Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Het hele probleem van een behandelteam is, die hebben we niet echt. Het CCE is natuurlijk al heel lang betrokken, maar sinds dochter thuis woont hebben we geen psychiater en behandelcoordinator meer.
Waar wel heel hard aan gewerkt wordt, maar door de complexe problematiek durven veel instanties het niet aan betrokken te zijn. Volgende week hebben we een intake bij een psychiater die wel betrokken wil zijn en niet alleen naar de gebaande paden kijkt.
Verder hebben we nu wel een organisatie waar begeleiding voor thuis vandaan komt, maar daar is tot nu toe pas 1 iemand gevonden die 1 dag in de week bij ons thuis werkt.
De situatie is gewoon complex en je kan niet zomaar iedereen op dochter zetten.
We zijn de avond gelukkig “goed” doorgekomen, dochter was vooral in het begin nog erg emotioneel. Dat had er ook mee te maken dat ik in het ziekenhuis boos was geworden op de arts en dat vind dochter altijd heel moeilijk, mensen die boos zijn.
Thuis moesten we nog eten, dus dat werd al laat. Ook had dochter extra medicatie gehad dus die was erg moe en hebben we om kwart voor 9 naar boven begeleid.
Gisteren hebben we haar ook geen moment alleen gelaten, iemand vroeg daar naar. 1 van ons is steeds in haar nabijheid gebleven.
ik hoop voor nu dat ze nog even uitslaapt.
ik wil je even een hele dikke knuffel geven ciska 
Iemand vroeg ook waarom dochter dit doet, het zijn voornamelijk de stemmen die zeggen dat ze dit moet doen. Het mag niet goed gaan, vooral slecht en als 1 ding niet lukt worden de stemmen nog bozer. Pas als er iets gebeurt wat schade oplevert aan haar lijf zijn de stemmen, voor heel even, even wat rustiger.
Ik hoop volgende week met de intake bij de psychiater ook het punt medicatie te kunnen bespreken, want dochter lijkt zo door alle medicatie heen te beuken.
Jeetje Ciska, ik heb er geen woorden voor dat de stemmen nog altijd zo sterk zijn en jullie volledig aan het einde van je latijn worden gedwongen door te blijven vechten. Ik heb zwaar respect voor alles wat jullie doen uit liefde voor je dochter.
Onvoorstelbaar dat er nog geen behandelaar is. Ja, ik weet hoe het gaat tegenwoordig, maar dit is toch bizar? (Ons huidige systeem dus)
Maar kan het dan wel zijn dat dat een HAP terugverwijst naar een behandelaar als die er niet is? Wat moeten jullie je in de kou laten staan voelen.
Psychiater Dirk Corstens is gespecialiseerd in stemmen horen, heeft sinds 2 jaar zijn eigen prive-praktijk en werkt veel samen met anderen. Op deze site een filmpje met hem https://www.psychosenet.nl/psychose/last-van-psychose/stemmen-horen/
Ies schreef op 21-10-2025 om 10:44:
Onvoorstelbaar dat er nog geen behandelaar is. Ja, ik weet hoe het gaat tegenwoordig, maar dit is toch bizar? (Ons huidige systeem dus)
Maar kan het dan wel zijn dat dat een HAP terugverwijst naar een behandelaar als die er niet is? Wat moeten jullie je in de kou laten staan voelen.
Het persoonlijke is politiek.
Een kreet uit de jaren 1970 die nog steeds relevant is.
Stem op een partij die de zorg wil opbouwen, niet nog verder afbreken.
Want wat Cisca en haar gezin moeten meemaken, dat wens je toch niemand toe...
Met bovenstaande opmerkingen over het zorgsysteem doen jullie lijken of alles door 'het systeem' of behandelaren opgelost zou kunnen worden. Dat het onwil is en geen onkúnde dat de dochter van Ciska78 en haar ouders zo lijden.
Dat vind ik net zo verdrietig voor Ciska78: het idee dat haar dochter uit onwil of gebrek aan financiële mogelijkheden niet geholpen zou worden. Sommige ziekten of aandoeningen zijn niet te genezen, soms is er geen passende hulp.
TrefleQ schreef op 21-10-2025 om 12:31:
Met bovenstaande opmerkingen over het zorgsysteem doen jullie lijken of alles door 'het systeem' of behandelaren opgelost zou kunnen worden. Dat het onwil is en geen onkúnde dat de dochter van Ciska78 en haar ouders zo lijden.
Dat vind ik net zo verdrietig voor Ciska78: het idee dat haar dochter uit onwil of gebrek aan financiële mogelijkheden niet geholpen zou worden. Sommige ziekten of aandoeningen zijn niet te genezen, soms is er geen passende hulp.
Oh, zo bedoelde ik het absoluut niet.
Sommige aandoeningen zijn zeker niet te genezen. (waarmee ik natuurlijk niets over dochter van Ciska zeg!!) Maar ik zou niet weten waarom er geen passende hulp zou kunnen zijn.
Ja, momenteel is dat bijna een gegeven, maar dat is toch triest? Dat ligt denk ik zeker niet aan onwil (van individuen) of aan geld, maar o.a. aan de enorm ingewikkelde structuren die er gemaakt zijn.
Natuurlijk moet Ciska het daar nu nu eenmaal mee doen. Ik vroeg me slechts af hoe het dan zat met de onwil van SEP om dochter te laten beoordelen.
(En nee, natuurlijk gebeuren er dan geen wonderen. Maar alleen al de pijn en zorg even te kunnen delen kan echt wel een verschil maken.
Ik breek even in, stille meelezer hier.
Als we het dan toch over de politiek hebben.
Was het ook nog eens zo dat toen dochter 18 jaar werd ineens van de zorg die ze had voor haar 18e werd buitengesloten?
Wat zo vaak gebeurt als een kind 18 jaar is geworden.
Volgens mij was het verzoek nou juist het hier niet over politiek te hebben.
Ciska, hoe gaat het nu?
Schoondochter schreef op 22-10-2025 om 07:41:
Volgens mij was het verzoek nou juist het hier niet over politiek te hebben.
Ciska, hoe gaat het nu?
Excuus.
weet je, het grote probleem is dat de zorg van dochter heel complex is, dat maakt het vinden van hulpverleners heel moeilijk. Ja, er is iemand die ervaring heeft met stemmen, iemand voor autisme, iemand voor suicidaliteit,enzovoort,maar die zitten allemaal op hun eigen eiland en snappen vaak niets (of weinig) van elkaars diagnoses.
Je kunt niet maar 1 ding behandelen want alles hangt met elkaar samen.
Ciska78 schreef op 22-10-2025 om 09:27:
weet je, het grote probleem is dat de zorg van dochter heel complex is, dat maakt het vinden van hulpverleners heel moeilijk. Ja, er is iemand die ervaring heeft met stemmen, iemand voor autisme, iemand voor suicidaliteit,enzovoort,maar die zitten allemaal op hun eigen eiland en snappen vaak niets (of weinig) van elkaars diagnoses.
Je kunt niet maar 1 ding behandelen want alles hangt met elkaar samen.
Ciska78 schreef op 22-10-2025 om 09:27:
weet je, het grote probleem is dat de zorg van dochter heel complex is, dat maakt het vinden van hulpverleners heel moeilijk. Ja, er is iemand die ervaring heeft met stemmen, iemand voor autisme, iemand voor suicidaliteit,enzovoort,maar die zitten allemaal op hun eigen eiland en snappen vaak niets (of weinig) van elkaars diagnoses.
Je kunt niet maar 1 ding behandelen want alles hangt met elkaar samen.
Daar loop ik tegenaan met mijn moeder en heb daarom die verschillende disciplines elkaar laten informeren ( mdo) zodat ik me op de zorg kan richten ipv iedereen op zn eigen eiland achterna zitten en fungeren als tussenpersoon. Dat helpt, ze bellen elkaar nu regelmatig.
