Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ciska78 schreef op 06-04-2023 om 08:56:
Dinsdag haar mentor weer aan de lijn gehad, die niet meer kan vertellen dat het niet goed gaat. Ja dat wisten we al. En dat ze zelf die switch moet maken.
En dan heb je s’avonds je kind aan de lijn en blijkt dat ze in de dagen ervoor voor het eerst sinds maanden een rondje buiten heeft gewandelt, dat soort dingen horen we toch wel heel graag van haar mentor terug. Wel na haar rondje wandelen een flinke paniekaanval, waarin ze dingen niet meer herkende/kon benoemen. (Dit laatste hebben we niet van dochter gehoord)
Gisteren heb ik in al mijn frustratie een redelijke lange mail gestuurd met vooral de vraag hoe ze hierin verwachten dat dochter met zo’n vol hoofd zelf maar die omschakeling moet zien te maken. Ook gevraagd waarom het zo lang duurt voordat de psychiater een gesprek kan hebben. En waarom een gesprek met de ervaringsdeskundige zo in de lucht blijft hangen. Veel vragen, maar vooral veel frustratie die ik heb geuit.
En warempel werden we smiddags gebeld door de behandelcoordinator, die duidelijk heeft uitgelegd wat ze nu precies doen samen met dochter. Dat ze nu momenteel vooral in de veiligheid zitten, bijv niet op de gang staan tijdens het douchen, maar voor de deuropening. Dat er nu wel gesprekken plaats vinden en dat ze vooral proberen haar bewust te maken van haar gezonde kant, maar dat momenteel de kritische kant heel erg de boventoon voert.
Ook dat ze echt gesprekken nodig heeft met de traume therapeut, omdat ze anders niet vooruit kan. Ze staat op de wachtlijst, maar ja, wachtlijsten he.
En duidelijk het besef nu, dat de beoogde 3 maanden daar, wel langer gaan duren dan 3 maanden omdat ze er voorlopig nog niet klaar voor is om naar een minder strengere setting te gaan.
Het besef dat ze haar verjaardag daar gaat meemaken 😢
Dus al met al wel een verhelderend gesprek, maar voel mij nog steeds zo machteloos.
Logisch dat je je machteloos voelt! Wel "prettig" dat nu duidelijk is wat er gaat gebeuren kwa behandeling.
Is het mogelijk om op haar verjaardag daar wat langer te zijn dan een uurtje? En evt familie/ een vriend of vriendin erbij? Tenminste als je dochter daar behoefte aan heeft.
ik reageer later op jullie berichten hoor.
Vanavond belletje van haar mentor gehad. Vanmiddag was het chaos op de groep en in die chaos heeft dochter de kans gepakt om een nieuwe suicide poging te doen. Ze was naar de wc geweest en normaal gaat daarna meteen de badkamer deur weer dicht. Maar omdat er ineens tumult op de groep was is dat er bij in geschoten. Gelukkig is dit heel snel opgemerkt en waren ze er wel op tijd bij. Gelukkig geen schade oid. Maar ik kan gewoon even niet in woorden uitdrukken hoe ik mij voel nu. Behalve erg verdrietig en nog meer machterloosheid 😢😢
Ach Ciska wat enorm confronterend en verdrietig weer. Afschuwelijk voor jullie dochter en voor jullie. Ik hoop dat jullie kunnen slapen vannacht. Hou elkaar maar goed vast. 
Lieve Ciska, wat een verdriet weer
wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte.
Jeetje Ciska nee toch!
Ach Ciska nee wat vreselijk… ik heb geen woorden…
Ach, Ciska, lieverd wat krijgen jullie toch veel op jullie bordje! Dikke knuffel en sterkte 🤗🙏🏻
Oh nee toch
ach Ciska, wat heftig.
Lieve Ciska, Wat heftig en confronterend weer.
Dikke knuffel en veel sterkte.
♥️
Sterkte, wat ontzettend moeilijk om zo'n bericht te ontvangen.
Liever wil je dit niet, maar komt er een moment dat er vanuit de wet verplichte ggz gedwongen medicatie wordt toegediend?
Luisterde van de week naar de laatste podcast 'omdenken' met als titel 'uitbehandeld', Berthold is in gesprek met een meisje/jonge vrouw. De ruimte die Berthold schept door veel knellende overtuigingen (waar onze westerse samenleving, onze opvoedingen, schoolsystemen en ook de hulpverlening die vooruitgang wil zien mee doordrenkt is) op te lossen en te herformuleren wens ik iedereen toe. https://open.spotify.com/show/5IWS8rljMbdaK0cUUxNIau
Luisteren en begrip, luisteren en begrip, luisteren en begrip.
Wat vreselijk Ciska, dat het voor haar zo'n ontzettend doel is om er niet meer te zijn, een soort heilig moeten lijkt het wel. Ik weet niet wat te zeggen, hele dikke knuffel. Ik denk aan jullie.
Wat heftig weer . Wat een schrik
Ik denk aan je . 😘
