Zeilmeisje wordt Tibetjongen

tja

Ik las dit op teletekst en daar stond natuurlijk niet op dat zijn moeder boeddhistisch was dus in mijn naïviteit dacht ik nog dat hij er zelf mee was gekomen

Oude ziel?

Ik geloof in reïncarnatie.

melding door oom

http://www.knack.be/nieuws/mensen/15-jarige-giel-hoopt-dat-hij-later-toch-mag-vertrekken-om-monnik-te-worden-in-india/article-normal-105789.html
Een oom had een zorgmelding gedaan.
Blijkbaar moet je in Belgie ook 'normaal' doen. Als je opvalt door een andere keuze dan is dat verdacht.

tja...

er zijn weet ik veel hoe veel kinderen die hun opleiding spaak loopt maar daar kunnen we niks mee, terwijl deze jongen gewoon een heel duidelijke keus maakt waar zijn moeder achter staat.
Ik weet het niet... omdat hij toevallig in het westen geboren is gaat het niet lukken...

vrije keus

Polletje: het is al gelukt, de jongen is al onderweg.
Toch vind ik het vreemd, je kan je afvragen in hoeverre het vrije keuze is met zo'n opvoeding (moeder is boeddhist). En als die jongen niet naar school ging was de invloed van thuis natuurlijk enorm, hij kwam dan niet in aanraking met andere ideeen.
En wat zou de vader ervan vinden?
Aan de andere kant zullen er ook sekten zijn waar kinderen in opgroeien en daar wordt vast ook vaak niks aan gedaan.

Rafel

Ik vergelijk het een beetje met de jongen die alleen rauw eten krijgt, die is nu net zo oud geloof ik en ook helemaal geindoctrineerd door de moeder. Een jongen die met 6 naar Tibet wil verzint dat niet zelf maar krijgt dat in zijn hoofd door zijn ouders of moeder waarschijnlijk in dit geval. Hij kan helemaal normaal zijn en dat geloof ik ook maar de ideeën van zijn moeder zijn in zijn hoofd gestopt...

Maar....

En waarom vinden we het dan niet vreemd als een 15 jarige jongen uit een katholiek gezin priester wil worden? Als je boeddhist bent heeft het helemaal niks met sektes te maken.
Als je vindt dat zijn moeder 'ideeen in zijn heefd heeft gestopt' waarom lees ik dat verwijt dan niet over andere gelovige mensen?

Fio

Dit kind gaat 15 jaar in een soort quarantaine, dat is mijn probleem. Verder geloof ik niet dat een kind van 15 ergens wordt aangenomen om fulltime ergens in een klooster priester te worden.

keuzevrijheid

Tenzij die keuzes acuut levensbedreigend zijn vind ik niet dat de overheid moet treden in de keuzevrijheid van ouders en kinderen. En al helemaal niet wie er nu eigenlijk kiest. Ouder of kind. Dat zijn zaken die toch door elkaar kunnen lopen waar de overheid niet tussen kan komen. Ik vind dit positieve keuzes voor een leven dat misschien minder gemiddeld is maar door de keuze voor diversiteit juist veel toevoegt. Ik vind het juist eng dat we allemaal maar normaal moeten doen want anders loop je de kans dat de overheid ingrijpt. Dat gaat veel te ver. Het is echt iets van deze tijd dat we vinden dat de overheid maar moet ingrijpen als ouders en kinderen een minder dan gemiddeld leven leiden. En dat iedereen aangemoedigt wordt om dat soort afwijkingen van het gemiddelde maar te melden aan de overheid. Daar moeten mensen gewoon van af blijven. Je weet niet wat je teweeg brengt.

Ja. Nou. Kijk.

Als een 11-jarige Groninger naar Barcelona vertrekt voor een intensief, monomaan voetballeven, is iedereen vol bewondering. http://nos.nl/artikel/540926-voetballertje-gvav-naar-barcelona.html

Go figure. Ik zie de verschillen wel, maar hoe groot zijn ze werkelijk?

Pipo

Het voetballertje is niet anders dan het balletmeisje wat in de kost gaat in Amsterdam. Barcelona zal genoeg betalen om het gezin te laten overkomen of andersom in vakanties en voor zover ik begrepen had was dit maar voor een jaar. De rest van het gezin gaat ook emigreren.

Dalarna

Het gaat erom, Dalarna, dat je zegt dat 'een jongen van zes dat niet zelf verzint'. Nee, niet in zijn eentje. Als de ouders dit Groningse jongetje niet op voetballen hadden gedaan en hadden gestimuleerd, zat hij nu niet in Barcelona.
Op zesjarige leeftijd verzin je van alles, mede op basis van wat je ouders voorleven en stimuleren. Dat je op je zesde chirurg, voetballer, popzanger, striptekenaar, jihadist of boeddhistisch monnik wilt worden en je wilt dat op je vijftiende nog, is altijd een gevolg van zowel eigen interesse en aanleg als 'indoctrinatie'.
Alleen (of voornamelijk) omdat het hier om Tibet en een geloof gaat, ontstaat er twijfel.
EN zoals ik zei: ik zie de verschillen. Maar zie jij de overeenkomsten, dat is de vraag.

regels aanscherpen

Misschien is het enige dat de overheid kan doen te zorgen dat de regels van thuisonderwijs wordt aangescherpt. Het in aanraking komen van ander voedsel of andere geloven moet geen reden zijn dat een kind niet naar een gewone school kan.

Ik vind een kind tot z'n 30ste naar Tibet misschien nog wel erger dan dat rauw etende kind. Die moeder kan die jongen toch niet z'n hele leven laten afzonderen, hij komt ook in contact met andersetenden. En dan kan hij hoe ouder hij wordt zelf bepalen wat hij eet, want hij blijft vast niet eeuwig thuis wonen.

Dat voetballertje komt ook op een gegeven moment in contact met andersdenkenden. Die naar Tibet heeft een enkele reis en kan niet zo makkelijk terug. Hij zal daar ook afgezonderd zitten.

afgezonderd

Hij zit daar afegzonderd, inderdaad, maar tussen heel, heel veel andere jongens van die leeftijd en gevangen zit hij ook niet. Als hij weg wil, kan het.

Dalarna

Hier kun je al vanaf je 18e terecht bij veel ordes. Dus dat is wat later dan in Tibet, 'slands wijs, 'slands eer.

opvoeding

is in zekere zin toch altijd een vorm van indoctrinatie? Zowel religieuze als bewust niet-religieuze opvoeding.

Pipo

Nee, ik zie de overeenkomsten niet. Het is geen religie, geen afzondering van familie, geen onthouding van gewoon onderwijs, geen onthouding van ontmoetingen met anderen die anders denken dan jij en vooral geen indoctrinatie. Je kind kan goed voetballen of niet, als die dat niet kan stop je dat niet in zijn hersens.

enkeltje terug

Fio: dan hoop ik wel dat hij geld heeft voor een enkeltje terug. En dat hij geholpen wordt om terug te komen, dat lijkt me vrij lastig allemaal, hij zal erg geisoleerd zitten.

Stenna: normaal komt een kind in contact met andere kinderen, met andere gezinnen en mensen met weer ander normen en waarden. Dat lijkt me wel zo gezond om een eigen persoonlijkheid te worden.

Dalarna/Stenna

Dalarna: In dergelijke kloosters wordt ook gewoon onderwijs gegeven.
Stenna: Het lijkt me dat je als ouder rekening houdt met de mogelijkheid en geld reserveert hiervoor. En ook In Tibet zijn gewoon reismogelijkheden. En vliegtuigen landen er ook.

Overigens...

Ik zou me als moeder vooral zorgen maken over de politieke situatie in Tibet, wat China daar allemaal uitvreet is verschrikkelijk. Maar geen nood, de jongen gaat naar India, daar zijn ook tibetaanse kloosters. Zie dit artikel:
http://www.leidenreligieblog.nl/articles/belgische-jongen-mag-naar-india-om-boeddhistisch-monnik-te-worden

Fiorucci

..en India is alleen een vervelend land voor meisjes?...

Jasam

Ik vermoed dat de tibetaanse gemeenschap in India daar weinig mee te maken heeft, dergelijke misdaden.

PS Jasam

En in India worden tibetanen niet vermoord om hun religie en gebruiken.

@Fiorucci

Ik doel op de verschrikkelijke vervuiling in India.
De resistente bacteriën.
De extreme smog en het vervuilde water.

http://nos.nl/artikel/461380-miljoenen-baders-in-vuile-ganges.html

Jasam

Dharamsala ligt in de Himalaya. Daar speelt dat allemaal niet.

Gelukkig

Het is dus net zoiets als alle Nederlanders lopen op wooden shoes

Mijn punt,

Dalarna, is dat men - en jij ook - lijkt te denken dat een vijftienjarige zo'n keus niet kan maken zonder stevig geïndoctrineerd te zijn. Dat zijn opvoeding in de boeddhistische traditie hem zijn zelfdenkend vermogen heeft ontnomen.
Ik stel dat meer kinderen op die leeftijd, ik neem aan met medewerking en stimulans van hun ouders, ingrijpende keuzes maken. Zoals op elfjarige leeftijd een voetbalbestaan kiezen.

En nee, Barcelona is India niet, en ja, India is niet het meest opgeruimde, georganiseerde land ter wereld - maar het is niet alsof hij met de teletijdmachine naar de middeleeuwen gaat en nooit meer kan bellen, naar huis kan gaan, op zijn besluit kan terugkomen. Ze sluiten hem niet op.

Ik zou zelf niet staan te springen als mijn kind zo'n toekomstplan had, ik zou ernstig met mijn zus gaan praten als zij mijn neef dat wilde laten doen, maar ik wil er niet voetstoots van uitgaan dat de jongen gehersenspoeld is, en dat het DUS logisch is dat de moeder nu nader wordt bekeken en bevraagd.

maar

Waarom zou die jongen niet kunnen wachten tot 'ie 18 is en/of zijn school af heeft? Waarom moet het perse nu? Dat snap ik dan niet zo goed.
Dat het 'normale schoolleven niet te combineren was met hun geloof' vind ik ook wat lastig te begrijpen, ik wist niet dat boeddhisme zo intolerant was?

Dalarna

Kleuters of jonge kinderen kunnen al wel hele sterke wensen hebben die ze waar willen maken. Dat heb ik tenminste bij mijn oudste dochter zo meegemaakt. Zij wilde vanaf haar vijfde al juf worden. Eerst denk je nog 'schattig', maar als ze het op haar 9de, 11de, 15de enzovoorts nog steeds wil, dan zit het toch wel diep blijkbaar.