Tiener op z’n kamer
Ken je dat? De ene dag laat ik los, accepteer ik en geniet ik van die paar momenten per dag dat er leuk contact is met m’n puber (net 16).
De volgende dag maak ik me toch druk om het feit dat hij zoveel op z’n kamer is, vrijwel niks deelt over wat er in hem omgaat en zich afzondert.
‘Joh, laat los. Die van mij zit ook de hele dag boven, dat hoort erbij’. Dat hoor ik altijd om me heen. Vaak hoor ik dan ook dat die puber daarnaast toch van alles doet en onderneemt.
Mijn zoon heeft echter geen bijbaantje, geen sport of andere buiten de deur hobby en geen vriendengroep. Hij gaat naar school (wat goed gaat) en is thuis. Wat hem betreft een prima leven, hij lijkt ook lekker in z’n vel te zitten, is nog jong in gedrag en sociaal wat onhandig. Hij houdt het graag veilig en voorspelbaar en heeft geen behoefte aan iets anders. Zegt hij (ik denk dat dit te maken heeft met ‘angst voor het nieuwe’). Op z’n kamer doet hij schoolwerk, bouwt knikkerbanen en maakt daar edits van, kijkt filmpjes, heeft online contacten (die hij niet kent irl) en doet af en toe een game.
Ja, hij heeft een diagnose ass.
Af en toe neem ik hem mee om iets leuks te doen (bios, pretpark, oid) en dat vindt hij ook leuk, maar dat gebeurt zeker niet wekelijks.
Als ik het zo opschrijf, denk ik weer bij mezelf ‘accepteer dat dit het is en wees blij dat zoon zich oké lijkt te voelen, het fijn heeft op z’n kamer en naar school gaat’.
Toch zoek ik ook geruststelling ofzo. Dat het herkenbaar is. Of dat ik als ouder nog iets kan doen om hem te stimuleren iets buiten de deur te doen (wat ik al probeer en m’n zoon vindt dat heel irritant).
Ik kom er op omdat dit een weekend is zonder plan. Hij vindt het fijn en doet het liefst niks, behalve hangen. Ik krijg er jeuk van en trek m’n eigen plan.
Enige herkenning?
O wat goed en interessant Kaas! Wat was met name zo confronterend voor je?
Ik heb er wel van gehoord, verder niks mee gedaan. Hier is een fase gaande dat het -ondanks alle bijzonderheden- goed gaat met zoon. School gaat lekker, bijbaantje loopt al bijna een jaar prima en zonder gedoe, er is een vriendengroepje op school en hij kijkt uit naar 5 dagen schoolreis buitenland in mei. Ik koester dit en ben nu veel minder bezig met het autisme en welke belemmeringen dat geeft.
Ook al was ik gisteren op een feestje en werd ik weer geconfronteerd met de puberperikelen die veel van mijn vriendinnen ervaren: iedere avond strijd over thuiskomtijd, vapen en drinken, verkeringen, uithuizig zijn, met vrienden op vakantie gaan, etc. Hier zó niet aan de hand.
Wat fijn dat het zo lekker gaat Zonnig! Geniet er gewoon onbezorgd van.
Hier is de combinatie van diverse factoren even weer zwaarder. We krijgen hulp, mijn man en mijn werkgever zorgen goed voor me.
Kaassoufflee schreef op 25-03-2025 om 19:53:
Wat vinden jullie van het volgende: zoon wil bij het eten met zijn koptelefoon op zitten (muziek) Hij kan zich dan, naar eigen zeggen, beter focussen op het eten/afsluiten voor afleidende prikkels zoals praten over hoe de dag voor iedereen was. Omdat het nogal een grote koptelefoon is, zo’n externe met grote ronde oren en een boog over z’n hoofd, vind ik (mijn man ook) dat nogal…tja…vreemd en een onaangenaam gezicht. Dat kun je toch in het openbaar bij een feestje/uit eten ook niet doen, of op school in de pauze? Ik heb van die witte dingen voorgesteld die je in je oorschelp hangt, maar dat vind hij vreselijk, spul in zijn oor. Ook heb ik voorgesteld om in rust op zijn kamer te gaan eten (niet als straf) of het eerst zonder koptelefoon te proberen. Maar hij zegt dat hij dat z’n hele leven al doet en dat wel is gebleken dat hij niet kan praten/socializen en ook nog eten. En daarmee heeft hij natuurlijk een goed punt.
Is hier iemand met ideeën hierover of ervaring hiermee? Misschien ben ik (nog) te bekrompen hierin? Aan de ene kant denk ik: wat maakt het nou uit? Maar aan de andere kant denk ik: zo kun je toch de wereld niet door?
Ja hoor, dat kan prima 😁. Kijk eens om je heen, er zijn er genoeg die dat doen. Onze 16 jarige ass zoon is er 1 van. Bij dochter op sport loopt er een meisje met een koptelefoon op tijdens het sporten.
Niemand die daar vanop kijkt.
Oh ik heb gemist dat het autisme week was.
Sterkte Kaas.
En fijn dat het lekker loopt Zonnig.
Mijn man zei 2 april dat het wereld autisme dag was, waarop dochter snauwde dat het voor haar elke dag autisme dag was. En daarna werd ze even heel verdrietig en voelde ze zich schuldig naar ons toe, dat ze soms zo moeilijk doet en dat we zoveel zorgen hebben. Het gaat dus best heel goed hier momenteel, maar tegelijkertijd is acceptatie nog steeds moeilijk en ervaart ze het vooral als lastig. En dit soort momenten maken dat weer even heel duidelijk.
sterkte Kaassoufflee, fijn dat er hulp beschikbaar is. Hopelijk geeft dat wat lucht.
Ik wist dat het autismeweek was, had er ook wel iets van op de radio verwacht maar daar niks van meegekregen. Oudervereniging Balans had een paar webinars die je kon volgen maar daar niet meer wat mee gedaan. Wel fijn dat er meer aandacht is voor autisme.
Ik kreeg gisteren een error in mijn hoofd nadat een afspraak voor de vierde keer veranderd was. Vlak daarna kwam mijn jongste zoon thuis en vertelde ik hem dit. Zo lief, hij snapte het helemaal en was namens mij verontwaardigd 
Mogen we hier websites of namen van deskundigen op het forum zetten? Ik heb namelijk iemand gevonden die de dingen heel goed kan uitleggen (vind ik) als het gaat om bepaalde autistische uitingen (meltdown, shutdown, burn-out). En die zou ik graag met jullie willen delen. Ik denk dat er onder ons ouders zijn die hier hun voordeel mee kunnen doen. Ik heb een lezing van haar bijgewoond en ze heeft ook een website en dingen op YouTube.
Kaassoufflee schreef op 13-04-2025 om 15:48:
Mogen we hier websites of namen van deskundigen op het forum zetten? Ik heb namelijk iemand gevonden die de dingen heel goed kan uitleggen (vind ik) als het gaat om bepaalde autistische uitingen (meltdown, shutdown, burn-out). En die zou ik graag met jullie willen delen. Ik denk dat er onder ons ouders zijn die hier hun voordeel mee kunnen doen. Ik heb een lezing van haar bijgewoond en ze heeft ook een website en dingen op YouTube.
Ik denk dat dat mag, zolang het niet commercieel in jouw belang is.
Het is niet voor commerciële doeleinden, puur voor jullie voor interessante informatie/educatie. Ik heb laatst een lezing van haar bijgewoond en ken haar verder niet.
Komt ie:
https://bijzonderbrein.nl
Dankjewel, lijkt me erg interessant!
Dankjewel!
dank kaas!
Hoe is het verder met iedereen? Hier zelf vooral druk en toe aan vakantie. Bijna!
Eerste anderhalve week zijn de jongens bij mij. Ik zie een beetje op tegen het dagenlang gamen en kamerhangen, want dat doet zeker de oudste het allerliefste… Toch probeer ik dat los te laten en probeer ik wel wat leuks te plannen met hen en voor mezelf. Hoe is dat bij jullie?
Zonnig77 schreef op 15-04-2025 om 23:02:
dank kaas!
Hoe is het verder met iedereen? Hier zelf vooral druk en toe aan vakantie. Bijna!
Eerste anderhalve week zijn de jongens bij mij. Ik zie een beetje op tegen het dagenlang gamen en kamerhangen, want dat doet zeker de oudste het allerliefste… Toch probeer ik dat los te laten en probeer ik wel wat leuks te plannen met hen en voor mezelf. Hoe is dat bij jullie?
Als ik het nieuws lees over bijvoorbeeld geweldsmisdrijven door/bij jongeren in Schiedam, dan ben ik even heel blij met mijn thuis blijvende jongens…ik moet er niet aan denken dat ze met dit soort toestanden op straat te maken zouden krijgen.
Jongste zoon gaat n.a.v. functioneringsproblemen op school nu ook voor onderzoek naar de oorzaak ervan. Mogelijk ook ASS, maar dan in een ander deel van het spectrum. Uit een onderzoek van vier of vijf jaar geleden is gebleken dat hij een disharmonisch intelligentie profiel heeft, en dat kan ook voor problemen zorgen op school. We zullen het zien, het is in ieder geval weer een heel traject.
Er zit inmiddels wel weer wat verbetering in mijn gezondheidstoestand, maar ik moet rustig aan blijven doen en niets overhaasten. Via mijn werk krijg ik er professionele hulp bij. Ik ben erg blij met mijn werkgever.
Mijn oudste had gesolliciteerd bij de supermarkt, maar is helaas niet aangenomen. Dit was de tweede keer dat zoiets is gebeurd. Ik vraag me af in hoeverre ze moeten weten dat hij ASS heeft. Het zou zijn misschien ietwat vreemde presentatie van zichzelf verklaren. Eigenlijk is hij te eerlijk over zijn toekomst plannen, maar hij heeft niks over zijn autisme gezegd.
Met de ambulante begeleider samen hebben we nu afspraken gemaakt over het ritme op vrije dagen. Die tellen dan gelijk voor beide kinderen. De afspraak is nu geworden, dat er voor 12 uur ‘s middags ontbeten wordt. Het aankleden is niet verplicht. Ze mogen daarna gerust weer hun bed induiken. Dit is een compromis. Voor de jongste zal dit niet moeilijk zijn, dat is wel een vroege vogel. Hij heeft uit zichzelf ook eerder het gevoel van honger en ritme, bij de oudste is dat niet aanwezig, lijkt het wel. Vandaar nu deze afspraak. Bijvoorbeeld, mijn oudste zoon kan rustig wel al om 10:00 uur wakker zijn, maar dan pas om 14uur naar beneden komen om voor het eerst te eten.
Kinderen zijn de eerste meivakantie week bij vader en de tweede bij mij/ons. Ik heb nog helemaal geen plannen gemaakt. Het zal wel rustig blijven. Ik trek mijn eigen plan. Misschien weer een leuke puzzel en/of een gezellige film met z’n allen. Een spelletje zit er ook meestal wel in.
Bij ons gaat het wisselend. Ze is inmiddels begonnen bij de schoolbegeleiding. Een klein groepje, maar wel schoolse opzet, waar ze weer terug aan schoolwerk gaan werken. 3 dagen in de week om te beginnen. In eerste instantie was ze optimistisch, al vindt ze de reis met de bus helemaal niks.
Echter, begint toch de stress weer op te lopen. Dingetjes, zoals een begeleider die iets later is voor een afspraak, er is iets stuk in de bus, er wordt afgesproken wat aan schoolwerk te beginnen. Inmiddels loopt de stress zover op dat ze 2 x met heel veel moeite binnen is gekomen en dinsdag was ik aan het werk en is ze niet verder dan de bushalte gekomen 
Ze zit er niet voor haar zweetvoeten, maar het is toch jammer. Ze werpt ook zoveel blokkades vork zichzelf op. Ze kan niet accepteren dat de bus (of de fiets) er bij horen.
Verwachtingen vindt ze heel lastig, maar ook zonder verwachtingen gebeurt er niet veel en werpt ze blokkades op.
Lastig, het kost in huis veel energie voor iedereen. Ik ben benieuwd waar ze mee komen, dochter zal de eerste niet wezen...
Met mij gaat het wel beter, ik ben bij de huisarts geweest voor hormonen bij de overgang, ik merk dat ik meer energie heb,dus daar geniet ik wel van.
Bijna vakantie, ziet dochter ook tegenop want dan is het drukker in huis 🙄
Met mijn vriend ga ik 3 dagen naar Brugge, daar kijk ik erg naar uit. Even weg!
