Tiener op z’n kamer
Ken je dat? De ene dag laat ik los, accepteer ik en geniet ik van die paar momenten per dag dat er leuk contact is met m’n puber (net 16).
De volgende dag maak ik me toch druk om het feit dat hij zoveel op z’n kamer is, vrijwel niks deelt over wat er in hem omgaat en zich afzondert.
‘Joh, laat los. Die van mij zit ook de hele dag boven, dat hoort erbij’. Dat hoor ik altijd om me heen. Vaak hoor ik dan ook dat die puber daarnaast toch van alles doet en onderneemt.
Mijn zoon heeft echter geen bijbaantje, geen sport of andere buiten de deur hobby en geen vriendengroep. Hij gaat naar school (wat goed gaat) en is thuis. Wat hem betreft een prima leven, hij lijkt ook lekker in z’n vel te zitten, is nog jong in gedrag en sociaal wat onhandig. Hij houdt het graag veilig en voorspelbaar en heeft geen behoefte aan iets anders. Zegt hij (ik denk dat dit te maken heeft met ‘angst voor het nieuwe’). Op z’n kamer doet hij schoolwerk, bouwt knikkerbanen en maakt daar edits van, kijkt filmpjes, heeft online contacten (die hij niet kent irl) en doet af en toe een game.
Ja, hij heeft een diagnose ass.
Af en toe neem ik hem mee om iets leuks te doen (bios, pretpark, oid) en dat vindt hij ook leuk, maar dat gebeurt zeker niet wekelijks.
Als ik het zo opschrijf, denk ik weer bij mezelf ‘accepteer dat dit het is en wees blij dat zoon zich oké lijkt te voelen, het fijn heeft op z’n kamer en naar school gaat’.
Toch zoek ik ook geruststelling ofzo. Dat het herkenbaar is. Of dat ik als ouder nog iets kan doen om hem te stimuleren iets buiten de deur te doen (wat ik al probeer en m’n zoon vindt dat heel irritant).
Ik kom er op omdat dit een weekend is zonder plan. Hij vindt het fijn en doet het liefst niks, behalve hangen. Ik krijg er jeuk van en trek m’n eigen plan.
Enige herkenning?
Herkenbaar hoor, MamaE en Evaluna!
Het is de combinatie van factoren die elkaar zo kunnen verzwaren. Helpende factoren zijn er ook, maar soms is het toch te zwaar en zit je er even doorheen. En het kan ook zo weer omkeren.
Sowieso sterkte met alle dingen gewenst vanuit hier. Probeer tussendoor toch zo goed mogelijk te ontspannen of bij te tanken (ik zeg dat heel leuk voor een ander maar het valt me zelf vaak vies tegen…dat blijven hangen in de telefoon herken ik ook goed…)
Dankjewel. Gisteren eind van de middag spoedbezoekje aan de tandarts gebracht. Er zat inderdaad een ontsteking onder een melkhoektand van dochter en de ander zat al een beetje los, dus er is besloten beide laatste melkhoektandjes te trekken. En om het feest af te maken konden we meteen nog wat gaatjes laten vullen.
Dochter was echt even heel verdrietig dat ze alwéér pech had en bang voor trekken, want ontsteking dus slecht te verdoven. Maar ze kreeg de regie over de volgorde en werkte goed mee. Acht verdovingsprikken gezet, drie kwartier in de stoel gelegen en bij het trekken van het ontstoken tandje even enorm veel pijn gehad, maar op één klap na deed ze zichzelf geen pijn en eenmaal thuis wilde ze zelfs wat eten. Dat ging door de verdoving wat lastig, dus door de blender. Maar ze knapte verrassend snel op. Ze heeft de hele nacht in haar eigen bed geslapen en doorgeslapen. Geen pijn meer gehad, niet meer boos geweest, niet meer gehuild en zelfs geen gedoe over haar beugel.
Wat fijn dat dit achter de rug is MamaE, en dat je dochter zo snel weer opknapt en kan loslaten! Heerlijk, geniet van deze positieve vibes 🍀
Hoe gaat het met jullie, zo richting de zomervakantie? Gaan jullie kinderen over naar de volgende klas/groep? Hebben ze nog puf voor het laatste stukje?
Hier is het nog wel spannend, vind ik.
De jongste heeft 1 vijf staan, eventueel worden dat er 2, maar genoeg compensatie gelukkig. En dan doet ie volgend jaar examen…binnenkort is de intake voor zijn onderzoekstraject. Geen school meer voor hem, op boeken en rapport halen na.
De oudste heeft geen idee of hij overgaat naar zijn examenjaar, hij houdt zich er niet mee bezig en denkt er niet over na…hij moet de komende 2 weken nog extra op school komen voor de afronding van zijn uitgestelde grotere taken, daar krijgt hij hulp bij. Verder zijn er geen lessen meer, want de toetsweek is na morgen voor hem ook voorbij.
Het werk bevalt oudste goed, hij heeft nu ook een salaris van een volle maand gekregen en dat valt superleuk uit 🥳
Wel hier en daar flink in de stress van de laatste moetjes van school voor hem, en in de vermoeidheid kan het dan wel even pittig zijn met de ASS. Jongste begint nu ook echt te puberen.
Hier gaat het met beide kids heel goed.
De jongste heeft ontzettend zijn best gedaan op de Cito toetsen. En heeft daarmee nu een havo/vwo advies gekregen (groep 7). Daarnaast gaf juf in het 10 minuten gesprek aan dat hij dit jaar steeds beter in de groep is gaan liggen. Echt heel fijn, want hij was er zelf wel eens verdrietig om zo weinig vrienden te hebben.
Als ik terugkijk is oudste zoon dit jaar onwijs gegroeid. Hij heeft de overgang van basisschool naar middelbare school goed doorstaan. Heeft echt hard gewerkt om het 'leren leren' onder de knie te krijgen. En gaat over naar de tweede klas!
Hoi! Leuk om jullie updates te lezen.
Oudste zoon (ass) hier gaat eigenlijk heel goed. Volgende week toetsweek, neemt dat serieus, zal overgaan. Is nog altijd… veel op z’n kamer, maar ik ben inmiddels zover dat ik dat accepteer en geen strijd meer voer. Al mis ik m soms.
Jongste zoon gaat stukken minder. Is net 15, ook een laatbloeier en nu volledig de puberteit in gezakt. Blijft waarschijnlijk zitten in 3 tl. Ging andere jaren met hakken over de sloot over, maar nu lijkt dat niet te lukken. Hij doet ook werkelijk vrijwel niks aan school. Zijn leven is voetballen, tiktokken en de hele dag snappen. In de avond is hij vaak buiten met een vriend, ondertussen geeft hij al z’n geld uit aan snacks (en redbull).
Ik kijk uit naar de vakantie, maar niet naar dat puberale gehang op een scherm de hele dag. Ik kan dat soms heus loslaten om er het volgende moment weer volledig over te flippen ☺️
Ik kijk graag mee in deze draad maar mijn "tieners op hun kamer" zijn ruimschoots volwassen dus meedoen in een draadje over tieners voelt niet correct. Is er een soortgelijke draad voor jong volwassenen? Het gaat hier steeds wat op en neer, en ik zou best wat tips kunnen gebruiken hoe je volwassen kinderen loslaat maar ook weer niet...
AnnaPollewop schreef op 30-06-2025 om 11:02:
Ik kijk graag mee in deze draad maar mijn "tieners op hun kamer" zijn ruimschoots volwassen dus meedoen in een draadje over tieners voelt niet correct. Is er een soortgelijke draad voor jong volwassenen? Het gaat hier steeds wat op en neer, en ik zou best wat tips kunnen gebruiken hoe je volwassen kinderen loslaat maar ook weer niet...
Wat mij betreft mag je hier gewoon meedoen hoor, tenzij het voor jezelf niet goed voelt natuurlijk.
Mijn oudste valt bijna in de categorie jongvolwassenen want hij wordt in de herfst 18. Ik merk nu al een soort stress bij mezelf en hem over de veranderingen die bij 18+ komen kijken, dus ik zou (ook) mee kunnen schrijven als we een topic over jongvolwassenen openen.
AnnaPollewop schreef op 30-06-2025 om 11:02:
Ik kijk graag mee in deze draad maar mijn "tieners op hun kamer" zijn ruimschoots volwassen dus meedoen in een draadje over tieners voelt niet correct. Is er een soortgelijke draad voor jong volwassenen? Het gaat hier steeds wat op en neer, en ik zou best wat tips kunnen gebruiken hoe je volwassen kinderen loslaat maar ook weer niet...
kan hier of je start een eigen topic: dan heb je wellicht kans dat er meer mensen reageren die kinderen in die leeftijdsgroep hebben.
Nog een paar dagen en dan is het hier vakantie. Dochter kan slecht tegen warmte, maar gaat deze dagen veel naar vriendinnetjes met een zwembad in de tuin na school om daar lekker te spelen. Ook op de BSO wordt er lekker met water gespeeld.
Het gaat op zich best heel redelijk hier. Dochter heeft het af en toe even moeilijk met alles, het leven en zichzelf, maar het lukt vaak ook weer om zich snel te herpakken en door te gaan met het leven.
De banden van de buitenboordbeugel vindt ze wel erg warm en dat zorgt voor de nodige frustraties.
Afgelopen weekend was ons neefje jarig. De dynamiek tussen dochter en neefje loopt niet altijd vlekkeloos, om het zo maar te zeggen.
Dochter vond het spannend om haar buitenboordbeugel te dragen vanwege eerdere opmerkingen van neefje over haar gebit. Hij noemde het ding 'een muilkorf' en toen heeft dochter wel gezegd, met trillend lipje en een paar verdwaalde tranen, dat ze dat niet leuk vond en dat ze er al onzeker genoeg over was en dat hij maar blij moest zijn zelf niet zo'n ding te hoeven. De reactie was 'ga je nu ook nog huilen, wat treurig', waarop dochter even bij ons kwam zitten. Ze was er klaar mee en kreeg het zelf niet opgelost en werd er verdrietig van. Na een tijdje kwam nichtje haar weer meevragen met andere kinderen om samen te gaan spelen en dat heeft ze toen ook gedaan en ging goed.
en wordt neefje dan niet gecorrigeerd door zijn ouders?
Ik zou dat zeker met ze bespreken en als zij het niet willen doen hem er zelf op aanspreken.
Ysenda schreef op 30-06-2025 om 18:09:
en wordt neefje dan niet gecorrigeerd door zijn ouders?
Ik zou dat zeker met ze bespreken en als zij het niet willen doen hem er zelf op aanspreken.
Jawel, maar het is allemaal een beetje in de trant van 'dat is ook niet aardig' of 'moet dat nu weer zo'. Ik heb neefje ook wel eens zelf gecorrigeerd en vorig jaar zijn we zelfs niet op zijn verjaardag geweest omdat hij kort daarvoor heel gemeen deed tegen dochter. Blijkbaar heeft hij er weinig van geleerd. En soms gaat het ook gewoon wel goed.
Maar ik vind het zo jammer dat hij vaak zo ondermijnend en gemeen tegen dochter doet. Ze is al zo onzeker en verdrietig over haar gebit, daar heeft ze hem echt niet voor nodig.
wel vervelend dat corrigeren niet het gewenste effect heeft.
Ik vind het heel knap van je dochter hoe ze heeft gereageerd naar haar neefje, MamaE!
Vind ik ook. Ze heeft ook wel eens een klap uitgedeeld of dat ze echt overstuur raakte. Blijkbaar heeft ze toch wel wat aan al die therapie gehad. Hoop ik.
