sterkamp Stay Strong ervaringen

Geen ervaring met stay strong

Onze dochter heeft het sterk ID kamp gevolgd. Dat was speciaal voor kinderen die naar de brugklas gaan. Ik ben erg gecharmeerd van stichting de Ster. Ik heb dus geen ervaring met stay strong maar ik zou het zo doen. Medewerkers hebben bij mijn kind het beste naarboven gehaald en dochter trof lotgenoten. Ze voelde zich er heerlijk in die week en dit heeft effect gehad.
Dochter was niet verlegen, maar werd wel buitengesloten en gepest. Had ook niet veel vriendinnen. Zij is door dit kamp erg opgebloeid. Ze zou graag ook naar stay strong gaan, maar echt nodig is het niet meer. Ze is nu 15.
Succes met beslissen!

Ook geen ervaring met Stay Strong

Onze oudste (nu 16) heeft op de basisschool Sterkamp (zomer na groep 6) en een jaar later Maankamp (mei groep 7) gedaan. Was echt geweldig! Onze zoon was net als de dochter van 'Moeder' ook niet verlegen (integendeel, juist een beetje een flapuit, en een beetje nerd) en werd 'dus' gepest op school. Hij heeft er echt veel aan gehad, hoewel dat bij ons meer een lange termijn proces was dan een plotselinge verandering.
De begeleiding is echt fantastisch, kleine groepjes (3 kinderen) met één vaste mentor, en iedere dag 3 verschillende soorten activiteiten ('praten', toneel/dans/creatief en sport/buiten-aktief) die toch op één of andere manier allemaal gericht zijn op versterking van de sociale zwakke kanten van je kind. De groepjes worden ook echt goed gematched, hij heeft er een hele goede vriend aan overgehouden (die helaas ver weg woont), ze gaan iedere zomer samen op kamp.
Latere Ster-kampen waren niet meer nodig, hij zit nu in 4VWO-technasium helemaal op zijn plaats en heeft op school (en online) een aantal goede vrienden waar hij leuke dingen mee onderneemt.

Jennie

Ik heb nog nooit van dit kamp gehoord en 3 jaar geleden heb ik me er ook in verdiept dus ik denk dat dit kamp gewoon nog niet zo lang bestaat.

Op deze leeftijd is elk kamp met gelijkgestemden leuk (dus een wiskundekamp als je gek bent op wiskunde en een zeilkamp als je gek bent op zeilen). Ik zou er nu niet meer aan beginnen.

Sowieso zijn dit soort kampen en trainingen gewoon te veel met een gelijk soort kinderen en ik ben daar geen voorstander van, het is te makkelijk en terug op school is het weer heel anders, dat valt gewoon tegen.

The movie

Ik kan op internet dit kamp alleen maar vinden met als thema 'the movie', is dat echt wel wat voor jouw zoon? Die van mijn (zelfde hout) zou dat dus echt helemaal niets vinden.

twijfel ook

dank je wel voor je reactie Dalarna. Ik twijfel ook. Sterker nog mijn zoon houdt helemaal niet van film of zelfs maar van film kijken.
ik begin wel steeds meer te twijfelen: wellicht ben ik inderdaad te laat voor zo'n kamp. overigens doet hij het super. het is een heerlijk joch met humor.
zou het fijn vinden om meer reacties te lezen
bedankt alvast
groet, Jennie

theater

Wat vind je zoon er zelf van? Heeft hij er wel zin in?
Er zijn wat mij betreft 2 goede redenen waarom het mogelijk heel goed voor je kind kan zijn.
Spelen met je image, rollen spelen, kan kinderen helpen relativeren en hun gedragsrepertoire uit te breiden. Mijn dochter, met autisme, heeft op clownerie en op theater gezeten en dat vond ze ook erg leuk om te doen.
"overigens doet hij het super. het is een heerlijk joch met humor". Juist als je je wat minder bezorgd maakt en het de goede kant op gaat met een kind kan het juist optimaal profiteren van het leren van persoonlijke vaardigheden.
Mijn zoon heb ik ooit aangemeld voor een sterkamp toen het heel slecht met hem ging en het een toestand was om daar hulp bij te krijgen. Helaas kwam zoon toen niet door de intake van sterkamp juist omdat het zo slecht met hem ging, dan kon hij niet van het kamp profiteren.

precies

Je hebt dezelfde twijfel als ik en ik neem aan dat het behoorlijk wat kost, kijk eens of je een ander kamp kan vinden, dus niet met deze insteek, maar met iets waar je zoon wel interesse in heeft. Zoveel geld uitgeven voor iets met film waar hij niets mee heeft vind ik echt zonde. Ik had overigens verwacht dat ze dan ook zoiets zouden hebben met sportieve dingen, in de Ardennen ofzo maar die film vind ik een slechte keus!

Ja, ervaring

Mijn zoon is naar Stay Strong geweest. Duur, maar we hadden geen spijt, het heeft hem veel goed gedaan. Het heeft hem goede inzichten opgeleverd over zijn sociale positie, hij heeft nuttige vaardigheden kunnen opdoen en ik zag in de maanden na het kamp een soort sociale ontspanning bij hem. Maar ik denk dat 15 wel al redelijk oud is. Toen mijn zoon ging, zaten de meeste deelnemers in de tweede klas, meestal havo en vwo. Als je zoon sociaal aansluiting vindt bij iets jongere kinderen is het zeker aan te raden. Maar trekt hij vooral naar oudere kinderen dan lijkt het me niet zo passend. Die film-setting leek ons eerst ook niks, maar die gaf juist gelegenheid om met wat afstand tot jezelf ermee bezig te zijn, iets waar onze zoon wel behoefte aan had. Experimenteren met rollen en scenario's waarbij je niet jezelf speelde maar wel kon ervaren wat een rol of situatie met jou en anderen deed. Niet zo nadrukkelijk als therapeutisch rollenspel, maar speels. Ook nuttig: observeren van filmfragmenten en speculeren en discussiëren over de observaties, voorspellen wat er zou gebeuren. Het geheel zat behoorlijk goed in elkaar en had heel wat meer te bieden dan zomaar een kamp. Een gewoon kamp heeft ook waarde, maar dit bracht echt een zekere transformatie teweeg. Een vergelijkbare transformatie zagen we bij ons andere kind ook op dezelfde leeftijd, maar die was gevolg van zijn eigen ervaringen in het wild. Ervaringen die de oudste vermeed, waardoor hij in een soort impasse was geraakt.

zijn moeder?

Was het script al klaar en was het echt een verhaal voor dit soort kinderen of maakten ze zelf een verhaal? Als het verhaal al klaar was: waar ging het over? Denk je dat ze die filmsetting alleen hebben voor een soort rollenspel voor oudere kinderen?

script

Nee, alle inbreng op dat gebied was van de kinderen zelf. In groepjes schreven ze een script en maakten een filmpje. Op de ophaaldag werden de filmpjes vertoond. De kwaliteit was zeer wisselend maar ze hadden zonder uitzondering allemaal overduidelijk veel plezier in proces en product. Bijna alle filmpjes gingen over buitensluiten of je buitengesloten voelen. In één filmpje kwam er een voice over (van een van de kinderen) die een buitengeslotene de vraag influisterde of diens gedachten hielpen of het probleem erger maakten. Dit klinkt zwaarder dan het is hoor, ze hadden er een leuk hilarisch dingetje van gemaakt. Maar het gaf wel een inkijkje in waar ze zoal mee bezig waren geweest. Je eigen gedachten beoordelen op functionaliteit, dat is een stukje mentaal gereedschap waar je je mee door het leven kan slaan. Indrukwekkend hoor, echt waar.

Misschien nog interessant voor de twijfelaars:
- Op school had mijn zoon indertijd nooit zoveel op met acteren en filmdingetjes. Hier echter vond hij het wel fijn.
- Het psychologische gewroet was respectvol, functioneel en professioneel. Er werd naar mijn inschatting zorgvuldig omgegaan met ieders identiteit en gevoelens. Waar ze voornamelijk mee aan de slag gingen was: welk gedrag werkt wel en wat werkt niet in 'situaties'.

dank voor je reactie 'zijn moeder'

heel hartelijk dank voor je reactie. vind het zeer verhelderend.
Mijn twijfels heb ik ook met de psychologe van Stay Strong doorgesproken, waaronder zijn leeftijd. volgens haar stonden er minimaal 2 andere kinderen uit 1998 op de lijst. dus dat stelt gerust.
sprak vandaag met de werkster (sinds een half jaar werkzaam en soms alleen met de kids thuis) hierover en die was stomverbaasd toen ik zei hoe verlegen hij was. Buiten de veilige thuissituatie gedraagt hij zich echt anders. Je ziet echt letterlijk aan hem dat hij zich niet op z'n gemak voelt en dat het hem niet lukt om aansluiting te vinden in de groep bijv:
- loopt sjokkend met schouders naar beneden, vermijdt oogcontact/staart naar de grond
- op school staat hij altijd naast het bankje/tafel etc van zijn klasgenoten op enige afstand. (hoor ik van schoolgenootje)
- deelt/praat niet met de jongens van zijn voetbalelftal. hij speelt goed mee (heeft niks met voetbal maar is een goede speler) je ziet gewoon dat hij zich niet op zn gemak voelt.

de werkster zei nog: "hij heeft altijd vrienden thuis en is zo leuk met ze". De werkster herkende hem niet in de punten die ik bovenstaand noemde. echter de werkster kent hem slechts enkele maanden en dan alleen in zijn veilige thuisomgeving.

wel vind ik de genoemde punten dermate ernstig dat ik denk dat er NU wat moet gebeuren. Hij moet namelijk NU positieve ervaringen opdien in sociale contacten. als je het NU niet leert ben ik bang dat je je hele leven een achterstand hebt en dat het alleen maar nog moeilijker wordt.
Ook zegt hij dat hij zijn hele leven alleen zal blijven.

dank voor het meedenken. aanvullingen en ervaringen en tips blijven welkom.

groet, Jennie

Jennie

Waarom zit hij op voetbal als hij er niets mee heeft? Door mijn zonen allebei op het juiste moment op een andere sport te zetten heeft ze veel zelfvertrouwen gegeven en meer aansluiting met de andere jongens. Je moet wel een echt voetbaltype zijn om je bij de voetbal te kunnen handhaven tussen de andere jongens maar er zijn sporten waar meer jongens als jouw zoon zitten.

Stay Strong!

Mijn dochter is naar Stay Strong geweest toen ze 14 was en ik vond het een enorm goed kamp. Alles wat "Zijn moeder" vertelt is ook mijn ervaring.
De reden dat ik toch ook reageer is omdat je het hebt over zijn afhangende schouders, zijn afwachtende houding. Juist daar gaan ze bij dit kamp heel concreet mee aan de slag: welke invloed heeft je houding op je omgeving, wat verandert er aan je als je je zekerder voelt etc.
De insteek "film" is om het oefenen met al deze aspecten speels te houden voor tieners. Samen werken aan een storyboard is oefenen met communiceren, je mening geven, voor jezelf opkomen. Toneelopdrachten is eigenlijk oefenen met andere houding, naar jezelf en elkaar mogen kijken zonder kritiek.
Ik weet dat het duur is, maar ik kan niet anders zeggen dan dat het het geld zeker waard is geweest (als je het hebt, dan he :s). Los van het bovenstaande moet je zoon ook nog naar een intake en bespreken ze met jou en hem waar hij tegenaan loopt en wat hij wil leren. Mochten ze concluderen dat dit kamp hem niet helpt, dan gaan ze dat ook zeggen. Ik vond het heel positief, heel respectvol en naast dit alles heeft mijn dochter ook gewoon heel veel lol gehad, iets wat nieuw voor haar was met leeftijdsgenoten!

Succes met jullie beslissing!