financieel ondersteunen tot hoe oud?
Tot hoe oud vinden jullie het min of meer normaal dat een jongere financiel ondersteund wordt?
Een vriend van mijn zoon, 24 jaar krijgt nog iedere week 45 euro huishoudgeld van zijn moeder. Dit naast zijn studiefinanciering. Hij woont op een studentenwoning. Hij zou gemakkelijk een baantje kunnen nemen naast zijn studie maar dat doet hij niet, hij vindt dat niet nodig. Op zich logisch want de noodzaak is er niet als je de rest van je studiefinanciering vrij kan besteden.
Zelf ben ik op mijn 17 uit huis gegaan; combinatie werken, leren en het is nooit in mij opgekomen een bijdrage van mijn ouders te vragen of zo iets. Met wat dan ook. Ik heb alles gewoon zelf geregeld. Hoe ging dat vroeger Natuurlijk de tijden zijn anders. En ik weet dat een ouderlijke bijdrage tot 21 jaar heel normaal is. Maar hoe lang gaan mensen daar mee door? Kijk, als je het breed hebt dan snap ik het op zich best, dat je je kinderen laat meegenieten. Maar zo breed heeft de moeder van deze jongen het ook niet.
Dus gewoon uit nieuwsgierigheid: komt het nou vaak voor dat jongere op die leeftijd nog een flinke bijdrage krijgen van hun ouders?
Mach
het ging helemaal niet om mijn zoon en ja heeft er wel mee te maken maar ik houd er over op. Het was een voorbeeld wat ik noemde en het hoeft allemaal niet zo herkenbaar.
Inaya
Maar het is echt niet zodat een bijbaan noodzakelijk is om te slagen in het leven.===
Dat heb ik ook nooit zo beweerd. Het kan alleen wel veel betekenen voor de start op de arbeidsmarkt. Men wil nu eenmaal dat sollicitanten ervaring hebben. Het liefst járen (wat ik ook weer belachelijk vind).
Dat sommige mensen zich dan meteen aangevallen voelen omdat zij op hun 14e moesten of wilden bollenpellen, gaat mijn voornemen echt niet veranderen.===
Ik voel me niet aangesproken hoor, wie bedoel je? 
) Ik voelde mij volgens mij ook niet aangevallen.
Wat betreft de mening van leeftijdgenoten, wil ik niet zeggen dat er meteen over nerds en losers gepraat wordt binnen mijn gehoor, maar er wordt wel een beetje meewarig over gepraat. Werken hoort er gewoon bij in mijn omgeving. Niet alleen in gezinnen met 'arme' ouders, maar ook in de rijkere gezinnen.
Vroeger
Ik weet niet hoe vroeger jouw vroeger was, maar de mijne was anders
.
Zo lang mijn ouders leefden en in de financiële positie waren om mij te steunen, hebben ze dat gedaan.
Ik heb vanaf mijn 14e vakantiewerk en bijbaantjes gehad en dat erg leuk gevonden en het geld prettig, maar toen ik afgestudeerd was en werk kreeg, was mijn belangrijkste ervaring toch de stage. Best aardig dat komkommers plukken, bollen pellen en koffie verkopen, maar toch volstrekt anders dan mensen aansturen en vergaderingen voorzitten.
Ik hoop dat mijn kind zelfstandig wordt, ook financieel en ik hoop dat ik lang in de positie blijf om haar wat toe te stoppen.
nodig
om nog maar eens met de beginvraag te beginnen: ik vind het niet perse nodig om een 20+er financieel te ondersteunen mbt zakgeld. Maar ik doe het wel eens. Heerlijk om af en toe eens een extraatje te kunnen geven. Ik zou het niet helemaal goed vinden voelen als er helemaal niet gewerkt wordt en wij alles zouden betalen wat dochter (uitwonende uni student) nodig beeft aan leukigheidjes. Wij betalen alles wat studie aangaat, boeken etc. Voor kamer en verdere uitgaven heeft dochter een zaterdagbaan, naast de studiefinanciering. Ik kan me niet voorstellen dat niet iedere student wat uren kan werken. Dochter wil zelf ook graag werken, is niet graag afhankelijk van ons.
nou dat je je dat niet kunt voorstellen
Waarom kun je je geen situatie voorstellen waarbij een student niet kan werken naast school?
Voorbeeldje dan: bij ziekte waarbij je amper genoeg energie hebt voor school, kun je niet werken.
geen baantje
Dochter studeert geneeskunde en doet nu coschappen (die anders dan sommige andere stages bij andere opleidingen geen cent opleveren). Dit is zeer inspannend. Ze heeft beslist geen energie over voor een bijbaan.
Tijdens de voorgaande vier jaren van deze studie heeft ze wel een baantje gehad en daarmee een bescheiden buffer opgebouwd voor deze magere jaren. Vervelend wordt het als straks haar OV-kaart afloopt en ze nog een aantal maanden te gaan heeft. Dat wordt duur.
Sanne
Daar zeg je iets: Best aardig dat komkommers plukken, bollen pellen en koffie verkopen, maar toch volstrekt anders dan mensen aansturen en vergaderingen voorzitten. ===
Zodra je een baan met haar opleiding hád, zat je dus in een leidinggevende positie. Het is voor de mensen die leiding moeten krijgen een héél prettig gevoel als hun (jonge) leidinggever zelf ook ervaring heeft opgedaan als niet-leidinggevende, of zich in ieder geval kan verplaatsen in die rol. Dat merk je toch. Dus ondanks dat je niets aan je baantjes gehad zou hebben, heb je die ervaring wel in je lijf. Ik heb vier jaar tussen geestelijk en lichamelijk gehandicapte mensen gewerkt. Het is nooit mijn beroep geworden om met 'zulke' mensen te werken, maar het was een verrijkende ervaring.
Helemaal eens met kaaskopje
Heb als 16, 17-jarige vakantiewerk in een verpleeghuis gedaan. Die ervaringen hebben me nooit losgelaten, ook al was het maar tweemaal drie weken!!
Parka, als ik je met mijn uitspraak voor het hoofd heb gestoten dan hierbij mijn excuses. Maar ik denk dat jij best begreep dat ik doelde op een -niet uitzonderlijke- situatie.
precies Muck
Er zijn altijd uitzonderlijke situaties. Maar het gaat om een gangbare situatie.
toch.
Je zei: iedere student.
Maar daar zat m mijn verbazing niet in. Gekwetst ben ik ook niet. Mijn verbazing zit in het feit dat mensen zich dingen niet kunnen voorstellen en dan krijg ik iets over me van: serieus?
parka
nou vooruit dan, ik had het woordje bijna ervoor moeten zetten. Het lijkt nu of je aan het mokken bent.
"Tot hoe oud vinden jullie het min of meer normaal dat een jongere financieel ondersteund wordt?" was de startersvraag, ik ben er heilig van overtuigd dat ook daar een -niet uitzonderlijke- jongere bedoeld wordt
muck
En als het doordeweeks niet lukt kun je altijd nog veel werken in vakanties. Daar had ik genoeg aan toen, kon er zelfs mijn rijbewijs van betalen.
ja, ook dat is een mogelijkheid
Dat doet mijn jongste nu ook Triva, maar nog niet studerend. Oudste heeft altijd op zaterdag gewerkt, nu nog steeds, 4e jaars uni. Zaterdag vroeg uit de veren en om 2 uur heb je er al 6 uur opzitten die anders waarschijnlijk haar uitslaaptijd zouden zijn. Daarom vindt zij de zaterdag zo fijn, voelt niet echt als gemis aan uren. Nadeel is dat ze na een feestje best eens brak kan zijn maar ook dat went.
En wat ik al eerder schreef, af en toe iets extra's toestoppen is ook leuk. Gaat bij oudste wel altijd met wat tegengesputter. Zij vindt dat we al meer dan genoeg doen, alles studie-gerelateerd. Zij heeft het ook niet slecht als student(vindt zij dan).
bijbanen en stages
Ook ik neem regelmatig starters aan (voor een traineeship), en stagiairs. En ik kom vrijwel geen starters tegen die nog nooit een bijbaan hebben gehad. Ik denk dat ik er de afgelopen vier jaar een heb gezien. Ik kijk niet alleen naar óf ze een bijbaan hebben gehad, maar ook naar wat dat dan was. In mijn branche (sales) zegt het soort bijbaan veel. De studente die een studenten chauffeursbedrijf had opgezet naast haar studie, was beslist een betere kandidaat om het ver te schoppen in de b2b sales dan de student die een zomer bollen had gepeld. Het zegt iets over je, over je ondernemingszin, je hang naar avontuur, je energieniveau. Zal vast voor elke branche anders zijn.
Ik werk ook graag met stagiairs. Die komen altijd uitgebreid solliciteren (gesprekken met twee mensen). Ik vraag veel qua werkhouding en resultaten, én biedt daarvoor een ruime stagevergoeding en veel begeleiding. Lijkt logisch dat niet alleen het volgend van een bepaalde studie genoeg is om de juiste stagiair te zijn. En ook bij stagiairs kijk ik naar hun hobby's en werkervaring.
Kaaskopje
Ik sluit zeker niet uit dat ik ervan geleerd heb en zal het ook een prima ontwikkeling vinden als dochter een baantje neemt.
Maar ik heb ook geleerd van mijn ouders die personeel hadden, van mij sowieso leren verplaatsen in een ander, van stage, van boeken. Ik vind het belangrijk dat kinderen zich (breed) ontwikkelen, dat ze leren aanpakken, etc., maar zie daarbij een baantje niet als dé oplossing laat staan de enige oplossing.
Ik neem ook trainees aan en gewoon junior collega's. Iets anders hebben gedaan dan op school zitten vind ik ook zeker een pré, maar dan vind ik een jaar reizen ook waardevol, of op kamers gewoond hebben tijdens de studie, of leider op scouting.
Wat ik geloof ik probeer te zeggen is dat het voor mij niet zo zwart / wit ligt.
Sanne
Maar ik heb ook geleerd van mijn ouders die personeel hadden,====
Dat maakt het beeld toch anders Als je ook vóór je ouders hebt gewerkt, kan ik me voorstellen dat je ook een leerschool hebt gehad.
Kijk jij ook naar de functie binnen scouting? Oh dat vind ik leuk. Geen idee of mijn dochter dat op haar cv zet, maar ik zal het haar nu aanraden.
Op kamers wonen tijdens de studie is wel een punt, waarvan ik twijfel of je daar nu nog echt een waarde-oordeel aan moet hangen. Ik denk dat meer mensen die nu studeren daarop beknibbelen en dus maar thuis blijven wonen.
Kaaskopje
Natuurlijk moet je op je CV zetten dat je een leidinggevende functie had bij de scouting. Daarmee laat je toch heus wel wat zien vind ik. Het is vrijwilligerswerk en als je je daarvoor inzet is er gewoon minder tijd om betaald werk te doen en het is toch weer anders dan als hobby je bezig houden met wat je zelf wil (dus scouting voor jezelf doen of yogaklas of hardlopen).
Maar net als wat eerder is gezegd, als je eenmaal een baan hebt in de richting van je opleiding worden de bijbaantjes en andere zaken natuurlijk minder van belang. Voor het verkrijgen van een stage of eerste baan kan het nooit nadelig zijn (of je moet net iemand treffen bij PZ die een hekel heeft aan scouting of vindt dat je als student juist zo veel mogelijk moet genieten van het leven zónder erbij te werken).
Triva
Ik weet niet of ze het vermeldt. Ik zou het nu nog verstandig vinden. Ze heeft er ook trainingen voor gedaan. Later wordt dit soort informatie inderdaad vervangen door meer relevante werkervaring.