Hoe omgaan met oma
ik heb een lieve moeder, maar af en toe gaat ze echt over mijn grenzen. Mijn zoon van 14 heeft gister gehockeyed, de laatste wedstrijd van het seizoen. Het was nogal warm en na afloop werd er een foto van het team gemaakt. Rode wangetjes, plakhaar en oververhitte gezichtjes op de foto. Het was een fijne dag, ik stuurde mijn moeder een appje en ook stuurde ik de foto. Vervolgens kreeg ik 5 berichten terug, ik deel er 2
kleinzoon moet echt naar een andere kapper. Het ziet er niet naar uit. Hij heeft veel te dik haar! Doodzieke voor hem om et zo bij te lopen. Je krijgt genoeg kinderbijslag voor 3 kinderen om weer naar de vorige kapper te gaan!!
Ik durf het tenminste eerlijk te zeggen! Heb echt met hem te doen.Vanaf dag 1 sinds je naar een goedkopere kapper bent overgestapt ziet het er niet uit. Dan is je zus heel anders!
Mijn zoon heeft inderdaad veel haar, maar hij loopt zeer zeker niet onverzorgd bij, het is alleen in oma’s ogen nooit goed genoeg.
Bel haar op en zeg: ik stuur je een gezellige foto van hem en zijn team en jij kan alleen maar onaardige dingen over zijn haar en over ons geld zeggen. Je moet wel een beetje blijven meedoen met ons want dit vindt niemand leuk. Volgende keer blokkeer ik je en dan bellen we wel en zie je de foto's als ik langskom.
Iets van die strekking. Als je altijd goed contact met haar had help je haar een beetje want het klinkt inderdaad alsof de sociale antenne wat afneemt. Ze moet het op z'n minst horen.
Ik herken het van zowel mijn moeder als mijn schoonmoeder. Naarmate ze ouder worden worden ze botter en ongeremder in hun commentaren. Daarnaast is het een generatie die nog niet helemaal doorheeft dat dingen via de app soms heel anders overkomen dan als je het gewoon zegt. Krijg soms ook appjes waarvan in denk: moet dat nou zo? Maar die negeer ik meestal en bespreek met ze dat de app niet altijd het meest handige medium is.
Lijkt wel of alle moeders zo zijn. Die van mij is ook sociaal onhandig.
Afgelopen week nog discussie met haar over het feit dat ze tegen mijn ex had gezegd dat ie een dikke kop had gekregen. (Ze had hem al een jaar niet gezien)
Dat vertelde ze me achteraf. Dus ik zei bedankt, ik kijk alweer uit naar de appjes die ik straks ga ontvangen..
Hoezo? Heb toch niets verkeerds gezegd? Bedoelde het positief hoor..
Nou zelfs op mij kwam het negatief over. En ja hoor, nog geen twee uur later kwam de stroom met appjes. Meneer was gekwetst en dit keer kon ik hem niet ongelijk geven.
Heb mijn moeder toen duidelijk gemaakt dat ze niet meer zulke dingen moet zeggen. Ook letterlijk gezegd dat ze sociaal onhandig is. Ze doet het bij iedereen. Dan zie je er leuk uit en voel je je goed. En dan komt zij weer...Oh leuk jurkje heb je aan.. en vervolgens direct een negatieve naklank over een lichaamsdeel. Dus heb gezegd dat ze dingen wat positiever mag benoemen en dan de nadruk op het negatieve moet weglaten.
Is ze eerst een beetje gekwetst omdat iemand haar op haar plek zet.
Vervolgens gaat het gesprek verder en zegt ze. Ben echt zo blij met m'n nieuwe haar, krijg ook echt van iedereen positieve reacties. Dat doet een mens echt goed...
Ok.. snap je nu wat ik bedoel te zeggen?
Ze keek me aan alsof ze water zag branden... Dus ik denk niet dat er wat veranderen zal.
Heb haar dus wel verboden om een gesprek te voeren met ex die ook maar op what ever vlak te maken kan hebben met gevoel. Niet vragen hoe het gaat etc. Gewoon plat houden. Hoi, doei. Hoe was je vakantie.. zoiets.
Komt ie afgelopen weekend m'n dochter terugbrengen. M'n moeder en zusje waren hier.
Moeder houdt zich aan de regel en zegt alleen hoihoi.
Hij gaat Vervolgens weg en ik krijg een uur later weer een appje. Dit was dus blijkbaar ook niet goed genoeg 😁.
Dus... ik denk dat moeders nar hun 60e gewoon sociaal onhandig worden ofzo. Het enige wat je kunt doen is zeggen dat je het niet gepast vind. Ze zullen het waarschijnlijk alleen niet snappen.
bij mij is het mijn vader die zo is. Elke keer als we elkaar zien heeft hij wel iets aan te merken op mijn huis, vriend of auto. En ik ben heel blij met genoemd huis, vriend en auto. En het stomme is dat ik denk dat mijn vader dat ook best is, maar het kan altijd beter ofzo? De laatste tijd reageer ik elke keer steevast met 'dat is best een onaardige opmerking' en negeer het onderwerp dan verder. Ik heb het idee dat het minder wordt.
Moxxie schreef op 12-06-2023 om 06:54:
Ik zou zo duidelijk mogelijk zijn. Antwoord: Lees je berichten nog eens terug Ma. Als ik zulke onaardige antwoorden krijg als ik jou iets leuk stuur dan stop ik daarmee hoor, dat leer je me zelf af op zo'n manier.
Ik vind dit een hele goede waarschuwing. Als iemand er ontvankelijk voor is en zich kan verplaatsen in de ander, is dit een vriendelijke manier om aan te geven hoezeer je geraakt wordt.
Zelf heb ik zonder waarschuwing afstand genomen. Mijn moeder ziet echt niet wat ze doet èn kan niet omgaan met kritiek (of zelfs vermeende kritiek). Ze reageert dan gekwetst, probeert de rollen om te draaien.
Ik ben dus steeds minder gaan delen en in geval van botte opmerkingen aan mijn adres, probeer ik alleen nog te denken dat het vooral voor haarzelf heel jammer is dat ze zo in elkaar zit.
Veel meer moeite heb ik met rotopmerkingen richting mijn kinderen, terwijl zijzelf zich er niet meer door laten raken. 'Ach ja mam, ik weet wie het zegt', reageren ze dan.
Bijtje82 schreef op 12-06-2023 om 08:08:
Lijkt wel of alle moeders zo zijn. Die van mij is ook sociaal onhandig.
Afgelopen week nog discussie met haar over het feit dat ze tegen mijn ex had gezegd dat ie een dikke kop had gekregen. (Ze had hem al een jaar niet gezien)
Dat vertelde ze me achteraf. Dus ik zei bedankt, ik kijk alweer uit naar de appjes die ik straks ga ontvangen..
Hoezo? Heb toch niets verkeerds gezegd? Bedoelde het positief hoor..
Nou zelfs op mij kwam het negatief over. En ja hoor, nog geen twee uur later kwam de stroom met appjes. Meneer was gekwetst en dit keer kon ik hem niet ongelijk geven.
Heb mijn moeder toen duidelijk gemaakt dat ze niet meer zulke dingen moet zeggen. Ook letterlijk gezegd dat ze sociaal onhandig is. Ze doet het bij iedereen. Dan zie je er leuk uit en voel je je goed. En dan komt zij weer...Oh leuk jurkje heb je aan.. en vervolgens direct een negatieve naklank over een lichaamsdeel. Dus heb gezegd dat ze dingen wat positiever mag benoemen en dan de nadruk op het negatieve moet weglaten.
Is ze eerst een beetje gekwetst omdat iemand haar op haar plek zet.
Vervolgens gaat het gesprek verder en zegt ze. Ben echt zo blij met m'n nieuwe haar, krijg ook echt van iedereen positieve reacties. Dat doet een mens echt goed...
Ok.. snap je nu wat ik bedoel te zeggen?
Ze keek me aan alsof ze water zag branden... Dus ik denk niet dat er wat veranderen zal.
Heb haar dus wel verboden om een gesprek te voeren met ex die ook maar op what ever vlak te maken kan hebben met gevoel. Niet vragen hoe het gaat etc. Gewoon plat houden. Hoi, doei. Hoe was je vakantie.. zoiets.
Komt ie afgelopen weekend m'n dochter terugbrengen. M'n moeder en zusje waren hier.
Moeder houdt zich aan de regel en zegt alleen hoihoi.
Hij gaat Vervolgens weg en ik krijg een uur later weer een appje. Dit was dus blijkbaar ook niet goed genoeg 😁.
Dus... ik denk dat moeders nar hun 60e gewoon sociaal onhandig worden ofzo. Het enige wat je kunt doen is zeggen dat je het niet gepast vind. Ze zullen het waarschijnlijk alleen niet snappen.
Jouw ex is toch geen moeder van 60? Hij klinkt ook wel wat overgevoelig hoor.
Probleem lijkt me hier ook dat je tegelijk de opmerkingen van je moeder zelf niet prettig vindt en daarnaast ook je verantwoordelijk voelt (of toch gehouden wordt) voor wat je moeder doet en zegt. Terwijl je haar toch niet aan een touwtje hebt.
Op een dag zijn wij ook ineens de oma hè, ook als er nog geen kleinkinderen zijn. Mijn kinderen corrigeren me wel op lompe opmerkingen, maar ik moet er zelf ook echt goed op letten. Wat je zelf zegt is nou eenmaal een stuk redelijker dan wat een ander zegt, het hangt immer van het perspectief af.
Kinderen kunnen de opmerkingen van oma misschien ook wel makkelijker naast zich neerleggen omdat hun moeder ook niet altijd tactisch is… dus ze zijn wel wat gewend.
AnnaPollewop schreef op 12-06-2023 om 08:49:
[..]
Jouw ex is toch geen moeder van 60? Hij klinkt ook wel wat overgevoelig hoor.
Probleem lijkt me hier ook dat je tegelijk de opmerkingen van je moeder zelf niet prettig vindt en daarnaast ook je verantwoordelijk voelt (of toch gehouden wordt) voor wat je moeder doet en zegt. Terwijl je haar toch niet aan een touwtje hebt.
Nee ex is zit al 2 jaar in de slachtoffer rol, maar in dit specifieke geval kan ik hem gelijk geven.
Maar dit is haar normale gedrag. Wat hij daar verder van vind laat mij koud, hij is oud genoeg om daar zelf mee te dealen.
Maar mijn moeder van 60+ maakt dit soort opmerkingen naar iedereen ook naar de kinderen.. Lijkt wel een trend van de moeders van 60+ club. Ze snapt alleen zelf niet hoe ze daarmee iemand kwetst. Maar vind het wel prettig als ze zelf complimenten krijgt, want dat voelt goed. ..
Die link tussen wat zij zegt en wat anderen tegen haar zeggen, snapt ze niet. Zij denkt dat ze hetzelfde zegt.
Ik bedoel het positief hoor zegt ze dan..
AnnaPollewop schreef op 12-06-2023 om 09:02:
Op een dag zijn wij ook ineens de oma hè, ook als er nog geen kleinkinderen zijn. Mijn kinderen corrigeren me wel op lompe opmerkingen, maar ik moet er zelf ook echt goed op letten. Wat je zelf zegt is nou eenmaal een stuk redelijker dan wat een ander zegt, het hangt immer van het perspectief af.
Kinderen kunnen de opmerkingen van oma misschien ook wel makkelijker naast zich neerleggen omdat hun moeder ook niet altijd tactisch is… dus ze zijn wel wat gewend.
Hier herken ik me wel in.
Al zijn mijn kinderen nu nog te jong om daar echt iets van te vinden.
Hoop wel dat ik voor hun niet de moeder wordt die mijn moeder voor mij was. Ik schaam me voor mijn moeder en neem haar dus nooit ergens mee naartoe waar ze mij wel kennen, maar haar nog niet.
Bijtje82 schreef op 12-06-2023 om 09:13:
[..]
Hier herken ik me wel in.
Al zijn mijn kinderen nu nog te jong om daar echt iets van te vinden.
Hoop wel dat ik voor hun niet de moeder wordt die mijn moeder voor mij was. Ik schaam me voor mijn moeder en neem haar dus nooit ergens mee naartoe waar ze mij wel kennen, maar haar nog niet.
Een collega vertelde een keer over de groep 8 musical van zijn zoon, hij had zijn moeder mee en hij had zich enorm gegenereerd… hij zei ik neem haar nooit meer mee!
Het lijkt wel inderdaad of oudere mensen kwijtraken hoe ze overkomen op anderen. Maar voor mij wel aanleiding om weer wat kritischer naar mijzelf te kijken, want ik heb de generatie voor mij genoeg kritiek horen geven op mijn grootouders en daarna werden ze net zo…
Dat klinkt een beetje als mijn vader. Die doet het iets subtieler, maar minstens zo onaardig af en toe. Heeft overal negatief commentaar op, ook al gaat het om iets wat hij zelf best leuk vond. Het ging een tijdje beter nadat ik hem er zeer duidelijk op heb gewezen (en een tijd heb geblokkeerd op facebook, want hij postte ook soms vrij ziekelijk commentaar in het openbaar) maar helaas glijdt hij weer af.
Onlangs jarig geweest en toen keurde hij een cadeautje wat ik van mijn kinderen kreeg op alle denkbare manieren af: het werkt niet, waarom kies je niet wat anders uit, kun je het nog ruilen want het is zo stuk, en dat vind jij nou mooi? Ik kan me voorstellen dat je er verdrietig van wordt, dat ben ik ook een tijd geweest. Nu heb ik meer afstand genomen.
troelahoep schreef op 12-06-2023 om 09:46:
Dat klinkt een beetje als mijn vader. Die doet het iets subtieler, maar minstens zo onaardig af en toe. Heeft overal negatief commentaar op, ook al gaat het om iets wat hij zelf best leuk vond. Het ging een tijdje beter nadat ik hem er zeer duidelijk op heb gewezen (en een tijd heb geblokkeerd op facebook, want hij postte ook soms vrij ziekelijk commentaar in het openbaar) maar helaas glijdt hij weer af.
Onlangs jarig geweest en toen keurde hij een cadeautje wat ik van mijn kinderen kreeg op alle denkbare manieren af: het werkt niet, waarom kies je niet wat anders uit, kun je het nog ruilen want het is zo stuk, en dat vind jij nou mooi? Ik kan me voorstellen dat je er verdrietig van wordt, dat ben ik ook een tijd geweest. Nu heb ik meer afstand genomen.
Als mijn moeder zoiets zegt over cadeaus die de kinderen zelf mogen uitkiezen voor mij, dan is mijn antwoord richting kinderen. Mama is er echt heel blij mee hoor, ik vind het prachtig.
Ze krijgen voor mijn verjaardag altijd een x budget om iets uit te zoeken bij Bol.com.
Oudste helpt daar dan bij, maar ze zijn helemaal vrij in hun keuze zonder inmenging van een volwassene. Ik mag alleen niet in mijn account komen tot mijn verjaardag.
Ik hoop altijd dat mijn kinderen en hun vrienden, mij zullen beschouwen als die relaxte moeder waar ze altijd bij terecht kunnen. niet die rare tante die je liever nergens bij hebt.
@TO
Wees gewoon eerlijk tegen je moeder. Als je haar nu niet afkappen zal dat de relatie ook niet ten goede komen.
Weet je zus hier ook van? Heb je haar wel eens gevraagd of je moeder ook tegen haar zo doet. Want je moeder gan tegen jou wel zeggen dat je zus het geweldig doet, maar dat wil niet zeggen dat ze dat ook naar je zus zo uitdraagt.
AnnaPollewop schreef op 12-06-2023 om 09:43:
[..]
Een collega vertelde een keer over de groep 8 musical van zijn zoon, hij had zijn moeder mee en hij had zich enorm gegenereerd… hij zei ik neem haar nooit meer mee!
Het lijkt wel inderdaad of oudere mensen kwijtraken hoe ze overkomen op anderen. Maar voor mij wel aanleiding om weer wat kritischer naar mijzelf te kijken, want ik heb de generatie voor mij genoeg kritiek horen geven op mijn grootouders en daarna werden ze net zo…
Kan het niet zo zijn dat het ook gewoon een generatie dingetje is. Dat oudere mensen niet veranderen maar dat omgeving verandert. Dat je bijv nu alles positief ‘moet’ framen.
En oudere mensen zijn zich misschien minder bewust van hoe ze overkomen, maar misschien kan het ze ook minder schelen, hebben ze een hoop gedoe op dat vlak afgeworpen. Ik vind dat zelf iig één van de weinige voordelen van ouder worden.
Het is ook een kwestie van smaak natuurlijk. Zelf kan ik botheid best waarderen en hou ook wel van negatief gezever op z’n tijd. Bij botte mensen weet je doorgaans ook wel waar je aan toe bent. Bij complimentjes weet je dat vaak wat minder goed. (Het kan vanalles betekenen)
Verder schaamt mijn dochter zich al voor me sinds peutertijd. Tsja. Ook voor gedrag dat ze van anderen wel ok vindt
Mijn moeder is in whatsapp ook een botte boer. Ze kapt ook gesprekken altijd af op de app, alsof ze nog steeds denkt dat ze per berichtje moet betalen (of per letter) 
Krijg je jerommekes-taal in caps lock en met te veel uitroeptekens.
Ik vergeef haar dat maar, omdat ik weet dat ze in real life veel liever/zachter is dan ze overkomt.
Kan dit er ook nog deels bijzitten bij jouw moeder ? Een stuk gebrek aan digitale etiquette ?
En sommige dingen zijn nu eenmaal van hun generatie: "dat kan je echt niet aan hoor, want dan ziet iedereen je dikke buik". Dat werd vroeger gewoon zo gezegd.
Poekewiki schreef op 12-06-2023 om 10:09:
Mijn moeder is in whatsapp ook een botte boer. Ze kapt ook gesprekken altijd af op de app, alsof ze nog steeds denkt dat ze per berichtje moet betalen (of per letter)
Ik vergeef haar dat maar, omdat ik weet dat ze in real life veel liever/zachter is dan ze overkomt.
Kan dit er ook nog deels bijzitten bij jouw moeder ? Een stuk gebrek aan digitale etiquette ?
En sommige dingen zijn nu eenmaal van hun generatie: "dat kan je echt niet aan hoor, want dan ziet iedereen je dikke buik". Dat werd vroeger gewoon zo gezegd.
Dat vind ik niet echt een excuus. Helemaal niet als de persoon in kwestie zelf zulke opmerkingen aan eigen adres blijkbaar wel negatief ervaart.
