Dochter (vervolg)
eerder heb ik veel gehad aan alle adviezen en wijze woorden hier. Ondanks dat het soms ook ingewikkeld was om daaruit te destilleren wat voor ons het beste was.
Op dit moment is het allemaal weer erg ingewikkeld. Dochter is gestopt met haar opleiding. Woont bij vriend.
Vorige week zondag zijn we na volstrekt onnavolgbare en zorgelijk appjes van haar kant naar adres v vriend gereden, omdat we bezorgd waren en haar simpelweg wilden zien. (Noot: we waren daar nog nooit geweest)
Wat we daar aantroffen was echt heel verdrietig. Een vies, stinkend, verwaarloosd mini studiootje. Overal troep. Een cm stof op alle horizontale oppervlakken. Overal kleren. Vieze vaat. Andere zooi. Een dochter die totaal de weg kwijt is. Angst. Stress. Paniekaanvallen. Wilde naar de huisarts. Omdat die nog bij ons in het dorp zit ( ze woont daar soort v illegaal) hebben we haar meegenomen, zodat ze maandagochtend kon bellen en er hopelijk direct heen.
ze is maandag naar de huisarts geweest. Die zegt: psycholoog. maar ja. Wachtlijsten….
beetje gepraat. Ze is failliet. Contract bijbaantje was niet verlengd ( denk omdat ze door al haar stress en paniek te vaak verstek heeft laten gaan) . Nul inkomsten meer. En nog een paar tientjes op de bankrekening. Ze heeft stress en paniek want komt tot bijna niks. Kruipt weg. Ziet niemand. We hebben aangegeven dat ze natuurlijk welkom was om voor een tijdje thuis te komen wonen. Goedkoop, rustig, beetje reinheid en regelmaat. Dat wilde ze wel, zag eigenlijk ook geen andere optie. Is eigenlijk op dit moment ook amper in staat tot betaald werk denk ik.
Inmiddels liggen er 4 tassen stinkende kleren hier en is zij terug naar vriend. Na 3 dagen praten over ( voor hem) de stress van ons ( onverwachte) bezoekje aldaar moet er nu nog een vol weekend verder worden gepraat over haar plannen om even weer bij ons te gaan wonen. Dat is nu gaande. In haar eigen woorden komt ze morgen terug naar ons , maar ik moet het nog zien. We zien en spreken vriend erg weinig, maar wat we de afgelopen week hebben meegekregen hebben we echt het idee dat hij (ook) heel erg in de problemen zit. Hij zit nog steeds in de bijstand, en heeft geen enkele vorm van dagbesteding, maar ik krijg nu ook echt het idee dat deze man een ernstige sociale fobie heeft oid. En echt een kluizenaarsbestaan leidt in zijn echt onvoorstelbaar vervuilde appartementje. Wat dochter aangeeft is dat hij mega stress heeft bij het idee dat dochter zich bij ons thuis gaat herpakken. Dat dat slechts 15 km verderop is en dat we hem van harte hebben uitgenodigd om zich vooral welkom te voelen bij ons…landt niet. volgens dochter ‘zijn er problemen met z’n auto en reist hij niet met de bus (??)’ dus kan hij niet bij ons komen.
Ondertussen weet ik echt niet meer wat wijsheid is en waar ik op moet hopen. Ik weet wel dat ik aan de ene kant dolblij ben als ze in ieder geval tijdelijk even uit haar huidige setting weg is. Maar zie tegelijkertijd overal valkuilen en beren op de weg als ze weer thuis komt wonen….
Pfffffff….
Sinilind schreef op 02-04-2023 om 11:21:
Lieve Ingrid,
Alles is al gezegd. Maar ik heb zo met jullie te doen. Heel veel sterkte,
Sini
Dit inderdaad.
Ik volg je verhaal en hoop zo dat het goed komt. Liever gisteren dan vandaag.
Och IngridT, ik heb geen advies voor je want ik weet het bij mijn eigen kind ook zo vaak niet. Ik denk dat anderen al hele goede dingen hebben gezegd dus ik wil je alleen een virtuele knuffel geven en sterkte wensen.
Allereerst heel veel sterkte gewenst! Wat een moeilijke situatie voor jouzelf ook!
Laat je niks aanpraten alsof het niet gepast zou zijn dat je je dochters financiën opvolgt. Niet iedereen wordt in hetzelfde tempo volwassen. Een van mijn kinderen was op zestien al zeer matuur op elk vlak, een ander is ouder dan jouw dochter en heeft ook nog wat hulp nodig. Doe gewoon wat jijzelf nodig acht. Laat je daarin niet tegenhouden door wat zogenaamd wel of niet normaal is, enkel door wat je dochter eventueel aangeeft waar ze al dan niet behoefte aan heeft.
Je doet het goed!
Ingrid, heel veel knuffels voor jou en je dochter. Heb helaas geen tips voor je, gelukkig hebben mijn medeforumsters al veel wijze raad gegeven. Veel sterkte.
IngridT schreef op 02-04-2023 om 11:53:
Plot change. Ze appt net dat ze in de bus zit. Op weg naar hier. Afwachten wat dat betekent. In ieder geval dat haar vriend een derde bezoekje van ons niet aankan.
Wat goed van dochter.
Roos55 schreef op 02-04-2023 om 12:24:
[..]
Wat goed van dochter.
Dit. Wat een dappere stap van haar. En echt, ook ik kan alleen maar zeggen dat je het hartstikke goed doet.
laat maar. Ze kwam haar kleren weer ophalen. En vertrekt zo terug naar haar vriend. Vreselijk. Ik kan haar moeilijk fysiek vasthouden. toch?
ze kwam volkomen vastberaden binnen. Ze is daar gelukkig. Punt
Wat verdrietig.
Sinilind schreef op 02-04-2023 om 11:21:
Lieve Ingrid,
Alles is al gezegd. Maar ik heb zo met jullie te doen. Heel veel sterkte,
Sini
Ach, Ingrid. Ik sluit me hier ook bij aan. Heel veel sterkte!
IngridT schreef op 02-04-2023 om 13:10:
laat maar. Ze kwam haar kleren weer ophalen. En vertrekt zo terug naar haar vriend. Vreselijk. Ik kan haar moeilijk fysiek vasthouden. toch?
ze kwam volkomen vastberaden binnen. Ze is daar gelukkig. Punt
Nou, misschien is fysiek vasthouden toch wel een optie. Je kunt zeggen dat je haar lievelingskostje maakt vanavond, dat de kat haar zo mist, whatever. Ik zou zeker nog een poging wagen.
Wat een teleurstelling… dikke knuffel 
gaat allemaal niet werken Jonagold. Helaas.
IngridT schreef op 02-04-2023 om 13:10:
laat maar. Ze kwam haar kleren weer ophalen. En vertrekt zo terug naar haar vriend. Vreselijk. Ik kan haar moeilijk fysiek vasthouden. toch?
ze kwam volkomen vastberaden binnen. Ze is daar gelukkig. Punt
Ach wat enorm hartverscheurend dit. Ingrid!
Nee, je kunt haar niet fysiek tegenhouden. Ze is er kennelijk niet aan toe om de illusies en de druk waar ze samen met hem in leeft los te laten. Ik zou zeggen dat je van haar houdt en dat ze, als ze hulp nodig heeft, vanzelfsprekend altijd bij jullie terecht kan. Stoot haar niet verder van je af want daarmee speel je hem in de kaart. Als ze het gevoel heeft dat ze niet meer bij jullie terecht kan, heeft hij nog meer macht over haar. Weersta dus de verleiding om ‘hard’ te zijn. Misschien kun jij of vader haar zelfs terugbrengen? Probeer tegen de klippen op liefde laten zien om dat lijntje naar haar open te houden. Hoe moeilijk dat ook is.
IngridT schreef op 02-04-2023 om 13:10:
laat maar. Ze kwam haar kleren weer ophalen. En vertrekt zo terug naar haar vriend. Vreselijk. Ik kan haar moeilijk fysiek vasthouden. toch?
ze kwam volkomen vastberaden binnen. Ze is daar gelukkig. Punt
Och wat een klap. Nee, je kunt haar niet vasthouden. Het enige wat je kunt doen is in contact blijven zodat ze wel bij je komt als bij haar het kwartje valt. Maar wat ontzettend verdrietig.
Mija schreef op 02-04-2023 om 13:40:
[..]
Ach wat enorm hartverscheurend dit.
Nee, je kunt haar niet fysiek tegenhouden. Ze is er kennelijk niet aan toe om de illusies en de druk waar ze samen met hem in leeft los te laten. Ik zou zeggen dat je van haar houdt en dat ze, als ze hulp nodig heeft, vanzelfsprekend altijd bij jullie terecht kan. Stoot haar niet verder van je af want daarmee speel je hem in de kaart. Als ze het gevoel heeft dat ze niet meer bij jullie terecht kan, heeft hij nog meer macht over haar. Weersta dus de verleiding om ‘hard’ te zijn. Misschien kun jij of vader haar zelfs terugbrengen? Probeer tegen de klippen op liefde laten zien om dat lijntje naar haar open te houden. Hoe moeilijk dat ook is.
Dat is precies wat ik gezegd heb Mija. M’n man was trouwens niet thuis. Dus die heeft dit hele gebeuren gemist. En ze is gewoon weer op de bus gestapt, ik heb het maar laten gebeuren.
En nu weet ik het even niet meer.
Voor jou Ingridt