Samen slapen met 15 jaar
Mijn dochter van net 15 jaar heeft sinds een half jaar een vast vriendje. Hij is aardig, ik ken zijn ouders (hetzij oppervlakkig) en hij komt hier ook geregeld over de vloer. Mijn dochter wil nog niet aan de pil, omdat ze er, volgens eigen zeggen, nog niet aan toe zijn. Maar nu willen ze wel graag na een feestje, of gewoon in het weekend bij elkaar blijven slapen. De ouders van haar vriendje zijn zelden thuis, dus ze hebben gelegenheid genoeg, en al gehad, om samen te zijn. Ik vind het grote onzin! Ze zijn al zo vaak samen, waarom kan dit niet gewoon wachten. Ze is pas 15 jaar!!! Bovendien speelt mijn angst voor sex toch ook een grote rol in dit geheel! Kunnen deze jongeren zichzelf zo goed beheersen als ze naast elkaar liggen en hevig verliefd zijn. Vinden jullie mij erg ouderwets?
Nog ff, katy
ontdek dit draadje nu pas, maar verbaas me over sommige reacties hier. Ik denk dat wij volwassenen veel te veel uit onszelf denken. Man +vrouw in bed=sex. Pubers van 15 (kinderen toch nog?) denken zo niet. Die springen er niet zomaar bovenop omdat de gelegenheid er is. (niet dat iedere volwassene dat wel zo doet, maar goed) Katy, ik respecteer je mening, maar denk je eens in, zou je je dochter niet haar 1e sexuele ervaringen gunnen met iemand waar ze verliefd op is en hij op haar en waarvan je zelf zegt dat hij aardig is? Ze doen het in hun eigen tempo en inderdaad, een half jaar verkering is best lang als je 15 bent. Je dochter zegt er nog niet aan toe te zijn, waarom geloof je haar niet gewoon?
Mijn zoon 'heeft' ook sinds een half jaar met een meisje van 15. Laatst bleef ze slapen, na enig aarzelen van haar moeder's kant. Ik kan het goed begrijpen hoor, maar als je ze samen ziet, en ik denk dat jouw dochter net zo'n setje zal zijn met haar vriendje, het is schattig. vreselijk verliefd, zitten hand in hand tijdens het eten. Er is in dat half jaar geen onvertogen woord gevallen. Hoe kun je zoiets nu met een volwassen relatie vergelijken, met mensen die al eeuwen samenwonen, zappend op de bank hangen en voor wie alles gesneden koek is?
Deze kinderen springen er niet zomaar bovenop, die moeten ieder klein kronkelpaadje nog verkennen. En dat doen ze. In hun eigen tempo. Op deze manier hoef je niet bang voor sex voor je dochter te zijn.
Sarcas
Toch nog even een reactie. Ik denk dat het heel lastig voor je dochter inderdaad is dat het bij jullie thuis zo anders (meer Europees)aan toegaat. Omdat haar moeder en vader gescheiden zijn zullen die werelden veel sterker afgebakend zijn. Dan is het inderdaad heel moeilijk om je aan beiden aan te passen. Bijna onmogelijk want dan zou jullie dochter dus bij haar vader zich echt heel anders moeten opstellen dan bij jullie thuis en dat is een souplesse die heel moeilijk is. Jullie dochter heeft er voor gekozen om zich meer te identificeren met haar Nederlandse kant en dat is natuurlijk op zich een legitieme keuze. Voor een vader moet het wel heel moeilijk zijn om zijn dochter zo te zien wegglippen en helemaal geen grip meer op haar te hebben.
Voor onze kinderen is het natuurlijk makkelijker omdat thuis gewoon thuis is en ze niet aan allerlei verschillende eisen te hoeven voldoen. Echter het is natuurlijk geen geheim dat hun vader en ik over dingen anders denken. Mijn kinderen vertellen mij ook veel meer dan ze hun vader vertellen. Wat ik me voor kan stellen want ik reageer natuurlijk anders, minder veroordelend en meer terughoudend dan mijn man zou doen over dit soort onderwerpen. Ik merk aan mijn kinderen wel dat ze wel een redelijke souplesse hebben en zich makkelijk staande weten te houden in zowel Europa als in het Midden Oosten. Niettegenstaande zijn ze hier opgegroeid en dus meer een product van hier. Juist daarom gaat mijn man er soms heel krampachtig mee om. Gewoon omdat hij bang is ze te verliezen, omdat hij bang is dat hij op een gegeven moment niet meer relevant voor ze is en omdat hij ook zichzelf en zijn cultuur wil zien in de kinderen.
Maylise
Maylise; volkomen o.t.
Volkomen off topic. Maylise; ik heb al vaker de behoefte gehad om je dit te zeggen. Maar ook nu weer treft het mij hoe liefdevol en met begrip jij naar je man kijkt zonder jezelf te verliezen. Ik leer van jouw postings; dank je wel.
Aaf
Wat een mooi compliment. Dat doet een mens weer goed!
@maylise (ot)
„Ik denk dat het heel lastig voor je dochter inderdaad is dat het bij jullie thuis zo anders (meer Europees)aan toegaat”
Ik denk dat het meer andersom is, het is lastig dat het bij haar vader er meer Egyptisch aan toe gaat. Ze woont 25/ bij ons, en haar hele omgeving & al haar vrienden zijn ‚westers’. Alleen haar vader heeft andere opvattingen over Het Leven.
„Voor een vader moet het wel heel moeilijk zijn om zijn dochter zo te zien wegglippen en helemaal geen grip meer op haar te hebben.”
Tja. Misschien had hij zich dan wat meer met de opvoeding moeten bemoeien, en wat energie moeten steken in haar zijn cultuur laten leren kennen, en dingen uitleggen. Ik vind het wel best zo. Het zou denk ik moeilijker zijn als ze echt verdeeld zou zijn tussen twee culturen.
Het klinkt alsof jullie een goede balans hebben thuis. Er zijn massa’s ouders uit één cultuur die verdeelder zijn in de opvoeding, dus petje af, voor jullie beiden.
Ik kan me niet voorstellen hoe het is om in een andere cultuur te leven en je kinderen zo anders te zien opgroeien. Ik denk dat het heel moeilijk zou zijn. Dingen druisen tegen je gevoel van goed/slecht in, de normen en waarden die je door je opvoeding hebt ontwikkeld. Ik denk niet dat dat ooit helemaal slijt.
S.
Ach...
iedereen doet het duzzz...
