Nieuw hier [zoon van 16 wil vriendin van 18 uit Amerika ontmoeten]
Hallo allemaal,
Ik ben nieuw hier op dit forum. Mijn naam is Jochem, vader van 2 puberzonen van 15 en 16 jaar. 2 fantastische jongens met zo af en toe hun dingetjes maar een goed hart en een goede inborst.
Ik ben gescheiden toen de jongens 5 en 6 waren en de oudste woont bij mij en de jongste bij zijn moeder.
Sinds een jaar heeft mijn zoon van 16 een vriendin in Amerika welke hij kent via internet. Ze hebben elkaar nog nooit in levende lijve ontmoet. Zij word dit jaar 18 jaar.
Al een jaar lang merk ik dat hij zijn leventje om haar heen aan het bouwen is. Logisch voor een verliefde puber. Buiten het feit dat ik niet blij ben met het feit dat hij zo vreselijk opgaat in deze relatie( echt alles draait om haar) is al een jaar lang hij afwezig , afgeleid, gaat het steeds slechter op school en straalt de stress er vanaf. Hij is zichzelf aan het verliezen in iets wat hij als relatie ervaart. Ondanks mijn weerstand welke is gebaseerd op wat ik zie wat het met hem doet, geef ik hem de ruimte en vrijheid.
Alleen nu komt het. Ruim een half jaar geleden werd gemeld dat zijn vriendin deze zomer in de vakantie naar hier komt. Op de vraag hoe zij dat zich voorstelden kwam geen eenduidig antwoord. Ze komt gewoon. Dat ik het niet eens was met deze gang van zaken laat zich raden maar , ik besefte ook dat het verbieden ook niet kan. Ik heb de voorwaarde gesteld dat als we dit door laten gaan er een weldoordachte planning komt van hun beide en ze zelf invulling geven aan dit bezoek. Ook heb ik gezegd dat ik dat voor begin april wil weten( ruim 8 maanden de tijd) .
De laatste 2 maanden gaat het op school weer niet lekker, wordt bijles geskipt maar wel vele uren per dag gechat via Comp en telefoon( telefoon en Comp dus ingeperkt). Twee weken geleden werd gemeld dat zijn vriendin 4 weken naar hier komt, ze zien elkaar dan voor het eerst van hun leven. Ik heb gezegd dat dat tegen de afspraken is en ik daar niet mee accoord ga. Mijn ex daarentegen vind alles goed en heeft gezegd dat zij samen, zonder toezicht notabene wel 4 weken in haar huis mogen verblijven. Toen ik mijn ex vroeg of ze daar ivm sex enz wel over nagedacht had, kreeg ik als antwoord: dan word je lekker jong opa. Geeft even het niveau van mijn ex aan.
Mijn zoon heeft nu gezegd dat hij vier weken naar zijn moeder wil met haar in de vakantie.
Ik ben woedend hierover en mijn gevoel zegt me alles af te blazen. Wat vinden jullie hiervan?
Jochem
Mijn
Nick is fictief, zo naïef ben ik niet.
Denk je dat ik mijn zoon het programma niet heb laten zien op MTV ?
Dat mijn zoon zorgwekkende signalen tentoonspreid weet ik ook , daar zijn we al vaker mee bezig geweest( psychologe ).
Het rare is dat mijn ex en ik juist eindelijk sinds jaren weer maanden on speaking terms waren. Maar deze kwestie doet haar omslaan als een blad aan een boom. En ik ben meteen een egoïstische klootzak omdat ik mijn zoon geen geluk gun volgens haar.
Feit is dat zij niks meekrijgt van haar zoon behalve in een weekend in de twee weken. Ze bezoekt zelfs geen ouderavonden van school terwijl ze weet dat het niet lekker gaat.
Ik weet dat wanneer zij hem zegt dat ze daar 4 weken mogen zijn, en mijn zoon dat aanbod aanneemt, ik daar weinig aan kan doen. En ik wil dat ook niet eens. Ik zou mij dan wel behoorlijk in de zeik genomen voelen vooral door haar maar ook door mijn zoon.
Ik gun hem echt alles maar elke vezel in mijn lijf schreeuwt dat dit niet goed is. Het voelt ook niet goed en ongemakkelijk . Nog geen week geleden maakte hij het uit omdat het hem teveel werd allemaal. Nu wil hij weer dat ze komt. Ik heb het gevoel dat er op hem wordt ingepraat maar ik kan dat niet hard maken en hij ontkent het uiteraard.
Gekleurd
Ik denk dat het lastig is om nu met je zoon te communiceren. Natuurlijk kun je je als ouders zorgen maken. Maar ook dan, het is vooral belangrijk dat je zoon het zelf goed oppakt en daarbij jou geruststelt, maar vooral er zelf op goede gronden vertrouwen in heeft en weet daarmee om te gaan.
Dat kan hij met jou afwijzing niet met jou delen en dat is heel jammer, dat maakt de zaak er namelijk onveiliger op.
Vraag je exvrouw of zij er een beeld bij heeft dat dit wel een legitieme relatie is en geen fraude. Mogelijk kan zij daar makkeljker met je zoon over communiceren dan jijzelf en kan ze je geruststellen of je zoon informeren hoe hij daar op kan letten. bijvoorbeeld door geen financiële bijdrages te doen.
En ja, uitmaken kan een opwelling zijn, dat jij daar zorgelijke signalen aan verbind is tekenend voor jou, niet voor de relatie die je zoon heeft.
Je staat niet in zijn schoenen.
Als je er zo afwijzend tegenover staat zal je zoon zich voor je afsluiten. niet fijn, niet veilig, maar wel de consequentie van je opstelling.
Met alle respect
AnneJ,
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat je bevooroordeeld bent. Het zal te maken hebben met mijn uitspraken over mijn ex en het feit dat ik een man ben. Als je me zou kennen zou je anders oordelen.
Tot nu toe lees ik enkel dat je mijn beoordelingsvermogen als vader in twijfel trekt. Of je bent echt van mening dat elk kind van 16 jaar als volwassen behandelt kan en moet worden. In dat geval moet je daar nog eens over nadenken.
Vraagje: heb je zelf kinderen ? En zo ja, hoe oud zijn die?
Ligt niet aan jou Jochem
AnneJ heeft een ietwat niet standaard visie over hoe haar kinderen op te voeden. Dat past niet iedereen.
Objectief
Dan zou het haar sieren deze visie iets minder op te dringen aan anderen welke een iets meer standaard wereldbeeld hebben. En daarbij hoop ik dat ze zich realiseert dat niet elke puber evenver is in zijn of haar ontwikkeling.
Twee
Ik heb twee kinderen die net even ouder zijn als die van jou. En ja, ik kan mijn kinderen alleen op het goede spoor houden met uitleggen en hun intrinsieke motivatie om het goed te doen, want dat willen ze, aan te spreken.
Mijn kinderen hebben een vorm van autisme, straffen en belonen of zaken afpakken zou hier niet helpen maar alleen angst en paniek veroorzaken.
Maar dat is ook nog nooit nodig geweest.
Een belangrijke vaardigheid als ouder is ook meegroeien met je kind en ik weet dat je als ouder soms achter loopt daarin. Jij denkt dat ze nog niet zo ver zijn en dan pushen ze jou grenzen want ze zijn er al lang voorbij. Dat is soms echt wennen.
Het alternatief is 'grenzen' stellen. Er zijn ouders die dat doen, dat kan nogal wat botsingen opleveren maar dan houd je wel je rug recht en er gebeurt wat jij wil. Maar je kind kan daar op een eigen wijze mee omgaan en het gaat er toch om dat het met je kind goedgaat?
Alleen als het om strafbare zaken gaat zou ik mijn rug recht houden. Verder is in overleg alles mogelijk, een kind is niet per definiet pas redelijk als het volwassen is. Het is soms nog wel wat impulsief maar dat kun je bespreken. En je kunt niet alles voorkomen.
Dat voelt soms wat onzeker maar dat is niet anders.
je bent zelf toch ook jong geweest? Stel je voor hoe jij gereageerd zou hebben als je iets graag wil maar je ouders vertrouwen je niet en reageren afwijzend of stellen eisen waarvan je de redelijkheid niet kunt inzien?
Welke
Eis vindt jij onredelijk ? Dat ik ze acht ! Maanden de tijd geef om voor iedereen duidelijkheid te verschaffen wanneer, hoelang en waar?
Dat ik 1 week een onbekende Loge in een toch al druk huishouden voor nu lang genoeg vind. Ik moet zoals velen ook werken en ik neem vrij om er te zijn voor ze zodat niet alles met trein of bus hoeft omdat er al niet veel geld is. Het ticket is eigenlijk al duur genoeg blijkt nu.
Dat ik me zwaar in de zeik genomen voel wanneer een afspraak met WEDERZIJDSE overeenstemming ( al geloof jij dat niet) opzij wordt geschoven en zijn moeder dat nog goedkeurt en faciliteert ook.
Zoals ik al zei, ik vermoed dat jij in een andere wereld leeft dan ik.
Ouders en verkering
Natuurlijk heeft iedereen zijn eigen visie op opvoeding, zeker als het om je eigen kinderen gaat.
De verkering van je kind is niet alleen voor deze ouder een vraagstuk.
"Van Buunk komt geen soelaas. "Verbieden helpt niet, kritiek werkt averechts. Misschien moeten deze ouders accepteren dat kinderen nou eenmaal niet naar hun ouders luisteren, dat dit gewoon bij het leven hoort."
Een cabaretier uit vervlogen tijden biedt misschien wel een oplossing, zei pedagoog Steven Pont vorige week in een radioprogramma. Hij citeerde Wim Sonneveld, die beschrijft hoe een dochter met precies de verkeerde schoonzoon thuiskomt. Vader pakt het zo aan: "Ik prees hem regelrecht het graf in. [...] Binnen een maand had ik hem plat."
Please
Omgekeerde psychologie? Hoe dom denk je dat mijn zoon is? Denk je nou werkelijk dat het zo makkelijk is?
Zwaar leven Jochem
Het klinkt als een heel zwaar leven Jochem dat het niet gaat zoals jij het je voorstelt.
Ik zou het toch proberen wat praktischer op te lossen.
Ze mogen bij je exvrouw, prima, hoef jij daar je drukke agenda en huishouden niet voor op te geven en af en toe vrij nemen om samen wat te doen kan altijd nog.
Vraag je exvrouw of die verkering geen scam is. En dan laat je het met rust.
En bespreek met je zoon hoe hij de balans kan terug krijgen in zijn leven. En dat zal niet meteen opgelost zijn maar soms komt het ineens goed. Er zijn argumenten genoeg, ook hier genoemd. Als hij iets van een toekomst met haar zou willen is een goede opleiding belangrijk.
Bespreek je zorgen informerend met je zoon. Ik denk dat die onbeschermde sex wel even wat informatie verdient zonder direct in de paniek te schieten.
Een kind op jonge leeftijd betekent dat je je geld en je vrije tijd niet in jezelf kunt steken en dat is zonde. Je wilt eerst jezelf ontwikkelen en van het leven genieten. Met een kind is dat over. Die kost al je geld, en dat van je ouders, en al je vrije tijd. Een kind kun je niet 'uit' zetten.
En als zoon zou ik toch niet op een meisje vertrouwen, wat de pil e.d. betreft. Het kan een keer fout gaan en je zorgt zelf dat je goed beschermd bent. En op de hoogte en direct kan reageren als er twijfels zijn.
Vooral, zorg ervoor dat je zoon begrijpt dat het voor hemzelf geen grapje is.
Je toon
Word aanmatigend AnnaJ. Ik laat het hier even bij. Dank je.
Ze komt
Ik denk dat je uitgangspunt moet zijn dat ze komt en dat je zoon zijn vakantie met haar door gaat brengen. je kan van alles willen afblazen maar dat lukt je toch niet. Zij boekt een ticket. Je ex vindt het goed als ze daar verblijft. Het enige dat je nu nog kan doen is ervoor zorgen dat je zoon een leuke, veilige tijd met haar doorbrengt.
Ik neem aan dat hij weet hoe hij ervoor moet zorgen dat ze niet zwanger wordt. Jij zorgt voor een flinke hoeveelheid condooms. Voor de zekerheid. En wat gaan ze doen. Amerikanen hebben op hun zestiende hun rijbewijs en zijn gewend om overal naar toe te rijden. Dat kan hier niet. Dus wat is hun planning? Waar gaan ze naar toe? Vier weken rondhangen in het huis van je ex wordt geen succes.
16 is jong. Zo'n relatie kan zo doodbloeden. Zeker als ze elkaar gezien hebben en er toch geen klik is.
Kijk zelf ook eens naar de serie Grenzeloos verliefd. Daarin worden Nederlanders verliefd op iemand in het buitenland. Bijna in alle gevallen iemand die ze nauwelijks kennen. En het gaat ook meestal wel goed. Het zou mijn keuze niet zijn. Soms is het ook wat sneu. Maar de stellen zijn gelukkig.
Je ware gezicht, Jochem?
Ik merk dat er meer en meer irritatie uit je berichten spreekt. Als dit representatief is voor hoe je je zoon toespreekt als jij niet bereikt wat jij wil, of hoort wat je niet wil horen, kan ik me voorstellen dat hij minder en minder met je deelt.
Kijk nou eens naar de inhoud van wat mensen zeggen: verbieden werkt niet (enne ja, ervaringsdeskundigen hier) meebuigen vaak wel. Ik heb je in mijn berichten behoorlijk wat vragen gesteld, waar je totaal geen antwoord op geeft. Klopt het dus dat je niet weet of het meisje bestaat, haar nooit hebt gesproken en gezien via skype?
Dat je verongelijkt bent omdat je zoon binnen ACHT maanden niks concreets heeft laten zien.
Ondertussen vind ik het behoorlijk concreet allemaal: het meisje komt in de zomervakantie, en wel vier weken... Wat meer wil je weten dan? Een programma van wat ze allemaal gaan doen??? Komop, ze zijn toch geen reisorganisatie.
Ondertussen hoop ik, voor jou en voor je zoon, dat je haar wel hebt gesproken, of daar nu je best voor gaat doen.
En verder: ik schreef het al, maar ik ken in mijn nabije omgeving nu twee voorbeelden van relaties van jongeren die via het internet zijn begonnen, en gewoon goed lopen. Dus...
Enfin, ik hoop dat ze echt bestaat, en dat het geen scam is. De beste manier voor je zoon om te 'genezen' is haar te laten komen denk ik. Of het valt tegen, en dan is het klaar. Of het is leuk, en dan is het ook redelijk klaar.
Maar ik krijg de indruk dat je dit helemaal niet wilt horen. Jij wil gelijk krijgen.
Nouuuu
Ik merk dat er meer en meer irritatie uit je berichten spreekt. Als dit representatief is voor hoe je je zoon toespreekt als jij niet bereikt wat jij wil, of hoort wat je niet wil horen, kan ik me voorstellen dat hij minder en minder met je deelt.-----
De man komt hier voor advies, wat heen en weer praten en wie weet zo tot (ander) inzicht te komen of tips te krijgen en wordt zwaar overvallen door niet een paar maar gewoon een bombardement van berichten van dezelfde posters... paar opvoedgoeroe's die t m helemaal hebben gemaakt in het leven en dat iets te graag delen. Ik word hier echt te oud voor geloof ik.
--Ik merk dat er meer en meer irritatie uit je berichten spreekt. Als dit representatief is voor hoe je je zoon toespreekt als jij niet bereikt wat jij wil, of hoort wat je niet wil horen, kan ik me voorstellen dat hij minder en minder met je deelt---
Dat is een heel flauwe dooddoener om je punt en gelijk te halen.
nog meer
Misschien is het een goed idee om je zoon en zijn vriendin dan een weekend in je huis uit te nodigen om iets leuks te doen. Misschien een uitje ergens naar toe. Jij hebt vast een auto. Op die manier leer je haar ook kennen en toon je ook wat belangstelling.
Die opmerking over vroeg opa worden van je ex zou ik niet zo serieus nemen. Ik zou ook zo'n misplaatste grap kunnen maken terwijl ik in werkelijkheid mijn zoon echt wel zou informeren en voor condooms zou zorgen. Sterker nog. Logeren mag maar in gescheiden kamers.
Het had nog erger kunnen zijn. Hij had ook kunnen besluiten om die kant op te gaan. In dat geval had je geen enkele controle meer. Nu kunnen jullie een oogje in het zeil houden. Samen uitstapjes plannen en er een leuk bezoek van maken. na die vier weken zie je dan wel weer verder. Twee mogelijkheden: ze vinden elkaar in het echt toch niet zo leuk. Of juist wel.
Helemaal eens met astrid
Ik zie ook alleen maar mensen die vinden dat Jochem een bepaalde kant op moet, alles moet loslaten en alles maar goed moet vinden.
Als mijn nu 17 jarige een vriendin uit de andere kant van het land vindt die wil komen logeren in de zomervakantie dan houd ik het lekker bij twee nachtjes. Kunnen ze elkaar eens leren kennen en dan zien we wel weer bij de volgende vakantie. Ik vind twee wk nog ruim en dat heeft niets met een vliegticket te maken wat zo duur zou zijn. Lekkere reden zeg, straks zit je vier weken met die meid hier die er al na een dag achterkomt dat ze jouw zoon niet ziet zitten en eens lekker de bloemetjes buiten gaat zetten in Amsterdam.
Ik had een week voorgesteld geloof ik en als ik mijn zoon (IN OVERLEG) acht maanden zou geven tot een goed plan zou ik het dus niet pikken als hij opeens met vier weken aan komt. Dan zoekt ze maar mooi een hotelletje!
Je kind is 16 en die heeft gewoon nog regels nodig en dat Annej alles maar toelaat omdat haar kinderen in de war raken van straffen zegt niet dat jij je poot niet stijf hoeft te houden. Ik begrijp dat je ex die vier weken weg is dus vier weken mijn zoon van 16 zonder begeleiding met een onbekende uit Amerika in een huis. No way en niet omdat ik zo bang ben dat hij haar wat aan doet of zwanger maakt, nee ik bescherm hier mijn zoon.
Verhaaltjes over succesvolle relaties over de grens slaan al helemaal nergens op. In die programma's ga je niet als je relatie al op springen staat en het is algemeen bekend dat zo'n relatie minder kans van slagen heeft. Dat is nu volstrekt niet van belang. Prima als het een relatie van 60 jaar lang gaat worden, die hoef je niet te verpesten aan het begin doordat je toegeeft aan je zoon wat jullie samen hebben afgesproken.
Maar goed, het algemene advies zal wel weer worden: laat het toe anders ben je je zoon kwijt.
flauw?
Welnee. Illustratief voor wat er volgens mij gebeurt.
En ook jullie lezen selectief. Kijk nou eens naar alle goede raad die gegeven wordt. Wie weet moet je daarvoor eerst een andere bril opzetten. Maar dat geeft toch helemaal niet? Kan heel verfrissend zijn om eens anders naar een situatie te kijken.
Ik probeer Jochem juist te helpen om zich minder zorgen te maken. Kijk nou eens naar wat er wel is, in plaats van naar wat er niet is. Probeer nou met je kind mee te gaan, in plaats van de hakken in het zand te zetten.
En zo zijn er er veel meer reacties.
Mieke
'Sterker nog. Logeren mag maar in gescheiden kamers.'
Dat vind ik dan weer heel ouderwets en heeft geen enkele zin als die ex niet eens thuis is.
Triva
klopt. Wij zijn ook ouderwets maar wel gastvrij.
Serieuze vraag Triva
Hoe denk jij je zoon tegen te houden als je ex een 'open invitation' op tafel heeft gelegd.
Kijk ik zou ook alles op alles zetten om hier een stokje voor te steken en ik vind je praktische aanpak (zoals gewoonlijk) ook best wel to-the-point. Maar als ik hier een veto op zou zetten heeft mijn kind het er maar mee te doen, die kan namelijk geen kant op. Het kind van TO wel. Die kan naar zijn moeder. Dus dat is een wezenlijk andere situatie.
Daarom zou ik gaan voor die vier weken, maar dan onder supervisie. Dat is nog altijd beter dan vier weken zonder supervisie in het huis van moeder.
Mocht na een paar dagen blijken dat het niet werkt, dan ben ik niet te beroerd om alsnog op mijn woord terug te komen. Of misschien is het ook wel verstandig om vooraf al een tussentijds evaluatie momentje in te bouwen.
en als het binnen een paar dagen ontploft?
Wat dan? Waar gaat afstandsliefje dan heen??
Ja
Ik raak ook inderdaad van sommige reacties geïrriteerd maar ik merk dat ik daar niet de enige in ben.
Ik vind dat het hier en daar wel wat respectvoller kan. Dat helpt in het overbrengen van je boodschap.
Voor de duidelijkheid, zijn vriendin is geen catfish, ik heb haar op cam gezien en weet dat ze echt is.
Er zijn een paar mensen die snappen welke zorgen ik heb. Ja inderdaad , wat als het niet klikt? Wat als er iets gebeurt met haar ( medisch bijv.)
Ik heb inmiddels contact gehad met haar vader( op initiatief van mijn zoon) wat heel goed is van hem. Hij kan mij verzekeren dat de praktische voorwaarden zijn ingevuld als verzekeringen en omboeken ticket als nodig is.
Ik blijf bij 1 week bij mij en dat vind ik echt nog soepel. Maar 1 week kan ik ook mijn aandacht volledig aan hun geven en taxi voor ze spelen waar nodig en wat leuks doen.
Ik heb echt moeite met het samen zijn zonder toezicht. Ik zal dan ook wel ouderwets zijn maar dan ben ik dat maar. Ook dat zou iemand kunnen respecteren.
Maar Jochem
Dan is het toch allemaal best goed geregeld? Ze bestaat, je hebt haar vader gesproken, verzekeringen ed. in orde (zeg je, maar misschien begrijp ik je verkeerd)...
Ok, dan doe jij 1 week, en drie weken bij je ex in huis. Het lijkt mij zo prima opgelost. Probeer je nou niet langer te ergeren (bv. aan die vier ipv twee weken), lijkt me voor jullie beiden niet prettig.
Wel begrijpelijk hoor, van hun kant: ticket is duur, voor twee weken loont het bijna niet. Kan ik me best voorstellen eigenlijk.
Tja en als er medisch wat gebeurt brengen jullie haar naar het ziekenhuis. Meer kun je niet doen.
En verder (en ik meen dit echt): laat het verder losssss. Laat het gebeuren. Vertrouw op je zoon, jij hebt hem tenslotte opgevoed, en ook al is hij nu wat van slag, het zit er echt nog wel ergens onder.
Wat is eigenlijk jouw indruk van het meisje en haar vader? Misschien is dat ook wat geruststellend.
En als er nu nog dingen zijn die er volgens jou nog moeten gebeuren, dan hoop ik dat je dat rustig met je zoon kunt bespreken. Ik zou aandringen op een baantje (om allerlei redenen: geld, je komt er eens uit behalve school, verantwoordelijkheid, enz.), zodat hij ook wat kan betalen in de vakantie.
Al is het een bioscoop of eens naar de Efteling of zo...
Jochem 79
Sjonge wat een reacties staan hiertussen. Dat is wel een beetje gebruikelijk, Jochem, trek het je vooral iet persoonlijk aan.
Jouw situatie is best heel lastig. Je ex is in deze absoluut geen samenwerkingspartner, wat ze wel zou moeten zijn. Nu functioneert ze een beetje als een recalcitrante bondgenoot van je zoon, met meer mogelijkheden door haar eigen huis en financien. Lastig, maar daar heb je mee te dealen.
Juist daarom kun je, als je enige invloed wil blijven houden, niet te veel verbieden, maar meer helpen de voor en nadelen van zaken op een rijtje te zetten. Natuurlijk kun je in je huis je eigen regels stellen, zeker te n behoeve van jouw privacy en die van het andere kind: want er is nog een zoon in huis toch? Hoe staat hij ertegenover?
In dat opzicht moet je het ook maar als voordeel zien dat ze naa moeder gaan: laat het dan gewoon los en biedt je ondersteuning zo nodig aan. Het is natuurlijk niet uitgesloten dat het bij moeder thuis allemaal zo soepel niet gaat verlopen. Het lijkt haar nu misschien leuk, maar ze heeft waarschijnlijk toch een wat egocentrische levenshouding, schat ik zo in.
Met je zoon stomweg dingen verbieden kom je er nu niet meer: hij heeft de uitweg naar zijn moeder en dan ben jij het pleit kwijt.
Het enige wat je vlg. mij kunt doen is je behulpzaam opstellen en proberen om zoon zijn goddelijke gang te laten gaan: maar met besef van zijn eigen verantwoordelijkheden! Zo vind ik het bijv. niet zoń goed plan om van alles voor ze te betalen, tot op zekere hoogte is dat heel aardig natuurlijk, maar zorg dat je het niet te vanzelfsprekend maakt.
Hij wil zijn eigen weg nu gaan: laat hem zien dat hij dan niet alleen de lusten maar ook de lasten ervan op zich neemt.
Het meisje is al 18, zie dat als voordeel, over haar hoef jij je niet druk te maken. Voel je niet oververantwoordelijk want dat ben je echt niet. Zwanger worden en SOAś, tja, dat zijn dingen die moet je nu loslaten: je hebt 16 jaar de tijd gehad en nu moet hij zelf bepalen wat hij met al die verstandige tips van jou gaat doen.
Gooit het trouwens jullie eigen zomervakantieplannen niet in de war? Dat is ook nog zoń puntje lijkt me?
maar mirreke
'Wel begrijpelijk hoor, van hun kant: ticket is duur, voor twee weken loont het bijna niet. Kan ik me best voorstellen eigenlijk.'
Hoezo loont dat niet? Is het verblijf gratis ofzo? Wie betaalt het eten, alle uitjes, het vervoer?
Ginny: als mijn 'ex' mij dit zou flikken betekent dat nog niet dat ik mij er zomaar bij neerleg. Het is een kind van 16!
tactisch zijn
Met de optie een maand in het huis van je ex te bivakkeren glipt nu het toezicht uit je handen. Door je opstelling heb je jezelf buitenspel gemanoeuvreerd. Dat kan niet de bedoeling zijn.
Ik denk dat je er niet aan ontkomt om toch meer mee te buigen. Ten eerste zou ik een serieus gesprek met je zoon hebben. Deel je zorgen (studie, aandacht, geen andere vrienden, duur verblijf, wat als ..., drank, drugs, (onveilige) seks) en bespreek dit samen. Dus niet dwingend of van bovenaf, maar echt een wederzijds open gesprek. Je moet hem een eervolle 'aftocht' gunnen: laat hem zelf nadenken en inzien waar hij mee bezig is en zelf nadenken of dit meisje echt iets voor hem is. Stel hem vragen zodat hij zelf gaat nadenken. Zo geef je hem ruimte eventueel in te zien dat het niks is, of tegenvalt.
Als jij het verbiedt, wil hij het perse en kan hij niet meer terug, want dat 'win' jij. Als jij laat blijken zijn keuzes serieus te nemen zal hij zich niet van je afwenden maar je in vertrouwen nemen. Jij hebt de afgelopen jaren alleen de verzorging over hem gehad en dat zegt wel iets over de situatie en jullie relatie. Je hebt hem goed opgevoed en je kunt hem dus best een stuk vertrouwen geven.
o ja
en ook: toon belangstelling en geef aandacht. Als jij bij wijze van spreken het stel een maand op sleeptouw neemt (Kinderdijk, musea, strand enz enz) hebben ze minder tijd voor andere zaken 
Dat meisje
Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom de ouders van dat meisje hun dochter zomaar een maand naar een onbekende aan de andere kant van de oceaan laten gaan. Of zouden zij zo'nzelfde draadje zijn begonnen in Parents Online 
My daughter wants to go to Holland for a month for a guy she met online. Why if he's a catfish? What if it doesn't work out after a few days? How can we keep her from going?
Ouders
Misschien komen die ouders ook wel een weekje, maar dan in een hotel of zo. Dat zou ik zelf doen denk ik.
Gescheiden slaapkamers vind ik overigens wel een prima idee. Dan kan iemand zich zonodig wel terugtrekken.
