Hoe mee omgaan , dochter geschopt, geslagen.
Mijn dochter had gisteravond een feestje en we werden gebeld. Ze was in een speeltuin met een groepje en waren hard aan het praten. Er was daar een woning met jongeren die begeleidt wonen. (In de avond zonder begeleiding). Van het groepje van dochter gingen er een aantal naar binnen en zij bleef met 3 andere jongens achter. Er kwamen 2 jongeren naar buiten (want ze vonden dat groepje dochter te luid waren). Een meisje begon al tegen dochter tekeer te gaan, waarop dochter weg liep en haar telefoon pakte om te bellen. Het meisje pakt dochters telefoon, pakt haar bij haar hoofd, trekt haar haren uit haar hoofd, duwt haar op de grond, trekt daar door aan haar haren en geeft haar een paar knietjes. Dochter weet los te komen en rent naar huis waar ze het feestje had. Helemaal overstuur, verder gelukkig geen letsel ofzo. Politie erbij en dochter gaat nadenken over aangifte, gisteren konden ze niks doen. De andere jongeren zijn ook enorm geschrokken en voelen zich schuldig omdat ze niet ingegrepen hebben. Mijn vraag is dat ik niet zo goed weet hoe hiermee om te gaan. Moet ik er luchtig over doen tegenover dochter of hele tijd vragen hoe het gaat. Ook zelf ben ik een beetje in de war, tuurlijk is het niet normaal en vreselijk, maar het is misschien ook hoe we er als ouders mee om gaan. Het voornaamste is dat dochter er dadelijk geen last meer van heeft.
ja natuurlijk is dat zeker dat ze begeleid woont, anders zeg ik het niet. De dame is al bekend bij de politie. Nee ze heeft geen blauwe plekken.
Dat is dus het voordeel van aangifte doen: uit de verhalen van verschillende getuigen wordt duidelijk hoe groot het aandeel van de luidruchtige praters is. En ik neem aan dat je geen aangifte doet als je niet zeker bent van je gelijk. Tenminste, ik zou zelf geen aangifte durven doen in zo'n geval als ik daar met harde muziek had gezeten (ik noem maar wat) en iemand is al een keer naar buiten gekomen om er wat van te zeggen.
Zeker aangifte doen! Dat helpt ook voor de verwerking bij je dochter en haar vertrouwen in de samenleving.
Flanagan schreef op 12-02-2023 om 10:54:
Uhh, is het zeker dat het meisje of vrouw in de woning begeleid wonen woont of werkt? Het verhaal krijgt een vreemde wending.
Als je dochter een paar knietjes in het gezicht heeft gekregen, dan zal ze wrs een paar blauwe plekken hebben. Daar kan ze foto’s van laten maken als bewijs materiaal. Maar dat is niet de informatie in je eerdere post, waarop ik reageerde.
Zolang niet zeker is of de jongedame daar woont of werkt, kan je idd alleen aangifte gaan doen bij politiebureau en mogen zij verder uitzoeken wie de jongedame is.
Waarom trek je het verhaal van TO zo in twijfel, daar is toch geen enkele reden voor?
ik zou zeker aangifte doen, primair geen eens voor de strafmaat, maar dat het vast ligt in een dossier mocht deze dame vaker zulks probleemoplossend gedrag vertonen. En ten tweede bij een zaak meteen een schadevergoeding vorderen. Je zegt datje dochter geen letsel heeft. Maar meer dan 12 uur later wel hoofdpijn. Ik zou ook morgen even langs de HA gaan, zodat dat ook vast ligt. Mocht ze er later toch cognitieve klachten aan over houden. Naar beneden trekken aan de haren en een paar knietjes in het gezicht kan echt wel schade aanrichten.
en om 9 uur in de speeltuin nog wat hangen ia ook geen midden in de nacht… de dame had het gewoon anders op moeten lossen en mag de consequenties best ervaren nu.
Moxxie schreef op 12-02-2023 om 11:25:
[..]
Waarom trek je het verhaal van TO zo in twijfel, daar is toch geen enkele reden voor?
Nou idd. Alsof ze zich persoonlijk aangevallen voelt.
Zeker aangifte doen. Hard praten kan idd overlast veroorzaken maar dat is nooit of te nimmer een reden om iemand te mishandelen. Ze hadden kunnen vragen of het zachter kon. Of desnoods zelf de politie kunnen bellen dat ze er last van hadden.
Sterkte to.
ach het ging niet eens om het geluid, ze wilde gewoon ruzie.
Ik zou zeker ook aangifte doen. Ik zou die vrouw daar niet ongestraft mee weg laten komen.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 11:33:
ach het ging niet eens om het geluid, ze wilde gewoon ruzie.
Dat kan wel zo zijn, en geweld is altijd fout. Ik hoop dat ze opknapt en aangifte doet. Maar even terzijde: hard praten buiten is echt super irritant voor anderen.
TO, waarom gaat het ineens van een meisje als dader een vrouw in dit verhaal. Dat is onduidelijk.
Waarom heb je het over bij aangifte krijgt dader “maar” een paar uurtjes? Wat willen jullie daar dan uit halen? En iemand roept klacht tegenover de agent? Die kan ik ook niet volgen.
En van te hard gepraat door dochters groepje, gaat het ineens naar dader was op ruzie uit?
Ik snap dat jullie enorm geschrokken zijn en dat het enorm impact heeft, maar probeer ook de dingen te zien zoals ze zijn, zonder je op te naaien.
toen degene riepen dat ze niet zo hard moesten praten liepen ze meteen op weg naar het huis en zeiden niks meer, alleen we gaan al, dus er was niks aan de hand. Waarop de dame en heer toch naar buiten kwam en op me dochter afkwamen. Sorry sorry zei me dochter, we gaan al naar huis. Dame riep: waarom kijk je me aan, waarom kijk je me aan. En pakte dochter..En dit waren zelf jongeren, het was 9 uur.
Later zei de dame tegen iemand dat ze had geslagen en degene vroeg waarom? Ja, omdat ze me aankeek.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 09:22:
16
Ja telefoon is terug
Aangieten kan ze doen, maar dan krijgt meisje hooguit taakstraf van paar uurtjes zegt politie.
Dat maakt niet uit, het is een signaal naar dader en slachtoffer dat het niet normaal is. Dus, echt, echt, doe aangifte. Een woord van de rechter en een straf heeft meer impact dan je denkt.
ja degene was rond de 20, ja noem ik haar dan vrouw/meisje/dame?
Dat van dat paar uurtjes zei de agent waarop ik niet zo goed wist of we dan aangifte moesten doen en onzeker was of het dan de moeite is, daarom opende ik ook dit topic. Maar nu is duidelijk dat het wel goed is om aangifte te doen en dochter wilt dit ook.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 12:15:
ja degene was rond de 20, ja noem ik haar dan vrouw/meisje/dame?
Dat van dat paar uurtjes zei de agent waarop ik niet zo goed wist of we dan aangifte moesten doen en onzeker was of het dan de moeite is, daarom opende ik ook dit topic. Maar nu is duidelijk dat het wel goed is om aangifte te doen en dochter wilt dit ook.
Ja, zeker aangifte doen. Ook dat is voor je dochter helpend in dit proces lijkt me.
ik was vanochtend gewoon onzeker. Moeten we aangifte doen, hoe ga ik met dochter om? Moet ik er veel aandacht aan schenken bij haar of juist net niet? Dat soort dingen vind ik heel lastig. Ik wil er niet een heel bombarie van maken terwijl dochter het over 2 dagen misschien wel vergeten is. Anderzijds ben ik een beetje bang dat zoiets natuurlijk wel heel veel gevolgen kan hebben voor iemand, vandaar mijn vraag wat ik het beste kan doen.
Aangifte doet ze in ieder geval.
