Drama tussen dochter, zoon, zoon's ex, zoon's vriendin Kerst editie
Hallo allemaal...
Ik had al eerder een post gemaakt over hoe mijn dochter nog steeds met de ex van mijn zoon omgaat en zijn nieuwe vriendin niet accepteerd en heeft uitgescholden (zoon ging vreemd met nieuwe vriendin toen die nog met zijn ex was). Nu komen de feestdagen er aan en mijn zoon wil zijn vriendin meenemen. Hartstikke leuk natuurlijk. Alleen mijn dochter zegt opeens dat ze de ex van mijn zoon ook wil uitnodigen. Mijn dochter en zij zijn namelijk goede vriendinnen geworden. Zoon heeft direct gezegd dat als zijn ex zou komen hij en zijn vriendin niet kwamen. En mijn dochter zegt dat zij niet meeging eten als zoon's ex niet zou komen. Toen had de vriendin van zoon er zich nog meebemoeit en gezegd dat wij dochters kant kiezen en haar niet mogen. Iets wat totaal niet waar is. Ik weet nu niet wat te doen. Ik heb zo'n gevoel dat mijn dochter die ex alleen maar uit wil nodigen om die vriendin te weren. Het is allemaal zo kinderachtig (iedereen is trouwens tussen de 19 en 25 jaar). Heeft iemand nog tips?
Fiorah schreef op 07-10-2025 om 17:53:
[..]
Het verbaast me overigens wel dat bijna iedereen, en in het topic hiervoor ook, zo blindelings 'voor' zoon en tegen dochter gaat. Ik vond in het vorige topic (en ook het topic over geld) zoon ook niet direct onschuldig in de dynamiek.
Je hebt gelijk als het om het oorspronkelijke conflict gaat (en die duw). Maar het heeft geen zin daarin te blijven hangen. Als dochter haar zin krijgt wordt volgens mij alle contact tussen ouders en zoon verbroken. Die starre houding is nu op dit moment een veel groter probleem. Ze probeert iedereen te manipuleren om dit conflict te laten voortduren, en TO laat dat gebeuren. Daarmee is dochter haar voortdurende gedrag een groter probleem geworden dan enkele eenmalige stomme acties van zoon.
TO kan meegaan in het pubergedrag en haar zoon het vreemdgaan niet vergeven, dat is ook een optie. Zou je dat beter vinden als advies?
Fiorah schreef op 07-10-2025 om 17:53:
[..]
Het verbaast me overigens wel dat bijna iedereen, en in het topic hiervoor ook, zo blindelings 'voor' zoon en tegen dochter gaat. Ik vond in het vorige topic (en ook het topic over geld) zoon ook niet direct onschuldig in de dynamiek.
Ik vind zoon helemaal niet onschuldig in de dynamiek, en volgens mij de meesten niet. Maar daar gaat het helemaal niet om.
Zolang TO het idee heeft dat ze moet oordelen of bemiddelen of recht moet doen aan iedereen, is zij de boksbal. En ze accepteert dat dochter de dienst uitmaakt. Dáár moet ze een eind aan maken.
TO gaat erover wie er uitgenodigd wordt aan haar kerstdis en moet zich niet zo laten chanteren door dochter.
Schoondochter schreef op 07-10-2025 om 17:58:
[..]
Je hebt gelijk als het om het oorspronkelijke conflict gaat (en die duw). Maar het heeft geen zin daarin te blijven hangen. Als dochter haar zin krijgt wordt volgens mij alle contact tussen ouders en zoon verbroken. Die starre houding is nu op dit moment een veel groter probleem. Ze probeert iedereen te manipuleren om dit conflict te laten voortduren, en TO laat dat gebeuren. Daarmee is dochter haar voortdurende gedrag een groter probleem geworden dan enkele eenmalige stomme acties van zoon.
TO kan meegaan in het pubergedrag en haar zoon het vreemdgaan niet vergeven, dat is ook een optie. Zou je dat beter vinden als advies?
Ja, maar wat ik meer bedoel: je ziet dat zoon ook zaken op het spits drijft (niet afgesproken zijn vriendin meeneemt op de verjaardag van vader terwijl hij weet dat het heibel oplevert, zich bemoeien met of zijn zusje wel of geen geld hoort te krijgen). Kennelijk vinden zelfs de ex én de nieuwe partner dat zij partij zijn in de relatie die TO heeft met haar kinderen.
Ik denk dat het dus een bredere vraag is: hoe neem ik als ouder positie in, even los van wat mijn kinderen doen (met elkaar of met een derde). En hoe zorg ik dat ik de leiding geef, in plaats van me te laten sturen door wat er speelt bij mijn kinderen.
Een aantal mensen hier brengt het terug naar 'dochter is manipulatief en een kreng, die moet je op haar plaats zetten' terwijl ik denk dat er veel en veel meer in de dynamiek is gebeurd en nog steeds gebeurt om het op één persoon af te schuiven.
Fiorah schreef op 07-10-2025 om 18:32:
[..]
Ja, maar wat ik meer bedoel: je ziet dat zoon ook zaken op het spits drijft (niet afgesproken zijn vriendin meeneemt op de verjaardag van vader terwijl hij weet dat het heibel oplevert, zich bemoeien met of zijn zusje wel of geen geld hoort te krijgen). Kennelijk vinden zelfs de ex én de nieuwe partner dat zij partij zijn in de relatie die TO heeft met haar kinderen.
Ik denk dat het dus een bredere vraag is: hoe neem ik als ouder positie in, even los van wat mijn kinderen doen (met elkaar of met een derde). En hoe zorg ik dat ik de leiding geef, in plaats van me te laten sturen door wat er speelt bij mijn kinderen.
Een aantal mensen hier brengt het terug naar 'dochter is manipulatief en een kreng, die moet je op haar plaats zetten' terwijl ik denk dat er veel en veel meer in de dynamiek is gebeurd en nog steeds gebeurt om het op één persoon af te schuiven.
Oh dat ben ik helemaal met je eens.
Pippeltje schreef op 07-10-2025 om 17:56:
[..]
Hou op, schei uit! Je gaat je als ouders toch niet bemoeien met de manier waarop je volwassen kinderen hun relaties afsluiten?
Verder bepaal je gewoon dat die ex niet welkom is met kerst. Punt. En anders neem je zoon met nieuwe vriendin mee uit eten. Hoef je doc hter niet het huis uit te sturen.
Normaal gesproken niet nee, maar hoe deze situatie doorspeelt in dit gezin is ook niet normaal.
Er lijkt dus ergens winst te halen.
Maar goed, je kan ook de emotie achter deze situatie wegwuiven van die ex, maar daar zit wel de sleutel tot meer mildheid en minder starheid
BritgetJones007 schreef op 07-10-2025 om 19:11:
[..]
Normaal gesproken niet nee, maar hoe deze situatie doorspeelt in dit gezin is ook niet normaal.
Er lijkt dus ergens winst te halen.
Maar goed, je kan ook de emotie achter deze situatie wegwuiven van die ex, maar daar zit wel de sleutel tot meer mildheid en minder starheid
Dat heeft TO echt helemaal zelf in de hand, maar zij en haar man hebben het al veel te ver laten oplopen met alles wat ondertussen is voorgevallen.
Ik zou mijn moeder echt hebben uitgelachen als zij mij, op 25-jarige leeftijd, had gezegd dat ik mijn excuses moest gaan aanbieden aan een ex, serieus zeg?! Zal best dat zoon de relatie niet netjes heeft afgerond, maar kom op, het is al ruim een jaar uit, tijd om verder te gaan met je leven.
Het is nogal duidelijk dat dochter enkel die (ex)vriendin wil uitnodigen om de boel op de spits te drijven. Ik bedoel, ik lees nergens in al haar topics terug dat deze ex ook op reguliere basis dochter opzoekt thuis ivm de vriendschap, dus waarom dan wel uitgerekend met Kerst?
BritgetJones007 schreef op 07-10-2025 om 19:11:
[..]
Normaal gesproken niet nee, maar hoe deze situatie doorspeelt in dit gezin is ook niet normaal.
Er lijkt dus ergens winst te halen.
Maar goed, je kan ook de emotie achter deze situatie wegwuiven van die ex, maar daar zit wel de sleutel tot meer mildheid en minder starheid
Nee, voor TO zit de sleutel bij haar dochter, niet bij die ex. De dochter haalt de ex erbij. De winst zit hem erin dat TO haar dochter ter verantwoording roept voor haar gedrag. Niet de ex.
BritgetJones007 schreef op 07-10-2025 om 19:11:
[..]
Normaal gesproken niet nee, maar hoe deze situatie doorspeelt in dit gezin is ook niet normaal.
Er lijkt dus ergens winst te halen.
Maar goed, je kan ook de emotie achter deze situatie wegwuiven van die ex, maar daar zit wel de sleutel tot meer mildheid en minder starheid
Je hoeft die emotie niet weg te wuiven. Die ex mag gerust verbitterd, verdrietig, boos of alles tegelijk zijn. Maar daar hoef je als ex schoonouders niks mee. Zeker niet na een jaar nog. Bij mensen die halverwege de 20 zijn. Als ze nu 15 was, okee, dan zou even informeren bij de ouders wellicht nog een idee zijn. Maar toch niet bij de volwassen ex van je eveneens volwassen en uitwonende kind.
Fiorah schreef op 07-10-2025 om 17:53:
[..]
Het verbaast me overigens wel dat bijna iedereen, en in het topic hiervoor ook, zo blindelings 'voor' zoon en tegen dochter gaat. Ik vond in het vorige topic (en ook het topic over geld) zoon ook niet direct onschuldig in de dynamiek.
Wat mij betreft is het niet een kwestie van partij kiezen. Ook in beide vorige topics niet. To en man moeten stelling nemen vanuit hun eigen wensen, hun eigen keuzes maken en daar voor staan. En dat ook durven te uiten naar de kinderen. Als zij kiezen om hun kind steeds geld te geven. Prima, hun keuze. Maar dan niet doen alsof je een of ander ingewikkeld dilemma hebt als je andere kind daar een mening over heeft. Mag hij hebben, hoef je niks mee. Idem voor wie in huis komt; To en partner mogen beslissen wie bij hun op bezoek mag komen (zoon en partner, de buurman, de pastoor, de lokale landloper). De kinderen kunnen hun mening hebben over de visite, maar die is niet leidinggevend in wie TO en partner al dan niet ontvangen. Dat zou dus ook geen lastig dilemma hoeven geven.
Juist het niet op eigen naam en verantwoordelijkheid maken van keuzes maakt alles zo ingewikkeld. Het conflict tussen de kinderen wordt mogelijk zelfs verergerd door het gedrag van TO. Kijk maar:
Wij willen alleen kinderen en aanhang met kerst, dus nee dochter, ex kan niet komen.
/
Bij ons is iedereen welkom, dus ook ex. Als je dat niet aankan, even goede vrienden, maar dan kun je niet aansluiten.
Of
Je broer zou het niet fijn vinden als ex komt en zijn nieuwe vriendin vindt ook al dat wij partij voor jou kiezen, dus ja, ehm, sorry, maar ex kan dan niet komen, dat willen broer en zijn vriendin niet, ja, ik vind dat ook vervelend hoor, want ja, híj ging vreemd, dus ik snap je wel.
/
Ja zoon, je zus vindt het echt niet mooi wat je ex hebt aangedaan, en ja, ik snap haar ook wel, dus dat is ook wel heel lastig voor ons, want dochter wil nu ex uitnodigen, en ja, ik denk ook dat dat is om jou dwars te zitten, maar ja, wat kan ík daar aan doen, je weet hoe ze is, dus sja, willen jullie écht komen, of denk je, kunnen jullie misschien ook, ehm, ja, goh, lastig hoor.
Ik denk dat de eerste twee opties een stuk minder discussie zouden geven en de laatste twee opties olie op het vuur voor het conflict tussen de kinderen
Kersje schreef op 07-10-2025 om 19:39:
[..]
Dat heeft TO echt helemaal zelf in de hand, maar zij en haar man hebben het al veel te ver laten oplopen met alles wat ondertussen is voorgevallen.
Ik zou mijn moeder echt hebben uitgelachen als zij mij, op 25-jarige leeftijd, had gezegd dat ik mijn excuses moest gaan aanbieden aan een ex, serieus zeg?! Zal best dat zoon de relatie niet netjes heeft afgerond, maar kom op, het is al ruim een jaar uit, tijd om verder te gaan met je leven.
Het is nogal duidelijk dat dochter enkel die (ex)vriendin wil uitnodigen om de boel op de spits te drijven. Ik bedoel, ik lees nergens in al haar topics terug dat deze ex ook op reguliere basis dochter opzoekt thuis ivm de vriendschap, dus waarom dan wel uitgerekend met Kerst?
Niet zozeer zeggen dat hij dat moet doen, maar wel in alle redelijkheid wat aangeven wat het allemaal teweeg brengt. En of hij zich realiseerd dat een oprecht excuus misschien de kou uit de lucht kan halen...
En dit weerhoudt ex duidelijk om verder te gaan met haar leven. Dus heel goed dat jij vindt dat ze dat maar 'gewoon' moet doen, maar helpend is het natuurlijk niet....
Psychologen hadden anders veel minder werk als men maar gewoon over het verleden en nare gebeurtenissen heen kon stappen.....soms is daar wat extra ondersteuning voor nodig en dat lijkt mij in dit geval wel nodig bij ex...
Knip
fyreer schreef op 07-10-2025 om 22:53:
Knip
Gemeld
Fiorah schreef op 07-10-2025 om 18:32:
[..]
Ja, maar wat ik meer bedoel: je ziet dat zoon ook zaken op het spits drijft (niet afgesproken zijn vriendin meeneemt op de verjaardag van vader terwijl hij weet dat het heibel oplevert, zich bemoeien met of zijn zusje wel of geen geld hoort te krijgen). Kennelijk vinden zelfs de ex én de nieuwe partner dat zij partij zijn in de relatie die TO heeft met haar kinderen.
Ik denk dat het dus een bredere vraag is: hoe neem ik als ouder positie in, even los van wat mijn kinderen doen (met elkaar of met een derde). En hoe zorg ik dat ik de leiding geef, in plaats van me te laten sturen door wat er speelt bij mijn kinderen.
Een aantal mensen hier brengt het terug naar 'dochter is manipulatief en een kreng, die moet je op haar plaats zetten' terwijl ik denk dat er veel en veel meer in de dynamiek is gebeurd en nog steeds gebeurt om het op één persoon af te schuiven.
ik lees vooral (en dat vind ik zelf ook) dat TO eens moet stoppen om alles glad te strijken. ze heeft duidelijk 2 kinderen die dingen graag op de spits drijven dus neem als ouders stelling over wat je wil en ga niet mee in het gehannes.
Even een update. Met mijn dochter is geen land te bezeilen. Dus heb ik de ex opgebeld en daar hoor ik een heel ander verhaal. Zij zegt weer dat mijn dochter had gezegd dat wij (haar ouders) graag zouden willen dat zij langs zou komen. De ex zelf had niet zo'n behoefte eraan maar zei ja uit beleefdheid. Wij hadden ook over zoon gepraat en ex zei mij dat ze het moeilijk vindt om mensen weer te vertrouwen en ze dacht dat dochter een vriendin voor haar was. Maar nu begint ze te begrijpen dat dochter haar een beetje aan het gebruiken is. In ieder geval, ex heeft bedankt voor het kerstdiner en komt niet. Mijn dochter is erg boos. Ze is nu naar haar studie toe, om stoom af te blazen. Ik hoop dat ze in de middag gekalmeerd is.