Pubers die niet mee willen naar verjaardagen e.d.

opa en oma

Ik zou opa en oma verplichten, ooms en tantes niet.

Hoe

Hoe oud is de puber dan?
Lijkt me nog wel een verschil of ze 13 of 17 zijn.

Opa en oma zouden hier verplicht zijn, tantes en ooms af en toe denk ik.
Je mag als puber best je eigen gang gaan, maar je mag ook leren dat anderen blij zijn met je aanwezigheid en dat het niet zo erg is iets voor een ander over te hebben.
Ik zou de deal dan eerder maken als in: we gaan maar even een uurtje. Desnoods iets leuks er tegenover stellen.
Zijn het regelmatig 4 verjaardagen in een maand, dan mogen ze er van mij 3 skippen en als ze een belangrijke afspraak hebben ook. Maar tot een jaar of 15 gingen ze hier eigenlijk als vanzelf mee.

Maar vader zal over een aantal jaren ook merken dat de nu 9-jarigen precies zo worden.

Overleg met puber

welke verjaardagen hij noodzakelijk vindt om bij te zijn, bijvoorbeeld Opa en Oma. En hoeveel verjaardagen hij daarnaast nog meegaat per jaar.
Alles verplichten lijkt me niet handig.

ben nog niet zover

Maar ik zou zelfs opa en oma niet verplichten. Overigens zijn die nu altijd op vakantie als ze zelf jarig zijn, maar tegen de tijd dat de kleinkinderen pubers zijn misschien niet meer.
Wat betreft de familie aan de andere kant denk ik ook niet dat er moeilijk wordt gedaan als er iemand niet komt.
De helft van de tantes en ooms van mijn kinderen viert zijn verjaardag nu al niet eens, of komt niet op de verjaardagen van degenen die het wel vieren.

Dus nee, ik zou niets verplichten. Ik vind verjaardagen zelf ook stomvervelend

Wel mee

Op verjaardagen van opa en oma moeten ze sowieso mee. Daar is geen discussie over. Dat zijn oudere mensen en die willen graag dat je er bij bent. Ooms en tantes ook. Alleen als ze andere belangrijke afspraken hebben of iets dergelijks dan hoeft het niet. In principe gaan ze echter gewoon mee.
Dat het misschien saai is dat is dan maar zo. Ik heb er ook niet altijd zin in (het gaat meestal om mijn schoonfamilie) maar ik ga ook gewoon omdat ik weet dat mijn man het belangrijk vindt dat wij meegaan.
Overigens als er echt elk weekend een verjaardag of iets dergelijks zou zijn dan ben ik wel wat soepeler. Wij hebben echter niet zo heel veel familie hier in de buurt wonen dus het zijn een beperkt aantal verjaardagen per jaar.

Hmmm

Ik snap wel dat het er ergens 'een beetje bij hoort', maar puber zegt zelf dat ze niet op haar zitten te wachten. Voor mijn familie lijkt dat inderdaad wel een beetje zo. Die mensen zijn zo bezig met hun eigen ding, en omdat dochter niet zo'n klets is (bij hen) doen zij zelf ook alleen het beleefdheidspraatje. Mijn zus doet wel pogingen tot een gesprek, maar als dat van een kant komt houdt het snel op. Plus het feit dat we daar ook niet zo lekker zitten, in een doorrookt en doorgefrituurd huis waardoor je bij thuiskomst onder de douche moet. Jongste (10) gaat wel altijd met plezier mee, maar die heeft een leeftijdsgenoot (nichtje) waarmee ze dikke vriendinnen is. Dat zal hopelijk wel zo blijven over vijf jaar.

goh

ik zou er niet mee zitten als de kinderen niet meer mee willen. Zolang ze maar snappen dat ik wel ga en ze dus even zichzelf moeten vermaken

wel naar opa en oma

Onze puberdochter moet wel mee naar opa en oma. Maar de rest van de verjaardagen moet ze zelf maar weten.
Ik ga zelf ook nauwelijks naar verjaardagen, ik heb er een hekel aan. Dus mijn kinderen zal ik het nooit verplichten. Als het nodig is verzin ik wel een smoes voor ze.

Niet verplicht

Puberella van bijna 13 leert hier thuis dat ze als het kan mee moet naar opa en oma, maar bij belangrijke zaken die voor haar zelf zijn een keuze heeft. Zeker bij de ene opa en oma ben ik heel soepel over belangrijk genoeg, die zijn van de 12 verjaardagen die dochter heeft gevierd zijn opa en oma maar 3 keer op de echte dag geweest, meestal kwamen ze eerder of later en dat later kon dan oplopen tot 3 maanden. Zeker voor een jong kind niet leuk. Dus bij die opa en oma was een dans optreden van 4 minuten volsoende reden om niet mee te hoeven. Bij andere opa en oma maak ik andere keuzes, die wonen dichterbij dus mag kind wel dansen maar komt dan zelfstandig naar de verjaardag.
Mee naar ooms en tantes hoeft alleen als het tijdstip past, geen avond verjaardag, zelfs niet op vrijdagavond als er zaterdag gesport moet worden. Gelukkig verwachten de ooms en tantes dat ook niet.
Mee naar vrienden komt noet eens bij mij op op een uitzomdering na dan, daar is de oudste dochter vriendin met mijn dochter dan wil ze zelf mee. We hebben ook vrienden met kinderen van ruim 18, daar komen ook allemaal oudere jongeren, daar hebben ze geen aanspraak dus blijven ze thuis.
Dwang en verplicht mee moeten zorgt mijns inziens alleen maar voor nog meer hakken in het zand en dwars pubergedrag.

Niet

Verjaardagen zijn hier nooit verplicht, ze zien iedereen in de familie regelmatig op andere momenten... (pasen, kerst, etc). Maar eigenlijk hoop ik wel dat ze mee blijven gaan, vooral omdat het nu nog zo makkelijk kan. Ze hoeven van mij niet op te zitten en met de volwassenen mee te doen.

Hoeft niet

Van mij hoeft het niet. Zeker bij de verjaardag die jij schetst. Als je kind met niemand aansluiting heeft is dat echt saai. Op zich niet erg, als er een keer iets vervelend of saai is. Maar dan moet die ander, de jarige, er wel heel blij van worden als jij komt. Een oom of tante zal toch niet perse zitten te wachten op de aanwezigheid van jouw puber?

Als dat wél zo is, dat aanwezigheid de feestvreugde verhoogd, dan zou ik mijn puber vragen om mee te gaan. En dan gaat-ie waarschijnlijk wel mee. Om mij en de jarige een plezier te doen. En omdat ik het alléén vraag als ik denkt dat het 'nodig'is.

Bij ons gaan ze dus regelmatig niet mee. Organiseert oma een speciaal feestje vanwege een jubileum-verjaardag? Dan hoef ik het niet eens te vragen, dan snappen ze zelf wel dat ze mee 'moeten'.

Maar bij een doorsnee-verjaardag mogen ze gewoon thuis blijven.

absoluut niet

Ik hou erg van feestjes, maar niets zo erg als een verplicht feestje. Dat zijn voor mij 2 dingen die niet samen gaan. Vind het erg leuk als mensen bij mij op bezoek komen, maar ajb niet verplicht zeg.
Uiteraard ga ik zelf wel braaf als mijn aanwezigheid gewenst is, wilde wel dat ik eerlijker durfde zijn. Ik druk me wel vaker, dat weer wel.
(Onregelmatige werktijden helpen daarbij...een puber kan zich daar nu zelden op beroepen..beetje oneerlijk)
Doe wel mn best pubers mee te krijgen, leg uit als aanwezigheid erg op prijs wordt gesteld, maar laat keuze bij hen.

geen verplichte feestjes

maar wel verplichte bezoekjes aan Oma in het verpleeghuis, elke maand. Uitjes en feestjes horen leuk te zijn, bezoekjes aan Oma moeten gewoon, klaar. En dan hoop ik dat ze later ook af en toe bij mij in het verpleeghuis komen...

hmm

Mijn kinderen zijn gekker op verjaardagen dan ik en hebben zich zelfs kostelijk vermaakt bij een 40 jarig trouwfeest van een oom en tante van barvauxman die ze nog nooit gezien hadden geloof ik

We hebben hier heel weinig verjaardagen, naar mijn generatie gaan we eigenlijk niet dus alleen naar neven en nichten van mijn kant. Van mijn mans kant is het allemaal te veel gedoe op de dag zelf en komen we gewoon 1-3x per jaar eens langs. Opatoestanden zijn hier ook een apart verhaal. Gut wat een zielige bedoeling hier

De situatie die jij schetst zou betekenen dat mijn puber niet mee hoeft.

neu...

Ik zou het niet verplichten. Wel luchtig opmerken dat ze niet gek moeten opkijken als de bezoekjes op haar verjaardag ook minder worden.

Mijn zoon hoefde ook niet mee naar zijn oma in het verpleeghuis. Mijn man is vroeger ǵedwongen' mee te gaan naar zijn oma en dat wilde hij zijn zoon niet aandoen. Meestal is mijn man veel strenger met verplichtingen maar in deze niet. Nu oma is overleden hoeft het sowieso niet meer, maar eigenlijk vind ik het toch ook niet de manier om ze te dwingen....

Dwingen

Dwingen klinkt zo hard. De meeste tieners zijn echt wel voor rede vatbaar en snappen prima dat opa en oma het leuk vinden als ze op hun verjaardag komen en gaan dan heus wel. Je kunt om de tafel gaan zitten en dan komt daar meestal echt wel wat redelijke afspraak aan. Ooms/tantes is vooral voor mijn man belangrijk en zo veel zijn dat er ook niet dus die paar keer per jaar moeten ze dan maar gaan als die wat organiseren.
Oma's bezoeken is nooit een probleem. Ze zien hun oma meerdere keren per week en gaan ook uit zichzelf vaak langs. Dat verwacht ik ook wel maar dat is zo vanzelfsprekend dat we daarover geen discussie hoeven te hebben.
Ik zou vooral erg teleurgesteld en verdrietig zijn als ze niet regelmatig bij hun oma of hun oudtante langs zouden gaan. Ik zou erg teleurgesteld zijn dat ik zulke egoistische kinderen zou hebben die geen tijd zouden willen maken voor dat soort bezoekjes die misschien niet altijd leuk zijn. Juist bij oudere en fragiele mensen. Dat is wat anders dan hun ooms/tantes/neven/nichten want dat is toch een ander soort relatie. Echter ook daar verwacht ik wel enige vorm van wederkerigheid in de relatie. Dus inderdaad ook langsgaan op hun verjaardag als zij dat bij jou doen en dergelijke. Ik zou het oprecht jammer vinden als zij dat niet zouden willen geven.

Eventjes gaan?

Ik heb niet alles gelezen dus misschien is het al gezegd, maar kan ze niet gewoon een uurtje gaan? Bij ons woont de familie redelijk dichtbij en gaat puber gewoon zelf op de fiets. Na een uurtje gaat ze dan weer weg. Iedereen blij.

opa en oma

als mijn ouders jarig zijn stellen ze het erg op prijs dat puber langs komt (schoonouders zijn al overleden). Ik laat puber zelf bepalen wat voor hem het meest handige moment is en hij hoeft echt geen uren te blijven. Naar ooms en tantes hoeft hij niet persé mee, die hebben er wel begrip voor dat puber daar niet altijd zin of tijd voor heeft.

Hier wonen opa's en oma's ver weg

Een uurtje langs gaan voor alleen de puber gaat niet lukken.
We moeten 1,5 uur tot 2 uur rijden voor alle grootouders. Ik denk dat we vier keer per jaar gaan. Gelukkig kunnen ze ook nog bij ons komen en komen we ze tegen bij andere gelegenheden.

Naar mijn ouders neem ik meestal één kind mee. We bezoeken de nog thuis wonende Oma en gaan daarna langs Opa in het verpleegtehuis. Dat laatste duurt 45-60 minuten. En de keer erna is het andere kind aan de beurt. Zo verdelen we de last

alleen opa en oma verplicht

ook hier opa en oma verplicht, mits er niets belangrijks op pubers eigen agenda's staat. Opa en oma heben zoveel voor de kinderen gedaan hun hele leven, daarom verwacht ik van pubers wat dankbaarheid in de vorm van wat bezoekjes. Verdere familie eigen keuze wat betekent dat ze verder nergens heen gaan, die zien ze dan met kerst, pasen ed bij opa en oma. Omdat de opa's en oma's dichtbij wonen gaan ze wel eens eerder naar huis, dat vind ik wel prima. Deze regel ongeveer vanaf 12 jaar. Oudste die niet meer thuis woont valt ook nog buiten de opa en oma regeling, die beslist het helemaal zelf en laat zich af en toe zien.

Moni

Da's eigenlijk wel een goed idee, om en om! Nu moeten ze allemaal steeds mee, omdat er anders niemand meer wil. Maar ze hebben ook huiswerk en meestal geen zin, want oma heeft een beroerte gehad en zegt niet zoveel meer. Maar ze is wel erg blij om ze te zien. En ik vind het ook wel educatief voor ze dat het leven niet alleen uit uitjes en facebook bestaat.

Jarig

In onze familie is niks verplicht. Dat lijkt erg prettig, maar er komt dan dus ook geen hond naar jouw verjaardag. En met Kertsmis enzo zit ik ook in mijn eentje met dochter. Altijd iets verzinnen, blèh! Ik heb veel vrienden met jonge kinderen die echt niet zomaar naar een verjaardag gaan op zondag. Dat is erg jammer. Als de kinderen groter zijn gaat dat wel weer over. Ik geloof dat je vriendschappen en familiebanden moet onderhouden. En daar hoort soms een verplichte verjaardag bij of iets anders waar je even geen zin in hebt. soms is het even werken om niet helemaal alleen in de wereld te zijn, net als in een relatie. Ik probeer mijn dochter, nu puber, dat te leren. Het valt niet altijd mee met twee agenda's. Er zijn geen grootouders meer, maar tot vorig jaar ging ik om de week naar het verzorgingstehuis en zij ging ongeveer de helft van de keren mee. Ze was dol op mijn vader.

Voor wat hoort wat.

Opa en oma van de ene kant zijn erbij als kleinkinderen diploma A halen, kijken een ppar keer per jaar naar sportwedstrijden en de jaarlijkse dansvoorstellingen, eindmusicals en weet ik het wat allemaal verder nog. Zelf zingen opa en oma in een kerkkoor dat iedere week in de vieringen in de kerk optreed met latijnse gezangen enzo.
Iedere week naar opa en oma luisteren gaat mij te ver, ook voor mezelf maar toen opa en oma een concert gaven ter ere van het zoveel jarig bestaan van het koor vulden wij dochters en kleinkinderen anderhalve kerkbank. De kleinkinderen vonden de muziek erg moeilijk maar moesten het toch uitzitten, voor wat hoort wat.
Andere opa en oma komen nooit naar dat soort dingen, ze houden niet van voetbal, harde muziekbij dansen of de klamme omgeving van een zwembad. Dan is mijn dwang om een ding van opa en oma bij te wonen ook wat minder.
Zoon heeft al veel teveel ziekenhuis gezien voor zijn leeftijd, die hoeft dan niet bij oma op bezoek als ze 2 nachtjes moet blijven na een knieoperatie. Zoon houdt niet van die ziekenhuisomgeving dus ik dwing hem niet.

Nooit verplicht

Hier zijn feestjes nooit verplicht. Maar voor een oudje, of iemand die ziek of eenzaam is, moet ze wel zo nu en dan iets doen. Dat kan ook fijn met oma naar de chinees zijn, dat hoeft echt niet op een bepaalde datum.

wederkerigheid

Bij een sociale relatie hoort wat wederkerigheid. Veel mensen stellen prijs op de aanwezigheid van hun geliefden op hun verjaardag. Niet komen leidt tot teleurstelling. Daar kan je natuurlijk je niks van aantrekken maar dat kan de relatie schaden. Daar kan je ook je niks van aantrekken maar dan hou je uiteindelijk weinig mensen over. Daarnaast als het echt je geliefden zijn dan doe je ze graag dat plezier ook al heb jij er geen zin in. Je doet het niet voor jezelf maar voor hun. Iets voor een ander doen is helemaal niet erg.Dus als je weet dat tante X prijs stelt op je aanwezigheid dan ga je gewoon. Niet omdat je dat zelf zo graag wilt maar om tante X een plezier te doen. Mocht tante X het helemaal niet erg vinden dat je niet komt dan ga je niet. Maar als tante X dol is op verjaardagen en heel graag iedereen heeft dan zou ik gewoon gaan. Tieners kunnen dat ook prima leren. Je moet ook gewoon wat voor andere mensen over hebben. En dan kun ik verjaardagen niet belangrijk vinden maar wie ben ik om dat voor een ander te bepalen? Ik ga mee in wat voor hun belangrijk is. Uit liefde en vriendschap.

Verder

De tante van mijn man zit sinds kort in een tehuis. Ze woonde altijd in een klein dorpje en geheel zelfstandig maar helaas is ze nu vrijwel bedlegerig. Heel moeilijk. Weinig familie in de buurt. Wij zijn eigenlijk de enigen samen met nog een zus van mijn man. Dus ik vind het belangrijk dat de kinderen ook hun steentje bijdragen aan het bezoeken. Het tehuis ligt niet ver van hun school dus ik moedig ze aan om na school regelmatig even langs te gaan. Het hoeft niet lang te zijn maar gewoon even aanwaaien en een kopje thee drinken. Mijn man en ik willen toch wel dat ze elke dag even bezoek krijgt van iemand dus als de kinderen ook elk 1x per week of zo gaan dan helpt dat ons en tante vindt het leuk. Mijn kinderen snappen ook prima dat ze weinig tot niks meer kan en dat onze bezoekjes eigenlijk het enige zijn wat ze heeft (ze heeft nog wel een paar vriendinnen maar ja die zijn ook oud en kunnen weinig meer en de rest is al dood) dus dat we allemaal ons best moeten doen. Ze zijn groot genoeg om dat te begrijpen. Natuurlijk is het niet altijd leuk maar ja voor tante is het nog veel minder leuk. Gelukkig zijn ze daar dus wel redelijk trouw in.

Ook wat mijn moeder betreft zijn ze goed. Ze doen boodschappen voor haar, halen haar 's avonds op voor het avondeten hier en brengen haar weer terug, doen klusjes voor haar en dergelijke. Ze zijn wat dat betreft lief.

Ik vind dat inderdaad wel op een ander niveau liggen dan een verjaardag van iemand waar ze weinig mee hebben. Mijn man sleept ons soms het halve land door op familie bezoek en ik snap best dat ze daar geen zin in hebben. Vooral omdat het dan vaak gaat om achternichten of zo die we nauwelijks kennen. Het moet soms wel want het is belangrijk voor mijn man dus hij wil dat dan. Maar ik snap best dat ze dan mopperen en zo. Ik vind hun dan niet egoïstisch of zo. Maar goed het is toch ook wel belangrijk dat ze leren om zo het contact te onderhouden met hun familie en dergelijke. Bovendien doen ze hun vader er een plezier mee.

Grappig

Mijn zoon zei gisteren opeens tegen oma: raar eigenlijk, ik kan me niet voorstellen dat ik ook ooit een oude man zal zijn en toch is dat zo! Ik zei dat ik hoopte dat er dan wat gezellige kinderen op bezoek zouden komen, anders werd het zo saai voor hem. De rest van dat bezoek heeft hij oma, die bijna niet meer praat, enorm vermaakt met verhalen en grappen. Ze straalde helemaal.

Soms valt het kwartje wat later. Wij overzien dingen die zij nog niet overzien.

hoe minder je elkaar ziet...

...hoe minder je met elkaar hebt. Zo gaat dat nou eenmaal. Degene die schreef eens rustig te bekijken met de kalender in de hand welke verjaardag wel en welke niet - dat lijkt me handig, dan ben je minder afhankelijk van buien en geen-zin.

Geen zin op zich hoeft geen steekhoudende reden te zijn om niet mee te hoeven. Er zijn in het sociale leven dingen waar je geen zin in hebt, maar die wel waarde hebben en zelfs - na de eerste drempel- leuk kunnen zijn.
De jongere kinderen die er ook zijn, daarmee zou jouw puber een spelletje kunnen doen, of even naar buiten. Zo leren ze elkaar waarderen. Kleintjes blijven niet klein.

Het scheelt ook of puber in kwestie na een korter contactmoment zelf zijn/haar weg kan vervolgen, of dat hij/zij met ouders meerijdt en dus de hele tijd moet blijven. Kijk ook daar eens naar.

Lastig

Ik houd zelf (ook) niet van sociale verplichtingen en ga niet wekelijks (of maandelijks) op bezoek bij mijn ouders. Bij mijn oma kwam ik destijds drie keer per jaar, de laatste maanden van haar leven iets vaker. Mijn tantes zie ik alleen op de verjaardag van mijn moeder, en eentje komt hier altijd eten met de Kerst. Mijn zus zie ik vaker, maar dat is dan ook gewoon leuk.
Ik vind het dan wel rot als iemand dat 'egoïstisch' noemt. Het is wel waar, maar ik vind het ook best wel een belasting om dat sociale uit te breiden. Iedereen woont ook op een afstand die voor puber niet zomaar even te fietsen is (15-20 km.).