Toxische relatie dochter 19
Dag,
Mijn dochter is net 19 en heeft sinds een paar maanden een vriend. Ze had op haar 16e ook wat met hem en dit deed haar toen niet goed. Gelukkig ging dit uit en kon ze opkrabbelen. Nu bleek ze al een poos weer stiekem met hem te gaan. Ze veranderd enorm. Ze is heel gespannen, ziet haar vriendinnen steeds minder omdat ze niets plant zodat ze altijd naar hem kan. Hij woont begeleid. Hij heeft een strafblad, gebruikt soms drugs en neemt weinig verantwoordelijkheid. M’n dochter wil niet dat hij drugs gebruikt en nu heeft hij beloofd niet meer uit te gaan. Dit kan hij natuurlijk niet waarmaken en we hebben nu al een paar keer in de weekenden een totaal oversture dochters gehad. Toch gaat ze steeds terug.
Laatst was ze na een lange tijd weer eens een avond uit met vriendinnen. Hier kwam hij achter en hij was boos. Hij ging de avond er na en ze mocht niet meer komen, hij ging op tinder en werd gezien met andere meisjes. M’n dochter is super gespannen en reageert heel kort richting ons. Ze is vandaag niet naar school gegaan met een of andere smoes. Ik merk dat ik het bijna niet trek. Het gebrek aan grip maakt me zo moedeloos.
Ik zoek eigenlijk steun en of mensen die dit herkennen.
Hoog tijd om die gezelligaard op de koffie of voor een etentje uit te nodigen.
Zodat hij hopelijk doorkrijgt dat hij dan wel een imbeciel is, maar wel een imbeciel met schoonouders die het liefdesleven van hun dochter serieus nemen.
Zolang dochter het niet zat raakt en hem dumpt doe je er immers verdomd weinig tegen.
Uiteraard kan je dochter tips geven, blijven spreken, hopen dat ze op zijn minst anti-conceptie gebruikt, ... maar de knoop om hem naar de maan te sturen zal zij toch echt moeten nemen.
Ze zoekt haar geluk in hem. Ik weet niet welke rol ze zo graag wil spelen die ze niet kan missen. Misschien wil ze zijn redder worden, zodat ze afgeleid wordt van haar eigen problemen en die niet hoeft op te lossen. Op die leeftijd kijk je simpel naar een probleem:"hij moet geen drugs nemen". Nou de kans dat hij voor een meisje, élk meisje, ophoudt met dat wat hij het allerliefste doet, namelijk drugs gebruiken, is haast nul. Dus dit is een garantie op verlies van controle voor haar.
Ik denk dat ze aan een leerproces bezig is. Helaas heb je in je jeugd dergelijke harde lessen nodig om later een gelukkige en verstandige volwassene te worden.
Het belangrijkste is gezegd. Maar een aanvulling: dit bericht hoort niet bij puberteit. Je bericht hoort bij jong volwassenen. De opvoeding is gestopt. Wat je nu nog voor je dochter kan doen is haar coachen. Dus niet meer ongevraagd advies geven en haar in de goede richting duwen/wijzen maar open vragen stellen aan haar. Waarom hou je deze relatie aan? Wordt je hier gelukkig van? Wat denk je zelf: is deze relatie goed en gezond voor jou? Open vragen. Rustig en zonder oordeel. Laat haar nadenken. Zelf.
Pippeltje schreef op 24-09-2025 om 16:02:
Het belangrijkste is gezegd. Maar een aanvulling: dit bericht hoort niet bij puberteit. Je bericht hoort bij jong volwassenen. De opvoeding is gestopt. Wat je nu nog voor je dochter kan doen is haar coachen. Dus niet meer ongevraagd advies geven en haar in de goede richting duwen/wijzen maar open vragen stellen aan haar. Waarom hou je deze relatie aan? Wordt je hier gelukkig van? Wat denk je zelf: is deze relatie goed en gezond voor jou? Open vragen. Rustig en zonder oordeel. Laat haar nadenken. Zelf.
Tja, de eerste vraag is een open vraag met eigenlijk een oordeel. De andere twee zijn gesloten vragen.
Alice12 schreef op 24-09-2025 om 16:07:
[..]
Tja, de eerste vraag is een open vraag met eigenlijk een oordeel. De andere twee zijn gesloten vragen.
Klopt. Maar de vragen zijn wel om te bouwen naar open vragen: wat maakt jou gelukkig in een relatie? Wanneer of welke zaken vind jij van belang voor n goede of gezonde relatie?
Maar t illustreert dat t stellen van open vragen best lastig is...
Als ik je verhaal vergelijk met de verhalen die nu in de publiciteit komen over femicide gaan toch wel alle alarmbellen af. Vooral het toe-eigenen van haar door hem, geen contact met vriendinnen, school etc. Ik denk dat ik een poging zou wagen om haar tot een zekere zelfreflectie te krijgen: waarom trek jij naar een foute man? Ik zou het ook zo hard benoemen. Op internet zijn wel wat lijstjes te vinden met waarom vrouwen dat doen. aan de hand daarvan kan ze eventueel met jou bespreken, wat is er waar voor haar? En de ultieme vraag natuurlijk: ben jij gelukkig met hem?
Woont ze nog bij jou/jullie? Kun je eventueel een week met haar op vakantie gaan, even de gedachten verzetten, tijd om leuke dingen te doen, om haar weer meer het leven in te trekken waarin ze niet zo gefocust is op hem?
Stimuleer haar zelfvertrouwen en eigen leven. Ga in gesprek en stel vragen. Stimuleer contacten met vriendinnen en leeftijdsgenoten. En laat haar ook de pijn ervaren van zijn jaloerse en onbetrouwbare gedrag.
Leer haar dat ze geen invloed heeft op hem. Zij kan hem niets verbieden. Niet om drugs te gebruiken en niet om contacten met anderen aan te gaan. Dat moet hij zelf doen. Ze is niet zijn moeder. En waarschijnlijk niet eens zijn serieuze partner. Ga dus niet mee in haar enorme drama's. Die kiest ze zelf door deze "relatie ".
Wat een nare situatie. Als ze niet naar jou wil luisteren, heeft ze een tante, oudere nicht, goede vriendin waar ze wel advies van aanneemt? Kun je hen in vertrouwen nemen?
Je kunt ook samen met haar een video op youtube bekijken, zoals deze:
https://www.youtube.com/watch?v=-cWac1he4c4
Dan moet je wel stelling durven nemen: ik denk dat je in een slechte relatie zit. Dus niet omfloerst, zacht, ook niet met bewijzen komen, maar een simpele, korte benoeming van wat jij ziet als het probleem.
Waarschuwing, de 'verklaring' wordt gezocht in 'onveilige hechting', dus dat is de manier waarop iemand opgevoed is. Ik vind dat altijd een twijfelachtige verklaring, omdat het vaak gaat om een zogenaamde zwarte doos: de fase van je leven waaraan je geen of nauwelijks herinneringen hebt; of het gaat om ervaringen in het leven die eigenlijk heel vaak voorkomen en daarmee is het geen verklaring waarom dit meisje nou net in zo'n relatie terecht komt.
Ik heb er ook geen verklaring voor, behalve een beschrijving: wat je ziet is iemand die denkt: ik kan hem gelukkig maken, als ik maar beter mijn best doe. Net zoiets als: ik kan de tour de france winnen, als ik maar harder train. En daar dan alles voor opzij zetten, ook alle waarschuwingen en negatieve ervaringen.
tsjor schreef op 25-09-2025 om 07:31:
Je kunt ook samen met haar een video op youtube bekijken, zoals deze:
https://www.youtube.com/watch?v=-cWac1he4c4
Dan moet je wel stelling durven nemen: ik denk dat je in een slechte relatie zit. Dus niet omfloerst, zacht, ook niet met bewijzen komen, maar een simpele, korte benoeming van wat jij ziet als het probleem.
Waarschuwing, de 'verklaring' wordt gezocht in 'onveilige hechting', dus dat is de manier waarop iemand opgevoed is. Ik vind dat altijd een twijfelachtige verklaring, omdat het vaak gaat om een zogenaamde zwarte doos: de fase van je leven waaraan je geen of nauwelijks herinneringen hebt; of het gaat om ervaringen in het leven die eigenlijk heel vaak voorkomen en daarmee is het geen verklaring waarom dit meisje nou net in zo'n relatie terecht komt.
Ik heb er ook geen verklaring voor, behalve een beschrijving: wat je ziet is iemand die denkt: ik kan hem gelukkig maken, als ik maar beter mijn best doe. Net zoiets als: ik kan de tour de france winnen, als ik maar harder train. En daar dan alles voor opzij zetten, ook alle waarschuwingen en negatieve ervaringen.
Even wat offtopic: ik denk dat je gelijk hebt me je waarschuwing. Ik heb het idee dat de theorette van de gebrekkige hechting bij het slachtoffer voortspruit uit het veld van psychologen die niets konden met de 'dader' in dit dit soort situaties (want gaat niet in therapie, kijkt niet naar zichzelf etc) en zich dus maar zijn gaan richten op de onderliggende partij. Maar het zou zo maar eens zo kunnen zijn dat dat (die gebrekkige hechting van het slachtoffer) misschien geldt als je jarenlang eventueel serieel dit soort types aanhoudt maar dat je ook gewoon een ongelukkige tref hebt waarbij je in een traumabonding terecht komt. En dat iedereen dat kan overkomen. Men gaat ook niet onderzoeken wat is het dat die persoon nou beroofd werd of zelfs in een stockholmsyndroom terecht kwam.
Laat onverlet dat als je eenmaal in zo'n toxische toestand zit, je er moet zien uit te komen door het te behandelen als een verslaving: je denkt dat het liefde is, het is conditionering door een persoon die jou door hoepeltjes laat springen
Je kan een keer de pech hebben in zo'n foute relatie terecht te komen en er moeilijk afstand van kunnen doen, zeker als puber. Het kan ook wat diepers onderliggends zijn waardoor dat gebeurt. Als het je vaker gebeurt dan is de kans waarschijnlijker dat er een diepere oorzaak is. In dit geval weet je dat denk ik niet.
De dochter in kwestie dient hier zelf van te leren en ze moet er zelf klaar voor zijn het te eindigen. Waarin TO wel kan helpen is dochter te helpen steeds meer haar eigen grenzen aan te laten aangeven en haar te leren haar eigen welzijn voorop te zetten in plaats van het welzijn van de ander. Dit kun je doen door met haar vaker te praten als er zich wat situaties voordoen. Niet zo zeer door erop aan te sturen dat ze het uit moet maken, maar gewoon haar ondersteunen dat ze weerbaarder wordt en meer zelfvertrouwen krijgt. En vaker wat leuke dingen met haar doen zodat ze kan ontladen en wie weet wordt ze dan meer open over bv bepaalde problemen. Sterkte.
Wat naar voor je dochter. Ik heb laatst in een topic gelezen dat iemand er uiteindelijk mee stopte omdat haar moeder verzuchtte “Je hoeft niet in deze relatie te zitten he”. Vast one in a million, maar wat ik er wel van meenam is dat je mensen /je kinderen altijd op de deur kunt wijzen. Het is niet verplicht om mee te gaan op dit uitje waar je tegenop ziet of in jullie geval in deze relatie te zitten. Niet veroordelend, maar informerend. Zo ook wat mensen eerder al zeggen, goed om in gesprek te blijven over wat ze leuk vindt aan hem/ in het leven zonder hem.
Bedankt voor de vele reacties.
M’n dochter is 19 en officieel puber af,maar ze is sociaal emotioneel wat jonger dan 19.
Dus er speelt hier en daar ook nog zeker gedrag dat voortkomt uit de puberteit.
Ze is snel overprikkelt. Als alles lekker loopt dan is ze vrolijk en open.
Loopt het niet of wijst hij haar af dan trekt ze zich terug en is ze kort en brutaal.
Ze gaat ook makkelijk om met school en doet haar bijbaan vlug vlug.
Haar eigen jeugd was prima al is ze wel een kind van gescheiden ouders.
Haar vriendinnen vinden dit soort jongens alleen maar boeiend.
Ze zegt zelf vaak dat het iets tijdelijks is tussen hen, maar zodra hij haar weer kwetst of laat zitten is ze totaal van slag en vliegt ze er weer heen als dit weer mag van hem.
Doordat ze eerder wat met hem had en hij naar ons toe zeer onbeschoft was is hij hier niet welkom. Ik kan me hier ook nog niet over heen zetten. Wel is ze (deels) eerlijk over wat er speelt maar haar houding thuis als er wat speelt trekt ons hele gezin mee in die spanning.
Ik probeer te spiegelen.
ik heb ook wel benoemd dat ik bepaald gedrag ongezond en zorgelijk vind. Ik merk dat ik wat controle nodig heb en dat zij dit ergerlijk vind. Ook de spiegels …
Pali schreef op 03-10-2025 om 19:32:
Bedankt voor de vele reacties.
M’n dochter is 19 en officieel puber af,maar ze is sociaal emotioneel wat jonger dan 19.
Dus er speelt hier en daar ook nog zeker gedrag dat voortkomt uit de puberteit.
Ze is snel overprikkelt. Als alles lekker loopt dan is ze vrolijk en open.
Loopt het niet of wijst hij haar af dan trekt ze zich terug en is ze kort en brutaal.
Ze gaat ook makkelijk om met school en doet haar bijbaan vlug vlug.
Haar eigen jeugd was prima al is ze wel een kind van gescheiden ouders.
Haar vriendinnen vinden dit soort jongens alleen maar boeiend.
Ze zegt zelf vaak dat het iets tijdelijks is tussen hen, maar zodra hij haar weer kwetst of laat zitten is ze totaal van slag en vliegt ze er weer heen als dit weer mag van hem.
Doordat ze eerder wat met hem had en hij naar ons toe zeer onbeschoft was is hij hier niet welkom. Ik kan me hier ook nog niet over heen zetten. Wel is ze (deels) eerlijk over wat er speelt maar haar houding thuis als er wat speelt trekt ons hele gezin mee in die spanning.
Ik probeer te spiegelen.
ik heb ook wel benoemd dat ik bepaald gedrag ongezond en zorgelijk vind. Ik merk dat ik wat controle nodig heb en dat zij dit ergerlijk vind. Ook de spiegels …
Ben je niet bang dat je haar juist in zijn armen duwt als je hem niet bij jullie thuis binnen laat. Kun je niet beter juist dichtbij staan ipv haar te dwingen te kiezen
Pali schreef op 03-10-2025 om 19:32:
Bedankt voor de vele reacties.
M’n dochter is 19 en officieel puber af,maar ze is sociaal emotioneel wat jonger dan 19.
Dus er speelt hier en daar ook nog zeker gedrag dat voortkomt uit de puberteit.
Ze is snel overprikkelt. Als alles lekker loopt dan is ze vrolijk en open.
Loopt het niet of wijst hij haar af dan trekt ze zich terug en is ze kort en brutaal.
Ze gaat ook makkelijk om met school en doet haar bijbaan vlug vlug.
Haar eigen jeugd was prima al is ze wel een kind van gescheiden ouders.
Haar vriendinnen vinden dit soort jongens alleen maar boeiend.
Ze zegt zelf vaak dat het iets tijdelijks is tussen hen, maar zodra hij haar weer kwetst of laat zitten is ze totaal van slag en vliegt ze er weer heen als dit weer mag van hem.
Doordat ze eerder wat met hem had en hij naar ons toe zeer onbeschoft was is hij hier niet welkom. Ik kan me hier ook nog niet over heen zetten. Wel is ze (deels) eerlijk over wat er speelt maar haar houding thuis als er wat speelt trekt ons hele gezin mee in die spanning.
Ik probeer te spiegelen.
ik heb ook wel benoemd dat ik bepaald gedrag ongezond en zorgelijk vind. Ik merk dat ik wat controle nodig heb en dat zij dit ergerlijk vind. Ook de spiegels …
Kiezen haar vriendinnnen ook zulke partners?
