieden - oplossen - mogelijk iets leren en boetedoening. Haar werkgever heeft haar al gestraft voor het niet doen van haar werk.
Jullie straf: Ik kan me heel goed voorstellen dat je je door haar bedrogen en voorgelogen voelt. Probeer de straf dan ook te combineren met het terugkrijgen van het vertrouwen. Hoe gaat zij de komende tijd jouw vertrouwen dat ze wel doet wat ze zegt en afmaakt wat ze belooft weer terugkrijgen. Bv door inderdaad de klusjes te doen die je aan haar vraagt, in de tijd die ze anders zou besteden aan het bezorgen van de krantjes. Zelf vind ik 2 maanden huisarrest erg lang en voor een puber niet te overzien. Bovendien: wat mag ze wel (sportclub, schoolavonden) en wat mag ze niet: het levert je continue strijd op, terwijl je eigenlijk gewoon wilt dat ze het niet meer doet en zorgt dat je haar weer een klein beetje vertrouwt.

Niet te streng

Ik vind het ook deels mijn verantwoording als mijn kind een bijbaantje heeft en ik merk dat ze er de kantjes vanaf loopt. Ik ga daar zeker met haar over in gesprek. Dan stopt ze er maar mee en ik ga zeker niet toekijken hoe ze de folderpakketen in de schuur laat liggen. Ik vind dat persoonlijk een lakse houding.

In het geval van draadstarter. Ik zou haar de maanden waarin ze de folders niet heeft bezorgd maar wel loon heeft ontvangen laten terugbetalen aan het bedrijf. Los van die boete dus. Wat huisarrest betreft. Ik vind 2 maanden niet streng. Ik weet niet of wij hier zelf voor zouden kiezen. Bovendien mag ze nog naar 2 feestjes en trainingen dus dat valt reuze mee. Ik zou ook echt terleurgesteld zijn en er thuis ook zeker consquenties aan verbinden.

Oja

En een nieuw bijbaantje zou i.i.g. Het eerste jaar ook een no go.

denker

Waarom zou ze geen nieuw/ander baantje mogen? Wat moet een kind daarvan leren dan, als je dat verbiedt?

precies

alsof een nieuw baantje een soort gunst is als een andere sport! Juist wel werken en wellicht had ik geen huisarrest gegeven (is iets wat niet in mijn straffenboek voorkomt) maar minder zakgeld of iets dergelijks.

Een andere baan mag van mij, ik vind dat pubers veel leren van een baantje, vele malen beter dan al die tijd besteden achter een schermpje

Denker

Je concludeert uit mijn posting dingen die niet kloppen. Wij zijn zeker wel heel regelmatig het gesprek aangegaan over de kantjes ervan aflopen. Dat zie ik namelijk wél als mijn verantwoordelijkheid: je kind bijbrengen om wat je doet goed te doen. Maar haar baantje is verder HAAR verantwoording, niet de mijne, daar leren ze van. En wij hebben niet toegekeken hoe ze die pakketten in de schuur liet liggen. Ze verstopte ze en we kwamen daar pas achter toen ze ontslagen werd.
En ben met Jippox eens: waarom geen ander baantje: juist wel zeggen wij, daarmee leer je ze dat er gewerkt moet worden voor geld en geef je het belang aan van werken. Denk dat mijn kind juist dolgelukkig zou zijn als ze een jaar geen baantje hoeft te zoeken, een baantje is werk en geld, geen leuke hobby.

korter maar strenger straffen

Om eerlijk te zijn vraag ik me af of 2 maanden het gewenste effect geeft. Ik zou de straf omzetten naar een maand, maar in die maand ook geen trainingen en feestjes, haar eigen verjaardag uitgezonderd.

Geen trainingen?

Dees,

Geen trainingen vinden wij geen optie. Je straft daar een heel team mee. Daar komt bij dat ze in de race is om voor Oranje uit te komen. Hier traint ze al jaren voor. Als ze niet meer na die trainingen mag dan is die kans voorgoed over.

Dit vonden we wel erg ver gaan.

Vandaar deze keuze.

Ik zou

Haar dan taken in en om het huis laten doen maar voorlopig geen baantje bij een werkgever. Bijkbaar kan ze de verantwoording (nog) niet aan. Met 15 jaar maar weer eens kijken. Maar goed, dat is mijn mening. Misschien was het qua tijd toch te veel voor haar.

@ bijna hetzelfde, hier hoeven ze niet verplicht te werken. We stimuleren het wel maar wij stellen dat niet als eis. Gelukkig is dat hier ook niet aan de orde. Hier willen ze zelf graag.

Geen straf thuis

Ik vind dat ook zo'n typisch Amerikaans iets, huisarrest. Ik ken dat uit films.

Ik zou erachter willen komen waarom jullie kind deze actie heeft ondernomen. Wat was de reden. Voelde ze zich overspoeld, heeft ze nare ervaringen bij het bezorgen? Was het veel te veel? En waarom kon ze daar niet bij jullie mee terecht?

Dat liegen is niet het probleem maar een symptoom, het probleem is waarom? En daar zou ik geen straf voor geven, eerlijk gezegd. Lijkt me iets ook voor jullie zelf, schijnbaar kan het zo lopen dat een kind zich zo door iets overdonderd voelt dat ze niet meer weet hoe ze ermee om moet gaan. Dat lijkt mij ook voor jullie een wake-up call. Hier moet ze heel erg mee hebben gezeten, dat drukt op een mens. En toch was ze blijkbaar niet in staat om het bij jullie neer te leggen. Daar zou ik achter willen komen. En niet met straf.

Als ouder zou ik heel erg schrikken, van het liegen ja ook, maar vooral van het feit dat je dochter blijkbaar geen andere uitweg zag dan dit...

Dus nee: geen straf thuis. Halt is al straf genoeg.

Goed met haar praten. Zelf opruimen van de pakketten is ook al een straf geweest. Goed van haar dat ze dat heeft gedaan.

Straf

Met straf geven loop je het risico dat ze een volgende keer ook niet bij jou terecht komt als ze er niet uit komt, zich verbergt en de kop in het zand steekt.
Straf is je eigen paniek en een soort reflex die weinig oplost.
Ik zou ook proberen uit te zoeken met haar hoe het zo gelopen is en hoe ze dat een volgende keer kan voorkomen. Dat ze bij jou komt om aan te geven dat het niet gaat en dat je haar kan helpen zoeken hoe het wel lukt of hoe je er op een eerlijke manier vanaf komt.
De blamage dat het uitgekomen is is al straf genoeg.
Ik weet nu nog dat er vroeger een jongen in mijn kerk was die dat deed, de post dumpen omdat hij last van zijn voeten bleek te hebben. Dat was toch wel een blamage voor die jongen.

Straffen helpt niet

http://ontspannenopvoeden.nl/waarom-straffen-vaak-niet-helpt-en-wat-dan-wel-werkt/
Daar is toch inmiddels wel genoeg over geschreven mag je hopen.

"Toch werkt het ook heel vaak niet. En sterker nog, als het eenmaal niet werkt, worden de problemen steeds groter. Het uitvoeren van de straf geeft frustratie, aan beide kanten. Ouder en kind worden alleen maar verder van elkaar verwijderd. Ouders grijpen soms naar steeds strengere straffen, maar het gevolg is alleen maar meer conflicten.
Hoe komt dit? In de eerste plaats omdat goed straffen niet eenvoudig is. (zie ook mijn blog Straffen is niet nodig.) In de tweede plaats gaat het uit van dwang en daar houdt een kind niet van. Net zo min als wijzelf. Kinderen hebben ook behoefte aan autonomie en respect.
Maar het grootste probleem is: het lukt het kind gewoonweg niet om het gewenste gedrag te vertonen. En als dat niet lukt, dan helpt straffen ook niet. Dan is er iets anders nodig. Het kind heeft onze hulp nodig i.p.v. straf."

Niet te streng

Franmi, ik vind twee maanden niet te streng omdat de meeste activitieten gewoon kunnen doorgaan. Onder huisarrest valt het niet naar vriendinnen kunnen gaan om daar te chillen. De vriendinnen zullen nu eerder naar haar komen. Het uitgaansleven is ook nog niet aan haar besteedt want daar is ze te jong voor. Dus hoe veel last zal ze daadwerkelijk ondervinden van die huisarrest. Het woord klinkt zwaarder dan dat het is. Zeker daar de verjaardagen gewoon doorgaan.
Daarnaast zal, net als in een gevangenis, hoogst waarschijnlijk na een maand een 'wegens goed gedrag' een opheffing van het huisarrest plaatsvinden.

Maar haar fout laat wel zien dat ze nog niet klaar is voor een een bijbaantje. Ik zou daar even een stop op zetten van ca. een half jaar en daarna kijken of een vakvulbaan een optie is. Dat is tenminste nog gezellig en warm en droog...

nee

Nee, geen huisarrest. De werkgever heeft al een straf gegeven (boete) en degene die de natuur beheert ook (halt). Ze weet nu wel dat wat ze deed fout is en draagt daar de straf voor. Ik zou wel in gesprek gaan met haar: waarom deed ze dat? wat dacht ze daar mee te bereiken? hoe gedraag je als goede werknemer? Dat je met niets doen geen geld verdient? etc Daar heeft ze veel meer aan. En leg uit dat ze mazzel heeft dat ze niet een strafblad krijgt en wat de gevolgen van een strafblad zijn.
Ik moest trouwens wel stiekem lachen. Typish pubergedrag, niet nadenken over consequenties, de folders ergens neergooien, geld ontvangen en denken dat dat een prima oplossing is.
Ook zo'n folderverhaal. Dochter van vriend had een folderwijk. Ze liet wat jongens die haar wel leuk vonden de folders bezorgen, die kregen een fooi daarvoor en zij streek de rest van het geld op. Toen vriend daar achter kwam, heeft hij dochter de jongens de rest van het loon laten betalen en heeft hij de folderwijk meteen opgezegd na een pittig gesprek met dochter dat je zo niet met mensen en werk omgaat. Of ze verder nog straf heeft gehad weet ik niet maar het feit dat ze het geld weer kwijt was, was verreweg de grootste straf.

Geen ouwe koeien.

Ze is enorm geschrokken, ze heeft de troep opgeruimd, vanmiddag naar halt en haar ouders zijn teleurgesteld over het liegen. Het kost haar 50 euro en ze mist de komende 2 maanden leuke afspraakjes.

Als de preken neergedaald zijn en de straf uitgezeten is het klaar. Als ze op zoek gaat naar een nieuw bijbaantje zou ik trots op haar zijn.

"Wie geen fout maakt, maakt meestal niets".
Inderdaad, een niet zo slimme puberactie met vervelende gevolgen.

Georgina.

De dochter van vriend had een goed lopend detacheringsbedrijf

Georgina

Ik vind wat dat meisje deed juist wel slim. Frits Goldschmeding van Randstad is er multimiljonair mee geworden.

Dat die jongens daar in trappen is hun eigen stommigheid. Ze zouden meer verdienen als ze zich zelf zouden aanmelden als bezorger.

Wat Anniemannie schrijft, vind ik ook. Haar folders werden gewoon bezorgd. Met delegeren kun je heel ver komen. Lijkt me heerlijk om niet alles zelf onder controle te willen houden.

Zelf folderwijk gehad vroeger

En dat bleek een ver-schrik-king te zijn. Ontzettend veel, heel veel invouwen, we kregen (ik deed het met een vriendinnetje) na 1 x lopen al wel 2.000 folders (dus bezorgadressen)! Stapels en stapels krantjes... Het overspoelde ons totaal. Zo was het ons niet voorgespiegeld door de opdrachtgever.

Wij zijn na twee keer (dus de 1e x wennen, en de tweede x al heeeeel veeel folders) naar deze opdrachtgever geweest om hierover te praten, maar dat was niet mogelijk, wij moesten en zouden dit doen. Daarna wel meteen naar mijn ouders gegaan, en die hebben het meteen weten te stoppen. De boze opdrachtgever (want per direct opgezegd, zeg maar) is door mijn ouders afgehandeld.

Daarna heb ik nog vele bijbaantjes mogen hebben. Ik denk helemaal niet dat de betreffende dochter nog niet rijp is voor een baantje. Ik denk dat het betreffende baantje niet geschikt was voor de dochter.

En achteraf gezien

hadden wij het inderdaad beter kunnen delegeren. Slim hoor, van die dochter van die vriend... Daar zou ik haar niet voor straffen, maar bv. via jonge ondernemers op school een ondernemingsplan voor laten schrijven.

nou

Die vriend van ons vond de jongens een stel dommeriken om dat te doen maar hij wilde dochter leren dat je geen misbruik moet maken van de gevoelens van anderen, dat je daar zeker niet aan moet verdienen en dat als je een baantje hebt, je dat ook zelf moet doen. Natuurlijk was hij stiekem wel trots op haar ondernemerschap.