Meisjes en relaties...steeds jonger...

Maar kaaskopje

wie heeft het erover dat een 13 of 14 jarige sex heeft? Waar staat dat?

Minet

Tirza zegt: Jongelui zóuden zomaar ineens enorme aandrang kunnen krijgen om te sexen. Tsssssssss.
Ik heb nog even terug gelezen om te kijken waarom Tirza dat zegt en ik kom tot de conclusie dat Tirza de draak steekt met de zorgen van ouders over een 13 of 14 jarige kind als het om seks gaat. Vat ik dat dan verkeerd op?
Natúúrlijk is de hoofdreden van die zorg seks. Ik zou er niet blij van worden als mijn (denkbeeldige) 13 jarige er al een seksleven op na zou houden. Ik vind dat te jong.

Kaaskopje

*Ik vind dat te jong*

Jij vindt dat te jong,ik eigenlijk ook.
maar als je dochter daar nou aan toe is? als zij zo vreselijk verliefd is dat ze uiteindelijk ook
sex wil met haar vriendje?
wie houdt haar dan tegen?
ja,je kan het haar verbieden,je kan zorgen dat dat vriendje dan niet in huis komt,en zeker niet op haar kamer,maar daar stopt het,want sex hebben kan je overal,en aangezien je jouw dochter niet kan opsluiten zal het dan toch gebeuren.of jij het nou wil of niet.
Daarom kies ik er voor (als het hier zou gebeuren)om te praten met dochter over jongens ,relaties ,liefde ,sex,voorbehoedsmiddelen,grenzen aangeven enzenzenz.
en als zij het dan nog steeds echt wil,wie ben ik dan om het tegen te houden?al zou ik het willen( dat zou ik) dat gaat me niet lukken.

Sus-anne

Ja als een jongen of meisje echt wil zijn er natuurlijk altijd mogelijkheden om het toch door te zetten. Maar ik zou zeker niet de indruk willen geven dat ik het wel best vind en ook uitleggen waarom ik het niet 'wel best' vind. Ik hoef toch niet alles gewoon te vinden omdat ze het achter mijn rug om toch wel doen?
Ik denk dat ik wat dit betreft heel wat genuanceerder met mijn dochters kan praten dan hoe mijn ouders dat deden. Ik begrijp veel, zit niet vast aan dat seks is weggelegd voor de ware en dergelijke, maar dan nog vind ik niet dat je het alleen maar over de gebruiksaanwijzing van seks hoeft te hebben als je het niet eens bent met wat er met je 13/14 jarige gebeurt.
Maar het is voor mij achteraf gepraat. Ik kom niet meer in die situatie. Op dit moment is er voor mij alleen maar een rol weggelegd om inderdaad verstandig advies te geven en te luisteren als ze iets te vertellen hebben.

De draak steken

Ja, dat dacht ik wel dat dat gedacht zou worden. Maar ik word een beetje moe van dat er omheen draaien. Neeeee, een meisje mag niet alleen met een jongen op haar kamer zitten. Waaróm niet dan? Dat wordt niet uitgesproken - dus dat deed ik dan maar even. Ik hoop niet dat jullie in je gezinnen ook op zo'n bedekte manier met sex omgaan, want echt, dit gaan pubers niet snappen.
Marietje, ik wil niet dat je vanmiddag met Pietje op je kamer gaat zitten. En Je Weet Best Wel Waarom! Nou, echt niet. Als je het niet met neon-letters neerzet, snappen pubers niet zoveel. En je wilt het niet hardop zeggen, want stel je toch eens voor dat je ze op een idéé brengt.

Gewoon als gedachtenoefening voor mij: wát moet er bewaard worden aan/van een 13jarig meisje? Haar maagdelijkheid? Van wie ís die maagdelijkheid? Van jou, als ouder? Wat is daar dan aan te beschermen? Moet een meisje nog altijd "ongerept" (brrrr, het woord alleen al) voor Haar Grote Ware Liefde staan?

Tirza

Tirza

'Gelukkig' heb ik mij nog nooit serieus met dit onderwerp hoeven bezighouden omdat ze er nog niet zodanig in geïnteresseerd waren dat ik me zorgen moest gaan maken. Los daarvan gooi ik wel eens een balletje op en dan hebben we het er over. Ik heb niet de indruk dat ze die gesprekken super leuk vinden, maar ja ik laat die neigingen om het toch te doen soms maar de vrije loop Ik ben nu in de fase gegleden dat ik ze alle vrijheid gun als ze maar voorzichtig zijn. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik even zal slikken als ik wordt ingelicht over hun eerste keer voor zover dat gebeurt. Niet omdat ik er tegen ben, maar meer in het kader van 'mijn dochter wordt groot'.
Jouw gedachtenoefening kan niet gebaseerd zijn op de gemiddelde reactie in dit draadje. Ik geloof dat de meesten niet aansturen op dat Marietje maagdelijk en onbevangen het huwelijk in stapt met haar enige en laatste prins op het witte paard. Die opvatting bestaat nog wel, maar vooral in (streng) religieuze kringen.
Een meisje van 13/14 is echt nog jong. Haar lichaam is nog niet uitgegroeid, haar hersens niet, alles is nog in ontwikkeling. Waarom zou je het normaal moeten vinden dat ze met seks meteen de eindspurt neemt, terwijl ze nog volop in de groei is, ook op mentaal gebied. Kinderen van die leeftijd denken dat ze al heel wat zijn, maar volwassen zijn ze voorlopig nog niet.

Kaaskopje

ik bedoel niet dat je het maar gewoon moet vinden,ik bedoel meer dat je het realistisch moet bekijken,want uiteindelijk is het je dochter die bepaalt wat ze doet,en niet jij als ouder.( al hebben veel ouders de illusie van wel)

Minet

Ik ben heus niet zo naïef om te denken dat mijn dochter niet lekker zou knuffelen of kussen met haar vriendje. Maar ik vind niet, dat ik als ouder, de kat bij de melk moet zetten om haar hier thuis boven te laten met haar vriend. En ik weet ook wel dat ze niet onmiddellijk seks zouden hebben, met alles erop en eraan! Maar als ouder heb je nog steeds de verantwoordelijkheid over je kind, zeker bij een leeftijd van 14 jaar. Als ik nu al zou toelaten dat ze boven gaat zitten en het raakt misschien snel weer uit, gaat ze het vanzelfsprekend vinden dat ze bij ieder nieuw liefje zomaar naar boven mag gaan.

Groetjes.

Oke

En wat is er mis me om met elk nieuw liefje (wie zegt dat de een na de ander volgt) gezellig een poosje op je kamer te zitten?
Is dat slecht? Is dat ongezond? Of wordt er dan over jouw dochter gesproken in negatieve zin?
Heeft ze geen recht op privacy, die kinderen in de puberteit zo hard nodig hebben?

De kat bij de melk zetten, zo noem jij het als een verliefd stel zich een poosje terugtrekt op haar kamer. Daarmee zeg je dat je jouw dochter niet vertrouwt, en ook haar vriend niet. Waar zijn nou die waarden en normen gebleven die zij beiden in hun opvoeding hebben meegekregen, daarover schreef ik al eerder een posting, maar helaas kwam daarop nog geen reaktie.

Nieuw liefje

Ik denk dat je er veel meer achter zoekt dan er wezenlijk aan de hand is.Ik heb toch liever dat ze gezellig boven zitten,dan zich gedwongen voelen het elders te zoeken,lees: buiten.Als ze sex zullen hebben op korte termijn,gebeurt dat toch wel!
Groetjes,Bastet

Niets algemeens over te zeggen

ik heb twee dochters, maar die ontwikkelden zich totaal verschillend - bij dezelfde ouders en dezelfde normen en waarden.

Het heeft vooral te maken met karakter, lijkt me.

Dat de samenleving vrijer en informeler is dan 'vroeger' (welk vroeger?) staat als een paal zonder water. Ieder mens is een kind van zijn/haar tijd, daar is niets aan te doen.

Over de verkeringen op zich - het is plezierig als je als ouders een beetje weet 'wat voor vlees je in de kuip hebt' dus 'meteen naar boven' - geen sprake van, ik wil ook graag wat sociaal contact beneden. Ik heb inmiddels heel wat 'vriendjeservaring' en in de één heb je vertrouwen (en niet eens persé qua seks, maar wat betreft het omgaan met elkaar, meeleven, behulpzaamheid, dat soort dingen) en bij de ander denk je: nou, ik hoop niet dat jij een blijvertje bent...

tonny

Vertrouwen

Hier mocht vriendje ook niet meteen mee naar haar kamer.We wilde eerst de jongen goed leren kennen,dat is toch ook nodig voor je iemand je vertrouwen kunt geven?Plus dat je ook laat merken dat je er niet achter staat dat ze aan seks beginnen.En als ze willen gebeurt het inderdaad toch wel,maar als ze gezellig samen in een 1 persoonsbed een film liggen te kijken ,wordt het wel erg makkelijk en zal het ook eerder gebeuren.Dit heeft niets met vertrouwen te maken ,maar met hormonen.
En net wat Tonny zegt,dit ligt helemaal aan het karakter van een kind.
Als ik kijk naar de klasgenootjes van mijn dochter.Sommige meisjes zijn echt nog kinderen,serieus met school bezig en niet met jongens.Dan heb je meisjes die echt puberen,jongens versieren ,een keer zoenen en dan weer dumpen,vriendje van vriendinnetje afpakken enz enz.En een paar meisjes die al langer een vriendje hebben.Mijn dochter kent overigens ook een stel jongens van 14 die ook al meer willen van een meisje dan zoenen.
Wij wonen in een dorp dus bijna alles is hier controleerbaar.De jeugd weet onderling bijna alles van elkaar.Wie wat doet en met wie.

Emma43

Je schrijft: Mijn dochter kent overigens ook een stel jongens van 14 die ook al meer willen van een meisje dan zoenen.

Ga eens op een schoolplein luisteren naar de grootspraak op deze leeftijd, zowel onder jongens als meisjes. 'ze' hebben alles al gedaan!!!! maar ondertussen hebben ze hooguit een jongen of meisje een kusje op de wang gegeven , want oooowwwww, wat is het eng als je ineens echt verliefd bent.

Aanvulling

daarmee zeg ik echter niet dat er zeker jongens EN meisjes van 14 zijn die echt meer willen en dit ook doen.
Dan mag je hopen dat je je kind hebt bijgebracht dat ze ook 'nee' kan zeggen zodra er iets van haar wordt verlangd waar ze niet achter kan staan.
En dat bijbrengen hangt niet helemaal alleen van opvoeding af, maar ook van karakter.

Minet

Natuurlijk weet ik ook wel dat de meeste meisjes en jongens van 14 nog niet met seks bezig zijn.
Maar wat ik weet is dat het bij deze jongens(en meisjes) GEEN grootspraak is.
Dus ik bedoel,dat leeftijd er niet toe doet.Mijn dochter mag met haar 18 jarige vriendje boven een film kijken,maar er zijn 14 jarige jongetjes die ik nog niet op de stoep wil,snap je!!!!!

(te) jong(er)?

In mijn beleving dwaalde dit draadje af van worden ze (de jeugd dus steeds jonger qua 'relaties' e/o laten ouders ze steeds losser, naar te grote leeftijdsverschillen, verboden en geen sex (toegestaan?) op 13-14-jarige leeftijd.

Ik denk niet dat de jeugd 'het' (wat? relaties of sex?) steeds vroeger doet, alleen dat men er gelukkig meer over praat cq. kan praten.
Bij mij thuis (en ik ben pas 42) werd er niet over 'dat soort dingen' gepraat. Wel waren er veel verboden: jongens mochten niet mee op mijn kamer, ik moest uiterlijk om 10 uur 's avonds thuis zijn en anders werd ik wel even gehaald. Terwijl ik met 17 pas mijn eerste vriendje had. En 'dat' deden we wel bij hem thuis vóór 10 uur 's avonds.
Vriendinnen van mij waren trouwens met 13/14 al 'aan de bak' gegaan; zonder dat hun ouders dit overigens wisten.

Kijk ik naar nu.

Ik vind (dat is hoe mijn man en ik er tegenaan kijken) dat je jouw kinderen zo vroeg mogelijk moet leren dat ze zelfstandig kunnen, mogen en uiteindelijk moeten zijn, dat ze eigen verantwoordelijkheden, rechten en plichten hebben. Daar hoort ook bij dat ze zelf mogen/moeten kiezen en dus ook fouten kunnen, mogen en zullen maken. En dat ze altijd kunnen en mogen terugvallen op hun ouders. In die gedachtengang voeden wij onze kinderen (4 stuks) dus ook op.

Toen mijn oudste met 14 verkering kreeg met een knul van 15 moest ik echter heus wel even slikken (toch wel jong hoor). Maar we gingen er vanuit dat we haar onze normen en waarden hadden bijgebracht, dat ze een verstandige meid was die niet in zeven sloten (zwanger, van school (geschopt)en met een SOA of zoiets) tegelijk zou lopen. Onze verwachtingen bleken te kloppen. Ze heeft vier jaar verkering met hem gehad ('t is net uit),ze hebben veel plezier gehad samen en waren pas na 1,5 jaar verkering toe aan 'dat' (ja, je weet wel, van dattum .

En is met 14 verkering krijgen nu 'standaard' in onze familie omdat we zo 'los' zijn. Denk het niet.

Nummer twee, meisje van 16, moet nog helemaal niet aan a. jongens in die zin denken, b. verkering met ze hebben en c. aan sex doen (tss, raar gedoe er zijn momenteel leukere dingen te bedenken).
Nummer drie, ook een dame van bijna 14, is nog een lekkere giebelige meid en kijkt niet op/om naar jongens.
En last but not least onze jongste (knul van 10): voorlopig winnen judo, lego en jetix het van alle andere zaken (inclusief school en huiswerk .

Tja, geen idee of jullie andere ervaringen (uit jullie omgeving misschien) hebben, maar tot nu toe valt het ons in elk geval mee.

Fonne

Verschilt per kind

Mijn bijna 14-jarige dochter heeft al 9 maanden verkering met een inmiddels 17-jarige jongen.
Ik het begin hadden we daar zo onze bedenkingen over, ze was tenslotte pas net 13.
Onze dochter lijkt in vele opzichten ouder en haar vriendje wat jonger dan een gemiddelde 17-jarige. Ze hebben het heel erg gezellig samen en hebben ontzettend veel plezier.
Het enige "nadeel" is dat zij nog niet uit mag van ons en haar vriendje daar wel "pap" van lust. Mijn dochter heeft er echter geen problemen me dat hij wel uit gaat. Ze mag van ons incidenteel mee naar feesten. Ze hebben allebei enorm veel respect voor elkaar. Hebben ook al heel veel over zich heen gekregen. Ze houden zich echter knap staande. Mijn man en ik, maar ook zijn ouders, hebben er geen problemen mee. Het is een heel leuk stel, ze zijn heel open en overduidelijk heel erg gek op elkaar.
Met zijn ouders zitten wij op 1 lijn en hebben bv afgesproken dat ze elkaar door de week maar 1 keer mogen zien en in het weekend onbeperkt. Daardoor zoekt hij door de week zijn vrienden (en leeftijdgenoten) op en onze dochter haar vriendinnetjes.

Allemaal heel leuk...

...maar een meisje van 13 is en blijft toch piepjong om reeds serieuse verkering te hebben.Ik heb het daar dus eerlijk gezegd moeilijk mee.Zoals je hier zelf duidelijk maakt lijkt een relatie tussen een 13-jarige en 17-18-jarige niet zo eenvoudig.Soms stel ik me de vraag van wat een oudere jongen nu toch ziet in een piepjong kind.Zij mag niet uit,hij wél en doet dit dan ook met zijn vrienden.Verliefd?Dat zal de reden zijn natuurlijk.

Yelle

Ik denk dat als een 13 jarig meisje te jong is voor serieuse verkering dat ze dan ook geen verkering heeft.Dan is zo een meisje het na een paar weken beu en is de verkering toch over???
Je moet je bedenken dat zo een stel veel over zich heen krijgt.Maar soms is de liefde te sterk,daar kun je als ouders niet tegen blijven vechten.Ik dacht ook dat onze dochter te jong zou zijn en dat het zo over zou zijn.Maar als ze hem een paar dagen niet ziet mist ze hem echt.
En niet ieder jongen van 18,19 gaat stappen.Haar vriendje sport,speelt wedstrijden en heeft de nodige trainingen iedere week.Dan kun je niet gaan stappen.
doordat hij veel sport heeft zij genoeg tijd voor haar vriendinnen en omdat hij niet uitgaat,praat zij er ook niet over.
Ik denk dat je iedere situatie anders moet bekijken.Het lijkt mij ook dat een jongen van 18 19 di ieder week-end flink gaat stappen inderdaad een ander leven heeft en al met heel andere dingen bezig is dan een meisje van 13 0f 14,maar dan zoeken die elkaar ook niet op.
Kijk een rustig meisje van 13 en een heftige puberknul van 18 dat kan absoluut niet.
Wij hebben hier thuis een rustige jongen van 18 met een heftige dame van 14.Dat geeft juist een hoop rust.
Snap je???

Wat is

serieus verkering, vind jij Yelle?

Tirza

Onze dochter..

.. gunt haar vriendje het uitgaan met zijn vrienden. Ze kan moeilijk van hem verlangen dat hij iedere vrijdag- of zaterdagavond met haar op de bank zit. Ze zien elkaar het hele weekend, met uitzondering van die avond dat hij gaat stappen. En wat zoekt een knul van 17 in een meisje van bijna 14? Ik heb zelden 2 mensen gezien die zo onzettend gek zijn op elkaar. Het zijn maatjes, hebben heel veel samen meegemaakt. Hebben altijd enorm veel lol. Ook wel eens ruzie natuurlijk, heel heftige ruzies zelfs, maar zijn echt een eenheid. En die 3 jaar? Ach, als ze 19 en 16 zijn hoor je niemand. Je kunt ervan zeggen wat je wil, wij hebben ook onze bedenkingen gehad, maar het is gewoon een geweldig stel samen. We kunnen alles met hun bespreken, ze zijn gelukkig heel open. Wij houden onze dochter goed in de gaten, praten veel met haar. Wij zijn ons bewust dat het soms voor haar best complex is. De meeste meisjes van 13 hebben een paar weken een vriendje, geven elkaar een keer een kusje in het poortje en daar blijft het bij. Dit gaat veel dieper en veel verder, soms botst dat, maar over het algemeen genieten we van hun verliefdheid en vooral het plezier wat ze samen hebben. Dat straalt er echt van af. Tja, wat moet je als ouders? Verbieden kunnen we het niet. Zoals gezegd, praten we veel en laten we het verder maar gewoon gebeuren.

Neen...

...het gaat niet om mijn dochter van 13.Pas op,ze praat ook over jongens,heeft ook al wel eens een vriendje gehad op school (jongen uit de klas),maar het bleef allemaal zeer onschuldig...een knipoog,een lief smsje,dat was het dan ongeveer.
Ik kan er inkomen dat er meisjes van 13 zijn,die al wat volwassener zijn,er ook ouder uitzien enz...maar schuilt daar dan niet het gevaar dat ze een relatie met een kerel van 18 net spannend vinden?Zelfs al zouden ze al een stapje verder staan in doen en denken dan andere leeftijdsgenootjes,het is en blijft een kind van 13,dàt bedoel ik net!
Oké,iedere ouder doet hiermee wat ze zelf willen,uiteraard.Het is hun kind,dus ook hun verantwoordelijkheid en ik wijs zeker niemand met de vinger na hierom.Maar...moet je als ouder dit aanmoedigen,fier om zijn,het van de daken schreeuwen...?

Yelle: overdreven reactie

"Maar...moet je als ouder dit aanmoedigen,fier om zijn,het van de daken schreeuwen...?"

Yelle, voor mijn gevoel sla je nu wel erg door met dit soort teksten. Volgens mij heeft geen van degenen die hierboven iets verteld heeft dit 'van de daken geschreeuwd'.
Men is juist vaak wat afwachtend e/o terughoudend en probeert tegelijkertijd op een normale manier met de situatie om te gaan.

Ik denk dat je 'kinderen' van 13 ook best wat meer krediet mag geven qua hun vermogens om situaties in te schatten, zelfstandig op te treden e/o verantwoordelijkheid te nemen. Als je een dochter hebt die niet in zeven sloten tegelijk rent op allerlei andere gebieden dan zal ze dat ook bij verliefdheid/verkering niet zo snel doen.

Wij hebben..

..het nooit van de daken geschreeuwd, maar wel gewoon gemeld als het ter sprake kwam. Je moest eens weten wat wij allemaal naar ons hoofd geslingerd hebben gekregen. Echt té schunnig voor woorden. We zijn ruim 9 maanden verder en het boeit ons echt helemaal niets wat anderen er van zeggen of denken. Mensen staan allemaal veel te snel klaar met hun oordeel. Oordelen kun je pas als je zelf in de situatie bent. We kunnen onze dochter moeilijk opsluiten. Wij hopen door met hun gesprek te blijven dat ze ook naar ons toe komen met hun vragen en problemen. En dat doen ze nog steeds, zowel bij ons als bij zijn ouders. Maar we zijn ons er van bewust dat ze niet alles vertellen. Dat hoeft ook niet, ze hebben recht op een deel privacy. Maar ze weten dat ze altijd bij ons of zijn ouders terecht kunnen en meer kunnen we niet doen.

Sorry...

...wanneer ik het blijkbaar allemaal niet schijn te begrijpen.Voor sommigen lijkt het allemaal heel normaal,voor mij dus niet!Ik ben trouwens niet de enige die er zo over denk.Ken ouders uit men omgeving met dochters van die leeftijd die het toch ook allemaal een beetje te vroeg vinden,maar ja...

Yelle

*wanneer ik het blijkbaar allemaal niet schijn te begrijpen*

je begrijpt het volgens mij heel goed.
Feit in deze discussie is,dat veel ouders een andere mening hebben dan jij,en die ook goed onderbouwen.
jij wil echter blijven proberen om die andere ouders te overtuigen van jouw gelijk,dat zal je niet gaan lukken.

je zit zelf niet in die situatie ,maar je veroordeelt wel andere ouders die er volgens jou verkeerd mee omgaan.

lees alle reacties nou nog eens,kan je daar nou echt helemaal niets mee?ga er is inhoudelijk op in,en probeer je te verplaatsen in die ouders.

Geen verwijten...

Het gaat hier inderdaad niet om mijn eigen dochter.Ken wel iemand persoonlijk wiens dochter van 13,5 wél een relatie heeft met iemand van 18.Nu gaat het mij er niet om om anderen die dit toelaten verwijten te maken,omdat iedereen daarmee omgaat op hun manier.
Ik wil ook niemand overtuigen van mijn gelijk,want daar gaat het toch niet om.
Wat ik wil zeggen is dat ik het gevoel krijg dat ouders maar weinig meer in te brengen hebben.Kinderen van 13 brengen een vriendje van 18 (en misschien wel ouder?)mee naar huis en alles is oke.Zullen we die jongen dan maar binnenhalen,kunnen we hen wel in de gaten houden...
Wanneer mijn dochter morgen zou binnengehuppeld komen met een knul van die leeftijd,zou ik dit dus niet toelaten.Gewoon omdat ze met 13 nog te jong is en dan spreek ik uit het gevoel van mezelf.Zou wel met dochterlief hierover praten en de jongen in kwestie zou ik ook aanraden om iemand ouder te zoeken.
Ik weet dat ik hiermee waarschijnlijk velen onder jullie doe steigeren.Toch ken ik best wel een aantal ouders die ook van mening zijn dat een kind van 13 niet de ideale leeftijd heeft om vaste verkering te krijgen...

De manier om jouw kind 'kwijt te raken' . . .

is om te pretenderen dat jij altijd/overal/precies weet 'hoe het hoort' en vervolgens aan de hand van dat kader dingen gaat voorschrijven en verbieden. Uiteraard kun je via jouw macht als ouder de dingen zo regelen.

Jouw dochter weet echter ook wel na zo'n verbod dat "met dochterlief er over praten", alleen maar meer van hetzelfde is. Namelijk een gesprek wat moet aantonen dat jij gelijk hebt en dat zij moet doen wat jij wilt dat ze doet.

De wereld zit echter niet zo zwart/wit in elkaar en OOK een dertienjarige prikt daar dus per direct door heen.
Vervolgens gaat een kind wegen tussen alle verboden door zoeken en vinden: vriendje ergens anders ontmoeten, dingen verzwijgen etc.

En dat hebben meerdere mensen in dit draadje aangegeven, wil je juist niet. Je wilt in gesprek blijven met jouw kind en er zijn. Dus ja, het binnenhalen van de verkering van jouw kind hoort daar ook bij i.p.v. te denken dat een verbod daadwerkelijk er voor gaat zorgen dat ze geen omgang meer hebben.

Toch niet...

Je kind zoiets verbieden heeft niets te maken met het opleggen van mijn regels en wetten.Het gaat er ook toch nog een klein beetje om dat je als ouder inschat wanneer iets kan of niet.Wellicht zal die 13-jarige het niet leuk vinden en zal ze tegenpruttelen,ben ik me goed van bewust,maar wanneer wij als ouders beslissen dat het nog niet kan,dan zal ze zich (en de jongen)daar moeten bij neerleggen.
Het gaat er hier om dat een kind van 13 nog altijd gezag nodig heeft en zich daar toch zal moeten aan houden.
Wat ga je doen als die 13-jarige morgen met de vraag komt of ze de pil mag?Of wat als die 13-jarige met een vriendje thuiskomt die misschien wel 20 en ouder is?
Zal het dan ook nog even makkelijk zijn om daar zo positief tegenover te staan?