Opzien tegen en uitkijken naar de zomervakantie
Ik uit naar de zomervakantie, geen stramien, wat losser leven, genieten van het gezin in mooie weer en in de zon. Maar ik kijk op tegen de hele dag rotzooi, met name de zooi in de keuken.
Opruimen is een vaardigheid waarvan de meesten van ons pas na het twintigste jaar, een beetje goed onder de knie krijgen. I get it. In de praktijk houdt het in dat tijdens vakanties wij als gezin zelden gezamenlijk aan het ontbijt of de lunch zitten waardoor er altijd wel iemand net ontbeten of geluncht heeft (of gaat) en met pubers die niet uit zichzelf hun zooi opruimen, is het een onafgebroken moment van rommel, afwas die je overal nastaart. Loop ik de keuken in, zie ik alleen maar taken. En ik kan daar heel slecht tegen als ik voor mijn eigen kop koffie al een half uur eerst moet opruimen voor ik kan zitten.
Als ik echt op mijn strepen staan en naar ze toeloop met ruim binnen 5 minuten je rommel op, doen ze het wel maar ik wil niet altijd politieagent zijn.
Hoe doen jullie dat?
Philou schreef op 09-06-2023 om 11:35:
[..]
Nee, geen smetvrees maar wel een totaal ontregeld patroon van twee pubers in de vakanties. Gelukkig werken ze ook dus af en toe is er ook een onderbroken patroon. Dat patroon begint bij 1 al om 6 uur, ontbijt, gaat weer naar bed, staat weer op om, zeg, 8 uur, ontbijt (nieuw bord etc) weer, gaat douchen en scheren (spoor van ellende van, naar en in de douche), kleedt zich aan en bedenkt dat het tijd wordt voor een miesoepje (uit een pakje) met verpakking en deel in houd natuurlijk gewoon op het aanrecht en op de grond. De ander staat om 10 uur op en gebruikt ook minimaal 2 borden.. die maakt minder rotzooi. Om 13 uur krijgt iedereen weer honger en dan alles opnieuw.. vervolgens weer een moment in de middag.. dat alles niet synchroom.
daar word ik na een week of wat gek van en dan heb ik geen vakantiegevoel. Dan zie ik alleen nog maar op tegen opstaan. Opstaan betekent of meteen aan de slag want ik kan nergens iets neerzetten of politieagent spelen. Ik heb wel ergens anders zin in, ‘s ochtends!
Twee pubers die een totaal verschillend ritme hebben wat er in resulteert dat wanneer je koffie wilt (maken) of wilt ontbijten, lunchen de tafel en het aanrecht volstaan met pakken vlokken, boter, jam, brood, meerdere borden (waarom zou je geen nieuw bord nemen als je jam hebt gemorst op je bord maar je wilt nu vlokken? En neem dan gelijk een nieuw mes!). De hele dag door. Laatste vakantie had ik op één dag 7x de keuken opgeruimd, af en toe de politieagent van stal gehaald, toch maar even zuigen en dweilen voor naar bed gaan.. kom ik de volgende ochtend in de keuken … weer alles vol.. geen cm2 vrij om eerst eens met een kop koffie of een thee de dag te beginnen.
Ik hoop echt dat je een beetje vakantiegevoel kunt krijgen. Ik voel met je mee, het is irritant als er een soort spoor achteraan komt, als slijm van een slak; puberslijm dat plakt in de gezamenlijke ruimtes die je nooit meer zen zult betreden. Want of je ben geërgerd omdat je kunt gaan opruimen, of je moet politieagent spelen, of de troep geeft ergernis. Het is gewoon niet leuk, zo’n puberbende. Ik had wel eens visioenen dat ik een boomhut ging bouwen en aan de overkant in het bos ging wonen, tijdelijk. Lekker in mijn eigen hutje. Want zij hebben tenminste nog een eigen kamer en ik niet. Maar ja. Het is er niet van gekomen, die hut. Ik overleefde dus ook maar een beetje tussen de puberslijmsporen. Ik koos trouwens voor de politieagent-ergernis. Waren zij lekker ook af en toe uit hun humeur. Lekker hoor. 
troelahoep schreef op 09-06-2023 om 11:16:
[..]
Helpt het dan wel om mee te gaan in het gejammer dat pubers allemaal zulke rommelkonten zijn? Ik bied een ander gezichtspunt aan ter relativering. Het is haar eigen probleem, zij ziet de noodzaak om de rommel achter de konten van haar pubers op te ruimen voor ze zelf rustig kan gaan zitten. Je kan de oplossing zoeken in de kinderen beter opvoeden, je over het probleem heen te zetten en lekker gaan ontbijten ipv ergeren. Én eventueel nagaan bij jezelf waarom je je zo ergert aan een -in mijn ogen- futiel probleem. Als je dan ontdekt - oja, ik heb een beetje smetvrees, of ik kijk er stiekem ontzettend naar uit dat de kinderen het huis uit gaan - dan kan je het zelf ook weer beter relativeren.
Iemand helpen met als doel een ander gezichtspunt, of helpen met relativeren gaat vaak beter als je woorden als: ‘futiel, smetvrees, gejammer, overtrokken en overmatig ergeren’ probeert te vermijden.
Maar goed. Dit wordt te meta
Philou schreef op 09-06-2023 om 11:35:
[..]
Nee, geen smetvrees maar wel een totaal ontregeld patroon van twee pubers in de vakanties. Gelukkig werken ze ook dus af en toe is er ook een onderbroken patroon. Dat patroon begint bij 1 al om 6 uur, ontbijt, gaat weer naar bed, staat weer op om, zeg, 8 uur, ontbijt (nieuw bord etc) weer, gaat douchen en scheren (spoor van ellende van, naar en in de douche), kleedt zich aan en bedenkt dat het tijd wordt voor een miesoepje (uit een pakje) met verpakking en deel in houd natuurlijk gewoon op het aanrecht en op de grond. De ander staat om 10 uur op en gebruikt ook minimaal 2 borden.. die maakt minder rotzooi. Om 13 uur krijgt iedereen weer honger en dan alles opnieuw.. vervolgens weer een moment in de middag.. dat alles niet synchroom.
daar word ik na een week of wat gek van en dan heb ik geen vakantiegevoel. Dan zie ik alleen nog maar op tegen opstaan. Opstaan betekent of meteen aan de slag want ik kan nergens iets neerzetten of politieagent spelen. Ik heb wel ergens anders zin in, ‘s ochtends!
Twee pubers die een totaal verschillend ritme hebben wat er in resulteert dat wanneer je koffie wilt (maken) of wilt ontbijten, lunchen de tafel en het aanrecht volstaan met pakken vlokken, boter, jam, brood, meerdere borden (waarom zou je geen nieuw bord nemen als je jam hebt gemorst op je bord maar je wilt nu vlokken? En neem dan gelijk een nieuw mes!). De hele dag door. Laatste vakantie had ik op één dag 7x de keuken opgeruimd, af en toe de politieagent van stal gehaald, toch maar even zuigen en dweilen voor naar bed gaan.. kom ik de volgende ochtend in de keuken … weer alles vol.. geen cm2 vrij om eerst eens met een kop koffie of een thee de dag te beginnen.
Ik zou hier ook echt niet tegen kunnen en dood ongelukkig van worden. Ik had nog dat tikkie ding voorgesteld maar als zoiets niet zou veranderen zou ik hysterisch elke dag gaan huilen ofzo tot men het achter zijn kont opruimt. Denk dat het huilen dan nog oprecht zou zijn ook
Lotte78 schreef op 09-06-2023 om 11:39:
Ik geef het gewoon toe. Ik heb een hekel aan rommel. Daar word ik onrustig van en uiteindelijk chagerijnig. Dus bij ons thuis zijn de algemene leefruimtes gewoon netjes. Je mag van alles doen, maar je ruimt het wel op.
Een pak melk buiten de koeling ofzo. Daar zou ik echt niet vrolijk van worden. En ook niet nodig. Ze snapt best dat dit in de koeling moet. Haar nagellak draait ze ook goed dicht, want anders droogt hij uit. ( ik wilde een nagellak van haar lenen, wat uiteraard mocht, maar dan moet je hem wel goed dicht draaien mam) . Dus dan snapt ze een pak melk ook wel.
Maar gelukkig hebben we hier dat probleem overhet algemeen niet.Soms de badkamer. Dan loop ik die avonds in en zie van alles liggen omdat zij daar voor bezig was. Maar dan vraag ik gewoon ben je klaar in de badkamer? Want ik wil er in. En dan zegt oja wacht even mijn spullen weghalen/opruimen.
Dus ik kijk vol smart uit naar de zomervakantie. Maar eerst de toetsweek nog.
Het is niet alsof voor dit gezin de zin “opruimen nadat je iets gepakt hebt” onbekend is. Dat is hier ook de regel. Ik kan mij voorstellen dat vanuit de wereld die jij beschrijft denkt dat het gewoon een kwestie is van zeggen en dan doen kinderen het ook. Ik wou dat het zo simpel is. Van een pak melk op het aanrecht wordt hier niemand vrolijk van en er is niemand die niet snapt dat dit niet hoort. Ik ben ervan overtuigd dat er meerdere dingen meespelen bij zoiets.
Fijn dat jij een opgeruimd huis hebt waarbij je niet het gevoel hebt aan een dood paard te moeten trekken. Das echt geen fijn gevoel, dag na dag, week na week. Ik geef toe, ben behoorlijk jaloers als ik jou zo lees.
ToetieToover schreef op 09-06-2023 om 11:43:
[..]
Ik hoop echt dat je een beetje vakantiegevoel kunt krijgen. Ik voel met je mee, het is irritant als er een soort spoor achteraan komt, als slijm van een slak; puberslijm dat plakt in de gezamenlijke ruimtes die je nooit meer zen zult betreden. Want of je ben geërgerd omdat je kunt gaan opruimen, of je moet politieagent spelen, of de troep geeft ergernis. Het is gewoon niet leuk, zo’n puberbende. Ik had wel eens visioenen dat ik een boomhut ging bouwen en aan de overkant in het bos ging wonen, tijdelijk. Lekker in mijn eigen hutje. Want zij hebben tenminste nog een eigen kamer en ik niet. Maar ja. Het is er niet van gekomen, die hut. Ik overleefde dus ook maar een beetje tussen de puberslijmsporen. Ik koos trouwens voor de politieagent-ergernis. Waren zij lekker ook af en toe uit hun humeur. Lekker hoor.
Haha.. terwijl ik dit lees zie ik in mijn geestesoog dat ik mijn bord en kop in zoons kamer draag om daar te ontbijten en dan opsta en wegloop. Dag na dag. Nouja, af en toe dan.
Er zijn wel wat dingen langsgekomen die ik eens met mijn man ga bespreken; een beter ritme (opstaan, politieagent van stal) en een timeframe waarin gegeten mag worden, elke dag samen een half uur aan de slag in het huis. En dan ben ik nog op zoek naar een “aansporing” om iets te verdienen of te verliezen als niet achter je opruimt.
Ik snap dat wel hoor, ik zou ook geen zin hebben om zeven keer per dag in een ontplofte keuken te komen omdat iedereen zijn zooi gewoon laat liggen voor wat het is.
Samenleven doe je met elkaar en dan houdt je ook rekening met elkaar. Dus je zet dingen terug en ruimt op. Opgroeien is ook leren rekening houden met anderen, ook al heb je als puber jezelf op 1, 2 en 3 staan.
In een studentenhuis wordt het waarschijnlijk ook niet gewaardeerd om de gemeenschappelijke keuken achter te laten vol troep, etensresten en alsof er een bom ontploft is.
troelahoep schreef op 09-06-2023 om 11:16:
[..]
Helpt het dan wel om mee te gaan in het gejammer dat pubers allemaal zulke rommelkonten zijn? Ik bied een ander gezichtspunt aan ter relativering. Het is haar eigen probleem, zij ziet de noodzaak om de rommel achter de konten van haar pubers op te ruimen voor ze zelf rustig kan gaan zitten. Je kan de oplossing zoeken in de kinderen beter opvoeden, je over het probleem heen te zetten en lekker gaan ontbijten ipv ergeren. Én eventueel nagaan bij jezelf waarom je je zo ergert aan een -in mijn ogen- futiel probleem. Als je dan ontdekt - oja, ik heb een beetje smetvrees, of ik kijk er stiekem ontzettend naar uit dat de kinderen het huis uit gaan - dan kan je het zelf ook weer beter relativeren.
Soms heb je het als pubermoeder gewoon even heel erg nodig om samen met lotgenoten te zwelgen in het zelfmedelijden. Verhalen te horen van anderen waar de pubers er een nog ergere teringzooi van maken dan bij jou.
Gedeelde smart is halve smart, zoiets. Echt ik kan genieten van die verhalen van pubers die wel de bladerdeeg kunnen pakken in de vriezer in de schuur maar niet kunnen opruimen. En dan tevreden constateren dat ik niet de enige ben.
Zo'n topic helpt mij ook zorgvuldig uit te zoeken welke battle ik wel aan wil gaan en welke niet.
De student hier thuis heeft op dit moment een vol studieprogramma. Periode praktijk doen met een project op een lab. Lange dagen en ook nog tentamens maken voor de vakken die vorig jaar niet gemaakt waren doordat ze er 6 weken uit lag met corona. Met "milde" post-covid klachten heeft ze veel hulp en ondersteuning nodig van ons. Dan slik ik de ergernissen maar in en neem haar wat taken uit handen en ruim haar rommel op. Ik heb liever dat het bij 1 jaar uitloop van de studie blijft dan dat het 2 jaar wordt. Dat wordt financieel wel een dingetje.
Waarom ruim je die zooi niet gewoon een keer op, aan het eind van de dag? Natuurlijk ga je je lopen ergeren als het de hele dag perfect moet zijn, en je twee vieze glazen of een vergeten melkpak al noemenswaardig vindt. Misschien gaat die puber zelfs wel zelf over tot actie als hij zijn zoveelste tosti wil maken en de aangekoekte zooi van een paar uur daarvoor aantreft.
MMcGonagall schreef op 09-06-2023 om 12:30:
Waarom ruim je die zooi niet gewoon een keer op, aan het eind van de dag? Natuurlijk ga je je lopen ergeren als het de hele dag perfect moet zijn, en je twee vieze glazen of een vergeten melkpak al noemenswaardig vindt. Misschien gaat die puber zelfs wel zelf over tot actie als hij zijn zoveelste tosti wil maken en de aangekoekte zooi van een paar uur daarvoor aantreft.
Is ook nog een idee. Als het erg is, een foto van de zooi op de app gooien en ergens gaan ontbijten.
Wat zal ik met de bon doen?
Philou schreef op 09-06-2023 om 12:45:
[..]
Is ook nog een idee. Als het erg is, een foto van de zooi op de app gooien en ergens gaan ontbijten.
Wat zal ik met de bon doen?
Die is voor de pubers, neem maar een extra speciaal ontbijtje😉
Philou schreef op 09-06-2023 om 11:40:
[..]
Ik herken me niet in deze weergave. Je trekt het enigszins in het belachelijke.
ja natuurlijk. Omdat ik zelf vind dat je een punt maakt van iets dat niet echt wereldschokkend is. Ik vind het ten eerste niet raar dat mensen en zeker mensen van die leeftijd rommel maken en dat niet persé uit zichzelf opruimen. Als je daar zo'n last van hebt laat je het ze zelf opruimen, ik zou het in elk geval niet voor ze doen. Een bordje of een pannetje op het aanrecht vind ik niet zo'n punt, maar opengemaakte verpakkingen, vieze tosti-ijzers etc. mogen ze hier echt zelf opruimen. Daar moeten mijn kinderen ook echt wel aan herinnerd worden. Dat doen die van jou ook als je het van ze vraagt zeg je, maar je vind het vervelend dat je dat moet zeggen blijkbaar.
Philou schreef op 08-06-2023 om 09:17:
[..]
Dat vind ik een goede. Betekent dit dat je diegene elke keer bij roept als het een zooi is.. of is dat op een vast moment van de dag?
[..]
Het punt is bij filevorming op het aanrecht/in de keuken en in het washok zorgt voor een hele keten aan zooi in de rest van het huis.
Ja, als x die dag de beurt heeft vraag ik x om de boel schoon te maken. X weet dan meestal heus wel dat Y het vuil heeft achtergelaten dus dan regelt X dat zelf met Y. En als Y zou weigeren op te ruimen dan heeft die de volgende dag de beurt en zal X waarschijnlijk minder genegen zijn om zijn eigen rotzooi op te ruimen.
In de praktijk werkt het wel, ze zijn ook niet enorm slordig en meestal ruimen ze gewoon hun eigen zooi op. Mijn oudste zoon is het slordigst. Daar gaat het vaakst mis maar dat hebben de andere kinderen en ik zelf ook wel door. Hij is wel bereidwillig (meestal) maar vergeet het of doet het maar half of zo.
troelahoep schreef op 09-06-2023 om 14:16:
[..]
ja natuurlijk. Omdat ik zelf vind dat je een punt maakt van iets dat niet echt wereldschokkend is. Ik vind het ten eerste niet raar dat mensen en zeker mensen van die leeftijd rommel maken en dat niet persé uit zichzelf opruimen. Als je daar zo'n last van hebt laat je het ze zelf opruimen, ik zou het in elk geval niet voor ze doen. Een bordje of een pannetje op het aanrecht vind ik niet zo'n punt, maar opengemaakte verpakkingen, vieze tosti-ijzers etc. mogen ze hier echt zelf opruimen. Daar moeten mijn kinderen ook echt wel aan herinnerd worden. Dat doen die van jou ook als je het van ze vraagt zeg je, maar je vind het vervelend dat je dat moet zeggen blijkbaar.
Ik moet de hele tijd aanzwengelen en dat is na een paar weken niet leuk. Bovendien vind ik eigenlijk gebruik van de keuken maken en onopgeruimd achter gelaten, gewoon niet opgeruimd (ipv oh vergeten, doe ik later wel). Hier mogen ze ook van alles opruimen (ik gebruik bewust even jouw stijl) maar dat betekent niet per definitie dat ze het ook doen. En ja, je zou het in theorie helemaal laten gaan maar is de uitkomst daarvan ook 100% dat zij en niet jij het dan opruimt? Ik ken geen puber die dat dan nog overziet.
Het lijkt of je wilt zeggen dat jij het probleem niet hebt omdat je je er niet aan ergert (1) en (2) jouw pubers moeten hun dingen opruimen en doen dat dus ook. Eigenlijk zeg je, ik ken het hele probleem niet en behalve dat ik het niet ken, vind ik de mensen die dat wel kennen zeurpietjes. Nou inderdaad, dáár raakt het opgeruimder van! En bedankt…
troelahoep schreef op 09-06-2023 om 11:16:
[..]
Helpt het dan wel om mee te gaan in het gejammer dat pubers allemaal zulke rommelkonten zijn? Ik bied een ander gezichtspunt aan ter relativering. Het is haar eigen probleem, zij ziet de noodzaak om de rommel achter de konten van haar pubers op te ruimen voor ze zelf rustig kan gaan zitten. Je kan de oplossing zoeken in de kinderen beter opvoeden, je over het probleem heen te zetten en lekker gaan ontbijten ipv ergeren. Én eventueel nagaan bij jezelf waarom je je zo ergert aan een -in mijn ogen- futiel probleem. Als je dan ontdekt - oja, ik heb een beetje smetvrees, of ik kijk er stiekem ontzettend naar uit dat de kinderen het huis uit gaan - dan kan je het zelf ook weer beter relativeren.
Je kan natuurlijk ook andersom redeneren. Wat voor moeite is het nu dat iedereen zijn eigen zooi opruimt zodat de leefruimte voor iedereen toegankelijk blijft?
Want als 1 iemand uitgebreid ontbijt heeft staan maken en de boel niet opruimt dan kunnen de andere huisgenoten niet ontbijten tenzij ze eerst die boel opruimen. Dat is gewoon niet heel aardig naar de anderen toe.
En ja, als moeders ongezien alles opruimt dan blijft het wel lekker lopen maar je leeft met elkaar in een huis dus iedereen mag wel wat bijdragen.
Het is wat flauw om te zeggen dat TO dan een probleem heeft en zelfs smetvrees heeft. Terwijl als er niet wordt opgeruimd in de keuken er heel vlug logistieke problemen ontstaan voor anderen.
Kyana schreef op 09-06-2023 om 14:21:
[..]
Ja, als x die dag de beurt heeft vraag ik x om de boel schoon te maken. X weet dan meestal heus wel dat Y het vuil heeft achtergelaten dus dan regelt X dat zelf met Y. En als Y zou weigeren op te ruimen dan heeft die de volgende dag de beurt en zal X waarschijnlijk minder genegen zijn om zijn eigen rotzooi op te ruimen.
In de praktijk werkt het wel, ze zijn ook niet enorm slordig en meestal ruimen ze gewoon hun eigen zooi op. Mijn oudste zoon is het slordigst. Daar gaat het vaakst mis maar dat hebben de andere kinderen en ik zelf ook wel door. Hij is wel bereidwillig (meestal) maar vergeet het of doet het maar half of zo.
Dit is wel een goed idee. Vooral de wederkerigheid spreekt mij aan. Ik moet wel even nadenken hoe dat het beste te implementeren.Nog even een paar vragen hoor.. moet x dan 1x per dag de keuken doen en is dat tijdgebonden? Of is dat door de dag heen? Heeft iedereen een vaste dag? En dan doe jij ook wel eens een dag, denk ik zo?
Hier is de regel als je kookt, hoef jij niet af te ruimen. Natuurlijk ruim je al op terwijl je aan het koken was maar de pannen en borden doet een ander. Dat was alleen geen handige regel want als je besluit pannenkoeken te bakken, loop je gewoon weg want jij hoeft het niet op te ruimen.
