Met geld smijtende puber

Els, wat een onzin

Puber heeft de financiële zaken voor elkaar op puberniveau. Puber financiert zelf de franje.
Dat is heel wat anders dan de financiële zaken van een volwassene met een huishouden, inclusief kind(eren).
Als iemand het niet ruim heeft, betekent dat niet dat de financiële zaken niet voor elkaar zijn. In die situatie moet je het juist erg goed voor elkaar hebben, anders red je het niet.

bewust laten worden

dat het leven anders zal zijn als ze zelfstandig woont - dan is dit luxe bestaan voorbij. Kan me voorstellen dat ze er daarom nu zeer van geniet, tegelijk is het goed haar te laten beseffen dat dit niet zo gaat blijven.

Oeps

Ander draadje, bleef even hangen blijkbaar.

Nee

Ok, je geeft geen zakgeld meer maar dan nog: kind geeft alles uit omdat als het geld op is er weer nieuw geld komt. Dat zou van mij niet mogen omdat ik niet wil dat mijn kind ooit al het geld uit mag geven en daar aan went.

Ik zou daar een gesprek over aan gaan en willen dat kind spaart. Kind is waarschijnlijk nog geen 18 en waar het voor gaat sparen zolang het op de middelbare school is is zijn/haar probleem maar onbeperkt uitgeven is gewoon niet de bedoeling vind ik.

Verder: Amare, niemand doet 7x zolang met shampoo die 7x zo duur is. Maak dat de kat wijs. Mijn kind krijgt nog minder dan dat als zakgeld. Als een puber dat uitgeeft dan heeft die puber te veel vrij geld te besteden, iets wat in haar leven hopelijk nog eens zal gebeuren maar dan wil ik liever dat ze dat aan een goed doel gaat besteden ipv aan shampoo.

Prima zo

Ik zou het prima vinden zo, vind zelfs dat zakgeld er ook nog wel bij had gekund. Ze werkt er hard voor en heeft toevallig iets andere ideeën over uitgeven dan haar moeder. Wees blij dat ze er geen drank of drugs voor koopt (bij wijze van spreken).

Besteden aan goede doelen?

Is het nu juist niet de bedoeling dat kinderen/pubers met geld om leren gaan?
Hoort daar ook niet bij dat pubers hun eigen keuze's moeten mogen maken?
Daar komt bij, hoe wil jij leren of een duur product "zijn geld waard is" als je het niet mag kopen van je eigen verdiende geld? En waarom zou je dat als "volwassene" wel mogen?

Voor mij was er ook ooit een periode waarin ik het heel belangrijk vond dat mijn blonde haar nog blonder werd, en dus moest er spray blonde gehaald worden. Nadeel daarvan was dat mijn haar erg droog werd. En dus moest er ook goede shampoo komen. Dat werd dus een flesje Guhl shamoo. En rete duur. En ik voelde me mooi met die shampoo...
(Mijn moeder kocht altijd palmolive shampoo, voor 89 guldencenten een flesje, die guhl shampoo kostte toch wel snel 10 x zoveel, als niet meer. )
En nu, 30 jaar later heb ik nog altijd goede herinneringen aan die shampoo en hoe die me liet voelen.
Ik weet zeker, dat als ik toen alleen maar "nuttige, door mijn moeder goedgekeurde dingen" had gekocht, dat ik me daar ook achteraf heel anders bij had gevoeld.

Komt ook nog eens bij, dat je de hoeveelheid zakgeld wat "een kind" krijgt niet kunt vergelijken met het loon wat een puber/jongvolwassene verdiend.

Rijbewijs (deels ot)

Meebetalen aan een rijbewijs is een loffelijk streven.
Hier hebben de jongens ook het aanbod gekregen dat wij de helft zouden betalen van hun rijbewijs.

Dit bedoelen we letterlijk.

Als ze willen gaan lessen, dan leggen wij 20 euro op tafel als de les auto voor staat, en kan zoonlief 20 euro op tafel leggen.
Hebben ze geen geld, dan kan er niet gelest worden
Zo simpel is dat.

hier

Hier 3 werkende pubers. Eentje is net meerderjaarig. Zij weet altijd wel weg met haar geld. Het is altijd net niet de nieuwe loonperiode halen. Zij houdt van een luxeleven. Opmaakspulletjes, een festivalletje hier, een concert daar, iphone. Ze is wel prijsbewust maar wat er in komt, gaat er uit. Zij koopt dan geen shampoo van 22 euro, wel van 12 euro. Maar met die doet ze echt wel langer. Met 18 is haar kleedgeld gestopt, wel krijgt zij scholierentoelage en zorgtoeslag. Die laatste betaalt ze aan ons want wij betalen haar ziektekostenverzekering. Van de scholierentoeslag moet ze alle kleding, schoenen, jassen, toiletartikelen, reiskosten (trein en fietsgedoe) betalen. Autorijles betaalt ze de helft, dus als ze geen geld heeft, kan ze niet lessen. Dus ze zorgt wel dat ze dat geld heeft. Zo is ze wel. Vaste lasten eerst (telefoon, trein, autorijles), wat over is, is voor de fun. Ze verkoopt ook wel wat dingetjes op marktplaats. Is ze uitgekeken op bepaalde makeup, dan verkoopt ze die. Dat is dan wel weer een voordeel van bijvoorbeeld Mac makeup.
Dan is er een die vindt alles prima. Hij spaart (stort het naar ons) voor een pc. Maar hij koopt ook wel eens een game. Hij geeft ons als zijn loon binnenkomt een bedrag en als hij aan de maand geld over heeft. Hij spaart tussen de 70 en 100 per maand.
Dochter 2 is erg zuinig. Vindt onze standaardshampoo prima. Koopt niet veel kleren (doet oudste ook niet). Stort ons geld voor haar spaarrekening. Die groeit heel snel. Haar telefoon heeft een kapot scherm. Ze wil hem niet laten repareren en wacht tot hij echt stuk is voor ze een nieuwe koopt. Dat wordt geen iphone maar een goedkopere. Dochter loopt liever langer door met spullen dan dat ze geld uit geeft.
Zo zie je maar, 3 kinderen, zelfde financiele opvoeding, alle 3 anders met geld om gaan.
Ik zou ook liever hebben dat oudste ook spaarde maar op dit moment zit dat er nog niet in. Komt hopelijk nog.

Volgens mij...

Volgens mij weet ze prima hoe het werkt. Als je veel werkt heb je veel geld voor luxe, en als het geld op is moet je dus meer werken (zolang dat kan). Je zou willen dat ze meer spaart, bijvoorbeeld voor een rijbewijs omdat jij dat niet kan betalen. Maar dat is toch simpel? Geen geld = geen rijbewijs. En als ze eens iets groots wil kopen (auto, huis, rijbewijs) dan merkt ze vanzelf dat het dan ineens lang duurt voor ze het bij elkaar gewerkt heeft. Zolang ze geen schulden maakt zou ik het loslaten.

Als ze straks zelfstandiger is, dan merkt ze ook vanzelf wel dat ze ineens meer vaste lasten heeft. Als ze dan ook deze lifestyle wil volhouden zal ze nu moeten gaan sparen. Ik zou haar adviseren een deel (50% bijvoorbeeld) standaard op de spaarrekening te zetten. Maar het blijft haar keus.

half a twin

jouw dochter is de leeftijd van voor de 12 nog niet zo ver voorbij en jouw invloed op je dochter is daarmee groter dan wanneer je het over een "echte" puber hebt van 15 of ouder.

Ik heb 2 kinderen. Zelfde opvoeding met kleine detailverschillen omdat ze beiden een ander karakter hebben. Ene kind zat op het geld en andere kind brandde het geld in de handen. Waar lag dat dan aan volgens jou?

Hier zit dat gewoon in het karakter van het kind.
Het ene kind is meer planmatig en toekomstgericht bezig, het andere kind leeft bij de dag (zonder geldzorgen overigens).
Beiden kunnen ze inmiddels, nu ze volwassen zijn (en dan bedoel ik 20+) heel goed hun geldzaken beheren, maar hebben nog steeds het verschil van moeilijk en makkelijk uitgeven.

Sinbadsvrouw

Wij gaan het als volgt doen: kind geeft ons 1000 euro en het mag beginnen met rijlessen. Wij zullen vanaf dan het geld overmaken naar zijn rekening.

geld

Je kind houdt van luxe. Ze werkt er hard voor, krijgt geen financiele steun van jou, ze zorgt zelf voor inkomsten om die luxe te betalen, laat je zelfs meegenieten van haar inkomsten met verwennerijen. Wat een verstandige en lieve dochter. Ik snap wel dat je liever ziet dat ze spaart, je dochter die het geld zelf verdient niet. Daar kun je geen invloed op uitoefenen, wel advies geven.

ik geloof

dat ik het zakgeld voor haar zou gaan sparen, als je dat niet meer uit hoeft te geven. Of haar stimuleren te sparen door haar te beloven er een x bedrag bovenop te doen bij een bepaald resultaat. Zo bepaalt ze zelf wat ze ermee doet.
Heeft ze echt heel veel of heeft ze een bepaalde leeftijd zou ik haar wel een bedrag gaan laten betalen, dat ik dan weer afhankelijk van mijn eigen draagkracht voor haar (deels) spaar. Ze kan sparen dan wel niet belangrijk vinden, mag ook, wil niet zeggen dat je dat niet toch een stukje over kunt nemen als jij het wél belangrijk vindt. Dat niet-sparen kan ook nog als ze op zichzelf woont!
Half a twin, is het wel eens in je opgekomen dat je dochter wel eens iets van je ge-orven zou kunnen hebben? Iets van jouw controledrang en organisatiedrift?

Streng

Goh, wat zijn jullie streng vergeleken met mijn opvoeding en hoe ik opvoed.
Paar dingen waren bij ons heel duidelijk: je maakt geen schulden en je koopt dus niet op afbetaling (ik spaar zelfs voor een nieuwe telefoon die iedereen bij een abonnement lijkt te nemen) en je hebt altijd wat achter de hand. En daar hield het op. Voor de rest er vooral fijn van genieten.

Ja, we hadden thuis genoeg geld en als ik een mooie broek zag van 100 gulden, dan kreeg ik die. En toen ging ik studeren, had ik een dure kamer en geen bijbaantje, dus toen at ik van tien gulden per week. En een broek van 100 gulden was volstrekt uitgesloten.

Inmiddels ruim volwassen met wisselende inkomens heb ik jaren dat ik voor 300 euro naar de kapper ga en jaren dat ik het kleingeld tel om een pakje haarverf van 8 euro te kopen. Nooit schulden, altijd de vaste lasten betaald, altijd een buffer op de spaarrekening.

Onze dochter heeft het nu ruim, maar leert ook dat op op is. Ik zie haar (10 jaar!) lijstjes maken van wat er in komt in oktober, november en december en wanneer ze haar Sims uitbreiding gaat kopen (namelijk als ze 20 euro meer gespaard heeft, zodat ze na de aankoop nog iets over heeft voor iets onverwachts leuks) en dan denk ik 'dat komt best goed'.

Ik geloof niet dat je moet oefenen om met schaarste om te gaan, je moet volgens mij vooral leren om nooit meer uit te geven dan er binnen komt.

Niet helemaal mee eens Sanne

Je moet inderdaad nooit meer uitgeven dan ee binnenkomt. Das altijd handig. Nog handiger is het echter om er ook voor te zorgen dat je wat achter de hand hebt voor moeilijkere tijden.

Geldt ook voor pubers. Mijn oudste mag doen wat ie wil met zijn geld, maar als het te hard gaat zeg ik er wat van. En bij dochter grijp ik dan zelf in. Maar die is ook wat jonger dan kind van TO.

en daarbij sanne

Je zegt in je eerste alinea 'en je hebt altijd wat achter de hand. ' en opeens hoeft dat niet meer? Juist dát vind ik zo belangrijk en dat heeft de puber van TS niet.

Sorry

Ik was niet helder denk ik, ik vind zeker dat er gespaard moet worden, in ieder geval tot er een redelijke buffer is.
Sanne

Te aardig

Emine, je bent in mijn ogen te aardig voor je kind. Je hebt het financieel niet ruim, maar betaald wel mee aan kleding en beltegoed? Ik zou zeggen: doe dat niet. Dan gaat je kind misschien hier zelf meer aan uitgeven en komt hij/zij sneller aan de rand van zijn/haar finaciele kunnen. Als je kind dan extra uren wil maken om meer geld te verdienen, dan is dat alleen maar positief. Hij/zij heeft dan namelijk wel door dat je moet werken voor je geld.

Ik begrijp wel dat het pijn doet om iemand met geld te zien "smijten" als je het zelf niet breed hebt. Maar juist daarom moet je niet te aardig zijn. Volgens mij maken de vaste lasten vaak dat er weinig financiele ruimte is. Vooral beltegoed zijn kosten die enigszins lijken op vaste lasten die jij als ouder hebt. Als je hem/haar dit zelf volledig laat betalen, dan ontdekt je kind misschien eerder wat de term 'vaste lasten' nou eigenlijk inhoudt en wat de gevolgen zijn voor je budget.

Maar ik geef eerlijk toe: een expert ben ik niet, aangezien mijn kinderen nog niet zo oud zijn en ik op dat punt geen praktijkervaring heb.

Eens met Sanne

En dat sparen, dat doen wij voor de kinderen. En nog even over een eerdere opmerking over lenen. Ik snap er niets van dat kinderen die bij jou lenen je rente moeten betalen.

Was van Paddington

Voor de duidelijkheid, die opmerking over meer terugbetalen dan je hebt geleend was van Paddington.

@Amara

Wat is daar raar aan? Als je als volwassene geld leent moet je ook meer terugbetalen dan je leent. Het is een stimulans om eerst te sparen. Als een kind dan heel erg zijn/haar best doen om voor iets te sparen zijn wij ook zo, dat wij een deel meebetalen als beloning voor het goed sparen.

Natuurlijk kan ik gaan sparen voor de kinderen, alleen daar leren ze niets van. Mijn ex heeft ook geel opvoeding gehad op het gebied van geld. Altijd kon hij wel weer wat lenen van zijn moeder, het resultaat is dat hij nu nog steeds leent van zijn moeder. Kortom hij heeft er helemaal niets van geleerd. Zijn moeder maakt het hem ook mogelijk.

Agatha

ook al ben ik Paddington niet, en is mijn dochter nog geen puber ook zij moet bij geld lenen bij mij rente betalen, en ik ben geen bank, dus hoef ik me ook niet aan het maximum rentetarief te houden daarom vraag ik ook nog eens een woekkerrente omdat dat zo makkelijk rekent.
25 tot 50% is wel gebruikelijk. 2 euro lenen, dan krijg ik 3 euro terug.

Haar vader hanteert dezelfde tarieven, dus het lenen heeft ze heel snel afgeleerd.

lenen is iets anders als voorschieten bij ons. Voorschieten is als je onverwacht naar de stad gaat, en je weet dat je bij thuiskomst gelijk kunt verrekenen.
Lenen is als de spaarpot leeg is en het wachten is tot de volgende zakgeld datum (1x per maand)

Ze vroeg ooit wat het betekende bij zo'n reclame: "geld lenen kost geld" die kan ze sindsdien prima uitleggen aan iedereen.

Lenen aan je puberkind?

Wat kan er nu zo noodzakelijk zijn dat een puber zelf moet aanschaffen dat het rechtvaardigt dat puber een lening afsluit? Of dat nou bij ouder is of elders, of er nu rente betaald moet worden of niet. Het is toch veel leerzamer dat er soms dingen nu eenmaal niet gedaan of gekocht kunnen worden omdat je er (nu) niet voldoende geld voor hebt? Met het faciliteren middels een lening leert je puber toch vooral dat ook als je het eigenlijk niet kunt betalen je toch dingen kunt kopen maar dat die dingen dan alleen duurder zijn omdat je rente betaalt?

En dan

komen ze erachter dat je kunt lenen als ze volwassen zijn... Heel veel mensen beseffen niet hoeveel ze voor de lening zelf betalen. Beter nu leren in een 'veilige' omgeving, dan dat later op een harde manier.

Els

Zo kun je ook denken maar ik leer mijn kinderen liever dat als ze geld lenen (doen ze niet, hun spaarrekening staat gelukkig behoorlijk 'vol') ze rente moeten betalen. Je kunt de theorie vertellen en vervolgens kunnen je kinderen besluiten dus niet te lenen maar ik denk dat je, als ze dat willen, juist wel die rente moet berekenen. Laat ze er maar achterkomen dat ze door te lenen opeens 25% of 50% meer betalen zoals wat Noet doet. Dan zullen ze er achter komen hoe het echt werkt. Praktijk werkt bij sommige kinderen beter dan theorie.

Ik begrijp ook niet waarom Amare niet begrijpt waarom je je kind rente zou berekenen. Leer ze sparen voor iets gaat beter als ze rente moeten betalen om te lenen.

Inderdaad is voorschieten wat anders. Mijn puber schiet ook de boodschappen voor en na inleveren van het bonnetje krijgt hij het ook weer terug. Zo leer je ze ook de 'waarde' van een bonnetje bewaren en niet achteloos weggooien of weigeren en er dan later achter komen dat je de bon nog nodig hebt.

sorry niet amare maar agathe

.