Redelijke grenzen

Verantwoordelijkheid

15 jaar is te oud om strict te doen en zaken eenzijdig op te leggen, if ever. Wat ik wel zou doen is luisteren naar je zoon. Ik kan me niet voorstellen dat hij zelf zeer tevreden is met zijn leven. En je hulp aanbieden. En verder is het nu toch echt aan hem om dat dan aan te nemen.
Kun je je zoon misschien iets gezonds meegeven, voor hem klaarmaken? Daar kun je je zorg mee laten zien. Tenzij je natuurlijk vind dat hij dat zelf moet doen, maar dan zou ik me er ook niet meer mee bemoeien. Mijn zoon wil op dit moment niet ontbijten. Hij krijgt 's morgens een glas sap van mij en een pak met brood mee, soms wat fruit. In een eerdere periode gaf ik hem 's morgens zo'n yoghurt met tuit. Beetje duur, maar het was gelukkig snel weer over. Die lamlendigheid komt van de groei. Heeft weinig zin om daar voluit tegenin te gaan. En ja, uitslapen gebeurt hier ook ongelimiteerd. Mijn zoon is ook een keer blijven zitten. Niet uit lamlendigheid overigens maar gewoon omdat hij zich op dat moment sociaal aan het ontwikkelen was en dat was even nodig na een vreselijke tijd op de basisschool. Heeft hij ook weer vaardigheden mee opgedaan.
Probeer iets afstandelijker op je zoon te reageren, meer zijn keuze te laten. Is het mogelijk dat je zoon als hij dit jaar wel haalt dat hij door gaat naar het MBO? Ik heb die keuze ook bij mijn zoon gelaten, van mij hoeven ze niet jaren op een school te hangen en zich te vervelen, maar het is wel zijn toekomst dus hij mag er voor gaan of niet. Zoon is uiteindelijk er wel voor gegaan. Hij wil zijn school goed afmaken.
Dan het huiswerk. Ik hoef mijn zoon niet meer voortdurend te helpen met zijn huiswerk. Wel neem ik met hem globaal zijn weekplanning door op zondag. Zonodig lopen we even de cijferlijst langs samen. Ik bied mijn hulp aan in woordjes overhoren en maak aanmoedigende danwel zeurende opmerkingen, mijn recht als moeder zeg ik er dan maar bij.
Nu komt het er op aan. Je zoon heeft nog een half jaar om zich goed in te zetten. Bied jezelf strategisch aan, maar laat de verantwoordelijkheid bij hem. En laat hem de mogelijkheid om te falen. Wordt niet boos, dat zal hij zelf al erg genoeg vinden, maar er zijn steeds nieuwe kansen, je kunt het steeds opnieuw weer oppakken. En vergeet niet dat de pubertijd ook gewoon heel vermoeiend is en dat ze zich op alle vlakken aan het ontwikkelen zijn, dat kost gewoon tijd. Geen reden om over grenzen te beginnen.

Wie koopt die chips?

Hoe komt je zoon aan die chips, cola en het fastfood? Koop jij dat? Dan lijkt mij de oplossing heel eenvoudig, wat er niet is kan hij niet eten. Koopt hij het van zijn eigen geld? Dan kun je daar iets aan doen (heel flauw)
Die Xbox hoeft niet 7x24 uur beschikbaar te zijn lijkt mij.
En natuurlijk kun je een 15 jarige nog best flink directief benaderen, maar het is wel rijkelijk laat als je er nog mee moet beginnen.
Bij mij in huis (3 pubers) geldt de regel dat ze die vrijheid en zelfstandigheid krijgen waarvan zij blijk geven dat ze het aankunnen. Toen mijn oudste 15 was en net zijn Xbox had ging het hier niet heel veel anders, behalve dat zijn schoolresultaten goed genoeg waren, hij 3 keer in de week sporte en behalve de zooi die hij op zijn kamer at ook de gewone maaltijden goed mee at. In dat geval mag hij het dus zelf bepalen.
Dat lang slapen en laat naar bed komt (ook) doordat het bioritme verschuift in de puberteit; het is gewoon moeilijk voor pubers om op tijd in bed te komen en 's ochtends vroeg vol in de actie te moeten. Mijn zoon heeft ook moeite met ontbijten, maar vooral als hij 's avonds laat heeft gegeten (ivm sport). Dus als je zoon 's avonds laat een zak chips verorbert is er een flinke kans dat hij 's ochtends geen trek heeft. De algehele lamlendigheid van je zoon kan buiten het slechte eetpatroon ook komen doordat hij op het moment hard groeit, maar juist dan is goed eten ook belangrijk. Het is aan alles duidelijk dat je zoon zelf niet met zijn vrijheid om kan gaan, dus tijd voor jullie om regels en grenzen te stellen, als zijn school weer goed gaat en hij normaal eet kan hij zijn vrijheid weer terug krijgen. Redelijke grenzen zijn moeilijk te geven; als jullie gewend zijn om alle avonden hamburgers voor de tv te eten kun je hem niet verplichten groenten aan tafel te eten. Maar als 15 jarige dient hij zich te voegen in het normale gezinsritme, de normale maaltijden te eten. Voor mij zijn verbieden en het opleggen van regels niet gebonden aan leeftijd, maar aan het gedrag van het kind in kwestie. Het liefst doe ik het niet, maar als hij/zij het zelf niet kunnen bepalen of regelen dan doe ik het.

Probeer je niet te druk te maken

We weten allemaal dat ontbijt belangrijk is, maar ik zie het toch niet als iets waar een krachtmeting voor gedaan moet worden. Wil hij niet, nou... dan niet. Als hij zich vaak verslaapt zou ik mij er toch mee gaan bemoeien. Dan maar uit bed rammelen. Dat gaat hem vast al snel vervelen. Met uitslapen tot de middag heb ik geen moeite. Op vrije dagen kán het. Wat voor belangrijks moet hij doen waarvoor hij vroeg zijn bed uit moet? Als je zoon weer blijft zitten zal hij sowieso naar een lager niveau moeten. Hij heeft het in eigen hand, voor zover het niet echt te moeilijk is voor hem, of hij op deze school kan blijven en dus bij zijn schoolvrienden. Mijn dochter is zonder diploma van het VO naar het MBO gegaan en heeft op het mbo de laatste kans om alsnog een diploma te halen op het niveau wat toch minstens nodig is om de opleiding te doen die ze wil gaan doen. Het is voor je zoon beter als hij zijn diploma op het VO haalt en vandaar uit naar een vervolgopleiding gaat. Probeer hem dat te laten inzien. Moet hij alsnog tussentijds zonder diploma naar het mbo is dat geen ramp, maar als het niet nodig is, is het zonde om die weg bewust te kiezen.

Grenzen

Natuurlijk hebben pubers wel grenzen nodig en ik leg ze zeker op als het nodig is. Dat alle vrienden laat naar bed mogen, de hele dag computeren en leven op chips en cola is natuurlijk onzin. Dat zijn typisch puberuitspraken, samen met "ze mogen `s avonds om 23.00 uur thuiskomen en krijgen 100 euro zakgeld per week."
Mijn zoon gaat doordeweeks normaal op tijd naar bed zodat hij `s morgens redelijk fit is en in het weekend laat ik het los. Dat hij dan de hele ochtend op bed ligt maakt me niet uit. Hij mag best chips e.d. maar hij eet ook mee met de normale maaltijden. Soms maak ik speciaal wat voor hem op verzoek.
Doordeweeks eerst huiswerk en dan computeren. `s Avonds deel ik mee hoe laat de computer uit moet. In het weekend en tijdens de vakantie`s laat ik het los zolang hij ook nog andere dingen doet.
Als hij graag op deze school wil blijven zal hij iets aan zijn cijfers moeten doen. Dat is meer zijn eigen verantwoordelijkheid. Hij is 15 en weet dat hij anders van school af moet. Je kan niet veel meer dan blijven motiveren en grenzen stellen.
Loslaten is leuk en aardig, maar dat gaat stukje bij beetje en hij is er duidelijk nog niet aan toe om grenzen te trekken, dus zal jij het moeten doen. Ieder kind is anders. Als ik computertijd onbeperkt zou maken zit mijn zoon er 24 uur per dag achter, nee dus.

Wij zijn strenger denk ik

Hier een 15-jarige in de vierde klas.
In weekenden mag ze uitslapen tot een uur of 10, tenzij ze een wedstrijd moet spelen. Maar dat ligt dan niet aan ons
In de kerstvakantie maak ik haar wakker rond 9.30 uur, tenzij er een speciaal laat programma was de vorige avond.
Bedtijd bepaalt ze zelf waarbij wij de tip geven rekening te houden met het tijdstip dat wij haar wakker maken.
Ik wil als gezin wel een beetje een ritme houden. Niemand hoeft te werken dus er zijn geen botsingen met werkritmes.
Ze computert wel veel maar doet ook andere dingen ernaast.
In vakanties moeten de kinderen meehelpen in het huishouden, dus poetsen, boodschappen doen, opruimen, koken, etc. Niet heel veel, wel met regelmaat.
Qua cijfers heb ik sinds dit jaar de afspraak dat ze het zelf regelt. Vorig jaar was de regel nog dat ik nergens over zeur, behalve als ze een onvoldoende staat voor een vak. Dat betekende verplicht elke dag werken aan dat vak. En dat controleerde ik dan ook.

Annet

Ik moest van mijn ouders op vrije dagen ook rond een uur of half 10 beneden zijn, want dan was er koffie. Maar achteraf gezien vraag ik me nog steeds af waarom er in vredesnaam zo'n strak schema in hun dag zat. Dan ben je als puber om half 10 beneden... en dan? Mijn vraag aan jou is dus: waarom moeten jouw kinderen op hun vrije dagen op een door jouw bepaald tijdstip uit bed?

Regels en grenzen

Wij hebben wel degelijk bepaalde regels en grenzen. Mijn zoon heeft dat ook wel deels nodig. Eigen verantwoordelijkheid en zelfstandigheid vind ik belangrijk maar niet alle kinderen zijn daar even vroeg aan toe. Mijn zoon is het meest gebaat bij een zekere structuur die wordt opgelegd hoewel hij daar uiteraard wel tegen protesteert. Helemaal zonder regels zouden we echter ook een situatie krijgen van iemand die op school en thuis niks meer doet en waarbij er niks meer zou gebeuren.

Regels hier zijn bijvoorbeeld: na school mag hij best wat later thuis komen, even met zijn vrienden gaan skaten bijvoorbeeld als hij dat wil maar we verwachten dat hij voor 18h30 thuis is. Dan eten we namelijk. Na het eten moet hij eerst huiswerk maken en daarna mag hij pas televisie kijken of op de computer. Als hij dus pas tegen etenstijd thuiskomt dan moet al het huiswerk na het eten en is dus er geen/weinig tijd meer voor de computer en spelletjes. Het huiswerk maken plannen we sowieso helemaal in. Elke week maakt mijn zoon een schema met huiswerk voor de komende week. Daar help ik hem dan bij. Hij raakt te makkelijk het overzicht kwijt. Ik controleer zijn huiswerk elke dag. Dat is bij hem gewoon nodig. Als dat niet zo was mocht hij het zelf regelen.

Als hij 's avonds doordeweeks ergens heen wil dan mag dat mits het huiswerk af en hij om 22h weer thuis is. Ik heb geen vaste slaaptijden voor hem omdat hij daar zelf wel redelijk mee omgaat. Hij gaat meestal tussen 22h en 23h naar bed en hij is 's ochtends doordeweeks rond 7h00/7h30 weer present en dat gaat prima. Hij komt wel eens te laat op school maar niet zo vaak dat het zorgelijk is. Ik zou wel meer regels stellen als hij 's ochtends niet op tijd op zou staan. Dan kan hij blijkbaar die verantwoordelijkheid nog niet aan.

Als hij geen verplichtingen in de ochtend heeft mag hij best de hele ochtend in bed blijven liggen. Ik heb daar niet zoveel bezwaar tegen. Hij heeft het af en toe ook wel nodig heb ik het idee.

Cola en chips vind ik prima mits er daarnaast normaal gegeten wordt. Kan je niet zo'n afspraak maken met je zoon? Dat als hij normaal eet aan tafel 's avonds dat je daarnaast wat extra cola/chips haalt? Als hij niet goed eet zou dan zou ik dat (tijdelijk) niet in huis halen. Dan kan hij het natuurlijk alsnog zelf kopen maar als het thuis niet te vinden is dan zal hij misschien eerder normaal gaan mee eten hopelijk.

Wel of niet ontbijten zou ik aan hem zelf overlaten maar wel kijken of een alternatief voor brood geen optie zou kunnen zijn. Misschien wil hij wel yoghurt/smoothie/fruit/cornflakes of iets anders. Ik vind het toch wel fijn als ze iets eten. Mijn zoon neemt 's ochtends ook nooit brood maar eet meestal cocopops en anders in elk geval een smoothie.
Je kan iemand niet dwingen om te eten dus verder is dat niet iets waar je veel mee kan.

Regels en grenzen zijn nodig als hij niet de zelf discipline heeft om verantwoordelijkheid te nemen voor de verplichtingen die hij heeft.

Oo gelukkig

Ik dacht al dan het aan 'ons' lag...en begon te twijfelen over ons 'beleid' in dit soort dingen. Man niet trouwens, ik ben altijd diegene die dan twijfelt....
Het is ook gewoon lastig. Jongste gaat heel vaak alleen met buurmeisje omdat ze natuurlijk niet ver van elkaar wonen en ook nog 's vriendinnen zijn. Dan fietsen ze b.v. naar afgeproken plek en gaan dan met nog wat anderen 'iets' doen.Dan moet ze zich ook al aanpassen...en weet heel goed dat ze van ons best langer had mogen blijven. Ook al zeggen we n.a.l. van buurmeisje dat zij ook die tijd thuis moet zijn. Altijd eigenlijk mag de rest wel langer blijven. Maar oke daar kan jongste nog wel overheen komen en dat samen uit, samen thuis en dan in dit geval enigzins vroeger dat snapt ze wel, die redernatie en ze wil zelf toch ook met buurmeisje, dus is dit het gevolg. Maar er zijn ook keren dat ze écht met een ander gaat. Zoals nu...vriendin bleef hier slapen en buurmeisje haakte pas later bij het groepje in, toen de afspraken over het slapen al gemaakt waren. Dan vind ik niet dat zij moet aanpassen. Buurmeisje kan ook een keer aanpassen vind ik (of haar ouders, ook goed). Maar daar is nooit sprake van, het moet altijd jongste zijn die vroeger komt.
Ik denk dat er ook een verschil is, buurmeisje is de oudste thuis en voor ons is het de jongste. Wij zijn al gewend enigzins aan dat late thuiskomen en afspraken hieromtrent. Ik herinner me wel dat ik het in begin ook moeilijk vond dat thuiskomen van pubers en hoe laat en we er mee geworsteld hebben tot we naar ons gevoel goede afspraken hadden. Nu is dat minder....we kennen het trucje al. Ik denk dat daarom de ouders van buurmeisje zo in spagaat springen en per se die vaste tijd willen vasthouden. Dat moeten ze ook zelf weten, maar ik kan het jongste ook gewoonweg niet verkopen om afspraken die ik eerst oke vond, zomaar weer terug te draaien om buurmeisje. Jongste baalt er soms van..maar niet dat ze dat buurmeisje verwijt. Buurmeisje zelf vind het ook niets. Dat zij altijd als eerste moet.
Maar even afwachten nog tot het volgende dillemaatje....ik denk dat ze toch op een gegeven moment vanzelf wel inzien dat het heel 'anders' is dan zoals de meeste ouders er mee omgaan en ook niet erg handig en praktisch.
Het is gewoon lastig als je met andere ouders van mening verschilt en zeker als de kinderen zoveel met elkaar optrekken en ook nog 's samen thuis komen....
nou ja, komt tijd, komt raad.
groeten albana

Albana.........

staat jouw berichtje nou niet een draadje te laag?☺

Geen strak schema

We hebben juist helemaal geen strak schema. Ik wil alleen wel dat oudste 'op tijd' uit bed komt. Het is misschien niet helemaal haar ritme maar wel ons gezinsritme.
Als ze rond 10 uur beneden komt, dan kan ze heerlijk ontbijten met zelfgebakken broodjes, nog uren in pyama rondlopen, computeren/gamen, spel spelen met broertje, mee gaan wandelen (vrijwillig!), afspreken met vriendje of vriendinnen. Prima invulling hoor. Ze verveelt zich niet.

Oeps sorry!

Sorry je hebt gelijk koentje!!!
Foutje, sorry!
groeten albana

Ongezond eten

Volgens mij heeft ongezond eten ook z'n weerslag op energie overdag. Ik merk het zelf ook, b.v. in dagen zoals rond de kerst....allemaal ongezonde dingen en ik zit proppievol...en amper energie de volgende dag. Mijn pubers schreeuwen de volgende dagen dat ze 'gewoon' willen eten...die merken het dus ook.
Zo kom je ook in een viciueze circel.
Wij hebben op doordeweekse dagen niet eens zoveel in huis. Kan het ook niet 'op'. Of bied gezondere alternatieven aan...dingen waar hij wél van houd en wat je als ouder vaak wel weet. De cola en chips...het is ook wel 'gemakkelijk' en niet zo bewerkelijk. Als jij als ouder de bewerking doet en iets gezonds/lekkers klaarmaakt waar hij wel van houd is het net zo gemakkelijk, toch?
groeten albana

Eens met josephine en jillian

Ik vind de regels die Josephine en Jillian opstellen hier ook terug. Zoon (14) krijgt de vrijheid daar waar het het aankan. (bijv. bedtijden, meestal zo rond 22.30-23.00 gaat hij naar bed, hij kan daar prima tegen) Huiswerk moet gemaakt zijn voordat hij gaat gamen, en dat doet hij ook, uit zichzelf. Alleen het eerste halfjaar op de middelbare school heb ik daar op moeten hameren, constant met uitleg, dat het fijner is om te gamen als je klaar bent, dat je niet op zondag om 19.00 uur nog aan je huiswerk moet beginnen, dat je moet vooruitwerken daar waar het kan. En dan kwam hij om 19.00 uur op zondag wel eens beneden tv kijken omdat niemand meer wilde gamen (hij games en skyped daarbij) want iedereen moest huiswerk maken, dan vond hij het wel fijn dat bij hem alles al af was.
Verder kan ik goed serieuze gesprekken met hem voeren, ook n.a.v. van tv programma's bijvoorbeeld, of dat hij nu last van puistjes heeft, wat gezonde voeding is, en wat slechte voeding is. Hij mag van mij best chips en cola maar het moet niet de boventoon voeren.
Ontbijten doet hij wel, maar ik bijvoorbeeld weer niet, ik snap het dus altijd heel goed als mensen of kinderen niet willen ontbijten, het 'kan' gewoon niet bij iedereen. Ik kan echt niets naar binnen krijgen zo vroeg in de ochtend, moet minstens een uur of anderhalf uur wakker zijn en daarna eet ik wat. Op school zou dat dus in de eerste pauze zijn. Iets vloeibaars gaat wel (nu koffie) maar vroeger zou dat een drinkontbijt kunnen zijn, als het dan perse moet.
Ik heb helaas wel een kind wat wel veel computert naar mijn zin maar het is beslist geen buitenspeel kind of verenigingskind (pestverleden) en hij wil ook helemaal niet op een club. Gaat wel goed om met de jongens uit zijn klas met wie hij ook via skype contact heeft en ze samen fifa spelen bijvoorbeeld. Ik kan ze de hele middag horen joelen en lachen samen. (en ook dat herken ik wel, zelf was ik vroeger ook een huismuis alleen ipv computeren zat ik te tekenen of te lezen)

Maar goed, ik zou met hem om de tafel gaan zitten en samen iets bedenken om dingen beter in goede banen te leiden. Laat hem zien dat je hem best verantwoordelijkheden wilt geven en dat het aan hem is die ook te vervullen. En als hij dat niet doet, dat daar sancties op volgen (die hij zelf ook kan verzinnen, zijn ze vaak heel goed in

Schipperen

Het is per kind ook zo verschillend. De een pakt z'n eigen verantwoordelijkheid gewoon op, zonder dat je daar veel voor hoeft te doen. De ander heeft echt stokken achter de deur en veel hulp nodig. Zoon heeft veel goede voornemens en wil het ook goed doen, maar het lukt hem niet.

Uitslapen mag hier eigenlijk altijd. Het is pas sinds ik merk dat hij daarmee zijn ritme verlegd dat ik er problemen mee heb. Hij kan als school weer begint niet uit zijn bed komen en op tijd gaan slapen lukt niet. School dreigt met melding bij de onderwijsinspectie.

We hebben voorgaande jaren zoveel (positieve!) energie in het maken en begeleiden bij het maken van huiswerk, plannen, leren leren, gestoken dat we deze periode juist hebben gebruikt om de verantwoordelijkheid meer bij hem te leggen. Dat gaat dus niet goed. Hij is slim genoeg, maar pakt het niet op.

Niet ontbijten, daar had ik ook niet zo veel problemen mee. Heb drinkontbijt voor hem gekocht, maar ja, dat moet je dan wel meenemen. Hij is dat hij 4 kilo is afgevallen, dan ga je toch wat minder makkelijk worden.

Afspraken die we nu met hem gaan maken:
- 's ochtend om 7.45 uur beneden (da's een kwartier voor hij weg moet).
- Beneden huiswerk maken, dan samen er even doorheen lopen.
- Iedere vrijdag samen z'n huiswerk planning doorlopen.
- Samen naar de sportschool.

Verder ga ik minder lekkers in huis halen. Hij klaagt dan steen en been, dat neem ik voor lief. Ik ga niet controleren waar hij zijn zakgeld aan besteed. Dat gaat mij te ver voor een 15 jarige.

Maar ja, we kunnen afspraken maken wat we willen. Als hij zich er niet aan houdt dan zullen we daar iets mee moeten.