Oproep: bang van je kind?
[ Betaald bericht ]
BANG VAN JE KIND?
Graag komen we in contact met ouders die te maken hebben (of te maken hebben gehad) met agressie, dreiging en geweld van hun kind of kinderen.
Het gaat om kinderen tussen de 12 en 23 jaar en om gedrag dat niet meer als 'normaal' pubergedrag kan worden bestempeld en waarbij het geweld gericht is op de ouders.
TNO en MOVISIE voeren een verkennende studie hiernaar uit, in opdracht van Stichting Kinderpostzegels Nederland.
Meer informatie... (pdf-folder)
Info of aanmelding: Remy Vink, onderzoeker TNO, [email protected] / 06-21134483
Dossierstudie
Eerlijk gezegd denk ik dat er al veel bekend is over geweld van kinderen gericht op ouders. Dat kun je vinden in GGZ dossiers, bij psychiaters, misschien wel in romans en in data bij de politie.
Het lijkt me handiger om daar eerst maar eens naar te kijken.
Toevallig ken ik zelf een gezin waar dat heeft gespeeld en ik zou ze toch echt niet opgeven bij MOVISIE.
Ik ben bang dat daar de deskundigheid ontbreekt om er soep van te koken.
Annej
"Eerlijk gezegd denk ik dat er al veel bekend is over geweld van kinderen gericht op ouders. Dat kun je vinden in GGZ dossiers, bij psychiaters, misschien wel in romans en in data bij de politie." Je weet niet wát Movisie precies wil onderzoeken want dat staat er niet bij. Ze zullen hun redenen hebben om naar persoonlijke ervaringen te vragen en hun info niet uit romans (?) of politiedossiers te halen. Lijkt me ook niet zo koosjer, als GGZ-instellingen of psychiaters gegevens gaan aanleveren. Iets met beroepsgeheim en privacy enzo.
"Toevallig ken ik zelf een gezin waar dat heeft gespeeld en ik zou ze toch echt niet opgeven bij MOVISIE." Dat lijkt me ook absoluut niet de bedoeling, dat je iemand anders op gaat geven voor een onderzoek. Je kan hoogstens jezelf opgeven als je met genoemde situatie te maken hebt.
"Ik ben bang dat daar de deskundigheid ontbreekt om er soep van te koken." Ze gaan er ook geen soep van koken, het is een kennisinstituut dat onderzoek doet naar maatschappelijke vraagstukken. Ik snap niet op basis waarvan jij denkt hun deskundigheid op het gebied van onderzoek te kunnen beoordelen.
Of sta jij bij voorbaat al op je achterste benen als je onderzoek en geweld binnen het gezin in één zin ziet staan?
skik
Onderzoek en geweld
Misschien is dat wel een allergie inderdaad. Ik denk dat wij zelf veel geluk hebben gehad met de de-escalerende wijkrechercheur. En dat je er toen nog niet automatisch jeugdzorg bij kreeg. Ook heb ik een serie gesprekken gehad bij de vrouwenhulpverlening/huiselijk geweld waar gelukkig ook jeugdzorg niet is ingeschakeld. Ik vraag me af hoe dat nu zou gaan. Zowel de wijkrechercheur als maatschappelijk werk heeft de regie bij mij gelaten en daardoor kon ik zelf goed doorpakken. Er is volgens mij op veel plaatsen al kennis zodat je niet het wiel hoeft uit te vinden. De vraag is wat je mensen kunt bieden en dan het liefste op maat natuurlijk en zonodig anoniem.
Onze aanvaring met de kinderbescherming kwam eigenlijk als een totale verrassing omdat we het ergste al achter de rug hadden. Bovendien bleek het dus een relatie te hebben met de gevolgen van het onbegrip bij het autisme van mijn expartner en mijn kinderen, en dat lijkt me al helemaal moeilijk in beeld te krijgen zonder psychiatrische deskundigheid. Dan vraag ik me af wat voor Evidence based interventie er dan weer komt die toch niet past omdat er zoveel situaties zijn.
Onderzoek
Eigenlijk ben ik een groot voorstander van het doen van onderzoek en het ontwikkelen van een hulpaanbod aan gezinnen. Het nadeel is dat mij duidelijk is inmiddels dat een hulpaanbod niet door mij beoordeeld kan worden als passend voor mijn gezin maar dat dit in een handomdraai dwingend opgelegd kan worden, met name als er kinderen bij betrokken zijn, en daar pas ik voor. In het huidige klimaat van de jeugdhulpverlening is elk format voor hulpverlening ook een mogelijkheid om je gezin naar de filistijnen te helpen.
Ook al past het format niet kun je dan niet weigeren.
Hulp is niet vrijblijvend en dat is vreemd. Je kunt niet vooruit weten of zo'n aanbod wel bij je gezin past en als dat dan niet past kun je er toch toe gedwongen worden. Dat is niet in het belang van je kinderen.
