Zoon van 19 ik weet t niet meer
ik ben 45 en al tien jaar gescheiden. Mijn oudste zoon heeft al jaren problemen. Altijd een lastig kind geweest, sinds zijn 14de meerdere keren opgepakt met drugs dealen, blowt al jaren. Verliest continue banen, school niet afgemaakt. Nu werkt ie begin van de avond maar leeft ‘s nachts, ligt hele dagen in bed tot vier uur. Trekt volledig zijn eigen plan, moet mij nog duizenden euro’s betalen, heeft laatste tijd veel gegokt, nu bijv met kerst. Vertikt t om naar beneden te komen voor wat cadeautjes met opa en oma. Ik houd t vol omdat hij om de week bij zijn vader is. En dit is de mega korte versie. Invallen gehad in mijn huis vroeger, zes rechtszaken, nachten vastgezeten, boetes, hulpverlening, reclasering, avondklok, teveel om op te noemen. Nu is hij negentien en wat nu? Dit is niet vol te houden,daarnaast heb ik een kantoorbaan en nog twee baantjes erbij, maar ik ben moe moe moe en ik ben enorm ongelukkig en verdrietig en weet t niet meer. Alles al geprobeerd maar uit huis zetten kan ik echt niet. Wie zit nog in zo’n situatie en voelt dit verdriet.
ach wat ontzettend verdrietig en verschrikkelijk stressvol. Hoe is het contact met zijn vader? Hoe staat hij er tegenover?
en hoe ziet zij het zelf? Wil hij wel uit huis? Je zegt hij werkt nu en is dat genoeg voor zijn uitgaven?
in ieder geval helemaal geen geld meer geven of lenen, dat sowieso.
Kun je hem een op de wachtlijst voor een afkickkliniek laten zetten? Dan heb je een paar weken/maanden rust en is hij in goede handen om van gokken, gebruiken en slecht ritme en zelfzorg af te komen. Het duurt wel een halfjaar de wachtlijst maar dan heb je een lichtpunt. Erna kan die doorstromen naar een dagbehandeling voor 3 a 4 dagen in de week. Dan ben je weer maanden verder en heeft die zijn basis misschien weer wat meer op orde.
Lijkt me vreselijk zwaar dit volhouden met een zoon waar je geen grip op hebt.
Ik begrijp dat je hem niet uit huis zet omdat hij duidelijk niet voorzichzelf kan zorgen in alle opzichten.
Overleggen met vader als dit mogelijk is en overgaan tot een uit huis zetting.
TO hoe vervelend het ook klinkt jij kunt hem niet helpen. En op deze manier hou je door hem te helpen zijn problemen in stand. Met een gratis hotel waarbij hij alles kan doen en niets hoeft is er geen enkele reden om ook maar iets aan zijn problemen te doen.
Beter maakt hij samen met hulpverlening een plan en gaat werken aan de toekomst. Er zijn echt mogelijkheden om hulp te krijgen of begeleid te gaan wonen. Maar waarom zou hij die moeite doen?
En waarom betaal jij alles, leent hem geld (dat kan je beter zien als een gift). En werk jij 3 banen? Waarom?
Moederkareltje schreef op 25-12-2023 om 23:24:
Kun je hem een op de wachtlijst voor een afkickkliniek laten zetten? Dan heb je een paar weken/maanden rust en is hij in goede handen om van gokken, gebruiken en slecht ritme en zelfzorg af te komen. Het duurt wel een halfjaar de wachtlijst maar dan heb je een lichtpunt. Erna kan die doorstromen naar een dagbehandeling voor 3 a 4 dagen in de week. Dan ben je weer maanden verder en heeft die zijn basis misschien weer wat meer op orde.
Lijkt me vreselijk zwaar dit volhouden met een zoon waar je geen grip op hebt.Ik begrijp dat je hem niet uit huis zet omdat hij duidelijk niet voorzichzelf kan zorgen in alle opzichten.
Moet hij wel zelf willen, anders houdt dat ook op.
Nare situatie TO. Maar als je zelf niets veranderd hoeft hij dat ook niet. Heel lastig maar bedenk eens wat voor jou de grens is en zoek manieren/steun om die ook te houden. Je hoeft geen geld te 'lenen' of voor eeuwig in huis te houden. Heb je zelf ondersteuning?
Jij hebt vast niet voor niets het advies gekregen om hem uit huis te zetten.
Hoe denkt zijn vader erover?
Wij hebben het zo gedaan toen zoon 19 was (ook co-ouderschap):
Deadline gegeven dat hij een half jaar had om een kamer te zoeken. Sowieso was datum X het moment waarop hij uit huis moest zijn.
Hij woonde op dat moment tijdelijk meer bij zijn vader (in een dorp zodat er minder verleidingen waren van bij mij in de stad). Hij mocht vanaf het moment van de deadline 1x in de twee weken in de weekenden bij mij zijn. Hij had geen kamer gezocht (begon er pas twee dagen voor de deadline mee). Dus hij heeft eerst nog een paar maanden bij verschillende vrienden geslapen. Hij accepteerde ook geen hulp eerst. Maar het was echt heel erg nodig dat ie keihard op zijn bek ging. Sindsdien gaat het beetje bij beetje beter. Omdat ie in zijn onderhoud moet kinnen voorzien moet ie werken, daardoor een goed ritme en minder gedoe.
Hij is nu 24. Zegt ook vaak: het was goed dat ik eerst op mijn bek moest gaan om te beseffen dat ik destructief bezig was. Nu is mijn zoon nooit in aanraking geweest met de politie en was vooral blowen icm inactiviteit en niet willen conformeren aan het gezin het grote probleem. We kregen van hulpverlening het advies om te doen en dat was goed geweest.
Roos55 schreef op 25-12-2023 om 23:47:
Jij hebt vast niet voor niets het advies gekregen om hem uit huis te zetten.
Ze schrijft nergens dat ze dat advies heeft gekregen. Ze schrijft wel dat ze alles al geprobeerd heeft en ze uit huis zetten echt niet kan. Waarschijnlijk schrijft ze voor het geval wij met dat briljante idee komen.
Een kind met verslaving (hij blowt en gokt buitensporig en wie weet wat nog meer) op straat zetten is vragen om nog meer problemen. Waarschijnlijk raakt hij zo zijn kamer kwijt omdat hij niet meer betaald of de boel op stelten zet, komt op straat gaat nog meer foute mensen zoeken misschien nog meer troep gebruiken, illegale dingen doen en zie dan maar eens weer erbovenop te kruipen. In mijn ervaring helpt een enkeltje afkickkliniek beter.
Moederkareltje schreef op 26-12-2023 om 07:51:
[..]
Ze schrijft nergens dat ze dat advies heeft gekregen. Ze schrijft wel dat ze alles al geprobeerd heeft en ze uit huis zetten echt niet kan. Waarschijnlijk schrijft ze voor het geval wij met dat briljante idee komen.
Een kind met verslaving (hij blowt en gokt buitensporig en wie weet wat nog meer) op straat zetten is vragen om nog meer problemen. Waarschijnlijk raakt hij zo zijn kamer kwijt omdat hij niet meer betaald of de boel op stelten zet, komt op straat gaat nog meer foute mensen zoeken misschien nog meer troep gebruiken, illegale dingen doen en zie dan maar eens weer erbovenop te kruipen. In mijn ervaring helpt een enkeltje afkickkliniek beter.
Afkickkliniek kan alleen als iemand dat zelf ook wil.
ik werk zelf in de hulpverlening en vaak te maken gehad met jongens met deze problematiek.
Door hem onderdak te geven en er geen consequenties aan te verbinden hou je zijn gedrag in stand. Hij kan maar doen en laten wat hij wil want hij kan toch altijd bij papa en mama terecht.
Afkickkliniek, wat hier wordt geopperd, kan hij alleen heen als hij dat zelf ook wil en gemotiveerd is. Hij is meerderjarig en kan niet zomaar hier toe gedwongen worden.
Ik zou proberen in te zetten op begeleid wonen. Mocht hij dit niet willen...dan regels opstellen waaraan hij zich dient te houden, met duidelijke consequenties eraan vast. Houd je hier ook echt aan!!!!
Op de manier hoe je hem nu in huis hebt wordt het er ook echt niet beter van. Dus ja als hij zich niet aan de regels houd dan ook echt uit huis zetten. Vaak moeten ze eerst echt in de shit komen voordat het besef komt dat het anders moet.
Bij familie hebben ouders hun jonge zoon op straat gezet. Ook daar een zoon met wat jij beschrijft. Dat was moeilijk maar redde hen en hem bleek uiteindelijk. Ze vonden lang dat ze dat niet konden maken. Maar hu huis. Hun regels. Net als in puberteit. Verbindt consequenties aan afspraken. En kom die na (!!! Belangrijk). Zoek ook op internet eens het interview op in de Margriet van december. Moeder met zoon die ook afgleed. Op straat zetten bleek nodig te zijn om er zelf niet aan onderdoor te gaan. En om hem wakker te schudden. Wel hulpverlening getipt. Hij startte toen zelf hulpverleningstraject. Eerst bodem moeten raken.
Afkickkliniek kan alleen als iemand dat zelf ook wil
je zegt natuurlijk wel je gaat of naar de afkickkliniek of eruit. Zo dwing je hem erheen. Misschien moet hij eerst op straat belanden en dan erheen. Weinig verslaafden willen zelf omdat ze verslaafd zijn natuurlijk.
valisa schreef op 26-12-2023 om 08:27:
ik werk zelf in de hulpverlening en vaak te maken gehad met jongens met deze problematiek.
Door hem onderdak te geven en er geen consequenties aan te verbinden hou je zijn gedrag in stand. Hij kan maar doen en laten wat hij wil want hij kan toch altijd bij papa en mama terecht.
Afkickkliniek, wat hier wordt geopperd, kan hij alleen heen als hij dat zelf ook wil en gemotiveerd is. Hij is meerderjarig en kan niet zomaar hier toe gedwongen worden.
Ik zou proberen in te zetten op begeleid wonen. Mocht hij dit niet willen...dan regels opstellen waaraan hij zich dient te houden, met duidelijke consequenties eraan vast. Houd je hier ook echt aan!!!!
Op de manier hoe je hem nu in huis hebt wordt het er ook echt niet beter van. Dus ja als hij zich niet aan de regels houd dan ook echt uit huis zetten. Vaak moeten ze eerst echt in de shit komen voordat het besef komt dat het anders moet.
En toch vraag ik mij af, of ' dat als iemand eerst flink in de shit raakt, voordat het beter kan gaan' wel waar is.
Dat is ook maar iets wat je ooit geleerd hebt of een zinnetje die je je collega's waarschijnlijk veel hebt horen zeggen. Maar is het echt waar? Klinkt ook iets als een stigmatiserende one liner.
Maar zoals je leest, is dit een jongere, die, zodra je die 'loslaat' binnen no-time in het criminele circuit beland en daar kom je maar moeilijk uit en ook voor deze moed er een risico. Ik geloof daar gewoon niet in.
Is er bij deze jongen een diagnose of diagnoses gesteld die zijn gedrag kunnen verklaren? Want hoe komt het dat hij zo moeilijk 'te bereiken' is, in de zin van, dat hij een ongezond 'oorzaak en gevolg' inzicht heeft en hier ook naar handeld?
BritgetJones007 schreef op 26-12-2023 om 09:25:
[..]
En toch vraag ik mij af, of ' dat als iemand eerst flink in de shit raakt, voordat het beter kan gaan' wel waar is.
Dat is ook maar iets wat je ooit geleerd hebt of een zinnetje die je je collega's waarschijnlijk veel hebt horen zeggen. Maar is het echt waar? Klinkt ook iets als een stigmatiserende one liner.
Maar zoals je leest, is dit een jongere, die, zodra je die 'loslaat' binnen no-time in het criminele circuit beland en daar kom je maar moeilijk uit en ook voor deze moed er een risico. Ik geloof daar gewoon niet in.
Is er bij deze jongen een diagnose of diagnoses gesteld die zijn gedrag kunnen verklaren? Want hoe komt het dat hij zo moeilijk 'te bereiken' is, in de zin van, dat hij een ongezond 'oorzaak en gevolg' inzicht heeft en hier ook naar handeld?
Mijn zoon heeft uit zichzelf en met ‘hulp’ van vrienden gezocht naar idd begeleid kamerwonen. Dat is overigens waar ‘dakloze’ jongeren hier in de omgeving sowieso eerst in terecht komen. Hij koos er zelf voor om dit in een gemeente verderop te doen (dorpsgemeente) om zo de verleidingen van de stad te beperken. Na een jaar is ie weer naar de stad verhuisd. Het besef dat ie zijn eigen geld aan het verblowen was een goede. Hij blowt nog wel af en toe maar recreatief.
Roos55 schreef op 25-12-2023 om 23:47:
Jij hebt vast niet voor niets het advies gekregen om hem uit huis te zetten.
Je kunt je kind van 19 wettelijk niet op straat zetten. Verplicht om hem onderdak te bieden tm 21e. Maar moeder moet wel stoppen met hem sponseren. Alleen hoognodige bieden; onderdak en eten (evt tegenover kostgeld).
